ΤΟ ΟΧΙ

 

Γιατί γιορτάζουμε την αρχή ενός πολέμου και όχι την απελευθέρωση;

          Πρώτα από όλα ο πόλεμος δεν άρχισε την 28^η Οκτωβρίου αλλά πολύ πιο πριν, στην Ευρώπη.

Οι Έλληνες δεν ξεκίνησαν κανένα πόλεμο!

Απλά πήραν την γενναία και ανεπανάληπτη απόφαση να αντισταθούν σε ένα πανίσχυρο εχθρό, λέγοντας ΟΧΙ δεν θα περάσετε!

Αυτό το ΟΧΙ γιορτάζουμε, την ηρωική απόφαση της αντίστασης κατά του εχθρού!!

Η συμβολική σημασία του ΟΧΙ είναι τεράστια! Δείχνει τη θέληση του Έλληνα να μείνει λεύτερος, σηματοδοτεί την ανδρεία, το θάρρος και την αποφασιστικότητα για την υπεράσπιση του ύψιστου αγαθού του έθνους την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

Η απελευθέρωση είναι απλά μια μέρα χαράς και ανακούφισης, που σε τελική ανάλυση δεν οφείλεται σε μας και δεν περιέχει κανένα νόημα, και κανένα συμβολισμό!    

………….

Ήταν τρεις το πρωί της 28^ης Οκτωβρίου 1940, όταν ο Ιταλός πρέσβης επέδιδε το τελεσίγραφο στον τότε πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά:

Ή επιτρέπει η Ελλάδα τη διέλευση και παραμονή των Ιταλικών στρατευμάτων στη χώρα μας ή το λόγο θα έχουν τα όπλα. Και τότε ο πρωθυπουργός  είπε μια μοναδικά απλή λέξη: ΟΧΙ.

Μα δεν ήταν μόνο ο Μεταξάς που έλεγε το ΟΧΙ. Ήταν τα χείλη η καρδιά και η ψυχή του κάθε Έλληνα σε κάθε γωνιά αυτής της χώρας, που βροντοφώνησαν το ΟΧΙ.

Την ώρα πού σχεδόν ολόκληρη η Ευρώπη είχε υποκύψει και  στέναζε κάτω από τη μπότα του κατακτητή, στη μικρή Ελλάδα  αντηχούσε απ΄ άκρη σ’  άκρη το, ΟΧΙ στην παράδοση ΟΧΙ στην  υποδούλωση, ΟΧΙ στη σκλαβιά, θα πολεμήσουμε και θα νικήσουμε.

Και ξεσηκώθηκαν οι Έλληνες, με τραγούδια και ενθουσιασμό να πάνε στο μέτωπο και ν’ αντιτάξουν τα στήθια τους, για μια ακόμα φορά στην επιδρομή του εχθρού.

Μια χούφτα Έλληνες, με λιγοστά και παρωχημένης τεχνολογίας όπλα, έμελλε να αναχαιτίσει τον πανίσχυρο Ιταλικό στρατό με τους 8 εκατομμύρια λογχοφόρους, τα μηχανοκίνητα και τα αεροπλάνα.

Ο φασίστας Μουσολίνι πίστευε πως η κατάχτηση της Ελλάδας ήταν περίπατος. Ξέχασε όμως πώς τη χώρα αυτή την υπερασπίζονται απόγονοι του Λεωνίδα του Ανδρούτσου και του Διάκου.

Ξέχασε ότι η ύλη είναι ανίσχυρη μπροστά στο πνεύμα.

«Η μεγαλοσύνη στα Έθνη δεν μετριέται με το στρέμμα, αλλά με της καρδιάς το πύρωμα και με το αίμα».

Και βλέπει τις πάνοπλες, περήφανες, στρατιές του να συντρίβονται και να υποχωρούν άτακτα. Μια ολόκληρη αυτοκρατορία νικιέται από μια χούφτα Έλληνες.

Ο φασίστας ξεφτιλίζεται!

Ο κόσμος ολόκληρος παρακολουθεί, με κομμένη την  ανάσα, το θαύμα της Ελληνικής ψυχής. Και τότε είναι που το ΒΒC μεταδίδει τη φράση του Τσόρτσιλ:

«We used to believe that Greeks fight like heroes now we believe that heroes fight like Greeks». Πιστεύαμε πως οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, τώρα πιστεύουμε ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες.

Έξη ολόκληρους μήνες αντέξανε παλεύοντας σαν τα λιοντάρια, ενάντια στον εχθρό, μέχρι τον Απρίλη του 41, όταν 24 μηχανοκίνητες Γερμανικές μεραρχίες υποστηριζόμενες από τα φοβερά στούκας, εισβάλουν σε κάθε γωνιά των συνόρων μας και πατούν τα χώματα μας. Ο αγκυλωτός σταυρός βεβηλώνει τον ιερό βράχο της Ακρόπολης. 

 Όμως οι Έλληνες δεν νικήθηκαν ποτέ!

 Δεν σταματήσανε ποτέ τον αγώνα για τη λευτεριά. Ανάμεσα στη πείνα, τις στερήσεις, τη διαφθορά των συνειδήσεων, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τις εκτελέσεις, οργανώσανε την μια και ενιαία Εθνική  Αντίσταση, φέροντας καίρια πλήγματα κατά του εχθρού.

Και ο αγώνας δικαιώνεται γιατί ο κόσμος καταλαβαίνει πως ο εχθρός δεν είναι αήττητος και εμψυχώνεται, για να φτάσουμε στην απελευθέρωση του 44.  

Στα βουνά της Αλβανίας, αλλά και στη συνέχεια, οι ήρωες του 40 δείξανε στην ανθρωπότητα πώς η υπεροχή δεν ανήκει στο πλήθος αλλά σ’ αυτούς που λατρεύουν τη λευτεριά και την ανεξαρτησία. Η νίκη δεν ανήκει στα κανόνια αλλά σε κείνους που έχουν το θάρρος και την τόλμη, τις μεγάλες παραδόσεις και τις υψηλές αξίες.        

Για την Ελληνική φυλή η ύψιστη αξία είναι η ελευθερία. Είναι το στοιχείο εκείνο που κάνει τον άνθρωπο να διαφέρει απ’ τα ζώα. Η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης είναι η αναγκαία συνθήκη για τη δημιουργία του πολιτισμού και των πανανθρώπινων αξιών.

 

Όμως φαίνεται πως μέσα στα 80 χρόνια, που πέρασαν από τότε, αλλοτριωθήκαμε. Δεν έχουμε καμίά απολύτως σχέση με τους ήρωες του 40.

 Είμαστε έρμαια της παγκοσμιοποίησης και της διεθνούς  αλλοτρίωσης των καιρών μας.

Ξεχάσαμε το παρελθόν μας! Ξεχάσαμε ότι είμαστε απόγονοι Λεωνίδιδων και Κολοκοτρωναίων. Η ιερή παρακαταθήκη των αγώνων του 40-44 πήγε περίπατο.

Ο Λεωνίδας και οι τρακόσοι χάθηκαν.

Οι Εφιάλτες κυριάρχησαν  παραδίδοντας τη χώρα μας στο 4^ο Ράιχ. Έτσι απλά όπως έκανε ο Δανός βασιλιάς που παράδωσε το στέμμα του στο μοτοσικλετιστή του Χίτλερ.

Και εμείς οι Νεοέλληνες κοιμόμαστε το ύπνο του δικαίου, αποχαυνωμένοι και υπνωτισμένοι από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, χαμένοι ανάμεσα στo Φραπέ, στα Facebooks και τα Τουίτερ.!!!

Οι Γερμανοί και οι συνεργάτες τους, μας έφεραν σήμερα, μια νέα κατοχή με όλα τα χαρακτηριστικά εκείνης του 40, με εξαίρεση ίσως τους σκοτωμούς και προσπαθούν να μας πείσουν ότι έτσι θα είναι καλύτερα για τη ζωή μας, το ίδιο δηλαδή που έκανε τα ξημερώματα της 28^ης Οκτωβρίου του 40 ο Ιταλός πρεσβευτής Εμμανουέλε Γκράτσι.

  Και σαν να μην έφθανε η οικονομική εξαθλίωση που μας έφεραν, μας φέρνουν τώρα ορδές υπεργεννητικών μουσουλμάνων για να εποικήσουν τη χώρα μας και ο πρωθυπουργός μας μιλάει για «πολυπολιτισμική» κοινωνία κάνοντας ότι αγνοεί ότι αυτοί δεν εντάσσονται στις δυτικές κοινωνίες και φέρνουν μαζί τους το μεσαίωνα!

Η εγκληματικότητα έχει αυξηθεί κάθετα και αυξάνεται μέρα με τη μέρα. Γνωρίζοντας οι λαθρομετανάστες ότι δεν θα τιμωρηθούν, επιδίδονται σε βιαιότητες και μας απειλούν μέσα στη δική μας πατρίδα!!! Οι κάποτε ειρηνικές πόλεις μας έχουν μεταβληθεί σε Σικάγο της 10ετίας του 50.

Από την άλλη μεριά ο Σουλτάνος παραβιάζει συνεχώς τις διεθνείς συνθήκες και απειλεί με εισβολή στη χώρα μας ενώ οι Ευρωπαίοι «σύμμαχοι» μας, σφυρίζουν αδιάφορα!

Επιπλέον έχουμε και την πανδημία, έναν αόρατο εχθρό που δεν αντιμετωπίζεται εύκολα, ενώ η σημερινή νεολαία στην πλειοψηφία της αρνείται την εφαρμογή των μέτρων!

Ποιο είναι, άραγε, το μέλλον της χώρας μας;

Εγώ, τουλάχιστον, δεν μπορώ να πω. Απλά ντρέπομαι αυτούς που έχυσαν το αίμα τους για να υπάρχουμε εμείς σήμερα!