Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

ΤΟ 2ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΩΝ «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ»

     


     Το 2ο Συνέδριο των Ανεξάρτητων Ελλήνων είχε μεγάλη επιτυχία. Πάρθηκαν σημαντικές αποφάσεις και δεσμεύθηκαν τόσο η κοινοβουλευτική ομάδα όσο και τα στελέχη του κόμματος.
     21 αντιμνημονιακά κινήματα να ένωσαν τη φωνή τους με αυτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Το Συνέδριο έστειλε ένα ξεκάθαρο πολιτικό μήνυμα, Χτίζουμε την
     ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
με κορμό τους Ανεξάρτητους Έλληνες και την ιδρυτική μας διακήρυξη που αποτελεί και το ευαγγέλιο μας.
     Στο συνέδριο μίλησαν οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και της ΔΗΜΑΡ. Παρευρέθηκαν και μίλησαν επίσης ο Γάλλος πρόεδρος του Debout la France, εκπρόσωπος των κούρδων αγωνιστών, ο πομάκος Καραχότζα, ο Στρατηγός Γράψας, ενώ μηνύματα έστειλαν ο Βάσος Λυσαρίδης, ο Νίγκελ Φάρατζ, ο Μπεππε Γκρίλο και άλλες προσωπικότητες Έλληνες και Ευρωπαίοι.
     Στο συνέδριο επικράτησε απόλυτη ομοψυχία και όλες οι αποφάσεις πάρθηκαν ομόφωνα.
    

     Ο Π. Καμμένος κατηγόρησε τα μέσα ενημέρωσης λέγοντας ότι δεν ανέδειξαν τις εργασίες του συνεδρίου, κι όταν το έκαναν, «το έκαναν βάζοντας τίτλους όπως 'Διαλύονται', αλλά ο σωστός τίτλος είναι 'Θα τους διαλύσουμε'.
     Τόνισε επίσης ότι οι Ανεξάρτητοι Έλληνες  ξεκινούν «Ανένδοτο αγώνα που θα τελειώσει όταν φύγουν οι κατακτητές και οι υπάλληλοί τους, όταν φύγουν αυτοί που πρόδωσαν την πατρίδα μας». Είπε επίσης ότι δεν δίνουμε αγώνα επιβίωσης «αλλά εθνικοαπελευθερωτικό, για να πάρουμε πίσω την Ελλάδα που διαλύσανε. Στον αγώνα αυτόν χωράνε όλοι».
     Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα υπερασπιστούμε τις κόκκινες γραμμές που έχουμε θέσει, και πρόσθεσε: "Πατερίτσα ούτε είμαστε ούτε θα γίνουμε κανενός".          "Θα συνεργαστούμε με όλους τους Έλληνες, για να ανατρέψουμε το καθεστώς που υπηρετούν εκείνοι που στην καλύτερη περίπτωση έχουν ως αντάλλαγμα την καρέκλα, και στη χειρότερη τους κρατούν από τα βρώμικα λεφτά που πήραν από τους Έλληνες".
     Τέλος ανέφερε ότι το κόμμα μας θα είναι παρόν σε κάθε περίπτωση κατάσχεσης σπιτιού, και δεν θα το επιτρέψει, λέγοντας  "κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη".

     Ακολουθεί η τοποθέτησή μου στο 2ο Συνέδριο:




Κύριε Πρόεδρε
Κύριοι βουλευτές
Αγαπητοί συναγωνιστές                                     

                                                                      
     Η χώρα μας τούτη τη στιγμή δεν διέρχεται κρίση αλλά έχει μπει σε μια τροχιά καθαρά παρακμιακή, που χαρακτηρίζεται όχι μόνο από την οικονομική κατάρρευση αλλά από κρίση υπαρξιακή, και κρίση αξιών. 
     Την ευθύνη της κρίσης φέρουν κατά κύριο λόγο κάποιοι άφρονες πολιτικοί που μας κυβέρνησαν όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και εμείς οι απλοί πολίτες.
     Έχουμε πάψει πλέον ο ένας να αναγνωρίζει τον άλλο ως αδελφό Έλληνα και κοιτάζουμε να εξυπηρετήσουμε μόνο το ατομικό μας συμφέρον.       Ξεχάσαμε ότι το ατομικό συμφέρον εντάσσεται στο συλλογικό και όχι το αντίθετο.
     Τα δύο κόμματα αλλά κυρίως το ΠΑΣΟΚ κατέστρεψαν τις παραδοσιακές κοινωνικές δομές και μας έμαθαν πώς όλα πωλούνται και αγοράζονται και μάλιστα … με προμήθειες. Έτσι αγοράστηκαν έναντι πινακίου φακής, συνειδήσεις, αξιοπρέπεια, αγάπη, γνώση,.
     Η χώρα σπαράζεται, το 40% των Ελλήνων ζει πλέον κάτω από τα όρια της φτώχιας, οι αυτοκτονίες πληθαίνουν, οι άνεργοι έφθασαν τα δύο εκατομμύρια, μαγαζιά κλείνουν καθημερινά, περιουσίες φτωχών ανθρώπων κατάσχονται προς όφελος πάμπλουτων τραπεζιτών. Εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά έγιναν μετανάστες. Εκατοντάδες χιλιάδες γερόντων που τους βούτηξαν τις συντάξεις δεν έχουν να πάρουν τα φάρμακά τους. Χιλιόμετρα άστεγων και υποσιτισμένων πίσω από τα καζάνια των Δήμων.
Και το χειρότερο φθίνουμε σαν φυλή: από το 2009 μέχρι τέλος του 2013, οι γεννήσεις μειώθηκαν κατά 22%. 
     Το μέλλον μας είναι τελείως αβέβαιο για να μη πω ανύπαρκτο.

     Έχοντας υπηρετήσει την επιστήμη της μακροοικονομίας για τριανταπέντε χρόνια σας βεβαιώνω ότι η εξυπηρέτηση του χρέους είναι τελείως αδύνατη υπό τις σημερινές συνθήκες των μνημονίων και της πολιτικής που ασκούν οι διοικούντες. Σ’ αυτό συμφωνούν οι κορυφές της οικονομολογίας ολόκληρου του κόσμου.
     Και όμως οι κυβερνώντες εξακολουθούν να μας εμπαίζουν.  Αυτοί που μας βύθισαν στην ανέχεια, την ανασφάλεια, τη μιζέρια, το χαμό, εμφανίζονται τώρα σαν σωτήρες αυτής της χώρας και μας λοιδορούν, μιλώντας μας για success story, stress tests, για έξοδο στις αγορές, και άλλα φούμαρα. Και φυσικά συνεπικουρούνται από τα λαμόγια των μέσων μαζικής ενημέρωσης που με Γκεμπελίστικες μεθόδους, προσπαθούν να πείσουν το λαό να τους ξαναφέρει την εξουσία.
     Η κοινοβουλευτική δημοκρατία έπαψε να υπάρχει και έχει μεταβληθεί σε κομματική πειθαρχία, όποιος διαφωνήσει με την κομματική γραμμή διαγράφεται και αυτό είναι ένα μείζων θέμα της δημοκρατίας του σήμερα. Δεν ψηφίζουμε, δηλαδή, πρόσωπα αλλά ψηφίζουμε κάποιον που θα συμφωνήσει απλά με την κομματική γραμμή. Η πολυφωνία δεν έχει πια ισχύ και τη θέση της έχει πάρει η ομερτά της σιωπής!
     Και όμως υπήρξαν και αυτοί που τόλμησαν να αντιταχθούν στην κομματική γραμμή, ήταν τουλάχιστον ειλικρινείς και συνεπείς προς το λειτούργημα τους, σ’ αυτούς δεν κυριάρχησε η έννοια της καρέκλας και της τσέπης και την ύστατη ώρα είπαν όχι στη παράδοση της χώρας στους δανειστές και τους τοκογλύφους.
     Πρωτοπόρος υπήρξε ο Πάνος Καμμένος ένας ακραιφνής πολιτικός, θαρραλέος, δυναμικός, ασυμβίβαστος αδιάφθορος και προ πάντων τίμιος και σταθερός στις αρχές του. Έτσι δημιουργήθηκαν οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες» αλλά και άλλες αντιμνημονιακές δυνάμεις.
     Όμως εδώ προβάλει το μεγάλο ερώτημα. Πόσο πρόθυμοι είναι όλες αυτές οι δυνάμεις να σχηματίσουν την άρρηκτη  δέσμη;

     Αγαπητοί συναγωνιστές είναι ανάγκη εδώ και τώρα να σώσουμε την χώρα από την παρακμή και αυτό μπορεί μόνο να γίνει αν είμαστε ενωμένοι και αλληλέγγυοι. 
     Είναι άμεση ανάγκη να σχηματίσουμε την δύναμη εκείνη που θα βγάλει τη χώρα μας από το αδιέξοδο. Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει πάση θυσία και στη θέση της να δημιουργηθεί ένα σχήμα εθνικής σωτηρίας.
     Όμως για να γίνει αυτό πρέπει να ξεχάσουμε τις διαφορές μας, να βάλουμε νερό στο κρασί μας μπροστά στον ιερό αυτό σκοπό. Ας ξεχάσουμε επιτέλους τους χαρακτηρισμούς δεξιός, κεντρώος, αριστερός. 
     Σήμερα δεν υπάρχουν πια αυτές οι έννοιες! Σήμερα υπάρχουν Έλληνες πατριώτες και Ανθέλληνες προδότες.
     Ας πάψουμε να πιπιλάμε την καραμέλα «αυτός που ήταν εκεί», «αυτός που ψήφισε το πρώτο μνημόνιο»(Πόσοι άραγε καταλάβανε τι ψήφιζαν;) «αυτός που έκανε τούτο ή το άλλο». Πάντα υπάρχουν κόκκινες γραμμές, όρια που όταν ξεπερνιούνται οδηγούν στην αναστροφή. Αυτούς τους θέλουμε!
     Η εσωστρέφεια πρέπει να σταματήσει και να στραφούμε προς τα έξω, να αγκαλιάσουμε όλους εκείνους που πιστεύουν στα Ελληνικά ιδανικά, στην πατρίδα μας, ανεξάρτητα που ήταν ενταγμένοι ή τι ψήφισαν στο παρελθόν. Όλοι οι πατριώτες έχουν θέση στους Ανεξάρτητους Έλληνες.
     Ας πλαισιώσουμε τον πρόεδρό μας Πάνο Καμμένο κι΄ας βγούμε στους δρόμους, στις γειτονιές, στις πλατείες, στα καφενεία, στους συλλόγους, στους πολίτες. 
     Ήρθε η ώρα για δράση. Πρωταρχικός ιερός σκοπός μας είναι να σώσουμε την Ελλάδα, τα ιδανικά μας, τα εθνικά μας ιδεώδη.   
     Ο εχθρός μας δεν είναι αυτός που «ψήφισε τούτο ή εκείνο», αλλά αυτοί που ξεπουλούν τη χώρα μας, τις παραδόσεις μας, τα ιδανικά μας, τις περιουσίες μας, τα σπίτια μας, στους Ευρωπαίους τοκογλύφους, στους μερκελιστές και στα διεθνή αρπαχτικά τύπου Σώρος και Ρότσιλντ.

Εδώ και τώρα δράση μου γιατί όλοι μαζί ενωμένοι μπορούμε!  

Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2014

ΟΤΑΝ ΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΠΑΝΕ ΠΕΡΙΠΑΤΟ

Η επιστολή προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που απευθύνει ο γιατρός Κλεάνθης Γρίβας (*) είναι ένα μήνυμα αξιοπρέπειας και ήθους, σε μια εποχή που και τα δυο είναι πλέον δυσεύρετα.



Κάρολος Παπούλιας
<------       




Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον.
       ------->


​​Προς τον κ. Κ. Παπούλια:

Είστε πρόεδρος της Δημοκρατίας;

Αν είχα τη δύναμη, θα προτιμούσα ως πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας όχι εσάς αλλά τον Ισλανδό πρόεδρο, τον Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον.
Μπορεί να καυχιόμαστε ότι εμείς γεννήσαμε τη δημοκρατία, αλλά πάει καιρός πια που δεν έχουμε συγγένεια μαζί της.

Όταν το ισλανδικό Κοινοβούλιο ενέκρινε κάποιο νόμο παρόμοιο με το Μνημόνιο 1 και στάλθηκε για επικύρωση στον πρόεδρο της δημοκρατίας,
αυτός ενεργοποίησε το μόνο... δικαίωμα που είχε, όπως κι εσείς: δεν το υπέγραψε και κάλεσε το λαό σε δημοψήφισμα. Ήταν η πρώτη φορά που έγινε
δημοψήφισμα στη χώρα αυτή. Η εξήγηση ήταν σαφής:

«Δεν μπορώ εγώ ή οι λίγοι βουλευτές που ψήφισαν αυτό το νόμο να αναλάβω την ευθύνη να επικυρώσω ένα νόμο που θα επηρεάσει τη ζωή
κάθε πολίτη της χώρας μου. Σε ένα τόσο σοβαρό θέμα μόνο ο λαός μπορεί να αποφασίσει».

Το δημοψήφισμα έγινε και ο λαός απέρριψε το νόμο. Δεν είχε άδικο: τρεις τράπεζες είχαν δανειστεί 80 δις ευρώ, ήτοι το δεκαπλάσιο από το
Ακαθάριστο Εθνικό Εισόδημα της χώρας, είχαν χρεοκοπήσει και τώρα ζητούσαν από το λαό να πληρώσει τους δανειστές σε διάφορες χώρες.

Οι πολιτικοί άρχισαν νέες συνομιλίες με τους δανειστές και έφεραν τροποποιημένο σχέδιο στη Βουλή (κάτι σαν Μνημόνιο 2), το οποίο
ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία και στάλθηκε στον πρόεδρο της Δημοκρατίας για επικύρωση. Και πάλι εκείνος είπε όχι και ζήτησε νέο δημοψήφισμα.

Το επιχείρημά του ήταν σαφέστατο: «Στα μεγάλα θέματα δεν αποφασίζουν προσωρινοί ηγέτες, ηγέτης είναι ο λαός και αυτός θα αποφασίσει».

Χρειάστηκε να κατεβεί στους δρόμους για να υπερασπιστεί τη θέση του ενάντια στη λυσσαλέα επίθεση των πολιτικών. Υπάρχουν βίντεο που
δείχνουν τη σύζυγό του να αγκαλιάζει διαδηλωτές που η αστυνομία τους έχει πνίξει στα καπνογόνα. Ήταν ανένδοτος στις αρχές του:

«Υπάρχουν χώρες πιο ισχυρές οικονομικά από μας, εμείς όμως δεν πρόκειται να βάλουμε το κέρδος πάνω από τη Δημοκρατία».

Στο νέο δημοψήφισμα ο λαός απέρριψε και το Μνημόνιο 2.

Ο πρόεδρος το πήγε ακόμα πιο πέρα και ζήτησε αναθεώρηση του συντάγματος, μόνο που αυτή τη φορά η αναθεώρηση δε θα γινόταν από πολιτικούς
αλλά από τον ίδιο το λαό. Το επιχείρημά του ήταν και πάλι ατράνταχτο:

«Ο λαός είναι η υπέρτατη εξουσία, αυτός πρέπει να συντάξει το σύνταγμα».

Έγιναν χιλιάδες συναντήσεις, στάλθηκαν άπειρα ηλεκτρονικά μηνύματα και η λαϊκή επιτροπή κατέληξε σε μια μορφή του συντάγματος που φυσικά
δεν είχε ούτε παραγραφές, ούτε ασυλίες και ούτε φοροαπαλλαγές για τους πολιτικούς.

Δεν έχει γίνει ακόμα δημοψήφισμα για το σύνταγμα, καθώς οι πολιτικοί παλεύουν με κάθε μέσο να το καθυστερήσουν, αλλά δε θα το πετύχουν για πολύ.

Σε κάποια στιγμή χρειάστηκε να καλέσουν το ΔΝΤ για βοήθεια, αλλά υπό ένα όρο: «Θα σας πληρώσουμε ό,τι δανειστούμε, αλλά υπό ένα όρο:
δε θα πειραχθούν οι μισθοί, οι συντάξεις και τα κοινωνικά προγράμματα, γιατί είμαστε μια σκανδιναβική σοσιαλιστική κοινωνία και σκοπός μας είναι
η ευημερία του πολίτη και όχι τα κέρδη των τραπεζών».

Ούτε κεραμίδα να έπεφτε στα κεφάλια των αρμόδιων του ΔΝΤ, αλλά τελικά το δέχτηκαν για πρώτη φορά στην ιστορία του ταμείου, γιατί κατάλαβαν
ότι δεν έχουν να κάνουν με άτομα όπως ... (δε χρειάζεται να αναφέρω ονόματα).

Αλλά ο πρόεδρος μιας δημοκρατίας δε σταμάτησε εκεί: ζήτησε να γίνει έλεγχος στα οικονομικά όλων των πολιτικών και πολλοί από αυτούς αντιμετωπίζουν
τον πέλεκυ της δικαιοσύνης, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του πρωθυπουργού.

Η έκθεση της αδέσμευτης επιτροπής έφτασε τις 2,500 σελίδες και χρειάστηκαν 45 συνεχείς ώρες για να διαβαστεί από καλλιτέχνες, συγγραφείς,
απλούς πολίτες σε κεντρικό σημείο της πρωτεύουσας.

Και το συμπέρασμά ήταν σαφές: δεν ευθύνεται ο λαός για όσα έκαναν οι πολιτικοί οι οποίο εκλέχτηκαν λέγοντας τα αντίθετα από όσα υποσχέθηκαν.

Τρία χρόνια μετά η Ισλανδία αρχίζει να βγαίνει από την κρίση, στην Ελλάδα μας λένε ότι θα χρειαστούν δεκαετίες και αν....

Και κάτι ακόμα: ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Ισλανδίας δεν το έκανε αυτό για να κρατηθεί στην καρέκλα. Πριν λίγες μέρες δήλωσε ότι δε θα είναι υποψήφιος
για επόμενη θητεία. «Εκπλήρωσα το χρέος μου στο λαό μου» ήταν η λακωνική δήλωσή του (όχι, δεν είπε αν ήταν και στην Εθνική Αντίσταση).

Μήπως κ. Παπούλια θα έπρεπε να επισκεφθείτε τους Βίκινγκς της Ισλανδίας για να πάρετε κάποια μαθήματα δημοκρατίας; Μήπως αυτοί που έτρωγαν βελανίδια
όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες, τώρα ξέρουν καλύτερα τι σημαίνει δημοκρατία ενώ εσείς την ευτελίζετε (ουσιαστικά μια πράξη αιμομιξίας) στη χώρα που γεννήθηκε;

Και μια ακόμα δήλωσή του Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον:

«Έχω την σταθερή εντύπωση ότι τα κόμματα στη Βουλή δεν εκφράζουν αυτή την εποχή αντίστοιχη αναλογία στο λαό».

Εσείς θα κάνατε ποτέ αυτή τη δήλωση, που είναι πασιφανής σε κάθε έλληνα πολίτη;

Θα ήθελα να σας δω δίπλα στον Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον. Έτσι για να καταλάβω τι σημαίνει γίγαντας και τι νάνος Πρόεδρος της Δημοκρατίας...."

Για την αντιγραφή, Κλεάνθης Γρίβας."

Η επιστολή δεν είναι του κ. Κλεάνθη Γρίβα, γι' αυτό γράφει από κάτω "Για την αντιγραφή Κλεάνθης Γρίβας" Είναι επιστολή του ομογενή Χρήστου Μαγγούτα από το Τορόντο του Καναδά και έγινε γνωστή - καλώς φυσικά- από τον κ. Κλεάνθη Γρίβα που την έστειλε σε κάποια ΜΜΕ.


(*) Ο Κλεάνθης Γρίβας (1944) είναι ψυχίατρος, νευρολόγος, διδάκτωρ ψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει σπουδάσει ιατρική και κοινωνιολογία, ενώ είναι τακτικός συνεργάτης πολλών περιοδικών και εφημερίδων• ανάμεσα τους της "Θεσσαλονίκης" (από το 1963) και της Ελευθεροτυπίας