του Δ. Συρμή
Εδώ και κάμποσο καιρό μετά την 6 Μαΐου, οι Ευρωπαίοι ηγέτες
σε συνεργασία με τους τραπεζίτες τους, προσπαθούν να βρουν φόρμουλα τέτοια που
αν η Ελλάδα αποχωρήσει από την Ευρωζώνη να μην υπάρξει το φαινόμενο της «
μόλυνσης» (contagion effect).
Δηλαδή να μην ακολουθήσουν και οι άλλες επίφοβες χώρες που θα έχει σαν τελικό
αποτέλεσμα την γενική κατάρρευση της Ευρωζώνης.
Κανένας από
τους Ευρωπαίους ηγέτες αλλά και τους ηγέτες των άλλων χωρών των G20, δεν θα ήθελε την διάλυση
της Ευρωζώνης γιατί τα αποτελέσματα για την παγκόσμια οικονομία θα ήταν
καταστροφικά.
Ωστόσο η
κατασκευή αυτής της φόρμουλας δεν είναι εύκολη. Απαιτεί δε πολλές διαβουλεύσεις
και πολύ χρόνο.
Οι
χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί όπως για παράδειγμα η UBS (Union Bank Swiss), οι EIU
(Economist Intelligence Unit),
η HSBC
(Hong Kong,
Shanghai Banking Corporation)
κά. έχουν ήδη συντάξει χρηματοοικονομικές μελέτες για τις πιθανές εξελίξεις στη
Ευρωζώνη μετά από τις εκλογές της 17ης Ιουνίου.
Θα αναφερθώ εν συντομία στα τέσσερα σενάρια που έχει
μελετήσει η πολύ γνωστή HSBC.
Σεν. 1. Σχηματίζεται
κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Η συμφωνία με την τρόικα ισχύει
ελαφρώς αλλαγμένη. Παρ’ όλα αυτά στο τέλος του έτους η οικονομία εξακολουθεί να παραπαίει, η τρόικα θέτει νέους
όρους ή αποσύρεται η συμμαχία
ΠΑΣΟΚ-ΝΔ καταρρέει και βρισκόμαστε ξανά
στο έλεος του Θεού και φυσικά στο δρόμο προς τη δραχμή.
Σεν. 2. Σχηματίζεται
αντιμνημονιακή κυβέρνηση και καταγγέλλεται η σύμβαση.
Προκειμένου όμως να μη υπάρξει το φαινόμενο της μόλυνσης και να διαλυθεί η Ευρωζώνη, οι Ευρωπαίοι ηγέτες χορηγούν μαζικά κεφάλαια στις τράπεζες και τις
κυβερνήσεις των επίφοβων χωρών
και βοηθούν επίσης την Ελλάδα να παραμείνει στο
Ευρώ χαλαρώνοντας τα μέτρα λιτότητας. Όμως η αβεβαιότητα παραμένει και ο κίνδυνος «μόλυνσης» εξαρτάται
πλέον από την ΕΚΤ και τις κυβερνήσεις.
Σεν. 3. Σχηματίζεται
αντιμνημονιακή κυβέρνηση και καταγγέλλεται η σύμβαση.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχοντας βαρεθεί την Ελλάδα δεν έχουν διάθεση να βοηθήσουν πλέον. Την αφήνουν
στην τύχη της, παύουν να δίνουν
δάνεια και η χώρα αναγκάζεται να κηρύξει πτώχευση και να γυρίσει στη Δραχμή. Τώρα που το σάπιο
φρούτο έπεσε, παίρνουν σοβαρά μέτρα
για να αποφύγουν τη μόλυνση και την διάλυση του Ευρώ: συμμαζεύουν την Ευρωζώνη, κάνουν κοινό το χρέος, εκδίδουν ευρωομόλογα κλπ.
Σεν. 4. Το ίδιο με
το παραπάνω με τη διαφορά ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν συμφωνούν στα μέτρα που πρέπει να ληφθούν, ακολουθούν και άλλες αδύναμες χώρες και το Ευρώ βαίνει
προς διάλυση.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι χρηματοοικονομικές
μελέτες και των άλλων χρηματοπιστωτικών οργανισμών.
Θα περίμενε
κανείς το πρώτο σενάριο (κυβέρνηση μνημονιακών δυνάμεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και συνέχιση
του δανεισμού) να ήταν και το ευκταίο. Ωστόσο
δεν είναι. Και δεν είναι για ένα
απλό λόγο:
Οι μελετητές – αναλυτές, δεν είναι βλάκες ώστε να μη
καταλαβαίνουν ότι οι ίδιοι άνθρωποι που
μας έφεραν σ’ αυτά τα χάλια θα έχουν τη βούληση και τη δυναμική να λάβουν
όλα εκείνα τα κατάλληλα δημοσιονομικά μέτρα ώστε να κλείσει η μαύρη τρύπα, να
υπάρξει ανάπτυξη να μειωθεί η ανεργία και να σταθεροποιηθεί η οικονομία. Και γιατί δεν το έκαναν 2 χρόνια τώρα;
Έτσι λοιπόν
οι αναλυτές πιστεύουν ότι στο τέλος του χρόνου θα είμαστε πάλι στην ίδια και
χειρότερη θέση ενώ το ερώτημα που θα πλανάται θα είναι θα εξέλθουμε μόνοι ή θα
συμπαρασύρουμε και άλλους;
Το να
συμπαρασύρουμε και άλλους που πιθανόν να έχει σαν συνέπεια την διάλυση του Ευρώ
δεν αρέσει καθόλου σε κανένα από τους ιθύνοντες.
Για το λόγο
αυτό ήδη καταστρώνουν σχέδια σωτηρίας της Ευρωζώνης με το σάπιο φρούτο απέξω.
Όμως χρειάζονται πίστωση χρόνου! Το χρόνο αυτό θα τους εξασφαλίσει μόνο μια
κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ.
Μια κυβέρνηση
αντιμνημονιακή, λόγου χάρη ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ,
αν κατήγγελλε τη δανειακή σύμβαση αμέσως ως απεχθή, θα τρόμαζε τους Ευρωπαίους ηγέτες που μη όντας κατάλληλα
προετοιμασμένοι να μας στείλουν στο διάολο χωρίς συνέπειες, θα κάθονταν στο τραπέζι του διαλόγου άμεσα
και θα ήταν προδιατεθειμένοι να δεχθούν αρκετούς από τους όρους μας και σίγουρα
όχι νέα μέτρα λιτότητας.
Βέβαια, μη
φαντασθείτε ότι οι αναλυτές πιστεύουν ότι μια τέτοια κυβέρνηση θα ήταν σταθερή και αρκετά δυναμική
ώστε να εφαρμόσει το πλήρες πακέτο των δημοσιονομικών μέτρων για την ανάκαμψη
της οικονομίας. Για το λόγο αυτό δημιούργησαν και τα άλλα δύο σενάρια.
Ωστόσο πιστεύουν ότι το σενάριο 2 δηλαδή αντιμνημονιακή
κυβέρνηση που θα οδηγήσει την Ευρώπη να πάρει επιτέλους δραστικότερα μέτρα για την
προστασία του Ευρώ θεωρείται το ποιο πιθανό, ενώ το σενάριο 4 μόλυνση και
διάλυση του Ευρώ το θεωρούν σχεδόν απίθανο.
Κάτι άλλο,
σημαντικό, που πρέπει να ξανατονίσουμε εδώ είναι ότι οι οικονομικοί αναλυτές σε
καμία περίπτωση δεν πιστεύουν ότι μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ θα κατόρθωνε να
σταθεροποιήσει την οικονομία και μάλιστα με πρόσωπα που ευθύνονται άμεσα για τη
σημερινή κατάντια όπως π.χ. οι,
Βενιζέλος, Μπακογιάννη, Παπακωνσταντίνου, Δούκας κλπ.
Μα θα μου
πείτε στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα των συνενόχων, π.χ. κας Κατσέλη, έχουν
εμπιστοσύνη; Όχι αλλά τα αντιμνημονιακά κόμματα μέσα από την αβεβαιότητα
εκπέμπουν ελπίδα. Και στο κάτω κάτω είμαστε και είναι βέβαιοι για τους προηγούμενους και
για τι θα ακολουθήσει.
Ας δούμε λοιπόν και τους νέους. Και ας ελπίσουμε ότι για
μια ιστορική φορά θα ομονοήσουν θα αφήσουν σε δεύτερο πλάνο τις διαφορές τους
(πχ. Λαθρομετανάστες, Σκοπιανό, ΑΟΖ
κλπ.) οι διάφορες υποσχέσεις παροχών να μην υλοποιηθούν και να προχωρήσουν σε ριζικές αλλαγές στο
δημοσιονομικό τομέα με
· αναδιοργάνωση την σάπιας κρατικής μηχανής με
αυστηρούς νόμους.
· μείωση του δημόσιου τομέα- πελατειακού κράτους
(κατάργηση οργανισμών, απόλυση μεγαλοστελεχών, πώληση επιχερήσεων, κλπ)
· πάταξη της γραφειοκρατίας με νέους νόμους και εφαρμογή
ηλεκτρονικής τεχνολογίας παντού
· πάταξη της
φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής με σταθερό φοροεισπρακτικό σύστημα
· πάταξη της διαφθοράς με αυστηρότατους
εξοντωτικούς νόμους που θα ψηφισθούν άμεσα.
· λογιστικός έλεγχος του χρέους ότι και αν αποφέρει.
· φορολόγηση της Εκκλησιαστικής περιουσίας.
· οικονομικός έλεγχος των βουλευτών και των ανώτερων κρατικών λειτουργών
από το 1990 και αν απαιτηθεί να δημευθούν περιουσίες άμεσα.
· κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας και του νόμου
περί ευθύνης υπουργών
· πώληση ή άμεση αξιοποίηση όλων των ακίνητων του δημοσίου
· μέτρα ενίσχυσης του τουρισμού και της
βιομηχανίας
· κλπ,κλπ.
Αν τα παραπάνω δεν γίνουν σε χρόνο μηδέν δεν υπάρχει σωτηρία
για τη χώρα ούτε εντός ούτε εκτός Ευρώπης.