Από το Δημοσθένη Συρμή
Μέρος
αυτού του άρθρου, το είχα γράψει πριν τέσσερα χρόνια όμως δεν το είχα
δημοσιεύσει στα «νέα της Ιθάκης». Ήλπιζα ότι κάτι θα άλλαζε ώστε να μη το
δημοσιεύσω ποτέ. Δυστυχώς η πραγματικότητα με διέψευσε….
Λίγες
μέρες μας χωρίζουν πια από τις Δημοτικές εκλογές.
Θα
κληθούμε στις κάλπες να επιλέξουμε τους άρχοντες που θα διαφεντέψουνε,
τουλάχιστον για πέντε χρόνια, τον τόπο και το μέλλον του.
Σε
λίγο λοιπόν, θα γίνουμε μάρτυρες, για μια ακόμα φορά, μια διαδικασίας που
υποτίθεται ότι αποτελεί το ύψιστο και
αναφαίρετο δικαίωμα κάθε πολίτη σε μια ελεύθερη και δημοκρατική χώρα
Όμως στην πραγματικότητα πολύ φοβάμαι ότι θα παρακολουθήσουμε ακόμα μια παρωδία όπου
τον πρώτο λόγο θα έχει ένα εμετικό αλισβερίσι μεταξύ αρχόντων και
αρχομένων.
Το
εκλέγειν και εκλέγεσθαι δεν είναι εύκολη υπόθεση! Είναι, ένας σοβαρός
προβληματισμός που σχετίζεται με την πρόοδο και ανάπτυξη του τόπου και κατά
προέκταση με την ευημερία του συνόλου μέρος του οποίου αποτελεί ο καθένας μας.
Ο υπεύθυνος πολίτης
όταν βρίσκεται μπροστά στην κάλπη δεν νοιάζεται για συγγένειες, φιλίες,
υποχρεώσεις ή προσδοκίες και υποσχέσεις ικανοποίησης συμφερόντων. Γνωρίζει ότι το
ατομικό συμφέρον εντάσσεται μέσα στο συλλογικό ενώ δεν συμβαίνει το
αντίθετο. Δεν προσδοκά να περάσει στον κύκλο των ημετέρων γιατί σ’ ένα
ευνομούμενο, σωστά δομημένο τόπο, με δεδομένους ρυθμούς ανάπτυξης όλοι οι
πολίτες λογίζονται ημέτεροι. Ημέτεροι της χώρας ή του τόπου τους.
Έτσι
η επιλογή των κατάλληλων προσώπων για να αναλάβουν τη διακυβέρνηση του τόπου, είναι για τον υπεύθυνο πολίτη μια
επίπονη πνευματική διαδικασία, ένας πραγματικός πονοκέφαλος. Πρέπει να
αποφασίσει, ποιοι είναι κατά τεκμήριο, οι
αδιάφθοροι, οι έντιμοι, οι έξυπνοι, οι ικανοί, αυτοί που έχουν θέληση για
δουλειά, ανεξάρτητα από κομματικές ταυτότητες.
Κομματισμοί και ψευτοιδεολογίες δεν έχουν θέση σε τέτοιου είδους
εκλογές.
Τι
ποσοστό όμως καταλαμβάνουν αυτοί οι σκεπτόμενοι πολίτες στο σύνολο του
εκλογικού σώματος; Δυστυχώς πολύ μικρό, πράγμα που φαίνεται ξεκάθαρα στα
αποτελέσματα των εκάστοτε εκλογών.
Το
εκλέγειν για την πλειονότητα των εκλογέων είναι μια σχετικά απλή διαδικασία,
ενίοτε και διασκεδαστική, όταν μάλιστα να συνδυάζεται και με την εκδρομούλα στο
χωριό μας…. και μάλιστα με τα έξοδα μετακίνησης πληρωμένα!
Οι περισσότεροι
βέβαια παριστάνουν τους υπεύθυνους πολίτες μιλούν και συμπεριφέρονται σαν να
θέλουν μια αλλαγή προς το καλύτερο, όμως πρόκειται για μια υποκριτική,
φαρισαϊκή και υπόγεια συμπεριφορά που αποκαλύπτεται αργότερα με τα
αποτελέσματα.
Το εκλέγειν είναι η
ευκαιρία να βολευτεί το παιδί μας να ικανοποιηθεί ο συγγενής μας, να
υποχρεωθούν κάποιοι που ενδεχομένως θα φανούν χρήσιμοι αργότερα.
Η
ψήφος δίνεται όχι σε κείνους που πράγματι αποδεδειγμένα φάνηκαν χρήσιμοι
στον τόπο, όχι σε κείνους που αξίζουν, όχι σ’ εκείνους που έκαναν έργο, αλλά, στους συγγενείς, στους φίλους ή
σ’ αυτούς που μας έκαναν μια μικροχάρη
και το χειρότερο σ’ αυτούς που μας υπόσχονται “λαγούς με πετραχήλια” .
Ο πολίτης μετατρέπεται σε επαίτη που ζητά να
ανταλλάξει την ψήφο του με θέση, χρήμα, χάρες και ρουσφέτια.
Και φυσικά οι
πολιτικοί, ή οι επίδοξοι τοιούτοι, παίζουν πολύ καλά αυτό το παιχνίδι.
Για ποια πολιτικά ήθη μιλάμε; για ποιες
αξίες και οράματα; για ποιο ανώτερο πολιτισμό που μάλιστα έπρεπε να διακρίνει
την γενέτειρα της Δημοκρατίας;
Όπως
τα σαρκοβόρα παλεύουν μεταξύ τους για το κομμάτι το κρέας έτσι και οι υποψήφιοι αλλά και οι πάσης φύσεως
υποστηριχτές, παρατρεχάμενοι, και σφουγκοκωλάριοι, παλεύουν με νύχια και με
δόντια για την καρέκλα, το μικρό ή μεγάλο συμφέρον.
Παλεύουν
για το «ευ ζην» και είναι διατεθειμένοι να σπιλώσουν συνειδήσεις, να
συκοφαντήσουν, να λασπώσουν τους αντιπάλους, να προδώσουν φιλίες, μόνο και μόνο για να καθέξουν η να διατηρήσουν τη
μικρή ή τη μεγάλη εξουσία.
Ηθικές αξίες
εξευτελίζονται, συνειδήσεις διασπόνται, λόγοι τινάζονται στον αέρα, ιδεολογίες
και πολιτικές διαδρομές στρίβουν 180 μοίρες και όλα αυτά στο βωμό του κέρδους
και του προσωπικού συμφέροντος.
Οι «αρχηγοί» δεν
διστάζουν να συμπεριλάβουν στους συνδυασμούς, άσχετους, άχρηστους,
καραγκιόζηδες και πολλάκις επικίνδυνους, μόνο και μόνο επειδή έχουν πολλές
ψήφους, λόγω μεγάλων οικογενειών ή δημοτικότητας!
Και για να κλείσουμε
δεν θα παραλείπαμε τα «γραμμάτια» που υπογράφουν οι μαινόμενοι της εξουσίας όσο
και «τίμιοι» αν θέλουν να λέγονται τα οποία θα πρέπει να εξοφλήσουν αργότερα
και μάλιστα …με τόκο.
Και όλο αυτό το
συνοθίλευμα, όλη αυτή η παρωδία αποτελεί το βωμό στον οποίο θυσιάζεται το
πραγματικό συμφέρον του τόπου όπου διαπιστώνεται ότι δεν αναπτύσσεται και δεν
προοδεύει, σε αντίθεση βέβαια με τις τσέπες των πάσης φύσεως ημετέρων και
παρατρεχάμενων.
Κάπως έτσι
κατορθώσαμε να φθάσουμε στην οικονομική κατάρρευση της χώρας που τώρα βιώνουμε.
Μήπως αυτό θα πρέπει να μας γίνει μάθημα και να αρχίσουμε να βλέπουμε μέσα από
τη σφαίρα του σκεπτόμενου και υπεύθυνου πολίτη όπως τον περιγράψαμε παραπάνω
Αλλά για να δούμε
πως έχει η πολιτική σκηνή στο νησί μας, μέχρις αυτή τη στιγμή που γράφεται αυτό
το άρθρο, γιατί τα πράγματα μοιάζουν ρευστά, παρά τις 20 μόλις μέρες που
μας χωρίζουν από την εκλογική αναμέτρηση!
Ο νυν Δήμαρχος
ευτυχώς για το νησί, αποχωρεί από την πολιτική σκηνή, (όχι ότι θα
ξανάβγαινε..). Περαιτέρω σχόλια δεν χρειάζονται τούτη τη στιγμή.
Και έτσι έχουμε
τέσσερις συνδυασμούς πλέον.
Τρεις «μία από τα
ίδια» και έναν εξ ουρανού!!!
·
Ο πρώτος ήταν
Δημοτικός άρχοντας δώδεκα και πλέον χρόνια και μάλιστα τον τελευταίο καιρό
αντικαθιστούσε το Δήμαρχο! Πολύ καλός γνώστης
διαδικασιών. Το κακό είναι ότι … τα
γνωρίζει όλα, περιθώρια να ακούσει γνώμη και άποψη ελάχιστα! Αλλά και το έργο
του ή, η συμβολή του στο έργο των
προηγούμενων τετραετιών δεν ήταν αντάξια των προσδοκιών των κατοίκων του
τόπου. Τι περισσότερο πρέπει να περιμένουμε;
·
Ο δεύτερος δύο
τετραετίες Έπαρχος. Νέος άνθρωπος, ευγενικός, χαμηλών τόνων, ευπροσήγορος. Την πρώτη τετραετία δεν είδαμε σπουδαίο έργο.
Στη δεύτερη είδαμε να γίνεται επιτέλους πραγματικότητα το σημαντικότερο έργο
στο νησί. Το λιμάνι του Πίσω
Αετού. Ακόμα είδαμε να ασφαλτοστρώνεται ο δρόμος Σταυρός Φρίκες
αναγκαίο έργο για την ανάπτυξη της Βόρειας Ιθάκης.
«Κάλλιο αργά παρά ποτέ!!»
·
Ο τρίτος,
κομματικός παράγων του ΚΚΕ. Παραδοσιακή ιστορία!!! Οι άνθρωποι κάνουν τη
δική τους επανάσταση, δυστυχώς, μέσα…. στα καφενεία!!!!
·
Ο τέταρτος είναι
η έκπληξη! Στην αρχή χαρήκαμε όμως
προέκυψε «Εθνοσωτήρας» εξ ουρανού! Θέλει
λέει να μας σώσει! Με επίδειξη χρημάτων; Πόθεν έσχε (αν έχει!); Ποιος είναι ο
βίος και η πολιτεία του; κανείς δεν ξέρει! Κερνάνε τον κόσμο… μαρίδες σε
μια αποτυχημένη επικοινωνιακή προσπάθεια! Εις άγραν συμβούλων … δια
τηλεφώνου και ενίοτε με πολυτελές αυτοκίνητο μες τη μέση του δρόμου, έτσι
για να φαίνεται καλά! Θα μας φτιάξει,
λέει, λεωφόρο…. από τις Αφάλες μέχρι το
Άντρι και…. Ηλεκτρικό εργοστάσιο από σκουπίδια! Και υπάρχουν άνθρωποι που
πιθανόν να τα πιστεύουν.!!!!!
Αναρωτιέμαι! Μας περνάνε για κάφρους;
Έλεος. Λίγη σοβαρότητα επιτέλους. Τα καμώματα αυτά δεν συνιστούν δείγματα υπευθυνότητας
με την οποία πρέπει να αντιμετωπισθούν τα προβλήματα του τόπου…..
Όπως είπα και
παραπάνω είναι πια καιρός πριν πάμε στη κάλπη να σκεφθούμε το
μέλλον του νησιού και των παιδιών μας και να
ενεργήσουμε με υπευθυνότητα και σοβαρότητα. Δεν υπάρχουν περιθώρια για
παιχνίδια ούτε για πειραματισμούς. Μια τετραετία πήγε στράφι. Ας μην αφήσουμε την προσεχή πενταετία να πάει
χαμένη.