Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

ΑΛΛΑΓΗ


Από το Δημοσθένη Συρμή

Άνεμος αλλαγής έπνευσε στο Θιάκι ξαφνικά και απροσδόκητα!
Ο ΝΕΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΣΣΙΑΝΟΣ
Ο κ. Γιάννης Κασσιανός (Γιάνναρος) από το Περαχώρι αποφασίζει ξαφνικά περί τα μέσα Αυγούστου να κατέβει για Δήμαρχος. Και αρχίζει την προεκλογική του καμπάνια σκορπώντας πακτωλό χρημάτων. Υπόσχεται απίθανα πράγματα όπως δρόμο από τη μια άκρη στην άλλη, αιολικά πάρκα, εργοστάσια παραγωγής ρεύματος από σκουπίδια, αεροδρόμιο, λιμάνι στο νοτιά και …. Logistic Park!!!!! 
Κάποιοι εντυπωσιάζονται, (χωρίς βέβαια να γνωρίζουν τι σημαίνει… logistic park!) και άλλοι είναι εξαιρετικά επιφυλακτικοί του στυλ «όπου ακούς πολλά κεράσια βάστα μικρό καλάθι».
Όμως ο κόσμος έχει βαρεθεί πια τους ίδιους και τους ίδιους. Βαρέθηκε να βλέπει στο Δημοτικό συμβούλιο ίδια πρόσωπα με παχιά λόγια και πράξεις ελάχιστες έως μηδενικές. Σε αυτό βέβαια συνετέλεσε και το γενικότερο κλίμα το προερχόμενο από την οικονομική κρίση, πράγμα που έγινε φανερό αφ’ ενός από την μεγάλη αποχή και αφ’ εταίρου από τις επιλογές του κόσμου σε όλη την επικράτεια και κυρίως στους μεγάλους Δήμους.
Έτσι λοιπόν και εδώ, βαθιά στο υποσυνείδητο του κάθε Θιακού υπήρχε η επιθυμία για κάτι καινούριο, μια δοκιμή άλλων προσώπων.
Ωστόσο οι αντίπαλοι ήταν καλά οργανωμένοι. Είχαν σχηματίσει συνδυασμούς με «παράγοντες» που έφεραν κατά τεκμήριο πολλούς ψήφους. Ο καλύτερος συνδυασμός από αυτή την πλευρά, ήταν αυτός του πρώην Έπαρχου Θανάση Λιβιτσάνη.
Και πράγματι την πρώτη Κυριακή ο συνδυασμός του  Θ. Λιβιτσάνη «Ιθάκη – Νέα Εποχή» παίρνει το 34,22% ενώ ο συνδυασμός του Γ. Κασσιανού «Αναγέννηση της Ιθάκης» παίρνει το 26,62% και μπαίνει στον δεύτερο γύρο.     Η διαφορά των 7,6 μονάδων είναι σημαντική και πίστεψαν ότι είχαν εξασφαλισμένη τη νίκη, αφού μάλιστα εξασφάλισαν και τη συναίνεση (ή έτσι νόμισαν) παραγόντων των αποτυχημένων συνδυασμών. Επαναπαύτηκαν λοιπόν και τη δεύτερη βδομάδα είχαν μηδενική επικοινωνιακή παρουσία. Μάλιστα κάποιος από τους παράγοντες του συνδυασμού, σε ερώτησή μου γιατί δεν κάνουν συγκεντρώσεις στη δεύτερη βδομάδα μου απάντησε:
-- α πα πα δεν χρειάζονται. Ο κόσμος μας ξέρει!!!!
Αυτό ήταν το μεγάλο λάθος!
Όπως είναι γνωστό οι τρεις παράμετροι στις οποίες στηρίζεται η κάθε εκλογική  νίκη είναι:
1.    το «πόρτα πόρτα» (door to door)
2.    «παράγοντες» (factors) και
3.    «δημοσιότητα» (publicity). Αυτή δε η παράμετρος κατέχει το μεγαλύτερο ποσοστό μιας και αποτείνεται στο υποσυνείδητο.
Τίποτα δεν ξέρει ο κόσμος! Ο υποψήφιος πρέπει να κρατάει την παρουσία του ζωντανή μέχρι την τελευταία στιγμή και μάλιστα σε περίοδο που ο κόσμος επιζητεί  αλλαγή.
Αυτό το ήξερε πολύ καλά ο Γ. Κασσιανός. Έτσι δεν σταμάτησε ούτε στιγμή την παρουσία του σε όλο το νησί! Πανταχού παρόν. Από χωρίον εις χωρίον. Ο ίδιος, τα πανώ του αλλά και οι άνθρωποί του!
Και να η έκπληξη: 53,09%. Όχι μία μονάδα, τρεις μονάδες……

Έτσι λοιπόν μια νέα σελίδα ανοίγει για το νησί μας.
Ο ΑΠΕΛΘΩΝ ΔΗΜΑΡΧΟΣ Γ. ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ
Νέος Δήμαρχος, νέοι άνθρωποι πρώτη φορά στη πολιτική σκηνή του τόπου. 
Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι ο κ. Γ. Κασσιανός ενδιαφέρεται για το νησί και θέλει να αφήσει τη σφραγίδα του. Δεν έχουμε καμία αμφιβολία για της ικανότητές του, μιας και κατόρθωσε από το τίποτα να γίνει εκατομμυριούχος. Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι είναι ο ιδανικός τύπος Δήμαρχου για τον τόπο!
Μορφωμένος, εξαιρετικά δυναμικός, αδέσμευτος. Βέβαια δεν θα μπορούσα να πω τα ίδια  για το εκλεγέν επιτελείο του (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων)!
Το ερώτημα μου όμως τώρα είναι: θα αφήσει ο κ. Κασσιανός τις επιχειρήσεις του (πάρτε μια ιδέα στο www.kassianos.eu) για να ασχοληθεί με το Θιάκι σε καθημερινή βάση;
Οι απαιτήσεις του νόμου 3852/2010 του επονομαζόμενου « Καλλικράτη» είναι  πάρα πολλές. Οι αρμοδιότητες του Δημάρχου είναι  πολλαπλάσιες. Η  Δημοτική αρχή θα εργάζεται πλέον σαν μια μικρή κυβέρνηση. Βασικές αποφάσεις θα παίρνονται από το Δήμο. Οι αντιδήμαρχοι αναλαμβάνουν το συντονισμό, επιτροπών, τοπικών συμβουλίων, συνελεύσεων πολιτών, και παίρνουν σημαντικές αποφάσεις. Οι δημοτικοί σύμβουλοι θα είναι επιφορτισμένοι με συγκεκριμένο έργο και συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα. Αυτό σημαίνει όχι μόνο συνεχή και αδιάλειπτη εργασία, αλλά γνώσεις και εμπειρία τουλάχιστον σε επιχειρηματικό επίπεδο.
Ωστόσο ο «Καλλικράτης» δεν υπολείπεται σε γραφειοκρατία η οποία πολλές φορές είναι αξεπέραστη όση θέληση και όση δυναμικότητα και αν ασκηθεί. Δεν θα πρέπει επίσης να ξεχνάμε και το ότι η χώρα βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση ενώ δεν έχει διαφύγει ακόμα τον κίνδυνο της χρεοκοπίας.   
Θα καταφέρει λοιπόν ο νέος Δήμαρχος με αυτούς τους σκοπέλους, να οδηγήσει την Ιθάκη σε τροχιά πραγματικής ανάπτυξης όπως υποσχέθηκε;
Θα κατορθώσει να φέρει τη μεγάλη ανατροπή που χρειάζεται ο τόπος;
Ανατροπή, κυρίως, στη νοοτροπία του Θιακού που τώρα ταλανίζεται από , αδράνεια, ωχαδελφισμό, αδιαφορία, ηττοπάθεια, απάθεια, και μιζέρια, που δεν βλέπει παρά μόνο το δικό του συμφέρον και δεν εννοεί να συνειδητοποιήσει ότι το ατομικό συμφέρον εντάσσεται στο συλλογικό;
Ανατροπή ακόμα και στους δικούς του, «παράγοντες» και τους πάσης φύσεως  παρατρεχάμενους, και σφουγγοκωλάριους που ευελπιστούν να καθέξουν οφίτσια, να «βολέψουν» το συγγενή, να πάρουν έργα (υπερτιμολογημένα φυσικά)….
Ανατροπή στη νοοτροπία των υπαλλήλων που τώρα υπάγονται στη δικαιοδοσία του Δήμου ώστε οι υποθέσεις των πολιτών να διεκπεραιώνονται εύκολα και γρήγορα.  
Ο νέος Δήμαρχος προεκλογικά είχε υποσχεθεί ότι το μισθό του θα τον κατέθετε υπέρ του Δήμου και το ίδιο θα επεδίωκε και για τους δύο αντιδημάρχους και τον πρόεδρο του δημοτικού Συμβουλίου. Αυτό είναι  ανατροπή και το περιμένουμε!
Το να μη περιμένει τον κρατικό κορβανά και τη γραφειοκρατία που τον περιβάλλει και να αποταθεί στους δεκάδες εκατομμυριούχους Θιακούς με συγκεκριμένες προτάσεις είναι ανατροπή. Και θα βρεθούν πολλοί να τον συνδράμουν όταν δουν αποφασιστικότητα και θέληση.  
Το να ζητήσει τη βοήθεια δεκάδων Θιακών με ειδικές γνώσεις σε κρίσιμους τομείς είναι ανατροπή. Κανείς μέχρι τώρα δεν το έκανε! Βλέπετε οι προηγούμενοι τα ήξεραν όλα!!!!
Το να οργανώσει το Δήμο σε συγκεκριμένα τμήματα με ικανή και πλήρως ηλεκτρονικά εξοπλισμένη γραμματειακή υποστήριξη, είναι ανατροπή. 
Δεν χρειάζεται να βάλει μεγαλεπήβολους στόχους – χίμαιρες. Χρειάζεται να μπουν μικροί  ρεαλιστικοί εφικτοί και απτοί, στόχοι όπως για παράδειγμα η οριστική λύση του προβλήματος των σκουπιδιών, του προβλήματος της ύδρευσης, της δημιουργίας του Ξενώνα Ηλικιωμένων από το κληροδότημα Συρμή, της αξιοποίησης της Οδυσσειακής κληρονομιάς…..  
          Η Ιθάκη είναι ένα νησί με απίστευτο φυσικό κάλος ενώ παράλληλα έχει την τύχη να περιβάλλεται από μία παγκόσμιας εμβέλειας ιστορία.
Αυτά είναι τα προϊόντα της Ιθάκης. Αυτά πουλάμε! Από αυτά παράγονται τα εισοδήματα του τόπου. Τα προϊόντα όμως αυτά θα πρέπει να αξιοποιηθούν με σωστό και μελετημένο τρόπο με συγκεκριμένους αναπτυξιακούς στόχους. Κανένας μέχρι στιγμής δεν το έκανε. Τα προϊόντα της Ιθάκης ήταν και είναι παρατημένα σε ιδιωτικά ερασιτεχνικά χέρια. Αν αυτό γίνει, θα είναι ανατροπή.        
Αυτή την ανατροπή περιμένουμε από το νέο Δήμαρχο.
Ανατροπή παρόμοια με αυτή που πραγματοποίησε ο Κοινοτάρχης, Δημήτρης Τσουκαλάς, στην Ανάβρα Μαγνησίας, που σε διάστημα 15 ετών κατόρθωσε από ένα φτωχό, άθλιο και ξεχασμένο ορεινό χωριό να τη μεταμορφώσει σε Ελβετικό θέρετρο, με πρωτοφανείς ρυθμούς ανάπτυξης και μηδενικά ποσοστά ανεργίας. Με αιολικό πάρκο που παράγει ενέργεια 17MW και από το οποίο η κοινότητα εισπράττει € 100.000, με τυποποιητήρια για τα βιολογικά κτηνοτροφικά προϊόντα, με πρότυπο βιολογικό σφαγείο και με στεγασμένο διώροφο πάρκιν.  
Παράλληλα δημιούργησαν πλήρως εξοπλισμένο γυμναστήριο, γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, γήπεδο 5Χ5, ΚΕΠ, λαογραφικό μουσείο, αναρριχητικά κέντρα, αίθουσα πολλαπλών χρήσεων 400 τ.μ. ένα εκπληκτικό περιβαλλοντικό και πολιτισμικό πάρκο έκτασης 240 στρεμμάτων.
Τώρα στην Ανάβρα μελετούν την θέρμανση και ζεστό νερό σε όλα των σπίτια με κεντρικό λέβητα που θα λειτουργεί με την καύση βιομάζας. (www.anavra-goura.gr)
Ειρήσθω εν παρόδω, στο Θιάκι δεν κατορθώσαμε ούτε την παγκόσμιας εμβέλειας ιστορία μας να αξιοποιήσουμε! Τόσο δε κοντόφθαλμοι και μίζεροι είμαστε που το άγαλμα του Οδυσσέα ύψους λέει…. 1,60μ.  θα το στήσουμε…. ανάμεσα στα περίπτερα στην πλατεία!!!! Αυτή την ιδέα είχαν οι ιθύνοντες, για την ιστορία του τόπου μας. (Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι ο  Δήμαρχος της Ανάβρας θα σκέφτονταν άγαλμα 15 μέτρων στο Κάστρο! Αυτό θα ήταν αντάξιο της Ιθάκης της πατρίδας του Οδυσσέα.)
Πιστεύω  πως ο νέος Δήμαρχος έχει τη δυνατότητα να βάλει το Θιάκι στη λοκομοτίβα της ανάπτυξης, γιατί χαρακτηρίζεται από όραμα, θέληση και δυναμισμό, έχει αναλυτικές και συνθετικές, δημιουργικές ικανότητες, και προς το παρόν τουλάχιστον δεν έχει κομματικές φιλοδοξίες. Εκείνο που του χρειάζεται είναι σωστοί συνεργάτες, καλή γραμματειακή υποστήριξη και βοήθεια από ειδήμονες που είμαι απόλυτα βέβαιος ότι θα προσφέρουν έργο χωρίς ανταλλάγματα και ιδιοτέλεια, για την Ιθάκη και μόνο.     
Αν λοιπόν δούμε από το νέο Δήμαρχο βήματα για την ανατροπή που περιγράψαμε, και που σε τελική ανάλυση ο ίδιος προεκλογικά ευαγγελίσθηκε, τότε σύσσωμοι πρέπει να συστρατευθούμε και να δουλέψουμε μαζί του.
Σε αντίθετη περίπτωση θα είμαστε πολύ αυστηροί κριτές.    

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

O TEMPORA O MORES

Από το Δημοσθένη Συρμή

Μέρος αυτού του άρθρου, το είχα γράψει πριν τέσσερα χρόνια όμως δεν το είχα δημοσιεύσει στα «νέα της Ιθάκης». Ήλπιζα ότι κάτι θα άλλαζε ώστε να μη το δημοσιεύσω ποτέ. Δυστυχώς η πραγματικότητα με διέψευσε….   
Λίγες μέρες μας χωρίζουν πια από τις Δημοτικές εκλογές.
Θα κληθούμε στις κάλπες να επιλέξουμε τους άρχοντες που θα διαφεντέψουνε, τουλάχιστον για πέντε χρόνια, τον τόπο και το μέλλον του.
Σε λίγο λοιπόν, θα γίνουμε μάρτυρες, για μια ακόμα φορά, μια διαδικασίας που υποτίθεται ότι αποτελεί το ύψιστο και αναφαίρετο δικαίωμα κάθε πολίτη σε μια ελεύθερη και δημοκρατική χώρα
 Όμως στην πραγματικότητα πολύ φοβάμαι ότι θα παρακολουθήσουμε ακόμα μια παρωδία όπου τον πρώτο λόγο θα έχει ένα εμετικό αλισβερίσι μεταξύ αρχόντων και αρχομένων.   
Το εκλέγειν και εκλέγεσθαι δεν είναι εύκολη υπόθεση! Είναι, ένας σοβαρός προβληματισμός που σχετίζεται με την πρόοδο και ανάπτυξη του τόπου και κατά προέκταση με την ευημερία του συνόλου μέρος του οποίου αποτελεί ο καθένας μας.
Ο υπεύθυνος πολίτης όταν βρίσκεται μπροστά στην κάλπη δεν νοιάζεται για συγγένειες, φιλίες, υποχρεώσεις ή προσδοκίες και υποσχέσεις ικανοποίησης συμφερόντων. Γνωρίζει ότι το ατομικό συμφέρον εντάσσεται μέσα στο συλλογικό ενώ δεν συμβαίνει το αντίθετο. Δεν προσδοκά να περάσει στον κύκλο των ημετέρων γιατί σ’ ένα ευνομούμενο, σωστά δομημένο τόπο, με δεδομένους ρυθμούς ανάπτυξης όλοι οι πολίτες λογίζονται ημέτεροι. Ημέτεροι της χώρας ή του τόπου τους.
Έτσι η επιλογή των κατάλληλων προσώπων για να αναλάβουν τη διακυβέρνηση του  τόπου, είναι για τον υπεύθυνο πολίτη μια επίπονη πνευματική διαδικασία, ένας πραγματικός πονοκέφαλος. Πρέπει να αποφασίσει, ποιοι είναι κατά τεκμήριο, οι αδιάφθοροι, οι έντιμοι, οι έξυπνοι, οι ικανοί, αυτοί που έχουν θέληση για δουλειά, ανεξάρτητα από κομματικές ταυτότητες.  Κομματισμοί και ψευτοιδεολογίες δεν έχουν θέση σε τέτοιου είδους εκλογές.
Τι ποσοστό όμως καταλαμβάνουν αυτοί οι σκεπτόμενοι πολίτες στο σύνολο του εκλογικού σώματος; Δυστυχώς πολύ μικρό, πράγμα που φαίνεται ξεκάθαρα στα αποτελέσματα των εκάστοτε εκλογών.
Το εκλέγειν για την πλειονότητα των εκλογέων είναι μια σχετικά απλή διαδικασία, ενίοτε και διασκεδαστική, όταν μάλιστα να συνδυάζεται και με την εκδρομούλα στο χωριό μας…. και μάλιστα με τα έξοδα μετακίνησης πληρωμένα!
Οι περισσότεροι βέβαια παριστάνουν τους υπεύθυνους πολίτες μιλούν και συμπεριφέρονται σαν να θέλουν μια αλλαγή προς το καλύτερο, όμως πρόκειται για μια υποκριτική, φαρισαϊκή και υπόγεια συμπεριφορά που αποκαλύπτεται αργότερα με τα αποτελέσματα.    
Το εκλέγειν είναι η ευκαιρία να βολευτεί το παιδί μας να ικανοποιηθεί ο συγγενής μας, να υποχρεωθούν κάποιοι που ενδεχομένως θα φανούν χρήσιμοι αργότερα.
Η ψήφος δίνεται όχι σε κείνους που πράγματι αποδεδειγμένα φάνηκαν χρήσιμοι στον τόπο, όχι σε κείνους που αξίζουν, όχι σ’ εκείνους που έκαναν έργο, αλλά, στους συγγενείς, στους φίλους ή σ’ αυτούς που μας έκαναν  μια μικροχάρη και το χειρότερο σ’ αυτούς που μας υπόσχονται “λαγούς με πετραχήλια”  .
 Ο πολίτης μετατρέπεται σε επαίτη που ζητά να ανταλλάξει την ψήφο του με θέση, χρήμα, χάρες και ρουσφέτια.
Και φυσικά οι πολιτικοί, ή οι επίδοξοι τοιούτοι, παίζουν πολύ καλά αυτό το παιχνίδι.
Για ποια πολιτικά ήθη μιλάμε; για ποιες αξίες και οράματα; για ποιο ανώτερο πολιτισμό που μάλιστα έπρεπε να διακρίνει την γενέτειρα της Δημοκρατίας; 
Όπως τα σαρκοβόρα παλεύουν μεταξύ τους για το κομμάτι το κρέας έτσι και οι υποψήφιοι αλλά και οι πάσης φύσεως υποστηριχτές, παρατρεχάμενοι, και σφουγκοκωλάριοι, παλεύουν με νύχια και με δόντια για την καρέκλα, το μικρό ή μεγάλο συμφέρον.
Παλεύουν για το «ευ ζην» και είναι διατεθειμένοι να σπιλώσουν συνειδήσεις, να συκοφαντήσουν, να λασπώσουν τους αντιπάλους, να προδώσουν φιλίες, μόνο και μόνο για να καθέξουν η να διατηρήσουν τη μικρή ή τη μεγάλη εξουσία.       
Ηθικές αξίες εξευτελίζονται, συνειδήσεις διασπόνται, λόγοι τινάζονται στον αέρα, ιδεολογίες και πολιτικές διαδρομές στρίβουν 180 μοίρες και όλα αυτά στο βωμό του κέρδους και του προσωπικού συμφέροντος.
Οι «αρχηγοί» δεν διστάζουν να συμπεριλάβουν στους συνδυασμούς, άσχετους, άχρηστους, καραγκιόζηδες και πολλάκις επικίνδυνους, μόνο και μόνο επειδή έχουν πολλές ψήφους, λόγω μεγάλων οικογενειών ή δημοτικότητας!
Και για να κλείσουμε δεν θα παραλείπαμε τα «γραμμάτια» που υπογράφουν οι μαινόμενοι της εξουσίας όσο και «τίμιοι» αν θέλουν να λέγονται τα οποία θα πρέπει να εξοφλήσουν αργότερα και μάλιστα …με τόκο.
O tempora o mores!!!
Και όλο αυτό το συνοθίλευμα, όλη αυτή η παρωδία αποτελεί το βωμό στον οποίο θυσιάζεται το πραγματικό συμφέρον του τόπου όπου διαπιστώνεται ότι δεν αναπτύσσεται και δεν προοδεύει, σε αντίθεση βέβαια με τις τσέπες των πάσης φύσεως ημετέρων και παρατρεχάμενων.
Κάπως έτσι κατορθώσαμε να φθάσουμε στην οικονομική κατάρρευση της χώρας που τώρα βιώνουμε. Μήπως αυτό θα πρέπει να μας γίνει μάθημα και να αρχίσουμε να βλέπουμε μέσα από τη σφαίρα του σκεπτόμενου και υπεύθυνου πολίτη όπως τον περιγράψαμε παραπάνω

Αλλά για να δούμε πως έχει η πολιτική σκηνή στο νησί μας, μέχρις αυτή τη στιγμή που γράφεται αυτό το άρθρο, γιατί τα πράγματα μοιάζουν ρευστά, παρά τις 20 μόλις μέρες που μας χωρίζουν από την εκλογική αναμέτρηση!

Ο νυν Δήμαρχος ευτυχώς για το νησί, αποχωρεί από την πολιτική σκηνή, (όχι ότι θα ξανάβγαινε..). Περαιτέρω σχόλια δεν χρειάζονται τούτη τη στιγμή. 
Και έτσι έχουμε τέσσερις συνδυασμούς πλέον. 
Τρεις «μία από τα ίδια» και έναν εξ ουρανού!!!

·        Ο πρώτος ήταν Δημοτικός άρχοντας δώδεκα και πλέον χρόνια και μάλιστα τον τελευταίο καιρό αντικαθιστούσε το Δήμαρχο! Πολύ καλός γνώστης διαδικασιών. Το κακό είναι ότι  … τα γνωρίζει όλα, περιθώρια να ακούσει γνώμη και άποψη ελάχιστα! Αλλά και το έργο του ή, η συμβολή του στο έργο των  προηγούμενων τετραετιών δεν ήταν αντάξια των προσδοκιών των κατοίκων του τόπου. Τι περισσότερο πρέπει να περιμένουμε;
·        Ο δεύτερος δύο τετραετίες Έπαρχος. Νέος άνθρωπος, ευγενικός, χαμηλών τόνων, ευπροσήγορος.  Την πρώτη τετραετία δεν είδαμε σπουδαίο έργο. Στη δεύτερη είδαμε να γίνεται επιτέλους πραγματικότητα το σημαντικότερο έργο στο νησίΤο λιμάνι του Πίσω Αετού. Ακόμα είδαμε να ασφαλτοστρώνεται ο δρόμος Σταυρός Φρίκες αναγκαίο έργο για την ανάπτυξη της Βόρειας Ιθάκης.
«Κάλλιο αργά παρά ποτέ!!»
·        Ο τρίτος, κομματικός παράγων του ΚΚΕ. Παραδοσιακή ιστορία!!! Οι άνθρωποι κάνουν τη δική τους επανάσταση, δυστυχώς, μέσα…. στα καφενεία!!!!
·        Ο τέταρτος είναι η έκπληξη!  Στην αρχή χαρήκαμε όμως προέκυψε  «Εθνοσωτήρας» εξ ουρανού! Θέλει λέει να μας σώσει! Με επίδειξη χρημάτων; Πόθεν έσχε (αν έχει!); Ποιος είναι ο βίος και η πολιτεία του; κανείς δεν ξέρει! Κερνάνε τον κόσμο… μαρίδες σε μια αποτυχημένη επικοινωνιακή προσπάθεια! Εις άγραν συμβούλων … δια τηλεφώνου και ενίοτε με πολυτελές αυτοκίνητο μες τη μέση του δρόμου, έτσι για να φαίνεται καλά!  Θα μας φτιάξει, λέει, λεωφόρο…. από τις Αφάλες  μέχρι το Άντρι και…. Ηλεκτρικό εργοστάσιο από σκουπίδια! Και υπάρχουν άνθρωποι που πιθανόν να τα  πιστεύουν.!!!!! Αναρωτιέμαι! Μας περνάνε για κάφρους;

Έλεος. Λίγη σοβαρότητα επιτέλους. Τα καμώματα αυτά δεν συνιστούν δείγματα υπευθυνότητας με την οποία πρέπει να αντιμετωπισθούν τα προβλήματα του τόπου…..

Όπως είπα και παραπάνω είναι πια καιρός πριν πάμε στη κάλπη να σκεφθούμε το μέλλον του νησιού και των παιδιών μας και να  ενεργήσουμε με υπευθυνότητα και σοβαρότητα. Δεν υπάρχουν περιθώρια για παιχνίδια ούτε για πειραματισμούς. Μια τετραετία πήγε στράφι.  Ας μην αφήσουμε την προσεχή πενταετία να πάει χαμένη.

Σάββατο 15 Μαΐου 2010

ΤΙΣ ΠΤΑΙΕΙ;



Μου λένε ότι είμαι πεσιμιστής, γιατί πολλές φορές ξεκινάω με τη λέξη «δυστυχώς». Όμως τι άλλο να πεις για τη σημερινή κατάσταση; Μήπως πάει κάτι καλά και δεν το ξέρω;
Σε τοπικό επίπεδο προβλέπω ένα καλοκαίρι χωρίς νερό ή με ελάχιστο που θα χρεώνεται πολλές εκατοντάδες Ευρώ.
Η κα. Αντιδήμαρχος, υπεύθυνη για την ύδρευση, μας βεβαιώνει για το αντίθετο αλλά δεν της έχω καμία εμπιστοσύνη καθώς δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα! Τι να σου κάνει η κοπέλα, νοικοκυρά χωριού δήλωνε πριν γίνει …Αντιδήμαρχος (τη βοηθεία μπόλικων συναγρίδων!!!)
Έτσι η μία αφαλάτωση δεν δουλεύει, οι δύο δεξαμενές στο Βαθύ είναι άδειες. Επίσης οι δύο δεξαμενές του Πλατρειθιά είναι άδειες και τρύπιες. Περιμένουν λέει να τις πλαστικοποιήσουν! Πότε θα το κάνουν; τον Αύγουστο; Προς το παρόν μας φέρνει νερό η Υδροφόρα του Πολεμικού Ναυτικού!!!
Που καταντήσαμε!! 
Σε επίπεδο χώρας όλοι γνωρίζουμε την κατάσταση! Φροντίζουν γι’ αυτό σε καθημερινή βάση τα ΜΜΕ. Όμως λίγοι έχουμε συνειδητοποιήσει την ζοφερή πραγματικότητα.
Η χώρα έχει πλέον φθάσει στα έσχατα υπαρξιακά της όρια. Προβλέπω ότι θα χρειασθούν πολλά χρόνια για να ορθοποδήσει. Και φοβάμαι ότι και αυτή τη φορά θα έχω δίκιο.
ΠΤΑΙΕΙ
Πιστέψτε με όταν γράφω για τα θέματα αυτά επιθυμώ να διαψευσθώ από τις εξελίξεις. Όμως μέχρι τώρα δεν έχει συμβεί αυτό. 
Ποιος όμως μας έφερε σ’ αυτή την τραγική θέση;
Το ποιοι είναι αυτοί που ευθύνονται για την κρίση έχει κατά κόρο γραφτεί και αναλυθεί. Από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας πιστεύουν ότι τη μεγαλύτερη ευθύνη έχει το ΠΑΣΟΚ και αντίθετα το ΠΑΣΟΚ διακηρύττει τις ευθύνες της ΝΔ.
Φυσικά και οι δύο είναι υπεύθυνοι!
Όπως είπαμε και στο προηγούμενο άρθρο, οι Παπαντωνίου και ο Σημίτης έφεραν την GOLDMAN SACHS στην Ελλάδα για να κατασκευάσει την λεγόμενη δημιουργική λογιστική προκειμένου να παρουσιάσει νούμερα που θα μας επέτρεπαν να μπούμε στη ζώνη του Ευρώ. Το 2001 για να προετοιμάσει τη Χώρα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες κάλεσε την GOLDMAN SACHS να δημιουργήσει ένα σχέδιο που θα επέτρεπε στην Ελληνική κυβέρνηση να κρύψει την αύξηση του χρέους τόσο από το κοινό όσο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όμως η Χώρα χρεώθηκε ανεπανόρθωτα! Βέβαια ο Σημίτης υπολόγιζε να εκμεταλλευτεί τις Ολυμπιακές επενδύσεις αλλά δυστυχώς προέκυψε ο… Καραμανλής και τα λαμόγια του που έδωσαν τη χαριστική βολή!
έτσι τα Ολυμπιακά ακίνητα εγκαταλείφθηκαν στη βορά του χρόνου, η απογραφή του Αλογοσκούφη είχε σαν αποτέλεσμα τον διεθνή διασυρμό της χώρας, τα δομημένα ομόλογα άνοιξαν την όρεξη των κερδοσκόπων, η αποδιοργάνωση των εισπρακτικών μηχανισμών στέρησε έσοδα και αύξησε την παραοικονομία και το δημόσιο χρήμα κατασπαταλήθηκε προς όφελος ημέτερων.
Όμως δεν ήταν μόνο ο χειρισμός των οικονομικών πραγμάτων ούτε τα λαμόγια και οι κερδοσκόποι που οδήγησαν τη χώρα στη σημερινή κατάσταση. Μερίδιο ευθύνης έχουμε όλοι εμείς οι νεοέλληνες.
Σήμερα απλά είμαστε μάρτυρες της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας. Όμως το οικονομικό γίγνεσθαι είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το κοινωνικό γίγνεσθαι.
Όπως είπα θα περάσουν πολλά χρόνια για να ορθοποδήσει η Ελλάδα και τούτο γιατί έχει διαβρωθεί ο κοινωνικός ιστός της χώρας.
Η σημερινή κρίση, δεν αποτυπώνεται μόνο σε οικονομικά μεγέθη, γιατί είναι κρίση αξιών, νοοτροπίας και ήθους, βαθύτατα ριζωμένη στις ζωές μας.
Από τη μεταπολίτευση και ύστερα τόσο το αλαλούμ στη παιδεία όσο και ο χειρισμός των κοινωνικών πραγμάτων, κατόρθωσαν να δημιουργήσουν μια νέα τάξη Ελλήνων.
Τους Νεοέλληνες.
Αυτούς που ξαφνικά ανακάλυψαν υλικά αγαθά που μέχρι τότε φαντάζονταν ότι υπήρχαν και βάλθηκαν να τα αποκτήσουν όχι αυξάνοντας την παραγωγικότητα τους, αλλά ανακαλύπτοντας άλλους τρόπους, όπως τη διαφθορά τη ρεμούλα το φακελάκι τη φοροδιαφυγή, τη διαπλοκή την κλεψιά.
ΠΤΑΙΕΙ
Εξελίχθηκαν σε επικίνδυνους ατομικιστές, συμφεροντολόγους με παντελή έλλειψη κοινωνικής συνείδησης. Το ατομικό συμφέρον παρέκαμψε το συλλογικό. Ακόμα και οι αριστερίζοντες μετέτρεψαν την ταξική τους συνείδηση σε ατομική.
Έτσι η υπερκατανάλωση και η διασκέδαση πέρασαν σε πρώτο πλάνο.
Τα πολυτελή αυτοκίνητα γέμισαν τους δρόμους (με δόσεις βέβαια), τα «σκάφη» πλήθυναν, οι βλάχοι αγόρασαν lap-tops και απόχτησαν facebook, τα κινητά έγιναν εκατομμύρια, τα μπουζουκομάγαζα, οι ταβέρνες και οι καφετέριες έφτασαν στο απόγειο τους, οι νέοι της παραγωγικής ηλικίας βγαίνουν για διασκέδαση τα …μεσάνυχτα, το ταξίδι στην… Ταϊλάνδη και στις  Σεϋχέλλες έγινε must, χρυσές δουλειές οι Τράπεζες από τα καταναλωτικά δάνεια ενώ νέα τραπεζιτικά προϊόντα εμφανίσθηκαν: το… εορτοδάνειο. το διακοποδάνειο, το γαμοδάνειο!!!
Φυσικά η παραγωγικότητα μειώθηκε φτάνοντας σε τριτοκοσμικά επίπεδα. Το λάδωμα του εφοριακού του δασάρχη του πολεοδόμου,  το φακελάκι στο γιατρό, τα πλαστά στοιχεία για την επιδότηση, το γλείψιμο του πολιτικού, η καταπάτηση, το αυθαίρετο, η απάτη και η διαφθορά, έγιναν πλέον θεσμός. Ένα από τα πιο χαμερπή ζώα έφτασε να χαρακτηρίζει τους ξύπνιους και πετυχημένους νεοέλληνες : «τσακάλι ο δικός σου!»
Τα τσακάλια λοιπόν αυτά, οι νεοέλληνες, δημιουργήματα ενός περίεργου νεοκαπιταλιστικού συστήματος Ελληνικού τύπου, που εισήγαγε, κυρίως το ΠΑΣΟΚ και που… επάξια διατήρησε και καλιέργησε η ΝΔ, μας έφεραν στη σημερινή δεινή θέση.
Να λοιπόν γιατί λέω ότι θα αργήσει πολύ να συνέλθει η χώρα. Τα 110 δις Ευρώ, απλά μεταθέτουν το πρόβλημα στο κοντινό μέλλον δεν το λύνουν αλλά ούτε και τα απεχθή μέτρα που ζητάει η τρόικα και εφαρμόζει με διστακτικότητα καθυστερήσεις και παλινωδίες η κυβέρνηση.
Πρέπει εδώ και τώρα εμείς οι Νεοέλληνες να συνειδητοποιήσουμε τη θέση μας, να αλλάξουμε συμπεριφορά και να καταλάβουμε ότι το ατομικό μας συμφέρον εντάσσεται στο συλλογικό.
Η Κυβέρνηση να πάρει δραστικά μέτρα και πρώτα να ελέγξει με φερέγγυα  αδιάβλητη και σύντομη διαδικασία το «πόθεν έσχες» από το 1990 ως σήμερα όλων όσοι διετέλεσαν υπουργοί, βουλευτές, γραμματείς υπουργείων και διοικητές κρατικών οργανισμών. Και με νόμο που θα πρέπει εδώ και τώρα να ψηφίσει να κατασχεθούν άμεσα, όλα τα περιουσιακά στοιχεία τους από αθέμιτο πλουτισμό, να διαπομπευτούν και να στερηθούν τα πολιτικά τους δικαιώματα!
Παράλληλα να κηρύξει τη φοροδιαφυγή και τη διαφθορά δημοσίων προσώπων, Ιδιώνυμα αδικήματα, με τις αυστηρές ποινές της φυλάκισης και δήμευσης της περιουσίας.
Αν τα παραπάνω δεν γίνουν το πρόβλημα θα είναι ante portas σε τρία χρόνια χωρίς λύση παρά μόνο αυτή της Εθνικής χρεοκοπίας. Έτσι τα Porce Chayen και οι Mercedes θα γίνουν γαϊδούρια, η Ταϊλάνδη και οι Σεϋχέλλες, κωλοπετινίτσα, και τα μπουζουξίδικα καφενές γειτονιάς.
Κρίμα όμως γιατί κάποιοι θα πεθάνουν ... χωρίς να φταίνε!

Τρίτη 27 Απριλίου 2010

H ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗ ΔΙΝΗ ΤΩΝ SPREADS ΚΑΙ ΤΩΝ CDS

Αν και το νησί μας μαστίζεται από χίλια δυο προβλήματα όπως για παράδειγμα το πρόβλημα της ύδρευσης, τα λιμάνια, την τουριστική υποδομή, την εγκατάλειψη της Βόρειας Ιθάκης και τόσα άλλα,  σε τούτο το άρθρο θα ασχοληθώ με ένα πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα!    Την κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας.
Σε άρθρο μου στον «Ημερήσιο» στις 26 Σεπτέμβρη 2009, δηλαδή 10 ημέρες πριν τις εκλογές, προέβλεπα ότι η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της εθνικής χρεοκοπίας. Δυστυχώς δεν έπεσα έξω καθώς ο κίνδυνος δεν έχει ακόμα εκλείψει.

 Oι κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της Νέας Δημοκρατίας δεν χειρίστηκαν σωστά τα οικονομικά πράγματα της χώρας, όλα αυτά τα χρόνια και κατόρθωσαν να οδηγήσουν την χώρα στα σημερινά αδιέξοδα.

Θα μου πείτε τα περισσότερα τα γνωρίζουμε. Καθημερινά τα ΜΜΕ ασχολούνται με τα θέματα αυτά τι να σε κάνουμε και σένα;

Εγώ όμως σήμερα θα προσπαθήσω με απλό τρόπο να εξηγήσω κάποια πράγματα που είτε έχουν περάσει στα ψιλά είτε δεν είναι ευρύτερα κατανοητά.

Ας δούμε για παράδειγμα ποιος ήταν ο ρόλος ενός από τους τρομερότερους δεινόσαυρους της Wall street: της  πασίγνωστης Goldman Sachs στο κατάντημα της Ελληνικής οικονομίας .

Θυμίζω ότι η Goldman Sachs ο μεγαλύτερος τραπεζιτικός οργανισμός του κόσμου, είναι αυτή που ευθύνεται κατά μεγάλο μέρος για την Αμερικάνικη οικονομική κρίση του 2008. Το 2006 ο πρόεδρος της Henry Polson, τοποθετήθηκε από τον Bush υπουργός οικονομικών για να … «διορθώσει» την οικονομία της Αμερικής και βέβαια το μόνο που κατόρθωσε ήταν να δημιουργήσει μια τεράστια κρίση με παγκόσμιες επιπτώσεις. Αυτή είναι η εταιρία που, αν θυμάστε, εν μέσω αυτής της οικονομικής κρίσης μοίρασε στα στελέχη της περισσότερα από 16 δισεκατομμύρια Δολάρια.

Τι σχέση όμως μπορεί να έχει η Goldman Sachs με την Ελλάδα?

Θυμίζω λοιπόν εδώ ότι οι αλχημιστές της Goldman, κλήθηκαν από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για να κατασκευάσει τη λεγόμενη δημιουργική λογιστική προκειμένου να παρουσιάσει νούμερα που θα μας επέτρεπαν να μπούμε στη ζώνη του Ευρώ. Το 2001 (όπου έπρεπε να προετοιμασθούμε για την πραγματοποίηση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 οι Σιμίτης και Παπαντωνίου κάλεσαν πάλι την GOLDMAN για να δημιουργήσει ένα σχέδιο που θα επέτρεπε στην Ελληνική κυβέρνηση να κρύψει την αύξηση του χρέους τόσο από το κοινό όσο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μέσα από αυτή τη συμφωνία η Goldman κατηύθυνε κεφάλαια  από τους σούπερ ισχυρούς επενδυτές της στα ταμεία της κυβέρνησης.

Σε αντάλλαγμα η Ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε μυστικά ότι οι επενδυτές θα λάμβαναν για 20 χρόνια μέρος των ετήσιων κερδών από δημόσιες επενδύσεις όπως τα Ελληνικά Αεροδρόμια, Λιμάνια, Διόδια κλπ. (Για αυτές τις υπηρεσίες της Goldman οι Έλληνες φορολογούμενοι πλήρωσαν 300 Εκατομμύρια Δολάρια)

Και έρχεται η Νέα Δημοκρατία η οποία αφήνει τα Ολυμπιακά Έργα παντελώς ανεκμετάλλευτα στη βορά του χρόνου, πραγματοποιεί τη περίφημη «απογραφή» με αποτέλεσμα τον παγκόσμιο διασυρμό της χώρας, αποδιοργανώνει πλήρως τους εισπρακτικούς μηχανισμούς, και κρύβοντας το γεγονός ότι με τη συμφωνία με τη Goldman Sachs τα μελλοντικά έσοδα της Κυβέρνησης είχαν ουσιαστικά παραδοθεί στα χέρια των μυστικών επενδυτών της,  αρχίζει μια τρομακτική σπατάλη Δημόσιου χρήματος κυρίως για την ικανοποίηση ημετέρων λες και δεν υπήρχε αύριο.

Όμως να που το “αύριο” ήρθε ξαφνικά τον περασμένο Οκτώβρη! Αποκαλύφθηκε ότι το χρέος της χώρας είχε εκτιναχτεί στα ύψη και οδηγηθήκαμε σε μια  βαθιά οικονομική κρίση, επηρεάζοντας τη σταθερότητα του Ευρώ αλλά και το σύνολο της Παγκόσμιας οικονομίας. 

Η χώρα έχει διασυρθεί στο διεθνές στερέωμα, η αξιοπιστία της έχει τιναχθεί στον αέρα και έχει χαθεί η ανεξαρτησία της ως χώρα, όντας τώρα υπόδουλη σε ξένους παρατηρητές και επιθεωρητές.

Για να αντιμετωπισθεί η κρίση και να πληρώσουμε τα μυστικά χρέη απαιτούνται σκληρά μέτρα που πονούν, όχι τους έχοντες και κατέχοντες, αλλά τα μικρομεσαία οικονομικά στρώματα!

Όμως όσο σκληρά μέτρα και αν παρθούν είναι αμφίβολο αν θα κατορθώσουμε να βγούμε από την κρίση. Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας (και κυρίως η Γερμανία) όπως φάνηκε είναι απρόθυμοι να μας βοηθήσουν και ακόμη δεν έχει αποφευχθεί ο κίνδυνος η χώρα να καταφύγει ολοκληρωτικά στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Αυτό βέβαια η Ελλάδα θέλει να το αποφύγει γιατί οι όροι που θα τεθούν τόσο από τους Ευρωπαίους εταίρους μας όσο και από το ΔΝΤ είναι σχετικά απεχθείς και θα δημιουργήσουν κοινωνικές αναταραχές. Είναι προτιμότερο να δανεισθεί η χώρα από την ελεύθερη αγορά. Όμως εκεί οι χρηματοοικονομικοί οργανισμοί (Τράπεζες κλπ) παίζουν ανόσια παιχνίδια με σκοπό την κερδοσκοπία. Στην ελεύθερη αγορά η χώρα είναι δέσμια των spreads των credit default swaps και των οίκων αξιολόγησης.  

Τι ακριβώς όμως σημαίνουν τα παραπάνω που τα ακούμε κατά κόρο τον τελευταίο καιρό;

Ας αρχίσουμε από τους οίκους αξιολόγησης. Όταν μια εταιρία, ένας οργανισμός θέλει να κάνει μία οικονομική συναλλαγή με ένα άλλο οργανισμό ή μια χώρα, αποτείνεται στον οίκο αξιολόγησης ο οποίος διαθέτει ιδικούς αναλυτές που αναλύουν την οικονομική κατάσταση του μελλοντικού συμβαλλόμενου και τη βαθμολογούν συμβουλεύοντας ανάλογα τον πελάτη τους. Οι μεγαλύτεροι οίκοι αξιολόγησης είναι αυτή τη στιγμή, οι Standard & Poor’s, οι Moody’s και οι Fitch που κατέχουν πάνω από το 95% της παγκόσμιας αγοράς πιστοληπτικής αξιολόγησης.

Όσο υψηλότερη είναι η βαθμολογία ( rating ) που δίνουν οι οίκοι αυτοί σε επιχειρήσεις, τράπεζες,  Χώρες, κλπ, σημαίνει ότι, τόσο περισσότερο ασφαλής θεωρείται μια επένδυση και, κατά συνέπεια, το επενδυτικό ενδιαφέρον μεγαλύτερο και το κόστος χρήματος φθηνότερο. Άρα ο ρόλος τους είναι κομβικός εκ των πραγμάτων. Όμως οι οίκοι αυτοί σε πολλές περιπτώσεις παίζουν παιχνίδια κερδοσκοπίας σε βάρος των οργανισμών, κρατών κλπ, που έχουν ανάγκη αξιολόγησης (π.χ. η Ελλάδα τώρα που ζητάει να δανεισθεί).    

Ας δούμε τώρα τι είναι Spread. Είναι η διαφορά στην απόδοση δύο πραγμάτων ( π.χ. ομόλογων).

Στην προκειμένη περίπτωση, spread είναι η διαφορά μεταξύ των επιτοκίων που δανείζονται δύο χώρες από την ελεύθερη αγορά. Για τα ελληνικά ομόλογα, με την έκδοση των οποίων δανείζεται η Ελλάδα, χρησιμοποιούνται ως μέτρο σύγκρισης (βάση) τα Γερμανικά ομόλογα, επειδή η Γερμανία θεωρείται μια από τις πιο υγιείς οικονομίες στην Ευρωζώνη.

 Η διαφορά των επιτοκίων που δανείζονται οι δύο αυτές χώρες είναι το spread. Δηλαδή αν δανείζεται η Γερμανία με ετήσιο επιτόκιο 3,00% κι εμείς με 6,50% τότε το spread είναι 6,50-3,0=3,50 ή 350 μονάδες βάσης.

Όσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα χρεοκοπίας μια χώρας (να πραγματοποιήσει δηλαδή αναστολή πληρωμών) τόσο μεγαλύτερο είναι το spread που σημαίνει πολύ μεγάλα επιτόκια και απεχθέστερους όρους. Για το λόγο αυτό η Ελλάδα ήθελε να εξασφαλίσει την υποστήριξη των Ευρωπαίων, δηλαδή να υπάρξει εγγύηση αξιοπιστίας ώστε τα spreads να πέσουν και να δανεισθεί με πιο συμφέροντες όρους.  

Πράγμα το οποίο και έγινε, μετά την πρόσφατη συμφωνία.

Τώρα, αυτοί οι οποίοι μας δανείζουν δηλαδή αγοράζουν από εμάς  μεγάλες ποσότητες ομολόγων, θέλουν να διασφαλιστούν από τον κίνδυνο χρεοκοπίας της χώρας και έτσι απευθύνονται σε ένα άλλο τραπεζικό οργανισμό και αγοράζουν έναντι ενός ασφαλίστρου, (premium), credit default swaps δηλαδή την υποχρέωση να πληρώσει αυτός τις υποχρεώσεις της Ελλάδας.

Και εδώ ισχύει το όσο μεγαλύτερη η πιθανότητα χρεοκοπίας τόσο μεγαλύτερα και τα CDS.

Ο "ασφαλιστής", εκδότης των CDS μπορεί επίσης να πουλήσει τις υποχρεώσεις του σε κάποιον τρίτο. Δηλαδή, χοντρικά πουλάει τα ποσά που πήρε από αυτούς που ασφαλίστηκαν (premiums) σε άλλες τράπεζες που αυτές αναλαμβάνουν να πληρώσουν τους ασφαλισμένους αν οι εταιρείες χρεοκοπήσουν. Αυτές με τη σειρά τους πουλάνε τις υποχρεώσεις κάπου αλλού και ούτω καθεξής. Η αγορά αυτή είναι ανεξέλεγκτη και δεν υπόκειται σε κανόνες, τα κέρδη είναι τεράστια και τα τελευταία χρόνια έχει γιγαντωθεί φθάνοντας σχεδόν στα 50 τρισεκατομμύρια Δολάρια δηλαδή 4 φορές παραπάνω από το ΑΕΠ των ΗΠΑ.

Έτσι λοιπόν τώρα η Ελλάδα βρίσκεται μέσα στη δίνη των οίκων αξιολόγησης των spreads και των CDS, έρμαιο των διεθνών κερδοσκόπων που αδιαφορούν παντελώς για τις συνέπειες που μπορεί να έχουν τα παιχνίδια τους στην κοινωνική δομή μιας Χώρας και σ’ αυτή την ίδια τη ζωή των πολιτών της.   
Υπάρχει άραγε κανείς να τιμωρήσει τους άπληστους αυτούς κερδοσκόπους και να σταματήσει αυτά τα τραγικά παιχνίδια;
Αλλά  το σημαντικότερο που μας αφορά άμεσα: Ποιος θα τιμωρήσει τους Έλληνες πολιτικούς και όσους  μεγαλόσχημους ευθύνονται για τις ανόσιες συμφωνίες και την αλόγιστη διαχείριση που έφεραν τη χώρα 100 χρόνια πίσω;
Αν το έγκλημα των 6 θεωρήθηκε εσχάτη προδοσία πώς πρέπει να θεωρηθεί το έγκλημα αυτών που κατέστησαν τη χώρα υπόδουλη στα ξένα συμφέροντα;
Μήπως είναι καιρός να ξανανοίξει το Γουδί ;