ΘΙΑΚΕΣ ΑΝΑΜΟΧΛΕΥΣΕΙΣ: Ο ΑΙ ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΑ ΣΠΑΘΑΡΑΤΑ

Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

Ο ΑΙ ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΑ ΣΠΑΘΑΡΑΤΑ

φωτο Δ. Συρμής (απο βουνο Εξωγης - canon 100-400)

Του Δημοσθένη Συρμή

Την Κυριακή που μας πέρασε έγιναν τα «θυρανοίξια» του ξωκλησιού του Αι Γιάννη στα Σπαθαράτα. Ιερούργησε ο παπα Θεοδόσης που ήρθε για το σκοπό αυτό από το Βαθύ.

Χρησιμοποιώ τον όρο «θυρανοίξια» γιατί το εκκλησάκι είχε εγκαταλειφθεί για πολλά χρόνια και κόντευε να πέσει μέσα, μέχρι που κάποιοι πήραν την πρωτοβουλία και το επισκεύασαν. Έγινε σχεδόν καινούριο χωρίς να θιχθεί στο ελάχιστο ο παραδοσιακός του χαρακτήρας.

Ο Αι Γιάννης στα Σπαθαράτα είναι αφιερωμένος στην αποτομή της κεφαλής του Ιωάννου του Προδρόμου που εορτάζεται στις 29 Αυγούστου. Πρέπει να κτίσθηκε στα τέλη του προπερασμένου αιώνα στην δυτική πλευρά του βουνού του Μάρμακα (Ραζί) σε μια εξαιρετικά απότομη πλαγιά. Ποιος ξέρει γιατί την έκτισαν εκεί πάντως πρέπει κάτι εσωτερικό να την συνέδεε με το μύλο στο Ραζί που βρίσκεται καμιά εκατοστή μέτρα πιο πάνω. Άλλωστε πάντα κοντά σε ένα ανεμόμυλο βρίσκονταν και ένα ξωκλήσι. (έψαξα δεν βρήκα εξήγηση! Αν κάποιος γνωρίζει ας μας φωτίσει)

Το μονοπάτι για το εκκλησάκι είναι πλέον καθαρό, με σήμανση και μπορεί εύκολα να περπατηθεί, μόνο που είναι αρκετά απότομο. Δεν σε κουράζει όμως γιατί αποζημιώνεσαι από το υπέροχο τοπίο που ξετυλίγεται όλο και πιο πολύ καθώς ανεβαίνεις το βουνό. Σε 30 – 40, λεπτά έχεις φθάσει στο εκκλησάκι. Το θέαμα από κει είναι εξαίσιο. Έχεις σχεδόν όλη τη βόρεια Ιθάκη στα πόδια σου. Σαν να βρίσκεσαι σε αεροπλάνο. Είναι όντως μια θέση ευλογημένη. Μια θέση όπου στο υποσυνείδητο των πιστών πρέπει να κατοικεί το Θείο. Κι’ αν ακόμα δεν είσαι πιστός, σίγουρα από κει πάνω θα ενωθείς με τη φύση και θα αναρωτηθείς πως έγινε τόση ομορφιά, τόση που κανένα ζωγραφικό πινέλο και κανένας φωτογραφικός φακός, δεν μπορεί να αποδώσει.

Με τα θυρανοίξια λοιπόν μου δόθηκε ξανά η ευκαιρία μετά από πολλά χρόνια, να ανέβω εκεί πάνω και μαζί με μένα πάνω από 80 άτομα κάθε ηλικίας από κάθε γωνιά του νησιού και επισκέπτες μαζί.

Ο παπα Θεοδόσης εκτέλεσε με κατάνυξη τη θεία λειτουργία ενώ στη συνέχεια μας περίμενε πλούσιο τραπέζι με προβατίνα, γλυκά και ποτά που κάποιοι φρόντισαν να κουβαλήσουν εκεί πάνω με περίσσιο κόπο.

Αξίζει λοιπόν εδώ να αναφερθούμε σ’ αυτούς που αναβίωσαν αυτή την υπέροχη γωνιά του νησιού μας:

Η ιδέα ήταν του αείμνηστου θείου, Ανδρέα Αναγνωστάτου. Η εκτέλεση ήταν του Στάθη του Γρίβα ενώ οι ακάματοι πρωτεργάτες ήταν ο Γιάννης Βασιλόπουλος (μπακαρέλος) και ο Τζιάνι Τσέλα και βέβαια ο Κίτσος, ο γάιδαρος του Γιάννη.

Μαζεύτηκαν λεφτά από τους Θιακούς της Αυστραλίας και τους εδώ και με πολλή προσπάθεια, άπειρα ανεβοκατεβάσματα κατόρθωσαν να αναστυλώσουν το εκκλησάκι. Ο Τζέρης ο Μαρούδας έφτιαξε τα ξύλινα μέρη και τη σκεπή με καινούρια κεραμίδια που μεταφέρθηκαν στα χέρια, ενώ ο Λουκάς ο Χαιδεμενάτος έκανε τα κτισίματα, με υλικά και νερό που μετέφερε ο γάιδαρος και οι ίδιοι.

Ένα μπράβο σ' αυτούς τους συμπολίτες μας, δεν φτάνει! Συγχαρητήρια, και μακάρι να υπάρξουν μιμητές.

Έτσι κάπως σώθηκε και αυτή η θεία γωνιά του νησιού μας: χάρη στη καλή θέληση αυτών των ελάχιστων που απόμειναν πια!

Και θα τελειώσω με το ανέκδοτο της ημέρας!!

Ένας Γερμανός που ήταν εκεί με ρωτάει! Τα χρήματα για την αναστύλωση του ξωκλησιού δόθηκαν από τα ταμεία της εκκλησίας της Ελλάδος;

Πωωωωωως!

Παρακάτω μερικές φωτογραφίες από τον Αι Γιάννη στα Σπαθαράτα: