Η ΣΠΗΛΑΙΟΔΙΑΣΩΣΗ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Τα παιδιά βρέθηκαν μετά από 9 μέρες στο σκοτάδι 

     Πριν λίγες μέρες ολόκληρος ο πλανήτης παρακολούθησε με αγωνία την προσπάθεια διάσωσης των μικρών μαθητών που εγκλωβίσθηκαν στο σπήλαιο Tham Luang, στη Βόρεια Ταϊλάνδη.

     H περιπέτεια των παιδιών άρχισε στις 23 Ιουνίου, όταν τα 12 παιδιά ηλικίας από 11 έως 16 χρόνων της γειτονικής ποδοσφαιρικής ομάδας, «Αγριόχοιροι», μπήκαν στη σπηλιά, η οποία εκτείνεται σε περίπου 10 χιλιόμετρα μέσα στο βουνό, μαζί με τον 25χρονο προπονητή τους.

     Δεν είχαν υπολογίσει την καταρρακτώδη βροχή που είχε σαν συνέπεια να γεμίσει με νερό το σπήλαιο και ορισμένα τμήματα του να «πνιγούν» αποκλείοντας έτσι τη διαδρομή προς την έξοδο.
     Τα σπήλαια αυτά είναι υπόγεια ποτάμια και γίνονται εξαιρετικά επικίνδυνα σε περίπτωση έντονης βροχόπτωσης. Ένα τέτοιο μεγάλο σπήλαιο υπάρχει και εδώ στην περιοχή της Δράμας το περίφημο σπήλαιο του Μαρά του ποταμού Αγγίτη, που ανακαλύφθηκε από τον Γιώργο Αβαγιανό και στου οποίου την εξερεύνηση έχω πάρει και εγώ μέρος! 

Το σπήλαιο του Μαρά στη Δράμα (Εγώ στο βάθος με μπλέ)

     Τα παιδιά και ο προπονητής τους ήταν αγνοούμενοι για 9 ολόκληρες μέρες. Εντοπίστηκαν στις 2 Ιουλίου, οπότε στήθηκε η επιχείρηση διάσωσης, με πρώτο πρόβλημα την εύρεση των παιδιών και δεύτερο τη μεταφορά τους έξω.

     Εντέλει, όλα πήγαν καλά στη "διάσωση του αιώνα" όπως την έχουν χαρακτηρίσει πολλοί, αφού το παγκόσμιο ενδιαφέρον στράφηκε δικαιολογημένα στην Ταϊλάνδη γι' αυτά τα μικρά παιδιά και τον προπονητή τους, ο οποίος στάθηκε δίπλα τους όλες αυτές τις ημέρες και δεν λύγισε δευτερόλεπτο εμψυχώνοντας τα. 

   

 

    Το να παραμείνουν στο απόλυτο σκοτάδι για μία περίπου εβδομάδα και χωρίς φαγητό (τα λίγα σνακς, αναψυκτικά και οι φακοί που είχαν πάρει μαζί τους εξαντλήθηκαν σύντομα) είναι εξαιρετικά σκληρό πράγμα!

     Το ότι τα παιδιά βρέθηκαν σώα το αποδίδω, γνωρίζοντας πολύ καλά αυτή τη χώρα, στην εκπαίδευση που δέχονται από πολύ μικρή ηλικία στην οποία κορυφαίο ρόλο παίζει ο διαλογισμός και μέσω αυτού, ο αυτοέλεγχος. Εξ άλλου ο προπονητής τους έχοντας εντρυφήσει στο Βουδισμό τους προέτρεπε στο διαλογισμό σε συνεχή βάση.

          

     
     Συγκινητικό  υπήρξε το παγκόσμιο ενδιαφέρον για τη διάσωση των παιδιών. Άμεση βοήθεια απέστειλαν οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία και η Αυστραλία και πολλές άλλες χώρες. Επίσης στην περιοχή έφθασαν εθελοντές διασώστες σπηλαιοδύτες. ΄

     Η προσπάθεια εύρεσης των παιδιών ξεκίνησε αμέσως στην αρχή χωρίς αποτέλεσμα καθώς το νερό ήταν θολό με μηδενική ορατότητα και τα περάσματα πολύ στενά.

     Τελικά τα παιδιά και ο προπονητής τους βρέθηκαν σώα και υγιή, μετά από 9 ημέρες, στις 2 Ιουλίου.

     

Οι σπηλαιοδύτες Richard Stanton (δεξιά) και John Volanthen (αριστερά)

     Τους βρήκαν οι κορυφαίοι Άγγλοι σπηλαιοδύτες Richard Stanton και John Volanthen, τρία περίπου, χιλιόμετρα από την είσοδο της σπηλιάς. Οι συγκεκριμένοι σπηλαιοδύτες έχουν πολλές επιτυχίες διάσωσης στο ενεργητικό τους και είναι τόσο καλά εκπαιδευμένοι που έχουν αναπτύξει δικές τους τεχνικές!

     

Ο Αυστραλός σπηλαιοδύτης γιατρός, Richard Harris 

      Αμέσως μετά έρχεται τροφή, φως και ισοθερμικές κουβέρτες, ενώ μπαίνει μέσα και ο κορυφαίος σπηλαιοδύτης, Αυστραλός γιατρός αναισθησιολόγος, Richard Harris ο οποίος και εξετάζει τα παιδιά και αποφασίζει τη σειρά διάσωσης.

     Τότε αρχίζει και η υπεράνθρωπη προσπάθεια κάτω από αντίξοες συνθήκες και ενώ οι μετεωρολόγοι προβλέπουν επιδείνωση του καιρού.  

     

Έτσι έγινε η διάσωση 

       Τα παιδιά δεν γνώριζαν ούτε καν κολύμπι πόσο μάλλον κατάδυση. Ωστόσο τους φόρεσαν καταδυτικές στολές με ολοπρόσωπες μάσκες και τους προχωρούσαν ένας σπηλαιοδύτης μπροστά και ένας πίσω ακολουθώντας τον μίτο. Τα περάσματα ήταν εξαιρετικά στενά και η μπουκάλα έπρεπε να κρατιέται στα χέρια, πράγμα βέβαια επικίνδυνο σε συνδυασμό με τη μηδενική ορατότητα.

     

Οι συνάδελφοί του κρατούν τη φωτογραφία του ήρωα Saman Gunan που έδωσε τη ζωή του για τη σωτηρία των παιδιών.

Στις 5 Ιουλίου άντλησαν νερό για να ελαχιστοποιήσουν τα πνιγμένα τμήματα. Στις 6 Ιουλίου ο ταγματάρχης βατραχάνθρωπος του πολεμικού ναυτικού της Ταϊλάνδης Saman Gunan 38, πάνω στην προσπάθεια να τοποθετήσει μπουκάλες κατά μήκος της διαδρομής έχασε τη ζωή του. 

     Στις 7 Ιουλίου βγαίνουν τα πρώτα 4 παιδιά και στις 8 και 9 και 10 τα υπόλοιπα 8 και ο προπονητής τους.

     

Η ομάδα "Αγριόχοιροι" που έκοψαν την ανάσα της υφηλίου  

     Τώρα ολόκληρη η ομάδα των Αγριόχοιρων, βρίσκεται στο νοσοκομείο του Tsang Rai, προληπτικά προκειμένου να μην εμφανισθεί η λεγόμενη «νόσος των σπηλαίων», (ιστοπλάσμωση ή οποία προκαλείται από την εισπνοή των σπόρων του μύκητα Histoplasma capsulatum.)

     Συγχαρητήρια αξίζουν στους ανθρώπους αυτούς που με κίνδυνο της ζωής τους έσωσαν τα παιδιά.

     

Εξερεύνηση του σπηλαίου των νυχτερίδων στα Πούληθρα Πελοποννήσου

     Η σπηλαιοκατάδυση είναι ένα εξαιρετικά επικίνδυνο σπορ που απαιτεί ειδικές γνώσεις. Ένας απλός αυτοδύτης, όσα αστέρια και να διαθέτει, δεν μπορεί να πραγματοποιήσει σπηλαιοκατάδυση. Αν το κάνει, κινδυνεύει άμεσα.

     

Εξερεύνηση του σπηλαίου των Ελεφάντων στην Κρήτη (εγώ τρίτος από αριστερά) 

     Δυστυχώς πριν χρόνια πνίγηκαν στο πηγάδι της Βουλιαγμένης τρεις Αμερικανοί, δύο άνδρες και μία κοπέλα, που επιχείρησαν να μπουν στο τούνελ. Μετά από λίγα χρόνια το 1984 πνίγονται άλλοι δύο αυτοδύτες ο εκπαιδευτής Σαβας Βαφιάδης και ένας μαθητής του, όταν προσπάθησαν να μπουν στο υποβρύχιο σπήλαιο της Βουλιαγμένης το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, ανακάλυψα εγώ στις 10 Ιουνίου του 1978. Δες εδώ:

 http://dimos-syrmis.blogspot.com/2012/10/blog-post.html

      

Από την εξερεύνηση της λίμνης της Βουλιαγμένης. Δίνω συνέντευξη στα ΜΜΕ 

     Πριν επιδοθούμε στην σπηλαιοκατάδυση πρέπει να αποκτήσουμε πολύ καλή σπηλαιολογική γνώση και εμπειρία. Ο σπηλαιολόγος π.χ. πρέπει να γνωρίζει μεταξύ των άλλων και αναρρίχηση με σχοινιά. Πάνω απ’ όλα όμως απαιτείται, αυτοέλεγχος και αυτοσυγκέντρωση, πολύ ήρεμες κινήσεις, πανικός σημαίνει: θάνατος! Μη ξεχνάμε η κατάδυση σε σπήλαιο είναι ο απόλυτος φόβος τον οποίο όμως πρέπει να ξεπεράσουμε!   

     

Από την εξερεύνηση του σπηλαίου του Δυρού (αριστερά Παναγιώτης Πάλμος δεξιά εγώ)

     Η κατάδυση στο σπήλαιο δεν έχει διαφυγή προς τα επάνω όπως η απλή κατάδυση, επομένως ο εξοπλισμός πρέπει να είναι σε άριστη κατάσταση, το ηθικό ακμαίο και η υγεία επίσης. Σε κάθε περίπτωση η είσοδος σε υποβρύχιο σπήλαιο χρειάζεται πολύ καλό σχεδιασμό, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει τυχαία. Πρέπει δε να τηρούνται οι κανονισμοί χωρίς την παραμικρή παρέκκλιση. Μια μικρή παρέκκλιση μπορεί να σημαίνει: θάνατο!

     

Στο Δυρό με αρχηγό τον Γιώργο Αβαγιανό (εγώ στο μέσο πάνω)

     Έτσι λοιπόν οι φίλοι αυτοδύτες δεν πρέπει να μπαίνουν ποτέ μέσα σε υποβρύχια σπήλαια. Αν θέλουν να μάθουν σπηλαιοκατάδυση να αποταθούν στην Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρία.  

ΑΠΟ ΤΟ ΓΎΨΟ ΣΤΟ ΝΆΡΘΗΚΑ (από τον Θοδωρή Καλούδη)

Αυτές τις ημέρες έχω επιδοθεί σε ένα αγώνα για να καταλάβω τι επιτέλους συμφώνησε η κυβέρνηση με τους «θεσμούς». Έχω διαβάσει δεκάδες άρθρα τόσο στα Ελληνικά ΜΜΕ όσο και σε ξένα, σε μια προσπάθεια να κατανοήσω:

Α) αν τα συμφωνηθέντα είναι εφικτά και 

Β) αν και κατά πόσο βελτιώνουν την άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο λαός, που σε τελική ανάλυση είναι και το ζητούμενο.

Τα άρθρα, δεν φαίνεται να συμφωνούν μεταξύ τους καθώς είναι γραμμένα ανάλογα με τα συμφέροντα που εξυπηρετεί το κάθε μέσον. Δυστυχώς η αντικειμενική δημοσιογραφία πνέει τα λοίσθια.

Το να προβώ σε ανάλυση της συμφωνίας δεν έχει ιδιαίτερο νόημα καθώς είναι πολύπλοκη και περιέχει εξειδικευμένους όρους.

Όμως το άρθρο που ακολουθεί, του Θόδωρου Καλούδη, πιστεύω ότι περιγράφει τις αδρές γραμμές της συμφωνίας με πολύ γλαφυρό και κατανοητό τρόπο. Προσωπικά το βρίσκω πολύ αντικειμενικό και για το λόγο αυτό το παραθέτω ως έχει!  

Σημειώνω ότι ο Θόδωρος Καλούδης είναι σοβαρός και έγκριτος νομικός και δημοσιογράφος, μεταξύ άλλων εκδότης της οικονομικής εφημερίδας "Ημερησία" και διευθυντής στην ελληνική έκδοση του "Newsweek".

ΑΠΟ ΤΟ ΓΥΨΟ ΣΤΟ ΝΑΡΘΗΚΑ

 Αν είχατε συνηθίσει το γύψο της λιτότητας και το στέγνωμα της αγοράς, η απόφαση του Eurogroup σας οδηγεί στην εποχή του νάρθηκα.

Με το νάρθηκα μπορείτε να χαμογελάτε πλέον, όπως σας καλεί να κάνετε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και να κυκλοφορείτε με τις … γραβάτες σας, όπως θα κάνει στο εξής ο πρωθυπουργός. Μπορείτε όμως να φορέσετε και τις πλερέζες, όπως επιμένουν οι κατ’ επάγγελμα γκρινιάρηδες.

Ο νάρθηκας είναι νάρθηκας. Σηματοδοτεί το τέλος της ακινησίας του γύψου. Αλλά δεν σας αφήνει να τρέξετε. Σας οδηγεί αναγκαστικά σε δειλά, προσεκτικά βήματα προσαρμογής. Στο πρώτο στραβοπάτημα σας επιστρέφει στη ζωή με γύψο.

Το “τέλος των προγραμμάτων” σημαίνει ότι κλείνει – όπως ήταν προγραμματισμένο να γίνει- μια εφιαλτική 8ετής περίοδος σκληρής λιτότητας και ασφυκτικής κηδεμονίας. Οι συνθήκες όμως της οικονομίας δεν επιτρέπουν χαρές και πανηγύρια. Γιατί το έργο δεν τελειώνει εδώ. Συνεχίζεται σε άλλο σκηνικό με την ίδια σκηνοθεσία.

Η χώρα εξακολουθεί και χρωστάει ένα σκασμό δισεκατομύρια. Και οι δανειστές τα θέλουν πίσω. Η οικονομία εξακολουθεί να μην είναι ανταγωνιστική και παραμένει εγκλωβισμένη σε κάθε είδους αριστερές ιδεοληψίες αριστερών και δεξιών πολιτικάντηδων.  Δεν παράγει ανάπτυξη. Έτσι, δεν βγάζει αρκετά για να επιστρέψει τα δανεικά στους άλλους ευρωπαίους. Και δεν της περισσεύουν επίσης για να βελτιώσει τη ζωή των ανθρώπων και να δημιουργήσει συνθήκες παραγωγικής ανασυγκρότησης και ανάπτυξης.

Συνεπώς η χώρα θα πορευτεί σε δύσκολες ατραπούς και ο λαός της θα εξακολουθήσει να ζει με σφιγμένο ζωνάρι.

Τι μας λέει η απόφαση του Eurogroup

Ας δούμε όμως, πιο συγκεκριμένα, τι ακριβώς έγινε στο Eurogroup. Kαι τι ακριβώς σημαίνουν οι αποφάσεις του για εμάς και τους δανειστές μας:

ΣΗΜΕΙΟ ΕΝΑ. Έληξε ουσιαστικά το πρόγραμμα στήριξης της οικονομίας,  στο πλαίσιο του οποίου έγινε το μεγαλύτερο κούρεμα χρέους διεθνώς και επίσης χρηματοδοτήθηκε η ελληνική οικονομία με τεράστια ποσά. Τώρα αρχίζει ένα άλλο πρόγραμμα. Αυτό της διαχείρισης επιστροφής των δανεικών.

Αυτό το νέο πρόγραμμα ( “τέταρτο μνημόνιο” το λέει η αντιπολίτευση) έχει στόχο να μπορεί η ελληνική οικονομία να συγκεντρώνει κάθε χρόνο, μέχρι το 2060, τις δόσεις εξόφλησης των δανειστών μας, με τους σχετικούς τόκους. Πρέπει δηλαδή έως το 2060 να βγάλουμε και να επιστρέψουμε 326 δισ. ευρώ  και κάτι ψιλά, που μας έδωσαν. Συν τους τόκους. Αυτό είναι το βασικό μέλημα των δανειστών μας.

ΣΗΜΕΙΟ ΔΥΟ. Για να γίνει αυτό, υπογράφτηκαν από την κυβέρνηση συγκεκριμένες δεσμεύσεις και προϋποθέσεις.

Αυτές αφορούν σε δύο στάδια:

To πρώτο αφορά στις βραχυπρόθεσμες δεσμεύσεις έως το 2022. Συνομολογήθηκε λοιπόν ότι, έως τότε, η χώρα πρέπει να στραγγίζει νοικοκυριά και αγορά και να βγάζει ετήσιο πλεόνασμα 3,5%. Οι συντάξεις θα περικοπούν κι άλλο και οι φορολογούμενοι θα πληρώνουν μεγαλύτερο φόρο εισοδήματος. Αποκλείστηκε κάθε ενδεχόμενο παροχών και προεκλογικού “τσάμικου”. Επίσης, η κυβέρνηση δεσμεύτηκε για μιά σειρά μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις.

Το δεύτερο αφορά στην περίοδο 2023 -2060. Στα 37 αυτά χρόνια, η χώρα πρέπει να εμφανίζει σταθερά πλεόνασμα 2,2% του ΑΕΠ. Αυτό ισοδυναμεί με ένα “πλαίσιο λιτότητας” και μία σταθερή αφαίμαξη της οικονομίας, με επιπτώσεις στην ανάπτυξη για δεκαετίες. Το ζήτημα αυτό θα μετατραπεί σε μεγάλο δυσβάστακτο πρόβλημα αν η Ελλάδα επιστρέψει κάποια στιγμή στην ύφεση, ενδεχομένως και λόγω διεθνών συνθηκών. 

Ως εγγύηση για τη  εξυπηρέτηση των υποχρεώσεών μας, οι δανειστές απαίτησαν και η κυβέρνηση παραχώρησε ενέχυρο ύψους 25 δισ. επί της εθνικής περιουσίας. Το ενέχυρο θα ενεργοποιείται αυτόματα σε περίπτωση αδυναμίας αποπληρωμής των δόσεων.

ΣΗΜΕΙΟ ΤΡΙΑ. Για να εξασφαλιστούν οι δανειστές ότι όσα συμφωνήθηκαν για την πρώτη περίοδο 2018-2022 θα εφαρμοστούν, θα εγκατασταθεί στην Ελλάδα πολυπληθές κλιμάκιο των θεσμών που θα παρακολουθεί σε υπουργεία και οργανισμούς την εφαρμογή του νέου προγράμματος.

Κάθε τρείς μήνες οι θεσμοί θα αξιολογούν και θα επιβεβαιώνουν σε κεντρικό επίπεδο την πορεία του νέου προγράμματος. Αυτό το Eurogroup το ονομάζει ευγενικά “πρόγραμμα, μετά το πρόγραμμα” και αποτελεί ένα αυστηρό σύστημα εποπτείας, που εμείς το ονομάσαμε δημοσιογραφικά “σφιχτό κορσέ”, για να συνεννοούμεθα μεταξύ μας. Η επιβεβαίωση της εφαρμογής των μέτρων από την Ελλάδα, θα έχει “επιβράβευση” την σταδιακή απελευθέρωση επιστροφής στα ελληνικά ταμεία των αποδόσεων των ομολόγων μας, που διακρατούν οι εθνικές κεντρικές τράπεζες και η ΕΚΤ, ύψους 4,5 δισ. ευρώ.

ΣΗΜΕΙΟ ΤΕΣΣΕΡΑ. Επειδή από τον Αύγουστο, με τη λήξη των προγραμμάτων, σταματούν και οι ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις της ελληνικής οικονομίας, η χώρα θα υποχρεωθεί κάποια στιγμή να βγεί στις αγορές. Έως ότου βγεί (και για να αντιμετωπίσει όταν βγεί τους κλυδωνισμούς των διεθνών αγορών) προικοδοτείται με ένα εφ’άπαξ ποσόν 15 δισ. ευρώ, που μαζί με τα άλλα που έχουν μαζευτεί στα δημόσια ταμεία, από ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις και εθνικά πλεονάσματα, συγκροτούν ένα “μαξιλάρι ασφαλείας” 24 δισ. – από το οπόιο ενδέχεται να επιστρέψουμε και μια γερή δόση από τα δανεικά του ΔΝΤ (3,5 από τα 11 δισ.).

Τα χρήματα αυτά θα προκύψουν από το πακέτο των 86 δισ. ευρώ που ήταν δεσμευμένο από το τρίτο μνημόνιο για δανεισμό μας, αλλά δεν χρειάστηκε να εκταμιευτεί. Τα 15 δισ. δεν αποτελούν μπόνους, αλλά νέο δάνειο.

ΣΗΜΕΙΟ ΠΕΝΤΕ. Η συμφωνία εξασφαλίζει πράγματι τη μεσοπρόθεσμη βιωσιμότητα του χρέους. Δεν προδικάζει όμως τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητά του. Αυτή θα εξαρτηθεί είτε από μια γενναία απόφαση νέου κουρέματος, όπως επιμένει το «κακό» ΔΝΤ (πράγμα εξαιρετικά δύσκολο) είτε από τη δυναμική ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και της ουσιαστικής αυτοδυναμίας της χώρας.

Με δυό λόγια:

Η χώρα – και εμείς μαζί – βγήκε από το γύψο. Αλλά θα βγάλει το νάρθηκα όταν καταφέρει και δημιουργήσει ουσιώδεις συνθήκες δυναμικής ανάπτυξης. Έτσι και θα απελευθερωθεί από το βραχνά του χρέους και θα προσφέρει καλύτερες συνθήκες ζωής στους πολίτες της. Αυτό προϋποθέτει όμως απελευθέρωση της οικονομίας από το διαρκές μνημόνιο της ανεύθυνης πολιτικής.

Θοδωρής Καλούδης  kaloudis@economico.gr

Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ

Η φορολογική δήλωση μεταξύ των άλλων, αν υπάρχει σκάφος σε ακινησία, απαιτεί τον αριθμό πρωτοκόλλου της βεβαίωσης ακινησίας από το αρμόδιο λιμεναρχείο.

Έτσι την περασμένη εβδομάδα πήρα τηλέφωνο το λιμεναρχείο για να μου δώσουν αυτό τον αριθμό πρωτοκόλλου!

Ο «αρμόδιος» μου εξήγησε ότι πρέπει να κάνω αίτηση, και να πληρώσω χαράτσι 10 €, για να πάρω τη βεβαίωση. Τον παρακάλεσα να μου δώσει ένα αριθμό πρωτοκόλλου μέχρι να κατέβω κάτω (22 χιλιόμετρα στροφές) για να κάνω την αίτηση και να πληρώσω το παράβολο!

Ο μικρός εξουσιαστής ήταν ανένδοτος: «Δικό σας πρόβλημα τα χιλιόμετρα, χρειαζόμαστε αίτηση και παράβολο» Το «παράβολο» το καταλαβαίνω είναι ένα από τα συνηθισμένα πλέον χαράτσια, την αίτηση τι την ήθελαν. Δεν είναι υποχρέωση τους, ως κρατική υπηρεσία, να ενημερώσουν την άλλη κρατική υπηρεσία, στην προκειμένη περίπτωση, την εφορία;  

Συμβιβάσθηκα και κατέβηκα στο Βαθύ επί τούτω. Έκανα αίτηση, την υπέγραψα δεόντως, πλήρωσα το χαράτσι, (συγνώμη παράβολο) και περίμενα τη βεβαίωση. Για λόγους τεχνικούς η βεβαίωση καθυστερούσε. Έφυγα αφού πείρα υπόσχεση ότι θα μου τηλεφωνούσαν να μου δώσουν το πολυπόθητο αριθμό πρωτοκόλλου.

Εις  μάτην περίμενα και έτσι τηλεφώνησα εγώ για να πάρω τον αριθμό!

Και έπεσα στον απόλυτο στόκο!!

--- Κάνατε αίτηση;   --- Μάλιστα έκανα!

--- Πληρώσατε παράβολο; --- Μάλιστα πλήρωσα!  Μπορείτε να μου δώσετε τον αριθμό πρωτοκόλλου;

--- Δεν είναι εδώ ο αρμόδιος, αύριο το πρωί να έρθετε από δω!

--- Μα ένα αριθμό πρωτοκόλλου θέλω. Δες τε το βιβλίο και πείτε μου τον.

--- Μετά δύο ώρες, τώρα έχω δουλειά

Πέρασαν τρεις ώρες! Ξανατηλεφωνώ!

--- Τον βρήκατε τον αριθμό πρωτοκόλλου;  --- Δεν ξέρω δεν είναι δική μου δουλειά, περάστε μετά από πέντε μέρες να πάρετε τη βεβαίωση!!!!!!!!

Εξυπακούεται ότι κάθε ίχνος ψυχραιμίας είχε πλέον χαθεί και αντιλαμβάνεστε τι επακολούθησε! 

Και ερωτώ: Ποιος είναι αυτός, ποιοι είναι αυτοί οι υπάλληλοι κ. Υπουργέ της εμπορικής Ναυτιλίας που παρεμβάλλουν εμπόδια στις δραστηριότητες των πολιτών και που μάλιστα, στην προκειμένη περίπτωση, αφορούν σε έσοδα του κράτους;

Κατά ποία έννοια κ. Υφυπουργέ, αγαπητέ μου Νεκτάριε, περιμένετε επενδυτές σ’ αυτή εδώ τη χώρα προκειμένου να βγούμε από το τέλμα, (το πολυνομοσχέδιο προβλέπει αύξηση 45% σε ξένες επενδύσεις) όταν υπάρχουν άνθρωποι σαν τον προαναφερθέντα που χρησιμοποιούν παρωχημένες και απαρχαιωμένες διατάξεις προκειμένου να εμποδίσουν τους πολίτες αντί να τους διευκολύνουν; 

Γνωρίζετε φυσικά ότι η Ελλάδα κατατάσσεται ένα σκαλί πιο κάτω από την Ουγκάντα, στη γραφειοκρατία σύμφωνα με τελευταία στοιχεία του ΟΗΕ.

Ο Έλληνας γραφειοκράτης, δημόσιος υπάλληλος, δεν βλέπει ανθρώπους μπροστά του, βλέπει φακέλους και σφραγισμένα έγγραφα, βλέπει τον πολίτη σαν απατεώνα και έτσι τον αντιμετωπίζει. Απαιτεί σφραγίδες και υπογραφές, επικυρώσεις και πιστοποιήσεις. Ο ίδιος ο άνθρωπος μετατρέπεται σε φάκελο!  Η γραφειοκρατία είναι ουσιαστικό στοιχείο της αλλοτρίωσης του ανθρώπου έλεγε ο E.Fisher.

Έτσι μοιραία η χώρα μας, εξ αιτίας της γραφειοκρατίας, και των εν πολλοίς, ηλίθιων γραφειοκρατών, είναι καταδικασμένη να λειτουργεί μέσα στη διαφθορά την ανηθικότητα και την απατεωνιά την οποία μάταια προσπαθεί η κυβέρνηση να πατάξει!

Κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσελκύσουμε σοβαρούς επενδυτές που έχουν μάθει να λειτουργούν σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον.

Οι αυστηροί και άκαμπτοι κανόνες, που δεν μπορούν να προσαρμοσθούν σε ειδικές περιπτώσεις, οι χρονοβόρες διαδικασίες με καθυστερήσεις και οπισθοχωρήσεις, οι περιττές ενέργειες, οι συγκρουόμενες εντολές και νόμοι, οι συγκρούσεις με δημοκρατικά δικαιώματα, και οι ηλίθιοι υπάλληλοι (που κατά το μάλλον ή ήττον βρίσκονται εκεί με μέσον) συνιστούν ένα τραγικό κατεστημένο που εμποδίζει την αναπτυξιακή πορεία της χώρας.

Ωστόσο οφείλει η κυβέρνηση, πέραν των γενικότερων μέτρων, να αντιμετωπίζει άμεσα τέτοιου είδους καταστάσεις, γιατί επενδυτές και κατά προέκταση ανάπτυξη, δεν πρόκειται να δούμε σ’ αυτό τον τόπο.    

Η ΥΠΟΘΕΣΗ «ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΜΑ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΣΥΡΜΗ» ΦΤΑΝΕΙ ΣΕ ΑΙΣΙΟ ΤΕΛΟΣ

Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΣΥΡΜΗΣ

     Έχω γράψει επανειλημμένα, άρθρα που αφορούν το κληροδότημα για την κατασκευή του ξενώνα φιλοξενίας ηλικιωμένων στην Ιθάκη, του θείου μου, αείμνηστου Δημοσθένη Συρμή, ωστόσο μια και η υπόθεση φαίνεται να βαίνει προς αίσιο τέλος να την ξαναθυμηθούμε για λίγο και επ’ ευκαιρία να διορθώσω κάποιες τοποθετήσεις μου που έθιξαν άτομα τα οποία, όπως αποδείχθηκε, δεν είχαν καμία σχέση.  

     Τα χρήματα από την Αυστραλία ήρθαν στην Ιθάκη το Σεπτέμβριο του 1994 επί Δημαρχίας κ. Σπύρου Αρσένη και κατατέθηκαν σε λογαριασμό του ΚΑΠΗ, οργανισμού που πληρούσε τους όρους της διαθήκης. Ένα χρόνο μετά κατατίθενται στο λογαριασμό του Δήμου και από κει ξεκινάει η περιπέτεια.

     Η αμέσως επόμενη διοίκηση παίζει τα χρήματα του κληροδοτήματος στο χρηματιστήριο και ο ξενώνας δεν πραγματοποιείται. 

     Στο σημείο αυτό, είχα εμπλέξει  έμμεσα και τον κ. Χρήστο Σκληρό ο οποίος όμως ουδεμία σχέση είχε με την κακοδιαχείριση των χρημάτων του κληροδοτήματος καθώς στο επίμαχο διάστημα ήταν σύμβουλος της αντιπολίτευσης. Αντίθετα, κατά τη θητεία του στη προεδρία του Δημοτικού Συμβουλίου, έγιναν βήματα για την ανέγερση του ξενώνα στο 2^ο Δημοτικό σχολείο.

     Ειρήσθω εν παρόδω, τον κ. Σκληρό, λόγω του τότε τεταμένου πολιτικού κλήματος, τον είχα συμπεριλάβει στους καταγγέλλοντες  δημοτικά έργα ενώ, όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, ουδέποτε κατήγγειλε δημοτικό έργο οποιασδήποτε αρχής.

     Κατόρθωσαν, όπως είπαμε, να αποχαρακτηρίσουν το, εγκαταλελειμμένο σχολείο και ανέθεσαν την εκπόνηση μελέτης για τη μετατροπή του σε Ξενώνα Φιλοξενίας Ηλικιωμένων η οποία υποβλήθηκε στην Διεύθυνση Πολεοδομίας και εγκρίθηκε. Απόμενε πλέον να εκδοθεί η άδεια και να γίνει η δημοπράτηση του έργου.

     Όμως είχε ήδη αρχίσει η προεκλογική περίοδος. Έτσι περνάνε άλλοι 9 μήνες (μέχρι τις εκλογές) και …τέκνον ου τίκτεται !!!

     Και αλλάζει η Διοίκηση. Oι καινούριοι έχουν άλλες απόψεις! Ο Δάσκαλος – Δήμαρχος κ. Γ. Βασιλόπουλος, ισχυρίζεται ότι τα σχολειά δεν πρέπει να αλλάζουν χρήση και απορρίπτει το σχέδιο μετατροπής του 2^ου Δημοτικού σχολείου σε Ξενώνα!!!!!!!!!!

     Είχαν οι άνθρωποι έτοιμη την έγκριση στα χέρια τους, (θείο πολιτικό δώρο από τους προηγούμενους) και το απεμπόλησαν.

     Και βάλθηκαν να ψάχνουν να βρουν οικόπεδο για να κτίσουν από την αρχή τον ξενώνα!!!  Και βρήκαν ένα απέναντι από το …νεκροταφείο. Έψαξαν καλά και βρήκαν τον… κατάλληλο τόπο για τους ηλικιωμένους, να είναι δίπλα εκεί για να… αναπτερώνεται το ηθικό τους!!!

     Και αναλαμβάνει Δήμαρχος ο κ. Γ. Κασσιανός που έχει μεγαλεπήβολα σχέδια και αποφασίζει να μετασκευάσει σε Γηροκομείο το παλαιό Οικοτροφείο.

     Κατορθώνει να παραχωρηθεί στο Δήμο το κτίριο, από το Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας για 30 χρόνια. Ζητά μάλιστα και την δική μου άποψη ως εκπροσώπου της οικογένειας Συρμή και ως συνεκτελεστή της διαθήκης. Τότε εγώ του εξέφρασα τις επιφυλάξεις μου εκτιμώντας ότι η δαπάνη του έργου θα ήταν υπέρογκη υπερδιπλάσια των χρημάτων του κληροδοτήματος.

     Πράγματι το σχέδιο του κ. Κασσιανού αποδείχθηκε υπερφίαλο, αφού το κτίριο του οικοτροφείου μόνο για να επισκευασθεί, απαιτούνταν περισσότερα από 600.000 €, ενώ τα χρήματα ήταν πολύ λιγότερα.

     Και φθάνουμε στη σημερινή διοίκηση του κ. Δ. Στανίτσα η οποία από την αρχή δείχνει αποφασισμένη να πραγματοποιήσει επιτέλους τον ξενώνα που τόση ανάγκη έχει ο τόπος.

     Κρίνει κατάλληλο το κτίριο του ιδρύματος Σταθάτου και προχωρεί στις γραφειοκρατικές διαδικασίες. Το εν λόγω κτίριο αποτελείται από 10  αυτόνομες μικρές κατοικίες και η δαπάνη της μετατροπής βρίσκεται μέσα στα πλαίσια των χρημάτων του κληροδοτήματος που ήδη υπάρχουν στο Δήμο, ενώ τα υπόλοιπα που παραμένουν στα χέρια των Αυστραλών διαχειριστών, θα μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν για τη λειτουργία του.

     

ΑΠΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ , ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ , ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ, ΕΥΣΤΑΘΙΑ, ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΣΥΡΜΉΣ

     Και ενώ τα πράγματα έδειχναν να φθάνουν στο τέλος, εντελώς ξαφνικά το τμήμα κληροδοτημάτων του Υπουργείου Οικονομικών με έγγραφο του στο Δήμο μπλοκάρει το λογαριασμό και τοποθετεί εκτελεστή της διαθήκης, στη θέση του αποθανόντος πατέρα μου Βασιλείου Συρμή, δικηγόρο από την Κεφαλλονιά ενώ σαφώς η διαθήκη αναφέρει εμένα ως συνεχιστή – εκτελεστή της διαθήκης. Αυτό, επειδή η προηγούμενες διοικήσεις δεν είχαν δώσει ποτέ πλήρη στοιχεία στο Υπουργείο το οποίο επανειλημμένα τα είχε ζητήσει.

     Η απάντηση του Δήμου υπήρξε άμεση: Συγκέντρωσε τα απαιτούμενα στοιχεία και με τη δική μου βοήθεια έστειλε ολοκληρωμένο πλέον φάκελο στο Υπουργείο. Χρειάσθηκε να επιβεβαιώσω ότι ο σκοπός του κληροδοτήματος ήταν η δημιουργία «ξενώνα φιλοξενίας ηλικιωμένων». Ο σκοπός αυτός είχε υποδειχθεί από τον πατέρα μου και εκτελεστή της διαθήκης, αλλά και από εμένα και τον αδελφό μου στη συνέχεια.

     

     Έτσι το υπουργείο Οικονομικών έδωσε την τελική συναίνεση για την δημιουργία του ξενώνα η υλοποίηση της οποίας μπορεί να ξεκινήσει άμεσα χωρίς άλλες, αποφάσεις και γραφειοκρατικές διαδικασίες!

      Τα χρήματα  του κληροδοτήματος είναι κατατεθειμένα σε ειδικό λογαριασμό στην Εθνική Τράπεζα και ανέρχονται σήμερα στο ποσό των 350.000 €. Υπενθυμίζουμε εδώ ότι, ακόμη περί τις 400.000 € ευρίσκονται στα χέρια των Αυστραλών διαχειριστών τα οποία και θα πρέπει να αποδοθούν.

     Σημειώνω ότι ο αείμνηστος Δημοσθένης Συρμής απεβίωσε το 1960 αφήνοντας μέρος της περιουσίας του στο λαό της πατρίδας του Ιθάκης.

     Λόγω πολυπλοκότητας της διαθήκης χρειάσθηκε να πραγματοποιήσω 14 ταξίδια στην Αυστραλία (με έξοδα της οικογένειας μας) να γράψω πάνω από 2.000 επιστολές και να παραστώ σε δύο ανώτατα Αυστραλιανά δικαστήρια, για να ξεκαθαρισθεί η διαθήκη και να έρθουν τα χρήματα στην Ιθάκη μετά από 34 χρόνια.

     Στο σημείο αυτό να διευκρινίσω ότι είχα την αμέριστη συμπαράσταση του δικηγόρου αείμνηστου Friligos στο Brisbane, του δικηγόρου κ. Μαρκάτου στη Αθήνα και του μεγαλοεκδότη της Αυστραλίας κ. Σκάλκου, οι οποίοι αφιλοκερδώς βοήθησαν τα μέγιστα.        Απολύτως κανείς άλλος δεν βοήθησε!!!

     Μετά 58 χρόνια φαίνεται ότι η πολύπαθη ιστορία του κληροδοτήματος Συρμή φτάνει στο τέλος της και ο «Ξενώνας φιλοξενίας ηλικιωμένων» θα πραγματοποιηθεί  δίνοντας σε μένα και στην οικογένεια μου την ικανοποίηση της δικαίωσης του αείμνηστου θείου μας, αλλά παράλληλα και τη δικαίωση του λαού της Ιθάκης.

     Τέλος, νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω το Δήμαρχο κ. Διονύση Στανίτσα και το νομικό σύμβουλο του Δήμου κ. Σπύρο Κανδιλιώτη για τις άοκνες προσπάθειες τους προκειμένου να πραγματοποιηθεί αυτό το ιερό για τον τόπο έργο.

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΔΑ

     Για πρώτη φορά στα Ελληνικά πολιτικά χρονικά, μας κυβερνάει, επί τριετία, «αριστερή» κυβέρνηση. ( με άρωμα «δεξιάς»).

Αλλά ας δούμε πώς ακριβώς ορίζονται  οι επιλεγόμενοι «αριστεροί» αλλά και οι «δεξιοί» του σήμερα.

     Ο πραγματικός σημερινός  «αριστερός»  δεν έχει καμία σχέση με τους παλαιότερους που πίστευαν σε ένα παντοδύναμο κράτος που ελέγχει την οικονομία και τα μέσα παραγωγής ούτε βέβαια στη δικτατορία του προλεταριάτου (σε αυτό το καθαρά ανεφάρμοστο μοντέλο έχει απομείνει το παραδοσιακό  ΚΚΕ).

     Οι τωρινοί αριστεροί δεν απορρίπτουν τις συνθήκες ελεύθερης αγοράς, αναφέρονται κυρίως σε θέσεις ανθρωποκεντρικές που προωθούν τα ίσια δικαιώματα,  τα δικαιώματα κοινωνικών μειονοτήτων,  την ισοκατανομή του πλούτου, την πραγματική δικαιοσύνη, την θρησκευτική ελευθερία,  την προστασία του περιβάλλοντος, την πολυπολιτισμικότητα και τον διεθνισμό.

     Στο  ίδιο περίπου μήκος κύματος κινούνται και οι σημερινοί αποκαλούμενοι «δεξιοί» (Δεν αναφέρομαι στους ιδεοληπτικούς ακροδεξιούς εθνικιστές ) οι οποίοι δεν είναι πλέον εκφραστές της αυστηρής συντήρησης, όμως είναι υπέρμαχοι της θρησκείας και του κράτους έθνους, ονομάζουν εαυτούς «πατριώτες» χωρίς όμως να αποκλείουν άλλες κοινωνικοπολιτικές ομάδες απο τον «πατριωτισμό».

     Σήμερα, παραδόξως, στον αντίποδα των «αριστερών» αλλά και των «δεξιών», βρίσκονται οι επιλεγόμενοι κεντροδεξιοί, (Χριστιανοδημοκράτες, Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι κλπ). Αυτοί είναι οι υπέρμαχοι του νεοφιλελευθερισμού δηλαδή της, χωρίς κανένα περιορισμό, ελεύθερης αγοράς, της ιδιωτικοποίησης των πάντων της παγκοσμιοποίησης, της μονεταριστικής πολιτικής και της απουσίας κυβερνητικής παρεμβατικότητας σε όλα τα επίπεδα. Η θεωρία αυτή είναι η γνωστή των τεχνοκρατών του πανεπιστημίου του Σικάγου με επικεφαλής τον Milton Friedman και εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη.

     Όμως ο νεοφιλελευθερισμός  αφ΄ενός οδήγησε στη συγκέντρωση του χρήματος σε «λίγα» χέρια, σχεδόν εκμηδενίζοντας τη μεσαία τάξη, αφ’ εταίρου δημιούργησε ένα άκρατο ατομικισμό και αδιαφορία προς το κοινωνικό σύνολο, ενώ σε κυβερνητικό επίπεδο δίνεται σημασία στην ευημερία των αριθμών σε βαθμό μάλιστα αναλγησίας, προς το ανθρώπινο στοιχείο, όπως ακριβώς συνέβη εδώ. Φυσικά η πρακτική αυτή εφαρμόζεται και στην Ευρωπαική Ένωση.

Περισσότερα εδώ:

 https://dimos-syrmis.blogspot.gr/2017/03/blog-post_22.html 

ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΊΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

     Ο Τσίπρας και οι συν αυτώ έπεισαν, με τις πύρινες εξαγγελίες τους, ότι θα άλλαζαν μοντέλο διακυβέρνησης μετατρέποντας το νεοφιλελεύθερο προηγούμενο καθεστώς, σε ένα «αριστερό» ανθρωποκεντρικό, με εύνοια των μη προνομιούχων, (θα σκίσουμε τα μνημόνια, θα επαναφέρουμε την 13η σύνταξη, κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη, κλπ,κλπ). Είχαν μάλιστα την πεποίθηση ότι θα μπορούσαν να επιβάλουν το μοντέλο τους, στους ...Ευρωπαίους εταίρους. Έπεισαν το λαό ότι θα ασχοληθούν σοβαρά με τις ρεμούλες και τα άπειρα σκάνδαλα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και ότι οι υπεύθυνοι θα οδηγηθούν στη δικαιοσύνη και τα κλοπιμαία θα επαναπατρισθούν.

     Παράλληλα ο κυβερνητικός εταίρος ΑΝΕΛ κινήθηκε στο ίδιο μήκος κύματος εξασφαλίζοντας τις «δεξιές» ψήφους.

Κάπως έτσι κατόρθωσαν να εξασφαλίσουν την πλειοψηφία των λίγο πολύ απογοητευμένων και απελπισμένων ψηφοφόρων και να σχηματίσουν την πρώτη «αριστερή» κυβέρνηση (με άρωμα δεξιάς) στη χώρα.

     Όταν ανέλαβε η κυβέρνηση είχε την υποστήριξη, σχεδόν, του συνόλου του Ελληνικού λαού.  Αυτό δείχθηκε με τις μεγαλειώδεις αυθόρμητες συγκεντρώσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη κατά την ορκωμοσία. Ακόμα και αυτοί που δεν τους ψήφισαν ήταν εκεί.

Ο λαός ευελπιστούσε ότι αυτή η κυβέρνηση θα έπραττε αυτά που είχε εξαγγείλει ή τουλάχιστον μέρος αυτών. 

     Δυστυχώς όμως, ο Τσίπρας και οι συν αυτώ, αντί για αριστεροί αποδείχθηκαν άκρως νεοφιλελεύθεροι, στον αντίποδα δηλαδή του πραγματικού αριστερού, εφαρμόζοντας κατά γράμμα τη νεοφιλελεύθερη πολιτική που τους υπαγορεύουν οι Ευρωπαίοι εταίροι και οι «θεσμοί».

     Παράλληλα ο εταίρος, Πάνος Καμμένος, βρέθηκε σε μια εξαιρετικά δύσκολη θέση, και κρίνοντας ότι η πτώση της κυβέρνησης θα ήταν πολύ πιο επιζήμια για τη χώρα, περιορίσθηκε στο Υπουργείο του, στο οποίο, κατά γενική ομολογία, τα καταφέρνει καλύτερα από τούς προκατόχους του, έχοντας βελτιώσει σημαντικά τον τομέα της άμυνας στη χώρα και μάλιστα κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες.

     Η κυβέρνηση Τσίπρα όχι μόνο πραγματοποίησε ελάχιστα ως τίποτα από αυτά που εξήγγειλε αλλά διεξήγαγε ένα δημοψήφισμα μαϊμού του οποίου το αποτέλεσμα ανέτρεψε και υπόγραψε και τρίτο μνημόνιο με επαχθέστατους όρους.

     Έτσι σήμερα έχουμε μια κυβέρνηση ανάλγητη, που αρπάζει τα χρήματα των συνταξιούχων των μισθωτών και μικρομεσαίων, αντί των γνωστών που τα έφαγαν, που παλινωδεί, που προσπαθεί να λύσει σοβαρά προβλήματα με ερασιτεχνισμούς. Και από την άλλη μεριά μια άθλια αντιπολίτευση τα στελέχη της οποίας ρήμαξαν τον τόπο και τώρα όχι μόνο διατείνονται ότι θα ... μας σώσουν αλλά μας κουνάνε και το δάχτυλο.

     Κάθε τόσο ο πρωθυπουργός προσπαθεί να μας πείσει ότι τον προσεχή Αύγουστο τελειώνουν τα μνημόνια και ότι βγαίνουμε στις αγορές. Δεν μας λέει όμως με τι επιτόκια, και το σημαντικότερο, πως θα εξυπηρετηθεί το χρέος αν αυτό δεν περικοπεί ή ελαφρυνθεί, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο όπως φαίνεται μέχρι τώρα. Επίσης δεν μας λέει με ποιο τρόπο θα εξασφαλίσουμε αύξηση στο ΑΕΠ, (πρωτογενές πλεόνασμα) 3,5% ως το 2022;

     Αυτό ως γνωστό εξασφαλίζεται με δύο τρόπους: ή με αύξηση των εσόδων ή με περικοπή δαπανών. Η αύξηση εσόδων είτε προέρχεται από τους φόρους και τις ιδιωτικοποιήσεις,  είτε με επενδύσεις. Η περικοπή δαπανών γίνεται κυρίως με τη μείωση του δημόσιου τομέα και με νοικοκύρεμα των δημοσιοοικονομικών. 

     Μέχρι τώρα η κυβέρνηση Τσίπρα επιδίδεται, όπως είπαμε,  μόνο στο ξεζούμισμα των πολιτών και μάλιστα των εύκολων στόχων, δηλαδή των μισθωτών, των συνταξιούχων και των μικρομεσαίων επιχειρηματιών των οποίων οι επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά τη άλλη. Σχεδόν τίποτα δεν έχει κάνει για να πατάξει την μεγάλη φοροδιαφυγή. Δεν εκμεταλλεύθηκε τις λίστες Λαγκάρντ και Μπόριανς, και δεν έκανε τίποτα για να επαναπατρίσει κεφάλαια από το εξωτερικό.

     Δεν δημιούργησε ένα σταθερό και δίκαιο φορολογικό σύστημα, αλλά παλινωδεί με σχεδόν καθημερινές αλλαγές νόμων και διατάξεων που, ακόμα οι νομικοί και φοροτεχνικοί αδυνατούν να παρακολουθήσουν.

     Η κυβέρνηση σήμερα προσομοιάζει με δικτατορία, με συνεχείς παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη, αδιαφορία για τις αποφάσεις της, κατάλυση βασικών άρθρων του συντάγματος και αυθαιρεσίες σε  βάρος κυρίως των αδύναμων πολιτών.

     Παρέδωσε τα κόκκινα δάνεια σε funds του εξωτερικού, πλήρως υποταγμένη στους «θεσμούς», επανέφερε τις εισπρακτικές εταιρίες, κατάσχει τραπεζιτικούς λογαριασμούς και εκπλειστηριάζει πρώτες κατοικίες για χρέη 500 Ευρώ.

     Βέβαια η κυβέρνηση κατόρθωσε να πείσει τους Ευρωπαίους εταίρους ότι σημειώνει πρόοδο στην οικονομία, και όντως οι αριθμοί ευημερούν, μάλιστα οι οίκοι αξιολόγησης μας ανέβασαν κατά 2 μονάδες!

     Δεν ευημερεί όμως ο Ελληνικός λαός, το ένα τρίτο του οποίου βρίσκεται κάτω από τα όρια της φτώχειας, σύμφωνα με τα τελευταία στατιστικά δεδομένα και οι νέοι εγκαταλείπουν τη χώρα.

     Αντί να πατάξει τη διαφθορά στο δημόσιο, την ευνόησε. Διατήρησε το πελατειακό κράτος και διόρισε μερικές χιλιάδες  ημέτερους.  
     Δεν κατάργησε τις δεκάδες άχρηστους οργανισμούς του Δημοσίου. 
     Δεν άλλαξε την πολιτική και ποινική δικονομία. 
     Δεν αντιτάχθηκε σωστά  στους ολιγάρχες των ΜΜΕ.  
     Δεν μείωσε ούτε στο ελάχιστο τη γραφειοκρατία με αποτέλεσμα να παρεμποδίζονται οι επενδύσεις.

     Άνοιξε προς στιγμή τους  φακέλους της Βουλής (και αυτό με τις κραυγές των ΑΝΕΛ και του Πάνου Καμμένου) και τις ξανάκλεισε με αποτέλεσμα τα τεράστια σκάνδαλα όπως αυτά του Βατοπεδίου, της Ζίμενς, της Χόχτιφ, των Υποβρυχίων που γέρνουν, των άχρηστων ελικοπτέρων, κλπ να ξαναμπούν στο χρονοντούλαπο.

     Δεν κατάργησε, ούτε διαφοροποίησε το άρθρο 62 του συντάγματος περί βουλευτικής ασυλίας παρ’ όλες τις προσπάθειες και τις εισηγήσεις των ΑΝΕΛ. (σημειώνουμε ότι ο Πάνος Καμμένος πρόσφατα αποποήθηκε τη βουλευτική ασυλία ωστε οι δικαστικές αρχές να διερευνήσουν απρόσκοπτες την υπόθεση πώλησης βλημάτων στη Σαουδική Αραβία, πράγμα εντελώς αντίθετο από αυτό που έπραξαν οι ενεχόμενοι πολιτικοί στο γιγαντιαίο σκάνδαλο NOVARTIS. Τις προάλλες μάλιστα, αποποιούμενος την βουλευτική ασυλία, δικάσθηκε κανονικά και αθωώθηκε για τη γνωστή υπόθεση Πάχτα.  

     Έτσι οι εθνοπροδότες και οι κλέφτες όχι μόνο μένουν ατιμώρητοι αλλά να μας κουνάν και το δάχτυλο από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης! Στο συνέδριο του ΚΙΝΑΛ (Πρώην ΠΑΣΟΚ) οι ολετήρες της χώρας Σημίτης και Βενιζέλος με απύθμενο θράσος μας κουνούσαν το δάχτυλο!!! 

     Χειρίσθηκε το μεταναστευτικό πρόβλημα, με ερασιτεχνισμούς βασισμένους σε αριστερές ιδεοληψίες με αποτέλεσμα την οικονομική αιμορραγία και τη δημιουργία επικίνδυνων καταστάσεων.

Η έλλειψη ηγετικών ικανοτήτων και ατολμίας, σε συνδυασμό με την τυφλή υπακοή στους εταίρους μας, οδήγησε σε παταγώδεις αποτυχίες στον εξωτερικό τομέα. Η υπόθεση των Σκοπίων βαίνει προς  αποτυχία. Τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια όχι μόνο τα αγνόησαν αλλά προσπάθησαν να τα υποβαθμίσουν και να τα απαξιώσουν. (Αναρωτιέμαι αν πείραν τα πολιτικά μηνύματα των συλλαλητηρίων).

Οι Αλβανοί, με την υποστήριξη των Τούρκων  όρθωσαν ζήτημα Τσαμουριάς και Αλβανικής ΑΟΖ. Παράλληλα  οι Τουρκικές προκλήσεις έχουν απογειωθεί, φθάνοντας στο σημείο να  εμβολίσουν σκάφους του λιμενικού και στη συνέχεια να αιχμαλωτήσουν δύο αξιωματικούς του Ελληνικού στρατού τους οποίους ακόμα κρατούν παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης για την απελευθέρωση τους.

     Ο Σουλτάνος απειλεί, ευθέως πλέον, ότι θα επιτεθεί στην Ελλάδα, ενώ οι φρεγάτες του έδιωξαν το γεωτρύπανο από την Κυπριακή ΑΟΖ. Έγκυροι κύκλοι του εξωτερικού πιστεύουν ότι ο πόλεμος με την Τουρκία είναι αναπόφευκτος.

     Η κυβέρνηση καταφεύγει στην ΕΕ και ΗΠΑ χωρίς μέχρι τώρα εμφανή αποτελέσματα. Άλλωστε τη βοήθεια τους την είδαμε στο Αφρίν.... Τελευταία ο πρωθυπουργός θριαμβολογεί για την κοινή ανακοίνωση της ΕΕ εναντίων των μεθοδεύσεων της Τουρκίας. Φαίνεται ότι δεν αντιλαμβάνεται ότι ο Σουλτάνος δεν καταλαβαίνει από λόγια και ότι έχει γραμμένη την Ευρώπη στα παλαιότερα υποδήματα του, τώρα μάλιστα που συμμάχησε με τη Ρωσία και το Ιράν….

     Αλλά αν είναι έτσι όπως τα περιγράψαμε, ποια είναι η λύση, όταν απέναντι στην κυβέρνηση βρίσκεται μια αντιπολίτευση που απαρτίζεται από 8 κόμματα ενώ από την αρχή της κρίσης, το 2010, μέχρι σήμερα ιδρύθηκαν 60 νέα κόμματα και πολιτικές κινήσεις; Αυτό σημαίνει  ότι υπάρχει διαφορά απόψεων σε ότι αφορά την αντιμετώπιση της κρίσης και ότι οι Έλληνες πολιτικοί αδυνατούν να ομονοήσουν και να συμφωνήσουν ακόμα και σε σοβαρά εθνικά ζητήματα όπως ο κίνδυνος απο μια τουρκική εισβολή.

     Κυρίαρχο ρόλο, παίζει η αξιωματική αντιπολίτευση, η Νέα Δημοκρατία, με ένα αρχηγό ο οποίος αναδείχθηκε στο αξίωμα αυτό ως μέλος της δυναστείας των Μητσοτάκιδων και τίποτα άλλο. Είναι πειθήνιο όργανο της Ευρωπαϊκής ελίτ, ενώ η πολιτική του εμφάνιση και οι πράξεις του αγγίζουν τα όρια της γελοιότητας. Το χειρότερο όμως είναι ότι η ΝΔ  απαρτίζεται στο μεγαλύτερο μέρος της από αυτούς που ευθύνονται για το κατάντημα της χώρας

      Και εσχάτως ξεπρόβαλε, από τα κεντροαριστερά, το ΠΑΣΟΚ με νέα λεοντή, και με άρωμα «Ποταμιού» που μετονομάσθηκε σε «Κίνημα Αλλαγής». Εκεί βρίσκονται σύσσωμοι οι ολετήρες της χώρας και όλοι οι ενεχόμενοι στα μεγάλα σκάνδαλα.  Αυτοί οι οποίοι εξαθλίωσαν τους Έλληνες: Σιμίτηδες, Παπανδρέοι, Βενιζέλοι, Παπαντωνίου, Τσοχαντζόπουλοι, Τσουκάτοι, Μαντέλιδες, όλοι στο «κίνημα αλλαγής». Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν ακόμα τόσο ηλίθιοι Έλληνες που θα τους πιστέψουν και θα τους εμπιστευτούν ξανά;

     Αλλά, είναι τόση η απογοήτευση και η αγανάκτηση του λαού που φέρουν στις δημοσκοπήσεις δεύτερο, το φασιστικό μόρφωμα  της Χρυσής Αυγής.

     Τι μπορούμε άραγε να περιμένουμε να αλλάξει σε ενάμισι χρόνο που απέμεινε στην κυβέρνηση;

     Υπάρχει ελπίδα άραγε να βγούμε από το τέλμα; Η έξοδος στις αγορές που υπόσχεται ο Πρωθυπουργός θα βελτιώσει το σημερινό άθλιο βιοτικό επίπεδο του μέσου Έλληνα;

     Έτσι όπως έχουν τα πράγματα μέχρι τώρα, το να σημειώσει  η κυβέρνηση, μέσα σε ενάμισι χρόνο που απέμεινε μέχρι τις προσεχείς εκλογές, (αν αυτές δεν γίνουν νωρίτερα) σημαντικές επιτυχίες  θεωρείται απίθανο, πράγμα που μεταφράζεται σε κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ, όσες παροχές και αν χορηγήσει και όσο καλούς ρυθμούς κι’ αν σημειώσουν οι οικονομικοί δείκτες.

     Παράλληλα όμως ο ψηφοφόρος γνωρίζει καλά τι σημαίνει Νέα Δημοκρατία, τι σημαίνουν οι Μητσοτάκηδες, οι Σαμαράδες, οι Αδώνιδες, οι Μπαλτάκοι, οι Βαρβιτσιώτες, οι Βορίδηδες, οι Βουλγαράκηδες και ο λοιπός συρφετός που μαζί με τους προαναφερθέντες του ΠΑΣΟΚ και νυν «ΚΙΝΑΛ», εξαθλίωσαν τον Ελληνικό λαό!

     Έτσι ο ψηφοφόρος έχει φτάσει στο σημείο να μην εμπιστεύεται κανένα πλέον πολιτικό πρόσωπο.Το δείχνουν άλλωστε και οι δημοσκοπήσεις: Ένα μεγάλο μέρος  θα ψηφίσει λευκό ένα άλλο μέρος δεν γνωρίζει τι θα ψηφίσει και ένα άλλο  δεν απαντά, επιβεβαιώνοντας τη γενικότερη απογοήτευση της κοινωνίας.

     Ζητείται λοιπόν ελπίδα!  
     Και αυτή δεν είναι άλλη από τον ξεσηκωμό του λαού...