|
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΧΡΕΟΣ |
( Για να δείτε το Παγκόσμιο χρέος και αυτό της χώρας μας σε πραγματικό
χρόνο, πηγαίνετε εδώ: www.economist.com/node/21011544 )
Εδώ και κάμποσο καιρό τα ΜΜΕ
άρχισαν να μιλούν πιο καθαρά για το ενδεχόμενο πτώχευσης της χώρας. Οι
Ευρωπαίοι μιλούν πια με σιγουριά για την Ευρώπη των δύο ταχυτήτων και αφήνουν
υπονοούμενα για μια τρίτη ταχύτητα που θα περιλαμβάνει τις χώρες που θα
επιστρέψουν στα εθνικά τους νομίσματα.
Οικονομικά ΜΜΕ, πανεπιστήμια και
τραπεζιτικοί οργανισμοί, εξετάζουν το σενάριο της Δραχμής ενώ οικονομολόγοι
παγκόσμιου κύρους βλέπουν το σενάριο «επιστροφή στη Δραχμή» ως πολύ πιθανό. Δύο
από τους μεγαλύτερους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς η Nomura, στο Τόκιο και η U.B.S. στην Ελβετία, έχουν συντάξει εμπεριστατωμένες μελέτες και
μάλιστα η U.B.S. προβλέπει ακόμα και στρατιωτική
επέμβαση.
Όλα αυτά προβληματίζουν τον κόσμο
και φυσικό είναι να ρωτούν τι ακριβώς είναι η πτώχευση τι σημαίνει επάνοδος στη
Δραχμή και το κυριότερο ποιες θα είναι οι συνέπειες για τον απλό λαό, ενός
τέτοιου ενδεχομένου.
Ας δούμε λοιπόν τι ακριβώς είναι όλα
αυτά με όσο πιο απλά λόγια μπορούμε.
Όταν μία χώρα δεν παράγει
τουλάχιστον ίσα με αυτά που καταναλώνει αναγκάζεται να δανείζεται από άλλες
χώρες ή από ιδιώτες ή τις «αγορές»! Και από άλλες χώρες καλά, είναι
κατανοητό, αλλά οι «αγορές» που ακούμε κατά κόρον τελευταία ποιες είναι;
Τι είναι αυτοί που μπορεί να
δανείζουν ολόκληρη την ανθρωπότητα, η οποία στο σύνολο της χρωστάει 44
τρισεκατομμύρια δολάρια; Δεν σας κάνει εντύπωση πώς τα ΜΜΕ δεν αναφέρονται ποτέ
στους δανειστές μας με τα ονόματα τους αλλά με το γενικό όρο «αγορές»;
Λοιπόν οι «αγορές» είναι
χρηματοοικονομικοί οργανισμοί (ας πούμε Τράπεζες) που δραστηριοποιούνται σε
ολόκληρο τον κόσμο. Δείτε 10 από τους
μεγαλύτερους:
·
Lazar
Brothers, Paris
·
Warburg
Brothers, Hamburg
·
Moses
Seif, Rome
·
Chase
Manhattan, New York
·
Kuhn
Loeb, New York
·
Nomura
Group, Tokyo
Και άλλοι μικρότεροι
Σε αυτούς
λοιπόν χρωστάει η ανθρωπότητα και βέβαια η Ελλάδα!
Η χώρα που δανείζεται εκδίδει
ομόλογα τα οποία αγοράζουν οι δανειστές και τα οποία πρέπει να πληρώνονται σε
συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα φυσικά με τον τόκο. Όταν όμως η χώρα αδυνατεί
να πληρώσει τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις της δηλαδή τα ομόλογα που έχει
εκδώσει, κηρύσσει στάση πληρωμών, δηλαδή χρεοκοπεί ή πτωχεύει (ταυτόσημες
έννοιες)
Η πτώχευση κηρύσσεται μονομερώς,
χωρίς δηλαδή την συγκατάθεση των δανειστών. Σπάνια όμως μια χώρα επιλέγει να
μην πληρώσει τίποτα από το χρέος της γιατί οι συνέπειες θα είναι ανυπολόγιστες.
Έτσι προσπαθεί να έλθει σε διαπραγματεύσεις με τους κατόχους ομολόγων (δανειστές)
οι οποίοι προκειμένου να μην πάρουν καθόλου τα χρήματα τους δέχονται να
χαρίσουν τόκους, μέρος του κεφαλαίου, («κούρεμα», hair cut) επιμήκυνση του χρόνου
πληρωμής κλπ. Αυτό ονομάζεται «επιλεκτική
χρεοκοπία» ή «μερική χρεοκοπία» κλπ.
Αυτό επιχειρεί τώρα η χώρα μας. Προσπαθεί
να επαναδιαπραγματευθεί τις οφειλές προς τους πιστωτές της. Ζητάει δηλαδή από τους πιστωτές να της
χαρίσουν μέρος των τόκων ή και του κεφαλαίου ή να επιμηκυνθεί ο χρόνος πληρωμής
κλπ.
Όμως η χώρα δεν έχει χρεοκοπήσει
ακόμα αφού δεν υπάρχουν «διαμαρτυρημένα ομόλογα». Βεβαίως συγκρατιέται από το
μηχανισμό στήριξης (European
Financial Stability Facility - EFSF) της Τρόικα (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο –
Ευρωπαϊκή Επιτροπή – Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα)
Τούτη τη στιγμή ο πρωθυπουργός κ.
Παπαδήμος προσπαθεί να διαπραγματευθεί την μερική χρεοκοπία της χώρας,
χωρίς αποτέλεσμα μέχρι τώρα. Οι μεν τράπεζες πιέζουν για μικρότερο κούρεμα οι
δε οικονομολόγοι για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο, ώστε να ελαφρυνθεί ο
προϋπολογισμός της χώρας και να μπορέσει να ορθοποδήσει.
Επαναδιαπραγμάτευση του χρέους
δηλαδή κούρεμα σημαίνει ότι οι δανειστές θα χάσουν αρκετά από τα χρήματα τους.
Στην περίπτωση της Αργεντινής έχασαν σχεδόν το 75%. Αυτό συνεπάγεται τον πιστοληπτικό
αποκλεισμό της χώρας. Δηλαδή η χώρα δεν θα μπορεί να δανείζεται από τις
«αγορές» για αρκετά χρόνια μέχρι να ανακάμψει.
Δεν γνωρίζουμε τελικά αν θα
αντέξει η Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε η θέση της Γερμανίας είναι ξεκάθαρη, οι δε εξελίξεις
στην ευρύτερη Ευρωπαϊκή οικονομία είναι ραγδαίες με τους οίκους αξιολόγησης να
υποβαθμίζουν ακόμα και υγιείς οικονομίες.
Η ανεξέλεγκτη πτώχευση της
Ελλάδας εντός Ευρωζώνης θα συμπαρέσυρε όχι μόνο τις αδύναμες οικονομίες της
Ευρώπης αλλά όλη την του Ευρωζώνη και
πιθανό να πυροδοτήσει παγκόσμια οικονομική κρίση. Έτσι υπάρχει σοβαρό
ενδεχόμενο να μας οδηγήσουν (δεν μπορούν να μας υποχρεώσουν) σε έξοδο από τη
ζώνη του Ευρώ και επάνοδο στη Δραχμή.
Τι σημαίνει όμως επάνοδος στη
Δραχμή; Ποιες θα είναι οι συνέπειες;
·
Το σημαντικότερο είναι η υποτίμηση που θα είναι
αναγκαίο να γίνει τουλάχιστον κατά 50%. Αυτό σημαίνει ότι, το όποιο εναπομείναν
(μετά το «κούρεμα») εξωτερικό χρέος θα διπλασιασθεί. Σημειώνουμε εδώ ότι το
ενυπόθηκο (δηλαδή με υποθήκη μεγάλου μέρους της κρατικής περιουσίας) δάνειο
της Τρόικας θα παραμείνει έτσι και αλλιώς.. Έτσι είναι πιθανό η αποπληρωμή
του να καταστεί δύσκολη αν όχι αδύνατη.
·
Οι επενδυτές, από τους πιστωτές του κράτους
μέχρι τους μικροκαταθέτες θα χάσουν σημαντικό μέρος των χρημάτων τους.
·
Οι τράπεζες θα καταρρεύσουν γιατί θα υποχρεωθούν
να αποσβέσουν τα ομόλογα του δημοσίου που κρατάνε. Πολλές από τις ξένες τράπεζες
θα εξαφανισθούν.
·
Οι καταθέτες θα προσπαθήσουν να αποσύρουν τις
καταθέσεις τους χωρίς αποτέλεσμα, αφού για μεγάλο χρονικό διάστημα είτε δεν θα
επιτρέπονται οι αναλήψεις ή θα είναι πολύ περιορισμένες.
·
Οι δανειολήπτες των οποίων τα δάνεια φυσικά δεν
μηδενίζονται, πιθανόν να μη μπορούν να τα εξοφλήσουν. Μπορούν όμως να
ζητήσουν και αυτοί επαναδιαπραγμάτευση του δανείου τους και πιο ευνοϊκούς όρους
αποπληρωμής τους οποίους οι τράπεζες, κατά κανόνα, θα δέχονται.
·
Ο πληθωρισμός αρχίζει να καλπάζει και θα
φθάσει σε ύψη, ενώ θα συμβεί το ίδιο και με την ανεργία.
·
Οι κοινωνικές παροχές θα μειωθούν (υγεία,
παιδεία κλπ) και το βιοτικό επίπεδο θα πέσει δραματικά.
· Αν η κυβέρνηση δεν χειρισθεί σωστά την επιστροφή
στη Δραχμή θα δημιουργηθεί κοινωνική αναταραχή και δεν αποκλείεται η επέμβαση
του στρατού. (σενάριο UBS)
·
Οι «έξυπνοι» που κατόρθωσαν να βγάλουν τα 40 Δις
Ευρώ στο εξωτερικό λόγω βλακείας του κ. Αντιπροέδρου, θα εισβάλουν στην Ελλάδα
ως νέοι κατακτητές! Έτσι κι’ αλλιώς αυτά τα λαμόγια ήταν που κυβερνούσαν πάντα.
Το ερώτημα που γεννιέται εδώ
είναι: δεν υπάρχουν θετικά αποτελέσματα από την επάνοδο στη Δραχμή;
Βεβαίως και υπάρχουν παρά τις
αντιρρήσεις Ελλήνων οικονομολόγων που περιδιαβαίνουν τα κανάλια της TV:
·
Το σημαντικότερο ίσως θα είναι ότι, κάτω από την
πίεση της ασυνήθιστης κατάστασης, και του σοκ που θα υπάρξει, γρήγορα θα
αποκατασταθεί η συνοχή του κοινωνικού ιστού. Το «εγώ» ή επίδειξη, η
μεγαλομανία, θα εκλείψουν και θα συνειδητοποιήσουν οι νεοέλληνες ότι το ατομικό
συμφέρον εντάσσεται στο συλλογικό και όχι το αντίθετο.
·
Το κράτος θα μπορέσει να πάρει μέτρα που τώρα
αδυνατεί, όντας μέλος της Ευρωζώνης. (π.χ. Κοπή χρήματος, τεχνητή αύξηση του
πληθωρισμού, απαγόρευση εξαγωγής χρήματος, περιορισμός των εισαγωγών, κλπ)
·
Η υποτιμημένη Δραχμή θα δημιουργήσει μια
ψυχολογική συγκράτηση δαπανών, με άμεσο αποτέλεσμα την πτώση των τιμών και
τη μείωση της αισχροκέρδειας που μέχρι τώρα καλά κρατεί. Βέβαια θα μειωθεί
η εμπορική δραστηριότητα π.χ. …θα κλείσουν τα καταστήματα… μανικιούρ-πεντικιούρ,
τα κουρεία σκύλων, θα κλείσουν τα μπουζουξίδικα και τα «μπαράκια» θα κλείσουν μαγαζιά στο Κολωνάκι που πουλάνε
πλαστικές τσάντες αξίας 10 Ευρώ, για 500, επειδή γράφουν επάνω Louis Vuiton κλπ κλπ.
·
Κάποιοι από τους πολυεθνικούς κολοσσούς θα
κλείσουν, επειδή έχουν όριο τζίρου, αφήνοντας περιθώρια σε μικρούς επιχειρηματίες.
·
Το κράτος προκειμένου να παρουσιάσει πρωτογενή
πλεονάσματα (προ τόκων) και ισοσκελισμένο προϋπολογισμό μεταξύ των άλλων, θα
αναγκασθεί να περιορίσει τις εισαγωγές. Έτσι θα μειωθεί η κατανάλωση και
οι νεοέλληνες θα συνηθίσουν πλέον στα …ολίγα! (π.χ. ένα αυτοκίνητο ανά οικογένεια και όχι
τρία, ο δεκάχρονος κανακάρης δεν θα έχει κινητό, κλπ κλπ)
·
Επειδή θα απαγορεύονται οι εισαγωγές… σκόρδων
από την Κίνα και σταφυλιών από τη Ν. Αφρική, κάποιοι θα ξαναγυρίσουν στα
χωριά τους και στα χωράφια τους
Η κοινωνική αναταραχή που θα ακολουθήσει ίσως ξεκαθαρίσει
μερικά από τα λαμόγια που κατασπατάλησαν τον πλούτο της χώρας όλα αυτά τα χρόνια.
·
Η μείωση των μισθών (που ήδη έγινε) σε συνδυασμό
με την πάταξη της γραφειοκρατίας που είναι αναγκαίο να γίνει, αλλά και η
υποτίμηση του νέου νομίσματος θα δημιουργήσει ευνοϊκό κλήμα για ξένες
επενδύσεις.
·
Θα αυξηθεί ραγδαία ο εισαγόμενος τουρισμός
που τώρα είναι περιορισμένος λόγω ακριβού Ευρώ.
Έτσι λοιπόν προσωπικά δεν βλέπω
τόσο κακή την επιστροφή στη Δραχμή. Επίσης πιστεύω ότι είναι ο μόνος τρόπος για
να συνειδητοποιήσουμε την πραγματική μας θέση στην παγκόσμια οικονομία και όχι
την επίπλαστη την οποία δημιούργησαν και καλλιέργησαν οι πολιτικές ηγεσίες από
το 1981 και μετά.
Πιστεύω επίσης ότι το μεγαλύτερο έγκλημα-εθνική
προδοσία, ήταν ή είσοδος της χώρας στην Ευρωζώνη, πρόσκαιρα και με πλαστά
στοιχεία που «μαγείρεψαν» οι τότε ιθύνοντες σε συνεργασία με τη Goldman Sachs.
Έγκλημα ήταν η μη προετοιμασία
του λαού για την αλλαγή της δραχμής σε Ευρώ των 341Δραχμών σε ένα
τοσοδούλι κέρμα.
Ακόμα έγκλημα-εθνική προδοσία,
ήταν η ανεξέλεγκτη, από την Τράπεζα της Ελλάδος, μαρκετίστικη πολιτική των
τραπεζών που δημιούργησαν τεχνητή ευμάρεια με τα …αυτοκινητοδάνεια, τα εορτοδάνεια,
τα διακοποδάνεια, τα γαμοδάνεια, τις πιστωτικές κάρτες (οι κάτοχοι των οποίων
αγνοούν ακόμα και σήμερα τη χρήση τους) και όλα αυτά όχι με χρήμα που παρήγαγαν
οι Έλληνες αλλά με χρήμα της Goldman Sachs και των Rothschilds.
|
O κ. Λουκάς Παπαδήμος |
Αυτά κυρίως τα εγκλήματα έφεραν
τη χώρα στο σημερινό αδιέξοδο και
σε αυτά ενέχεται και ο σημερινός Πρωθυπουργός Λουκάς
Παπαδήμος, αδιόρθωτος ρομαντικός Ευρωπαϊστής, τεχνοκράτης. Ήταν τότε Διοικητής
της Τράπεζας της Ελλάδος και οικονομικός σύμβουλος του Σιμήτη.
Οι ρομαντικοί Ευρωπαϊστές
είναι εξαιρετικά επικίνδυνοι για το λαό τους, αναφέρει ο διάσημος
οικονομολόγος καθηγητής στο ΜΙΤ, Stanford, και Yale,
Paul Krugman στο
άρθρο του στις New York Times της 20/11/11 με τίτλο “Boring Cruel Romantics”.
Τι θα κάνει λοιπόν η σημερινή «κυβέρνηση-
τσίρκο» του κ. Παπαδήμου, αλλά και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας κανένας δεν
γνωρίζει, ούτε αυτοί. Απλά πειραματίζονται «στού Κασίδη το κεφάλι»
δηλαδή του Ελληνικού λαού που εξακολουθεί να τελεί … εν αφασία.
Πάντως η προσπάθεια διάσωσης της
χώρας μέσα στην Ευρωζώνη μου φαίνεται απίθανη όσα μέτρα στέρησης και να πάρουν.
Όσο και να κουρευτεί το χρέος τα ενυπόθηκα χρέη παραμένουν ενώ οι μαύρες τρύπες
στο ισοζύγιο πληρωμών (20 Δις από τα οποία 15 Δις είναι τόκοι αυξανόμενοι
συνεχώς ) καλά κρατούν.
Δεν πιστεύω ότι θα κατορθώσουμε
ποτέ να παρουσιάσουμε πλεονάσματα αν δεν αλλάξει η νοοτροπία του Νεοέλληνα
(υπερκατανάλωση, μεγαλομανία, επίδειξη, μειωμένη παραγωγικότητα, εγωιστική συμπεριφορά,
αναποτελεσματικότητα, διαφθορά, διαπλοκή, κλπ. ). Για να γίνει αυτό ή πρέπει να
περάσει τουλάχιστον μια δεκαετία μέσα σε στέρηση ή πρέπει να δημιουργηθεί
ένα δυνατό σοκ, με την επάνοδο, ας
πούμε, στη Δραχμή.
Αν κάτι τέτοιο είχε γίνει πριν
δύο χρόνια τώρα η χώρα θα είχε μπει σε τροχιά ανάπτυξης. Οι πειραματισμοί της
κυβέρνησης Παπανδρέου δεν απέδωσαν απολύτως τίποτα και τώρα βρισκόμαστε σε
χειρότερη μοίρα από το τέλος του 69.
Δεν γνωρίζουμε τι τελικά θα γίνει
αλλά ας ξυπνήσουμε επιτέλους από τον ύπνο του δικαίου και ας είμαστε
προετοιμασμένοι για τα χειρότερα.