Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2016

ANGOR WAT

    
                                                      Κείμενο και φωτογραφίες (Εκτος Πολ Ποτ και σημαίας)
                                                                                                Δημοσθένης Συρμής (copy right) 
                 
                                                             
     Υπάρχουν κάποια μέρη στον κόσμο που πρέπει κανείς να τα επισκεφτεί τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του.
     Ένα από αυτά είναι το Angkor Wat.          Πρόκειται για το μεγαλύτερο ιερό τόπο οποιασδήποτε θρησκείας στον κόσμο. Είναι ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της υφηλίου αντίστοιχο με το Τάζ Μαχάλ στην Ινδία, το Ματσου Πίτσου στο Περού, τις Πυραμίδες της Αιγύπτου, τη δική μας Ακρόπολη κλπ.
     To Angkor Wat έχει κηρυχθεί, από την UNESCO, διατηρητέο μνημείο της παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς.
     Βρίσκεται στην Καμπότζη, 240 περίπου χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πρωτεύουσας Πνομ Πενχ κοντά στην πόλη Siem Reap (Σιέμ ριάπ) στην επαρχία Angkor.
     

  

  



     Είναι ένα τεράστιο συγκρότημα ναών που καλύπτει μια έκταση ίση σχεδόν με τη Βόρεια Ιθάκη.
     
ΤΟ ΑΝΓΚΟΡ ΒΑΤ
     Ο ναός που δεσπόζει είναι το Ανγκορ Βατ, που είναι και το σύμβολο της Καμπότζης η απεικόνιση του οποίου βρίσκεται στη σημαία της.
     Το συγκρότημα χτίστηκε στις αρχές του 12ου αιώνα από τον βασιλέα Σουργιαβαρμάν τον Β’, σαν ναός αλλά και πρωτεύουσα ταυτόχρονα. Παρέμεινε σημαντικό θρησκευτικό κέντρο για πολλές ανατολικές θρησκείες. Ο κεντρικός ναός  είναι αφιερωμένος στον θεό Βισνού, το Υπέρτατο Όν του Ινδουισμού στον οποίο πίστευε ο αρχαίος λαός των Χμέρ που αποτελούσε μεγάλη αυτοκρατορία στη Νοτιοανατολική Ασία.
 

   Ένα μεγάλο μέρος του συγκροτήματος ανακαλύφθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα καθώς ήταν σκεπασμένο από την πυκνή βλάστηση της Καμποτζιανής ζούγκλας. Από τις φωτογραφίες που ακολουθούν μπορεί κανείς να καταλάβει γιατί το μεγαλύτερο μέρος άργησε να ανακαλυφθεί. Το τροπικό δάσος είχε καταπιεί τα πάντα. Πέρα από την ανθρώπινη δημιουργικότητα και φαντασία, στο Ανγκόρ Βάτ, μπορεί κάποιος να αντιληφθεί την παντοδυναμία της φύσης.


   

 
     Ένα πυκνό μυστήριο εξακολουθεί να καλύπτει το Ανγκόρ Βάτ: Πώς μεταφέρθηκαν, από τα λατομία του ιερού βουνού Μερού μέχρι το Άνγκορ (37 χιλιόμετρα) τα περίπου 10 εκατομμύρια τεμάχια από ψαμμίτη, κάποια βάρους άνω των 1500 κιλών; Υπάρχουν βέβαια διάφορες θεωρίες, όχι όμως και καταληκτικό συμπέρασμα.  
      
ΠΟΤΑΜΟΣ ΜΕΚΟΝΚΓ

Η ΑΦΙΞΗ ΜΑΣ ΣΤΟ ΣΙΕΜ ΡΙΑΠ
     Η πόλη  Σιέμ Ριαπ είναι η πύλη για το Ανγκορ. Φθάσαμε εκεί από την πρωτεύουσα Πνομ Πενχ με ταχύπλοο μέσω του ποταμου Μεκόνγκ. Το Σιέμ Ριάπ είναι το τουριστκότερο μέρος της Καμπότζης με πληθώρα ξενοδοχείων, από υπερπολυτελή ως πολύ φθηνά, για τις ανέσεις που προσφέρουν. (Για περισσότερες πληροφορίες δες: Lonely Planet.  
     

ΣΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΜΑΣ ΣΤΟ ΣΙΕΜ ΡΙΑΠ


ΤΟ ΤΟΚ ΤΟΚ
     Μείναμε στο Queen Boutique Hotel με 40 € τη βραδιά. Την άλλη μέρα νοικιάσαμε ένα Τοκ-Τοκ (δίκυκλο με καρότσα και καθίσματα) με προορισμό το Ανγκόρ Βάτ.


     Βέβαια μπορούσες να νοικιάσεις και … ελέφαντα αλλά κόστιζε αρκετά ακριβά.
     Για να δει κανείς το Ανγκόρ χρειάζεται τουλάχιστον μία βδομάδα. Εμείς δυστυχώς διαθέταμε μόνο τρεις μέρες.

     


     Στο συγκρότημα εισέρχεσαι από τη Δυτική πύλη διανύοντας ένα επίχωστο διάδρομο ενός περίπου χιλιομέτρου όπως φαίνεται στη φωτογραφία, που διασχίζει μια τάφρο 180 μέτρων πλάτους.
     
















     Ο ναός είναι μια πυραμιδοειδής κατασκευή ύψους 70 περίπου μέτρων. Αποτελείται από τον κεντρικό πύργο και περιβάλλεται από 5 μικρότερους. Μπαίνοντας μέσα εκστασιάζεσαι από την καταπληκτική αρχιτεκτονική του κυρίως ναού αλλά και των υπολοίπων του συγκροτήματος. Η πληθώρα και η τελειότητα των γλυπτών σε αφήνει άφωνο. Δεν υπάρχει τοίχος που να μην είναι καλυμμένος από ανάγλυφες παραστάσεις από την Ινδουιστική μυθολογία, εξαίρετης ποιότητας,.
     Πέρα από το Ανγκόρ Βατ, η ευρύτερη περιοχή του Σιέμ Ριάπ παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον με πάρκα, λίμνες παραδοσιακά κτήρια, ενώ το μουσείο είναι κάτι που δεν πρέπει να χαθεί.
   
Η ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΚΑΜΠΟΤΖΗΣ
     Το Βασίλειο της Καμπότζης, πιο απλά γνωστό ως Καμπότζη είναι χώρα της Νοτιοανατολικής Ασίας με πληθυσμό 16.000.000 κατοίκους. Οι πρώτες ενδείξεις ανεπτυγμένου πολιτισμού στην περιοχή τοποθετούνται γύρω στο 1.000 π.Χ
   
ΠΝΟΜ ΠΕΝΧ ΜΠΡΟΣΤΑ Ο ΠΟΤΑΜΟΣ ΜΕΓΚΟΝΓΚ 






Ο ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ ΠΑΕΙ ΒΟΛΤΑ

     Η Καμπότζη είναι διάδοχο κράτος της κάποτε πανίσχυρης Αυτοκρατορίας των Χμερ, που κυβερνούσε το μεγαλύτερο μέρος της Ινδοκίνας μεταξύ του 9ου και του 14ου αιώνα.
Κατόπιν η χώρα πέρασε διαδοχικά στην κυριαρχία Ταϊλανδών και Βιετναμέζων. Το 1863 έγινε προτεκτοράτο της Γαλλίας, από την οποία κέρδισε την ανεξαρτησία της το 1953. Αν και επίσημα ουδέτερη κατά τον πόλεμο του Βιετνάμ, η χώρα βομβαρδίστηκε από την αμερικανική αεροπορία και έγινε θέατρο επιχειρήσεων του αμερικανικού στρατού, καθώς η μεθόριός της αποτελούσε καταφύγιο των Βιετκόνγκ.
     Ο αψυχολόγητος  βομβαρδισμός των Αμερικάνων ξεσήκωσε την αντάρτικη κομουνιστική οργάνωση των Κόκκινων Χμερ, με αρχηγό τον διαβόητο Πωλ Ποτ (Saloth Sâr) που κατόρθωσαν να καταλάβουν την εξουσία το 1975.
     
ΠΟΛ ΠΟΤ
     Από τότε και μέχρι το 1978 ο Πoλ Ποτ επιδόθηκε σε ένα όργιο εκτελέσεων, και βασανιστηρίων αντικαθεστωτικών που σήμερα θεωρείται γενοκτονία καθώς εκτελέσθηκαν πάνω από 1,5 εκατομμύρια άνθρωποι ενώ μαζί με θανάτους από άλλες αιτίες, όπως υποσιτισμός και ασθένειες, φτάνουν τα 2,5 εκατομμύρια θανάτους σε σύνολο, τότε, 8 εκατομμυρίων κατοίκων.
     Ο Πολ Πότ ήταν ο άνθρωπος που εξόντωσε σχεδόν το 20% του ίδιου του λαού σε μια παρανοϊκή προσπάθεια δημιουργίας μιας εντελώς αταξικής, κοινοβιακής κοινωνίας όπου απαγορεύονταν ακόμα και … το γέλιο.
     Οι Ερυθροί Χμέρ διαλύθηκαν τη δεκαετία του 1990 και οι τελευταίοι παραδόθηκαν το 1999. Το 2014, δύο ηγέτες των Ερυθρών Χμερ, οι Νούον Τσέα και Χεϊού Σαμφάν καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη από δικαστήριο του ΟΗΕ, το οποίο τους έκρινε ένοχους για εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας και υπεύθυνους για το θάνατο περίπου 2 εκατομμυρίων Καμποτζιανών. Ο Πολ Ποτ, ηγέτης των Ερυθρών Χμερ, πέθανε το 1998, προτού δικαστεί.
     Ένα θλιβερό «αξιοθέατο» λίγο πιο έξω από την Πνόμ Πένχ  είναι το πάρκο των εκτελέσεων όπου και το μνημείο με τα κρανία μερικών από τους εκτελεσθέντες.
     



    Η επίσκεψη – προσκύνημα  εκεί είναι αναγκαία για να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος της ανθρώπινης ματαιοδοξίας και αγριότητας. Αξίζει κανείς να διαβάσει στην αναρτημένη πινακίδα (δες φωτογραφία παρακάτω) τα φρικτά και πέρα κάθε νοσηρής φαντασίας , εγκλήματα του καθεστώτος.
     
     Η Καμπότζη ακόμα και σήμερα εξακολουθεί να είναι ένα πολύ φτωχό κράτος.         Εγκληματικότητα, υπό την έννοια  να πέσει κάποιος τουρίστας θύμα επίθεσης ή ληστείας, δεν υπάρχει. Μπορεί δηλαδή κανείς να κυκλοφορήσει άνετα στους δρόμους οπουδήποτε όλο το 24ωρο.
     Όμως η εγκληματικότητα ανθεί υπό την χείριστη έννοια, αυτή της παιδικής πορνείας η οποία είναι διαδεδομένη σε όλη τη χώρα ενώ σωματέμποροι «εξάγουν» παιδιά στις γειτονικές χώρες.
      Ανθρωπόμορφα κτήνη, «πολιτισμένοι» Βορειοευρωπαίοι, κυρίως Βέλγοι, Γερμανοί, Ολλανδοί και Σκανδιναβοί ... αλλά και Ιάπωνες, καταφθάνουν καθημερινά προς  άγραν παιδιών από 6 ως 14 ετών.

     
     
     Σε κάθε γωνία της Πνομ Πένχ υπάρχουν νεαροί με δίκυκλα που ρωτάνε τις «προτιμήσεις» των σεξοτουριστών και τους πηγαίνουν κατευθείαν. Το χειρότερο όμως είναι, ότι στην Β. Ευρώπη και κυρίως στη Γερμανία (που αλλού;) στην Ολλανδία  και στο Βέλγιο υπάρχουν νόμιμα τουριστικά γραφεία που οργανώνουν παιδοφιλικές εκδρομές στην Καμπότζη.
     Τελευταία γίνεται σοβαρή προσπάθεια για την εξάλειψη της, με τη βοήθεια παγκοσμίων οργανώσεων.
     Κατά τα άλλα η Καμπότζη είναι ένας συναρπαστικός προορισμός.
     Πέρα από το διάσιμο Ανγκορ Βάτ και την πληθώρα των ιστορικών μνημείων,  η χώρα διαθέτει φοβερές φυσικές ομορφιές, με εθνικά πάρκα, ποτάμια, λίμνες, σπήλαια, καταρράκτες αλλά και εξαιρετικές παραλίες όπως στη περιοχή του Σιχανούκβιλ που δυστυχώς χάσαμε λόγω περιορισμένου χρόνου.
     Τέλος να αναφέρουμε ότι πολλά γραφεία ταξιδιών προσφέρουν αρκετά συμφέροντα «πακέτα» για την Καμπότζη και τη γύρω περιοχή.
     Για τους «προχωρημένους» εμείς συστήνουμε free travel με τον απαραίτητο οδηγό Lonely Planet στα χέρια.