Η ΣΠΗΛΑΙΟΔΙΑΣΩΣΗ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Τα παιδιά βρέθηκαν μετά από 9 μέρες στο σκοτάδι 

     Πριν λίγες μέρες ολόκληρος ο πλανήτης παρακολούθησε με αγωνία την προσπάθεια διάσωσης των μικρών μαθητών που εγκλωβίσθηκαν στο σπήλαιο Tham Luang, στη Βόρεια Ταϊλάνδη.

     H περιπέτεια των παιδιών άρχισε στις 23 Ιουνίου, όταν τα 12 παιδιά ηλικίας από 11 έως 16 χρόνων της γειτονικής ποδοσφαιρικής ομάδας, «Αγριόχοιροι», μπήκαν στη σπηλιά, η οποία εκτείνεται σε περίπου 10 χιλιόμετρα μέσα στο βουνό, μαζί με τον 25χρονο προπονητή τους.

     Δεν είχαν υπολογίσει την καταρρακτώδη βροχή που είχε σαν συνέπεια να γεμίσει με νερό το σπήλαιο και ορισμένα τμήματα του να «πνιγούν» αποκλείοντας έτσι τη διαδρομή προς την έξοδο.
     Τα σπήλαια αυτά είναι υπόγεια ποτάμια και γίνονται εξαιρετικά επικίνδυνα σε περίπτωση έντονης βροχόπτωσης. Ένα τέτοιο μεγάλο σπήλαιο υπάρχει και εδώ στην περιοχή της Δράμας το περίφημο σπήλαιο του Μαρά του ποταμού Αγγίτη, που ανακαλύφθηκε από τον Γιώργο Αβαγιανό και στου οποίου την εξερεύνηση έχω πάρει και εγώ μέρος! 

Το σπήλαιο του Μαρά στη Δράμα (Εγώ στο βάθος με μπλέ)

     Τα παιδιά και ο προπονητής τους ήταν αγνοούμενοι για 9 ολόκληρες μέρες. Εντοπίστηκαν στις 2 Ιουλίου, οπότε στήθηκε η επιχείρηση διάσωσης, με πρώτο πρόβλημα την εύρεση των παιδιών και δεύτερο τη μεταφορά τους έξω.

     Εντέλει, όλα πήγαν καλά στη "διάσωση του αιώνα" όπως την έχουν χαρακτηρίσει πολλοί, αφού το παγκόσμιο ενδιαφέρον στράφηκε δικαιολογημένα στην Ταϊλάνδη γι' αυτά τα μικρά παιδιά και τον προπονητή τους, ο οποίος στάθηκε δίπλα τους όλες αυτές τις ημέρες και δεν λύγισε δευτερόλεπτο εμψυχώνοντας τα. 

   

 

    Το να παραμείνουν στο απόλυτο σκοτάδι για μία περίπου εβδομάδα και χωρίς φαγητό (τα λίγα σνακς, αναψυκτικά και οι φακοί που είχαν πάρει μαζί τους εξαντλήθηκαν σύντομα) είναι εξαιρετικά σκληρό πράγμα!

     Το ότι τα παιδιά βρέθηκαν σώα το αποδίδω, γνωρίζοντας πολύ καλά αυτή τη χώρα, στην εκπαίδευση που δέχονται από πολύ μικρή ηλικία στην οποία κορυφαίο ρόλο παίζει ο διαλογισμός και μέσω αυτού, ο αυτοέλεγχος. Εξ άλλου ο προπονητής τους έχοντας εντρυφήσει στο Βουδισμό τους προέτρεπε στο διαλογισμό σε συνεχή βάση.

          

     
     Συγκινητικό  υπήρξε το παγκόσμιο ενδιαφέρον για τη διάσωση των παιδιών. Άμεση βοήθεια απέστειλαν οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία και η Αυστραλία και πολλές άλλες χώρες. Επίσης στην περιοχή έφθασαν εθελοντές διασώστες σπηλαιοδύτες. ΄

     Η προσπάθεια εύρεσης των παιδιών ξεκίνησε αμέσως στην αρχή χωρίς αποτέλεσμα καθώς το νερό ήταν θολό με μηδενική ορατότητα και τα περάσματα πολύ στενά.

     Τελικά τα παιδιά και ο προπονητής τους βρέθηκαν σώα και υγιή, μετά από 9 ημέρες, στις 2 Ιουλίου.

     

Οι σπηλαιοδύτες Richard Stanton (δεξιά) και John Volanthen (αριστερά)

     Τους βρήκαν οι κορυφαίοι Άγγλοι σπηλαιοδύτες Richard Stanton και John Volanthen, τρία περίπου, χιλιόμετρα από την είσοδο της σπηλιάς. Οι συγκεκριμένοι σπηλαιοδύτες έχουν πολλές επιτυχίες διάσωσης στο ενεργητικό τους και είναι τόσο καλά εκπαιδευμένοι που έχουν αναπτύξει δικές τους τεχνικές!

     

Ο Αυστραλός σπηλαιοδύτης γιατρός, Richard Harris 

      Αμέσως μετά έρχεται τροφή, φως και ισοθερμικές κουβέρτες, ενώ μπαίνει μέσα και ο κορυφαίος σπηλαιοδύτης, Αυστραλός γιατρός αναισθησιολόγος, Richard Harris ο οποίος και εξετάζει τα παιδιά και αποφασίζει τη σειρά διάσωσης.

     Τότε αρχίζει και η υπεράνθρωπη προσπάθεια κάτω από αντίξοες συνθήκες και ενώ οι μετεωρολόγοι προβλέπουν επιδείνωση του καιρού.  

     

Έτσι έγινε η διάσωση 

       Τα παιδιά δεν γνώριζαν ούτε καν κολύμπι πόσο μάλλον κατάδυση. Ωστόσο τους φόρεσαν καταδυτικές στολές με ολοπρόσωπες μάσκες και τους προχωρούσαν ένας σπηλαιοδύτης μπροστά και ένας πίσω ακολουθώντας τον μίτο. Τα περάσματα ήταν εξαιρετικά στενά και η μπουκάλα έπρεπε να κρατιέται στα χέρια, πράγμα βέβαια επικίνδυνο σε συνδυασμό με τη μηδενική ορατότητα.

     

Οι συνάδελφοί του κρατούν τη φωτογραφία του ήρωα Saman Gunan που έδωσε τη ζωή του για τη σωτηρία των παιδιών.

Στις 5 Ιουλίου άντλησαν νερό για να ελαχιστοποιήσουν τα πνιγμένα τμήματα. Στις 6 Ιουλίου ο ταγματάρχης βατραχάνθρωπος του πολεμικού ναυτικού της Ταϊλάνδης Saman Gunan 38, πάνω στην προσπάθεια να τοποθετήσει μπουκάλες κατά μήκος της διαδρομής έχασε τη ζωή του. 

     Στις 7 Ιουλίου βγαίνουν τα πρώτα 4 παιδιά και στις 8 και 9 και 10 τα υπόλοιπα 8 και ο προπονητής τους.

     

Η ομάδα "Αγριόχοιροι" που έκοψαν την ανάσα της υφηλίου  

     Τώρα ολόκληρη η ομάδα των Αγριόχοιρων, βρίσκεται στο νοσοκομείο του Tsang Rai, προληπτικά προκειμένου να μην εμφανισθεί η λεγόμενη «νόσος των σπηλαίων», (ιστοπλάσμωση ή οποία προκαλείται από την εισπνοή των σπόρων του μύκητα Histoplasma capsulatum.)

     Συγχαρητήρια αξίζουν στους ανθρώπους αυτούς που με κίνδυνο της ζωής τους έσωσαν τα παιδιά.

     

Εξερεύνηση του σπηλαίου των νυχτερίδων στα Πούληθρα Πελοποννήσου

     Η σπηλαιοκατάδυση είναι ένα εξαιρετικά επικίνδυνο σπορ που απαιτεί ειδικές γνώσεις. Ένας απλός αυτοδύτης, όσα αστέρια και να διαθέτει, δεν μπορεί να πραγματοποιήσει σπηλαιοκατάδυση. Αν το κάνει, κινδυνεύει άμεσα.

     

Εξερεύνηση του σπηλαίου των Ελεφάντων στην Κρήτη (εγώ τρίτος από αριστερά) 

     Δυστυχώς πριν χρόνια πνίγηκαν στο πηγάδι της Βουλιαγμένης τρεις Αμερικανοί, δύο άνδρες και μία κοπέλα, που επιχείρησαν να μπουν στο τούνελ. Μετά από λίγα χρόνια το 1984 πνίγονται άλλοι δύο αυτοδύτες ο εκπαιδευτής Σαβας Βαφιάδης και ένας μαθητής του, όταν προσπάθησαν να μπουν στο υποβρύχιο σπήλαιο της Βουλιαγμένης το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, ανακάλυψα εγώ στις 10 Ιουνίου του 1978. Δες εδώ:

 http://dimos-syrmis.blogspot.com/2012/10/blog-post.html

      

Από την εξερεύνηση της λίμνης της Βουλιαγμένης. Δίνω συνέντευξη στα ΜΜΕ 

     Πριν επιδοθούμε στην σπηλαιοκατάδυση πρέπει να αποκτήσουμε πολύ καλή σπηλαιολογική γνώση και εμπειρία. Ο σπηλαιολόγος π.χ. πρέπει να γνωρίζει μεταξύ των άλλων και αναρρίχηση με σχοινιά. Πάνω απ’ όλα όμως απαιτείται, αυτοέλεγχος και αυτοσυγκέντρωση, πολύ ήρεμες κινήσεις, πανικός σημαίνει: θάνατος! Μη ξεχνάμε η κατάδυση σε σπήλαιο είναι ο απόλυτος φόβος τον οποίο όμως πρέπει να ξεπεράσουμε!   

     

Από την εξερεύνηση του σπηλαίου του Δυρού (αριστερά Παναγιώτης Πάλμος δεξιά εγώ)

     Η κατάδυση στο σπήλαιο δεν έχει διαφυγή προς τα επάνω όπως η απλή κατάδυση, επομένως ο εξοπλισμός πρέπει να είναι σε άριστη κατάσταση, το ηθικό ακμαίο και η υγεία επίσης. Σε κάθε περίπτωση η είσοδος σε υποβρύχιο σπήλαιο χρειάζεται πολύ καλό σχεδιασμό, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει τυχαία. Πρέπει δε να τηρούνται οι κανονισμοί χωρίς την παραμικρή παρέκκλιση. Μια μικρή παρέκκλιση μπορεί να σημαίνει: θάνατο!

     

Στο Δυρό με αρχηγό τον Γιώργο Αβαγιανό (εγώ στο μέσο πάνω)

     Έτσι λοιπόν οι φίλοι αυτοδύτες δεν πρέπει να μπαίνουν ποτέ μέσα σε υποβρύχια σπήλαια. Αν θέλουν να μάθουν σπηλαιοκατάδυση να αποταθούν στην Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρία.