ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΙΘΑΚΗΣ

Σχηματική παράσταση του λιμανιού στο google

Ήταν χειμώνας του 1983 όταν ο τότε Υπουργός Χωροταξίας Οικισμού και Περιβάλλοντος, αείμνηστος Αντώνης Τρίτσης,  μας ειδοποίησε στην Ένωση Απανταχού Ιθακησίων ότι επρόκειτο να μας επισκεφτεί. Τότε πρόεδρος της Ένωσης ήταν ο αείμνηστος Τάκης Μωραΐτης και Γενικός γραμματέας ο γράφων.  Ήρθε λοιπόν ο Αντώνης ο Τρίτσης όχι σαν υπουργός, αλλά σαν Χωροτάκτης – Πολεοδόμος και μας παρουσίασε σχέδιο λιμανιού στον πίσω Αετό. Το σχέδιο περιελάμβανε και οικισμό.

Ο Αντώνης Τρίτσης ήταν ένας απλός άνθρωπος που εργαζόταν για την κοινωνία, ένας ανθρωπιστής, οξυδερκής, με σύγχρονες αντιλήψεις και πρωτοποριακές ιδέες, ένας άνθρωπος που έβλεπε μακριά!  

Είχε προβλέψει ακόμα και την πλήρη άρση του καμποτάζ στη ναυτιλία που έγινε το 2001 (δηλαδή 9 χρόνια μετά το θάνατο του).

Φυσικά τόσο ο Πρόεδρος της Ένωσης, εγώ και τα άλλα μέλη, επικροτήσαμε και  χαιρετήσαμε αυτή την ιδέα. 

Όμως, όπως πάντα, οι κοντόφθαλμοι αντιδραστικοί του τόπου μας, συνεπικουρούμενοι από την τότε τοπική αυτοδιοίκηση, ξεσήκωσαν τον κόσμο εναντίον της  κατασκευής του λιμανιού στον πίσω Αετό!!

Κυκλοφόρησαν δε και τη φήμη ότι ο Τρίτσης εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των …Στρίτζιδων.

Τα επιχειρήματα τους ήταν ότι ο τουρίστας θα έφθανε στο πουθενά και θα … απογοητεύονταν. ‘Ένα άλλο επιχείρημα είχε να κάνει με την … ψυχολογία των ευαίσθητων που έβλεπαν το καράβι και αισθάνονταν … ασφάλεια!!!

Τα έργα προχωρούν ακάθεκτα

Έτσι ματαιώθηκε οποιαδήποτε σκέψη για κατασκευή λιμανιού στον Πίσω Αετό!

Και φθάσαμε στο 2001 όπου με νόμο του τότε υπουργού Παπουτσή καταργείται οριστικά το Καμποτάζ (προστατευτισμός), δηλαδή ο κρατικός παρεμβατισμός  στην ακτοπλοΐα προς όφελος κατοίκων των νησιών.

Η άρση του προστατευτισμού ξεκίνησε στην πραγματικότητα από το 1992 με την ντιρεκτίβα 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά η Ελλάδα κατόρθωνε να εξαιρείται λόγο ιδιόμορφης νησιωτικής γεωμορφολογίας, μέχρι και το 2001.

Από τότε παύει να έχει λόγο το κράτος και ο πλοιοκτήτης έχει πλέον το δικαίωμα να λειτουργήσει σε όποια γραμμή θέλει και όπως θέλει!

Τότε τέθηκε θέμα προσέγγισης του πλοίου στον Πίσω Αετό (είχε τεθεί και παλιότερα χωρίς αποτέλεσμα)  και γεννήθηκε αυτόματα η ανάγκη κατασκευής λιμανιού. Οι προνοητικοί ιθύνοντες του τόπου συντάχθηκαν αμέσως με την ιδέα αυτή. 

Έτσι το 2002, ο τότε έπαρχος κ. Γιάννης Ανδριανάτος (Αστραπόγιαννος), παρουσιάζει ένα προσχέδιο θέτοντας ουσιαστικά τις «βάσεις» για την κατασκευή του λιμανιού εν μέσω βέβαια κραυγών και αντιδράσεων από τους κοντόφθαλμους συμπατριώτες μας.

Ο επόμενος έπαρχος κ. Θανάσης Λιβιτσάνης, υπέρμαχος και αυτός της κατασκευής του λιμανιού, κατορθώνει να πείσει τους ιδιοκτήτες της περιοχής κ.κ. Ο. Κωστόπουλο και Π. Γκολέμη να παραχωρήσουν μέρος από τη γη τους, δωρεάν, ώστε να μη απαιτηθούν χρονοβόρες και δαπανηρές απαλλοτριώσεις. Μεριμνεί δε και για τη σύνταξη της σχετικής μελέτης (2009)  

Το 2010 ψηφίζεται ο «Καλλικράτης» που αλλάζει την αυτοδιοικητική δομή. Δημιουργούνται οι Περιφέρειες και Περιφερειάρχης εκλέγεται ο κ. Σπύρου Σπύρου. Ο κ. Σπύρου δημοπρατεί την κατασκευή του λιμανιού, την οποία αναλαμβάνει η εταιρία ΑΤΟΜΟΝ.

Η ΑΤΟΜΟΝ όμως δεν ανταποκρίνεται στις συμβατικές υποχρεώσεις της, δημιουργεί πληθώρα προβλημάτων και τελικά εγκαταλείπει το έργο και… φεύγει! Οι τεχνικές υπηρεσίες της Περιφέρειας, έκριναν την ΑΤΟΜΟΝ αναξιόπιστη και ζητούσαν από το 2011 να αποπεμφθεί και να κηρυχθεί έκπτωτη αλλά, παραδόξως, συναντούσαν τις αντιρρήσεις του κ. Σπύρου ο οποίος έπαιρνε προφανώς άλλες εντολές από τα ανώτερα κλιμάκια της Νέας Δημοκρατίας και έτσι περνάνε τα χρόνια χωρίς να μπαίνει μπροστά η κατασκευή του λιμανιού!

Και φτάνουμε στη θητεία του κ. Θόδωρου Γαλιατσάτου ο οποίος αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, θέτει στις πρώτες προτεραιότητες του το λιμάνι του Πίσω Αετού και την υπόθεση αναλαμβάνει ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Παναγής Δρακουλόγκωνας.

 Ο κ. Δρακουλόγκωνας με την επιμονή και την εργατικότητα που τον διακρίνει αποφασίζει ότι το λιμάνι πρέπει να κατασκευασθεί, πάση θυσία! Έχει όμως να αντιμετωπίσει την κατάρα της Ελλάδας, τη γραφειοκρατία!

 Έπρεπε πρώτα, ο προηγούμενος εργολάβος να κηρυχτεί τελεσίδικα έκπτωτος και η μελέτη (η οποία είχε συνταχθεί το 2009) να μπει στο νέο ΕΣΠΑ (2014-2020), να πάει στην  αποκεντρωμένη Διοίκηση για έγκριση, και  να σταλεί για τον απαιτούμενο προσυμβατικό έλεγχο στο Ελεγκτικό Συνέδριο. Στο μεταξύ αλλάζει  και η διαδικασία δημοπράτησης. Για να ξεπερασθούν όλα αυτά τα προβλήματα χρειάσθηκαν άλλα τριάμισι χρόνια.

Όμως τόσο ο αντιπεριφερειάρχης κ. Δρακουλόγκωνας όσο και ο έπαρχος κ. Σπύρος Τσιντίλας με υπομονή και επιμονή , κατορθώνουν να ξεπεράσουν το σκόπελο της γραφειοκρατίας  και το Φεβρουάριο του 2018 το έργο δημοπρατείται και το αναλαμβάνει η εταιρία SICAP ΑΕ η οποία και υπογράφει τη σχετική σύμβαση με την περιφέρεια.

Και όμως η ιστορία δεν τελειώνει καθώς θα έπρεπε να επικαιροποιηθεί και να παραταθεί η περιβαλλοντική μελέτη που χάρη στις άοκνες και συνεχείς προσπάθειες του Επάρχου, τελικά υπογράφεται και ο εργολάβος ξεκινάει το έργο τον Ιούλιο του 2018.

Η σύμβαση προβλέπει την παράδοση του έργου 700 ημέρες από την υπογραφή της, δηλαδή τον Ιανουάριο του 2020! Ωστόσο, τα έργα προχωρούν απρόσκοπτα και με συνέπεια. Η χρηματοδότηση γίνεται κανονικά και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα το λιμάνι να παραδοθεί πριν το τέλος του 2019!

Εδώ ανοίγουμε μια παρένθεση για να πούμε ότι πληροφορούμαστε πως το Λιμεναρχείο προβαίνει κατά καιρούς σε ενέργειες που μπορεί να καθυστερήσουν το έργο. (οι λεπτομέρειες δεν είναι της παρούσης).  Επ’ ευκαιρία λοιπόν επισημαίνουμε σε κάθε αρχή ότι όταν πρόκειται για ένα δημόσιο κοινωφελές έργο οι αρχές θα πρέπει να βοηθούν κάθε στιγμή και όχι να παρεμβάλουν εμπόδια εφαρμόζοντας το γράμμα του νόμου. Έχουμε επανειλημμένα τονίσει ότι οι Ελληνικοί νόμοι δεν είναι ότι καλύτερο και η κατά γράμμα εφαρμογή τους διογκώνει τη γραφειοκρατία και εμποδίζει την ανάπτυξη της χώρας.

 

Το σχέδιο του λιμανιού

Το έργο λοιπόν της κατασκευής του λιμανιού στον Πίσω Αετό, έχει προϋπολογισθεί στα 6.640.000 € και το τελικό ποσό της σύμβασης θα είναι 3.728.227,19 ευρώ.

Το Λιμάνι θα καταλαμβάνει  έκταση 7.500 m² και θα περιλαμβάνει κτήριο 149m²  για τη στέγαση γραφείων, αίθουσας αναμονής, εκδοτηρίων, κλπ.

Όπως είπαμε τα έργα προχωρούν με γοργούς ρυθμούς, αυτή τη στιγμή εργάζονται δύο γερανοί ακόμα και τα Σαββατοκύριακα. Κατασκευάζονται 4 κυβόλιθοι (blocks) ημερησίως. Συνολικά θα κατασκευασθούν  και θα ποντιστούν 412 κυβόλιθοι.

Ήδη ο νέος προβλήτας είναι έτοιμος και το καράβι αράζει εκεί από τις 23 Απριλίου. Μάλιστα ο πρώτος που κατέβηκε στο νέο προβλήτα ήταν ο Αντιπεριφερειάρχης κος Παναγής Δρακουλόγκωνας ο οποίος δηλώνει αργότερα στο facebook τα εξής: «ΠΙΣΑΕΤΟΣ,χθες το απόγευμα…Επιβάτες και οχήματα αποβιβάζονται στο νέο λιμάνι του νησιού…

Ακομα ενα εργο που «δεν θα γινόταν ποτε»,αλλα ολοκληρώνεται απο την περιφερειακή αρχή της ΑΝΑΣΑ…
Τα καλα νέα για την Ιθακη δεν σταματούν εδω…Καλορίζικο!!!»

Έμελλε να περάσουν 37 χρόνια για να πραγματοποιηθεί το λιμάνι από τότε που ο αείμνηστος Αντώνης Τρίτσης έριξε την ιδέα. «Κάλιο αργά παρά ποτέ»

Επιτέλους η Ιθάκη αποκτά μια σημαντική υποδομή, που θα συμβάλει στην αύξηση του τουρισμού και στην γενική ανάπτυξη του νησιού.

Ωστόσο ακόμα και σήμερα υπάρχουν κάποιοι πού εξακολουθούν να μη θέλουν το λιμάνι με τον ισχυρισμό ότι ο τουρίστας φθάνει στο πουθενά και απογοητεύεται. Περιττό να τονίσουμε ότι το επιχείρημα αυτό είναι σαθρό. Η ικανοποίηση του τουρίστα προέρχεται από άλλα πράγματα όπως οι τιμές σε σχέση με την ποιότητα, η εξυπηρέτηση, η καθαριότητα, οι συγκοινωνίες, το καλό και προσιτό φαγητό, η διασκέδαση, η ιστορία, κλπ κλπ.) και ποτέ από την πρώτη εντύπωση.

Το φυσικό λιμάνι του Βαθέως θα μπορέσει να χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για τις μικρές θαλαμηγούς  και μελλοντικά σαν χώρος αποβίβασης επιβατών από τα κρουαζιερόπλοια.

Η Ιθάκη έχει όλα εκείνα τα απαιτούμενα στοιχεία για να αποτελέσει ένα από τα πλέον αξιόλογα τουριστικά θέρετρα με τουριστική περίοδο που θα αρχίζει από τον Μάιο και θα τελειώνει τον Οκτώβριο.   

.

Στο νέο προβλήτα!