Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 21

( ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ )

                                                                                                                            

                                                                                                                                            Του Δημοσθένη Συρμή

            Κοντεύουν δύο σχεδόν αιώνες, από τότε που μια, χούφτα φτωχοί  κολίγοι, ρακένδυτοι γιδοβοσκοί, πεινασμένοι άνδρες , αμόρφωτα παλικάρια, αρματολοί  και κλέφτες, ιερωμένοι, γυναίκες και παιδιά, πήραν στα χέρια τους τα  όπλα, για να διεκδικήσουν την Λευτεριά, το πολυτιμότερο αγαθό της ζωής του ανθρώπου «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι»

ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΡΜΑΤΟΛΟΣ

          Τιμούμε τους ήρωες εκείνους που χάρη στη θυσία τους εμείς σήμερα υπάρχουμε και μιλάμε την Ελληνική γλώσσα παρ’ όλο που αυτή δεν ήταν η γλώσσα της επανάστασης. Τα Ελληνικά ήταν η γλώσσα των υποκινητών της επανάστασης. Οι υπόλοιποι μιλούσαν Σλαβικά και Αρβανίτικα η δε συνεννόηση γίνονταν τις περισσότερες φορές στα Τούρκικα.       

          Η συμβολική μέρα της 25η Μαρτίου του 1821, είναι ορόσημο, είναι σταθμός στην ιστορία του Ελληνισμού και της Ευρώπης , είναι σελίδα που αποπνέει εθνική υπερηφάνεια, γιατί ένας  λαός , κατατρεγμένος, ατιμασμένος και ταπεινωμένος για 4ους αιώνες, πείρε την ηρωική απόφαση να ξεσηκωθεί ενάντια στην Οθωμανική τυραννία και να διεκδικήσει με το αίμα του να διαφεντεύει την ζωή του και την τύχη του.

           Βέβαια η επανάσταση δεν άρχισε την 25^η Μαρτίου ούτε έγινε τίποτα στην Αγ. Λαύρα. Είχε αρχίσει τον Φεβρουάριο στη Μολδοβλαχία. Ειδικά ο Παλαιών Πατρών  Γερμανός στ’ Απομνημονεύματά του γράφει ότι στις 25 του Μάρτη ήταν στην Πάτρα. Στην Πάτρα ευλόγησε τους αγωνιστές τον επόμενο μήνα σε μια πλατεία. Το δε περίφημο λάβαρο είναι μεταγενέστερη εφεύρεση. Γιατί όμως συνδέθηκε η αρχή της επανάστασης με την 25η Μαρτίου δηλαδή με την εορτή του Ευαγγελισμού; Απλά γιατί έπρεπε η Εκκλησία να εμφανισθεί ότι πρωτοστάτησε στην επανάσταση και στην ίδρυση της νέας Ελλάδας. Η εκκλησία της οποίας οι ιθύνοντες υπήρξαν το κύριο στήριγμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η εκκλησία που αφόρισε τον Ρήγα Φεραίο τον Υψηλάντη το Σούτσο και τους κλέφτες και αρματολούς… και βέβαια δεν αναφέρομαι στους απλούς παπάδες.

Αυτός ο ξεσηκωμός βρισκόταν πέρα από τα όρια κάθε λογικής.

Η λογική έλεγε ότι οποιαδήποτε προσπάθεια εξέγερσης ενάντια στην  πανίσχυρη Οθωμανική Αυτοκρατορία ήτανε εκ των προτέρων καταδικασμένη σε αποτυχία, όπως άλλωστε είχε γίνει και στο παρελθόν. Δεν υπήρχε καμία σύγκριση αριθμητικών και ποσοτικών δεδομένων σε ανθρώπους, όπλα και εφόδια μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων πλευρών.

           Επιπλέον, η Ευρώπη, και οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής, κυριαρχούνταν από την  Ιερή Συμμαχία του Μέτερνιχ και  ήταν εχθρικές απέναντι σε οποιοδήποτε  επαναστατικό κίνημα που θα μπορούσε να ξεσηκώσει τους υπόδουλους λαούς. Ο ευρωπαϊκός φιλελευθερισμός διερχόταν κρίση και παλινδρόμηση. Η μοναρχία είχε παλινορθωθεί σε όλη την Ευρώπη και η Γαλλική Επανάσταση είχε ξεχασθεί..

          Τότε όμως ήταν που διάλεξαν οι ρακένδυτοι και ρημαγμένοι Έλληνες να κηρύξουν την ανεξαρτησία τους υπό την ηγεσία βέβαια των πεφωτισμένων του εξωτερικού.

«Ο κόσμος μας έλεγε τρελούς», έλεγε  ο Κολοκοτρώνης. «Αλλ ημείς αν δεν είμεθα τρελοί δεν εκάμναμεν την Επανάσταση, διατί ηθέλαμεν συλλογισθεί πρώτον δια πολεμοφόδια, καβαλαρία και πυροβολικό και ηθέλαμεν λογαριάσει την ιδικήν μας δύναμιν και την τουρκικήν».

Όμως αυτοί οι τρελοί ήταν που κατόρθωσαν να ξαναστήσουν την Ελλάδα. Σ’ αυτούς τους τρελούς οφείλουμε την ύπαρξη μας ως έθνος.

          Ο Αγώνας του ’21 προετοιμάστηκε μεθοδικά, ύστερα από προηγούμενα αποτυχημένα κινήματα που πνίγηκαν στο αίμα από τους Οθωμανούς και στηρίχτηκε στη βούληση και στην πίστη, κοινωνικά και πνευματικά καταξιωμένων πατριωτών Ελλήνων της διασποράς.

            Το 1814 ιδρύεται στη Βιέννη «Η Φιλόμουσος Εταιρία» που είχε μέλη πολλούς επιφανείς και οικονομικά ισχυρούς Έλληνες όπως ο Καποδίστριας και ο Κοραής. Πρωταρχικός στόχος της, η πνευματική ανύψωση του γένους των Ελλήνων.

ΚΑΡΤΑ ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ

         
            Περίπου την ίδια εποχή ιδρύεται στην Οδησσό της Ρωσίας Η «Φιλική Εταιρία», στα πρότυπα του Ελευθεροτεκτονισμού, μυστικής φιλοσοφικής οργάνωσης που κυριαρχούσε τότε στον Ευρωπαϊκό χώρο.

          Μέλη του Τεκτονισμού εκείνη την εποχή ήταν η ελίτ του Ευρωπαϊκού πνεύματος. Οι ιδρυτές της Φιλικής Εταιρίας ήταν οι Τέκτονες Εμμανουήλ  Ξάνθος, Νικόλαος Σκουφάς και Αθανάσιος Τσακάλωφ. Τέκτονες επίσης ήταν ο Ρήγας Φεραίος ο Αλέξανδρος και Νικόλαος Υψηλάντης, ο Διονύσιος Ρώμας, ο Αλέξανδρος και Δημήτριος Μαυροκορδάτος, ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο Λόρδος Βύρων, ο Ματθαίος Λεσέψ, Ο Σατοβριάνδος και φυσικά ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης που μυήθηκε το 1807 στη Στοά ”Etoile” (Αστήρ) της Ζακύνθου.

          Όλες οι οργανώσεις που ιδρύθηκαν για να βοηθήσουν τον αγώνα ήταν κατά κάποιο τρόπο Τεκτονικά παραρτήματα, ιδρύθηκαν από Τέκτονες και εργάζονταν στα πρότυπα των Τεκτονικών Στοών. π.χ. Η «Φιλόμουσος Εταιρία» στη Βιέννη, Η «Φιλαθηναική Ακαδημία» στο Παρίσι, η «Εμπορική Ιωνική Λέσχη» στη Σμύρνη, η εταιρία «Φοίνιξ» στη Μόσχα και άλλες.      

          Η Φιλική Εταιρία,  θεωρούσε ότι το γένος ήταν έτοιμο και είχε σαν στόχο την συγκέντρωση πόρων αλλά και την δημιουργία των δομών για άμεση οργάνωση επανάστασης, με επιδίωξη την ίδρυση ανεξάρτητου κράτους.

          Οι Έλληνες, εκτός από τους Τούρκους, θέλανε να λευτερωθούνε κι από τους τσιφλικάδες, τους κοτζαμπάσηδες από τους προύχοντες και βέβαια από την εκκλησιαστική εξουσία που προσκυνούσε τον καταχτητή και τους καταδυνάστευε.

          Οι τσιφλικάδες ήταν Έλληνες συνεργάτες των Τούρκων, τους οποίους υπηρετούσαν τυφλά και ως αντάλλαγμα λάβαιναν μεγάλα κομμάτια γης.

Οι Κοτζαμπάσηδες υπήρξαν η οικονομική ολιγαρχία της εποχής. Κοτζαμπάσης στα τούρκικα σημαίνει προεστός, κοινοτάρχης. Μάζευαν τους φόρους για λογαριασμό των τούρκων αφού βέβαια κρατούσαν το μερίδιό τους. Είχαν δικό τους στρατό από μισθοφόρους και δυσκόλεψαν απίστευτα την επανάσταση. (Ήταν οι ίδιοι που καταδυναστεύουν τη χώρα και σήμερα.)

          Η εκκλησία επίσης έπαιξε αισχρό ρόλο κατά τη διάρκεια της επανάστασης. Οι εξαθλιωμένοι  Έλληνες ήταν αναγκασμένοι να δίνουν το 1/3 των εισοδημάτων τους στην εκκλησία και ρόλο φοροεισπράκτορα έπαιζαν οι παπάδες σε συνεργασία με τους κοτζαμπάσηδες.

          Εκτός από τους τακτικούς φόρους εισέπρατταν και έκτακτες …οικονομικές ενισχύσεις… για την Εκκλησία, που ήταν τα περιβόητα «εμβατίκια»,  τα «φιλότιμα», οι «παρρησίαι», τα «ψυχομερίδια» και οι «απανταχούσες» . Αυτά γίνονταν με την ευλογία και τη βοήθεια των τούρκων, στους οποίους παρέδιδαν τα μισά. Επίσης πάνω από το 1/3 της Ελληνικής γης είχε δοθεί από τους τούρκους στο Πατριαρχείο που με τη σειρά του το μοίραζε  για εποπτεία και εκμετάλλευση στους Τσιφλικάδες.

          Οι Πατριάρχες διορίζονταν από το Σουλτάνο και ήταν πειθήνια όργανα των τούρκων, σε καμία δε περίπτωση δεν επιθυμούσαν την επανάσταση. Ο πατριάρχης Γρηγόριος Ε’ (Γεώργιος Αγγελόπουλος) το Μάρτη του 1821, αφόρισε τον Μιχαήλ Σούτσο, τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και τους Φιλικούς, καταδίκασε δε την επανάσταση. Οι τούρκοι τον κρέμασαν γιατί πίστευαν ότι έτσι θα κάμπτονταν  το φρόνημα των επαναστατών και όχι επειδή τον θεώρησαν υποστηριχτή της επανάστασης.

          Γενικά η εκκλησία στάθηκε στο πλευρό των τούρκων και στη συνέχεια καπηλεύθηκε την επανάσταση με τους μύθους του λάβαρου, της 25ης Μαρτίου, του κρυφού σχολειού που δεν υπήρξε ποτέ καθώς η εκπαίδευση λειτουργούσε απρόσκοπτα. Το κρυφό σχολειό είναι  δημιούργημα του Ν. Γκύζη στον περίφημο πίνακα του.   

Ο ΠΕΡΙΦΗΜΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΟΥ Ν. ΓΥΖΗ  "ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ"

           Ωστόσο οι λίγοι φωτισμένοι διανοούμενοι  Έλληνες της διασποράς με πίστη και μεθοδική προετοιμασία κατόρθωσαν να ξεσηκώσουν τους  κλέφτες και αρματολούς, αλλά και τα τσούρμα των κατατρεγμένων που τελικά έφεραν το ποθούμενο.

          Σύμφωνα με το σχέδιο της Φιλικής Εταιρίας, η Επανάσταση θα εκδηλωνόταν ταυτόχρονα από τη Μολδοβλαχία μέχρι την Πελοπόννησο και από τη Σερβία μέχρι την Κωνσταντινούπολη.        

Το "Λευτεριά ή Θάνατος" ακούστηκε σ’ όλες τις υπόδουλες Ελληνικές περιοχές.

          Όμως, η Ελληνο-Σερβική συμμαχία ματαιώθηκε και η Επανάσταση που ξεκίνησε στη Μολδοβλαχία το Φεβρουάριο του 21 έσβησε και ο Αλέξανδρος Υψηλάντης φυλακίσθηκε.

          Αλλά και στις άλλες περιοχές η Επανάσταση πνίγηκε στο αίμα. 

Μόνο στην Πελοπόννησο ο Αγώνας ευδοκίμησε  με πολλές επιτυχίες στην αρχή κι έμελλε να κρατήσει στο στρατιωτικό αλλά και στο διπλωματικό επίπεδο.

          Στην αρχή οι ξένες δυνάμεις μας αγνόησαν. Ωστόσο οι  Έλληνες μόνοι τους, καταφέρνουν να φέρουν καίριο πλήγμα στους Οθωμανούς.

Σιγά σιγά η διεθνής κοινή γνώμη, μπροστά στις θυσίες και την τρομερή αποφασιστικότητα των αγωνιστών, αρχίζει να μεταστρέφεται και το φιλελληνικό ρεύμα να μεγαλώνει.  Παίρνουν μέρος στον αγώνα στο πλάι των Ελλήνων και ενάντια στην Αυτοκρατορία.   

          Τέλος, με τις Συνθήκες της Πετρούπολης και του Λονδίνου, εγκαθιδρύεται, μικρό και αδύναμο,  με αδιαμφισβήτητη όμως  υπόσταση το Κράτος των Ελλήνων.

          Η Επανάσταση του ’21 στάθηκε το πιο σημαντικό γεγονός της εποχής του γιατί απέδειξε ότι η αγωνιστικότητα, και η ισχυρή θέληση ενός λαού μπορούν ν’ αλλάξουν την ιστορική του μοίρα.

Ο ΤΣΙΦΛΙΚΑΣ ΠΕΤΡΟΜΠΕΗΣ ΜΑΥΡΟΜΗΧΑΛΗΣ

 

 

         
          Όπως είπα πιο πάνω η επανάσταση δυσκολεύθηκε αφάνταστα όχι από τους Τούρκους αλλά από Έλληνες προδότες τους Κοτζαμπάσηδες τους Τσιφλικάδες και τους Προύχοντες οι οποίοι δούλευαν αποκλειστικά για το συμφέρον τους αδιαφορώντας για την έννοια πατρίδα. Ήταν αυτοί που καταχράστηκαν τα δύο δάνεια των Αγγλικών τραπεζών. Ήταν αυτοί οι προδότες Έλληνες που δημιούργησαν τη «διχόνοια» (όλες κι’ όλες πέντε σειρές στα βιβλία της ιστορίας των παιδιών μας) που έφερε την επανάσταση στο χείλος του γκρεμού. Ήταν αυτοί που στη συνέχεια δημιούργησαν τα κόμματα των Ρωσόφιλων των Αγγλόφιλων των Γαλλόφιλων και ρήμαζαν τα πενιχρά έσοδα του νεοσύστατου κράτους. (μήπως αυτά σας θυμίζουν τίποτα;)

          Πολλές είναι οι περιπτώσεις που αναφέρονται στην πραγματική ιστορία όπου οι ρημαγμένοι Έλληνες φώναζαν τους Τούρκους για να τους γλιτώσουν από τους Κοτζαμπάσηδες.

         Εδώ βέβαια οφείλω να πω ότι αρκετοί από τους προύχοντες και τσιφλικάδες προσχώρησαν στην Επανάσταση και αγωνίστηκαν πραγματικά για την Ελευθερία του έθνους, μόνο που ήταν οι ελάχιστοι.  

 

          Ωστόσο παρ’ όλα αυτά τα μελανά της σημεία, οι πρόγονοί μας, επώνυμοι και ανώνυμοι πραγματικοί αγωνιστές,  μας παρέδωσαν ένα συμβόλαιο Ελευθερίας γραμμένο με το αίμα τους. 

          Η Πρώτη Εθνική Συνέλευση του 1822 αναφέρει: «…ομοθυμαδόν εκστρατεύσαμεν, αποφασίσαντες ή να επιτύχωμεν τον σκοπόν μας και να διοικηθώμεν με νόμους δικαίους ή να χαθώμεν εξ ολοκλήρου, κρίνοντες ανάξιον να ζώμεν πλέον ημείς οι απόγονοι του περικλεούς εκείνου έθνους των ελλήνων υπό δουλείαν τοιαύτην».

          Και το πέτυχαν και το μάθημα της ιστορίας παραμένει σαφές: Εμείς οι Έλληνες όποτε κατορθώσαμε να παραμερίσουμε τις εθνικές μας αδυναμίες της διχόνοιας και του διχασμού, μεγαλουργήσαμε σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο επιδεικνύοντας πρωτόγνωρες για το ανθρώπινο γένος εκδηλώσεις ανδρείας και αυτοθυσίας.    

          Οι αγωνιστές του 21 έδειξαν στην ανθρωπότητα πώς η υπεροχή δεν ανήκει στο πλήθος αλλά σε κείνους που λατρεύουν τη λευτεριά και την ανεξαρτησία. Η νίκη δεν ανήκει στα κανόνια και στα σπαθιά, αλλά σε κείνους που έχουν το θάρρος και την τόλμη, τις μεγάλες παραδόσεις και τις υψηλές αξίες.       

          Για την Ελληνική φυλή η ύψιστη αξία είναι η ελευθερία. Είναι το στοιχείο εκείνο που κάνει τον άνθρωπο να διαφέρει απ’ τα ζώα. Η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης είναι η αναγκαία συνθήκη για τη δημιουργία του πολιτισμού και των πανανθρώπινων αξιών.

           Η μακραίωνη Ιστορία μας  είναι γιομάτη από αγώνες για τη διατήρησή της.  Η άσβεστη και ακοίμητη φλόγα της λευτεριάς καίει σε κάθε Ελληνικό κύτταρο από τα πανάρχαια χρόνια.

Το σύνθημα «ελευθερία ή θάνατος» κυριάρχησε και θα κυριαρχεί στους αιώνες μέσα στην Ελληνική ψυχή.

          Αυτή ή φλόγα κι’  αυτό το σύνθημα ήταν που οδήγησε τους Έλληνες να  πολεμήσουν ενάντια στην πανίσχυρη Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Και νίκησαν, νίκη λαμπρή και ένδοξη.  

          Και αυτή η νίκη, γράφτηκε με χρυσά γράμματα όχι στην Ελληνική μόνο, αλλά στην παγκόσμια Ιστορία αφήνοντας μας μια ιερή παρακαταθήκη:

Να μείνουμε άγρυπνοι φρουροί της ελευθερίας, της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΤΟΤΕ ΕΛΛΑΔΑΣ

        
          Ωστόσο σήμερα βιώνουμε ένα διαφορετικό πόλεμο μια διαφορετική μορφή τυραννίας και δεσποτισμού. Ολόκληρο το έθνος κατόρθωσαν να το παράδωσαν, οι σημερινοί Κοτζαμπάσηδες, σε ξένες δυνάμεις.

          Μετά από δύο αιώνες είμαστε και πάλι σκλάβοι! Σκλάβοι ενός διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, ενός σάπιου κοινωνικού συστήματος, υποταγμένοι σε νέους κοτζαμπάσηδες, σε νέους προύχοντες και τσιφλικάδες.

Σήμερα οι μπέηδες λέγονται ΔΝΤ, Τρόικα, Μερκελ, Σαρκοζυ… ενώ οι κοτζαμπάσηδες λέγονται Παπανδρέου, Βενιζέλος, Σαμαράς, Καρατζαφέρης… 
          Αυτοί δεν κρατάνε γιαταγάνια και βούρδουλα κρατάνε όμως κάτι χειρότερο. Κρατάνε, τα χαράτσια τις, μειώσεις, την ανεργία, σου κλέβουν το μεροκάματο, σου καταστρέφουν το μέλλον των παιδιών σου, ενώ το ρόλο της εκκλησίας έχουν αναλάβει τα αισχρά ΜΜΕ.     

          Και ο κόσμος υποφέρει, όπως εκείνοι τότε! Η ανεργία μαστίζει τη χώρα. Οι πεινασμένοι ολοένα και αυξάνονται. Η εξαθλίωση χτυπάει την πόρτα του μεγαλύτερου μέρους του λαού μας.

          Που είναι οι Κολοκοτρωναίοι, οι Κοραήδες, οι Μαυροκορδάτοι, οι Υψηλάντηδες…οι αγωνιστές της Πίνδου ακόμα και οι αγωνιστές του Πολυτεχνείου; Χάθηκαν μέσα στη νεοελληνική αφασία των κινητών, του διαδικτύου, του φρεντουτσίνο και των SUV;

Πως μας κατάντησαν αλήθεια έτσι; Πως καταντήσαμε έτσι;

          Μήπως είναι πια καιρός να ξυπνήσουμε από τον μακάριο ύπνο μας και δώσει ο καθένας το δικό του αγώνα, ενάντια στο δεσποτισμό, ενάντια στην τυραννία, ενάντια στην αδικία, ενάντια στα συμφέροντα των τρανών και δυνατών, ενάντια σ’ αυτούς που μας υποδούλωσαν;

         

           ΑΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!

Σαν εκείνους, ενάντια στους διεφθαρμένους πολιτικούς, ενάντια στους νεοτσιφλικάδες τους νεοπρούχοντες και τους νεοκοτζαμπάσηδες που μας πίνουν το αίμα, ενάντια στα λαμόγια της διπλανής πόρτας.. 

          Όπως τότε ήχησε το σύνθημα «Λευτεριά ή θάνατος» ας ηχήσει σήμερα το σύνθημα:

«ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΑ ΚΑΘΙΚΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΝ ΠΕΝΗΤΕΣ»