Η φορολογική δήλωση μεταξύ των άλλων, αν υπάρχει σκάφος σε ακινησία,
απαιτεί τον αριθμό πρωτοκόλλου της
βεβαίωσης ακινησίας από το αρμόδιο λιμεναρχείο.
Έτσι την περασμένη εβδομάδα πήρα τηλέφωνο το λιμεναρχείο για να μου
δώσουν αυτό τον αριθμό πρωτοκόλλου!
Ο «αρμόδιος» μου εξήγησε ότι πρέπει να κάνω αίτηση, και να πληρώσω
χαράτσι 10 €, για να πάρω τη βεβαίωση. Τον παρακάλεσα να μου δώσει ένα αριθμό
πρωτοκόλλου μέχρι να κατέβω κάτω (22 χιλιόμετρα στροφές) για να κάνω την αίτηση
και να πληρώσω το παράβολο!
Ο μικρός εξουσιαστής ήταν ανένδοτος: «Δικό σας πρόβλημα τα χιλιόμετρα,
χρειαζόμαστε αίτηση και παράβολο» Το «παράβολο» το καταλαβαίνω είναι ένα από τα
συνηθισμένα πλέον χαράτσια, την αίτηση
τι την ήθελαν. Δεν είναι υποχρέωση τους, ως κρατική υπηρεσία, να ενημερώσουν
την άλλη κρατική υπηρεσία, στην προκειμένη περίπτωση, την εφορία;
Συμβιβάσθηκα και κατέβηκα στο Βαθύ επί τούτω. Έκανα αίτηση, την
υπέγραψα δεόντως, πλήρωσα το χαράτσι, (συγνώμη παράβολο) και περίμενα τη
βεβαίωση. Για λόγους τεχνικούς η βεβαίωση καθυστερούσε. Έφυγα αφού πείρα
υπόσχεση ότι θα μου τηλεφωνούσαν να μου δώσουν το πολυπόθητο αριθμό
πρωτοκόλλου.
Εις μάτην περίμενα και έτσι
τηλεφώνησα εγώ για να πάρω τον αριθμό!
Και έπεσα στον απόλυτο στόκο!!
--- Κάνατε αίτηση; --- Μάλιστα
έκανα!
--- Πληρώσατε παράβολο; --- Μάλιστα πλήρωσα! Μπορείτε να μου δώσετε τον αριθμό πρωτοκόλλου;
--- Δεν είναι εδώ ο αρμόδιος, αύριο το πρωί να έρθετε από δω!
--- Μα ένα αριθμό πρωτοκόλλου θέλω. Δες τε το βιβλίο και πείτε μου τον.
--- Μετά δύο ώρες, τώρα έχω δουλειά
Πέρασαν τρεις ώρες! Ξανατηλεφωνώ!
--- Τον βρήκατε τον αριθμό πρωτοκόλλου;
--- Δεν ξέρω δεν είναι δική μου δουλειά, περάστε μετά από πέντε μέρες να
πάρετε τη βεβαίωση!!!!!!!!
Εξυπακούεται ότι κάθε ίχνος ψυχραιμίας είχε πλέον χαθεί και
αντιλαμβάνεστε τι επακολούθησε!
Και ερωτώ: Ποιος είναι αυτός,
ποιοι είναι αυτοί οι υπάλληλοι κ. Υπουργέ της εμπορικής Ναυτιλίας που
παρεμβάλλουν εμπόδια στις δραστηριότητες των πολιτών και που μάλιστα, στην προκειμένη
περίπτωση, αφορούν σε έσοδα του κράτους;
Κατά ποία έννοια κ. Υφυπουργέ, αγαπητέ μου Νεκτάριε, περιμένετε
επενδυτές σ’ αυτή εδώ τη χώρα προκειμένου να βγούμε από το τέλμα, (το πολυνομοσχέδιο προβλέπει αύξηση 45% σε
ξένες επενδύσεις) όταν υπάρχουν άνθρωποι σαν τον προαναφερθέντα που
χρησιμοποιούν παρωχημένες και απαρχαιωμένες διατάξεις προκειμένου να εμποδίσουν
τους πολίτες αντί να τους διευκολύνουν;
Γνωρίζετε φυσικά ότι η Ελλάδα κατατάσσεται ένα
σκαλί πιο κάτω από την Ουγκάντα, στη γραφειοκρατία σύμφωνα με τελευταία
στοιχεία του ΟΗΕ.
Ο Έλληνας γραφειοκράτης, δημόσιος υπάλληλος, δεν βλέπει ανθρώπους
μπροστά του, βλέπει φακέλους και σφραγισμένα έγγραφα, βλέπει τον πολίτη σαν
απατεώνα και έτσι τον αντιμετωπίζει. Απαιτεί σφραγίδες και υπογραφές,
επικυρώσεις και πιστοποιήσεις. Ο ίδιος ο άνθρωπος μετατρέπεται σε φάκελο! Η γραφειοκρατία είναι ουσιαστικό στοιχείο της
αλλοτρίωσης του ανθρώπου έλεγε ο E.Fisher.
Έτσι μοιραία η χώρα μας, εξ αιτίας της γραφειοκρατίας, και των εν
πολλοίς, ηλίθιων γραφειοκρατών, είναι καταδικασμένη να λειτουργεί μέσα στη
διαφθορά την ανηθικότητα και την απατεωνιά την οποία μάταια προσπαθεί η κυβέρνηση
να πατάξει!
Κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι εξαιρετικά δύσκολο να
προσελκύσουμε σοβαρούς επενδυτές που έχουν μάθει να λειτουργούν σε ένα εντελώς
διαφορετικό περιβάλλον.
Οι αυστηροί και άκαμπτοι κανόνες, που δεν μπορούν να προσαρμοσθούν σε
ειδικές περιπτώσεις, οι χρονοβόρες διαδικασίες με καθυστερήσεις και
οπισθοχωρήσεις, οι περιττές ενέργειες, οι συγκρουόμενες εντολές και νόμοι, οι
συγκρούσεις με δημοκρατικά δικαιώματα, και
οι ηλίθιοι υπάλληλοι (που κατά το μάλλον ή ήττον βρίσκονται εκεί με μέσον)
συνιστούν ένα τραγικό κατεστημένο που εμποδίζει την αναπτυξιακή πορεία της
χώρας.
Ωστόσο οφείλει η κυβέρνηση, πέραν των
γενικότερων μέτρων, να αντιμετωπίζει άμεσα τέτοιου είδους καταστάσεις, γιατί
επενδυτές και κατά προέκταση ανάπτυξη, δεν πρόκειται να δούμε σ’ αυτό τον τόπο.
