Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΙ

ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΙ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ΑΛΛΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ
ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΥΠΑΙΤΙΟΙ 

Η σάτιρα υπήρξε πάντα σημαντικός τρόπος διαμαρτυρίας ενάντια στις επιλογές της πολιτικής εξουσίας.
Η σάτιρα είτε με τη μορφή του λόγου είτε με σκίτσα η με την μοντέρνα τέχνη της φωτογραφικής σύνθεσης, εισάγει μια διαφορετική και καυστικότερη κριτική της επικαιρότητας. Διεισδύει με αιχμηρό τρόπο στις εξελίξεις, στις αδυναμίες του πολιτικού συστήματος, των πολιτικών και άλλων εκτροπών και ουκ ολίγες φορές συμβάλλει στη διαφοροποίηση προς το θετικότερο των εξελίξεων.    
Αυτό τον τρόπο διάλεξα και εγώ να διαμαρτυρηθώ ενάντια:
·        σε μια κυβέρνηση που δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει κανένα από τους στόχους που η ίδια έθεσε,
·        μια κυβέρνηση που το μοιραίο αυτονόητο (της επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους ) προσπαθεί να το παρουσιάσει σαν κατόρθωμα,
·        μια κυβέρνηση που έσυρε κάτω από τα όρια της φτώχιας το 30% του κατοίκων της χώρας, την ίδια στιγμή που οι υπεύθυνοι αλωνίζουν το Ιόνιο με τις θαλαμηγούς τους, 
·        μια κυβέρνηση που κατόρθωσε να υποδουλώσει τη χώρα σε ξένους δυνάστες,
·        μια κυβέρνηση άχρηστη και επικίνδυνη.
Δείτε λοιπόν τις γελοιογραφίες.
Δυστυχώς,  κλαυσίγελος η συνέχεια….





Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011


Η ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ 2011



ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ!
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΞΥΠΝΗΣΕ!!!
Διαφωνούμε μόνο με τον προπηλακισμό του Προέδρου της Δημοκρατίας ο οποίος δεν είναι παρά ένα σύμβολο. 

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ ΤΗΣ ΙΘΑΚΗΣ !!!


Ο ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ,  ΞΕΝΏΝΑΣ "ΟΔΥΣΣΕΑΣ"

Η ιστορία της ανέγερσης του Γηροκομείου ή Ξενώνα Ηλικιωμένων ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 1994, όταν έφθασαν στην Ιθάκη τα πρώτα χρήματα από το κληροδότημα Δ. Συρμή.  Η κατασκευή του Γηροκομείου,  δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ εδώ και 17 χρόνια και όπως φαίνεται ούτε πρόκειται να πραγματοποιηθεί μέσα από υπερφίαλα σχέδια.

Πιστεύω ότι η υπόθεση αυτή έχει πια φθάσει στα όρια του παραλόγου και ο Θιακός λαός θα πρέπει να ενημερωθεί και να αναλάβει επιτέλους ενεργή δράση.

H Διοίκηση του κου Τ. Καραβία δεν κατόρθωσε να πραγματοποιήσει το Γηροκομείο, όμως μετά από δέκα χρόνια, και φυσικά μετά από δικές μας πιέσεις κατορθώνει να αποχαρακτηρίσει το, εγκαταλελειμμένο πλέον,  2ο Δημοτικό σχολείο και αναθέτει την εκπόνηση μελέτης για τη μετατροπή του σε Ξενώνα Φιλοξενίας Ηλικιωμένων.  Η μελέτη μετά από περιπέτειες υποβάλλεται στην  Διεύθυνση Πολεοδομίας στις 7-7-2005 όπου και εγκρίνεται στις 12-1-2006 με Αριθμό Πρωτ. 164. Απομένει πλέον να εκδοθεί η άδεια και να γίνει η δημοπράτηση του έργου.

Όμως έχει ήδη αρχίσει η προεκλογική περίοδος. Έτσι περνάνε άλλοι 9 μήνες (μέχρι τις εκλογές) και …τέκνον ου τίκτεται !!!

Και αλλάζει η Διοίκηση!! Oι καινούριοι έχουν άλλες απόψεις! ο Δάσκαλος – Δήμαρχος κ. Γ. Βασιλόπουλος, λέει ότι τα σχολειά δεν πρέπει να αλλάζουν χρήση και απορρίπτει το σχέδιο μετατροπής του 2ου Δημοτικού σχολείου σε Γηροκομείο !!!!!!!!!!

Αναρωτιέμαι καμιά φορά αν βρίσκομαι, … στον πλανήτη Αούγκαγκα. 

Τι να πει κανείς.!! Είχαν οι άνθρωποι έτοιμη την έγκριση στα χέρια τους, (θείο πολιτικό δώρο από τους προηγούμενους) και το απεμπόλησαν.

Και βάλθηκαν να ψάχνουν να βρουν οικόπεδο για να κτίσουν από την αρχή τον ξενώνα!!!  Και βρήκαν ένα απέναντι από το …νεκροταφείο. Έψαξαν καλά και βρήκαν τον… κατάλληλο τόπο για τους ηλικιωμένους, να είναι δίπλα εκεί για να… αναπτερώνεται το ηθικό τους. Η Μητρόπολη βέβαια δεν τους έδωσε ποτέ (περίμενε ο Δάσκαλος φιλανθρωπία …από παπάδες!!!) και έτσι ξενώνας δεν έγινε.

Και φθάνουμε στο σήμερα. Ο Δήμαρχος κ. Γ. Κασσιανός αποφασίζει να μετασκευάσει σε Γηροκομείο το παλαιό Οικοτροφείο.

Πράγματι κατορθώνει να παραχωρηθεί στο Δήμο το κτίριο, από το Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας για 30 χρόνια. Ζητά μάλιστα και την δική μου άποψη ως εκπροσώπου της οικογένειας Συρμή και ως συνεκτελεστού της διαθήκης. Σε επιστολή μου στις 17 Μαΐου 2011 του αναφέρω ότι συμφωνώ με την απόφαση αυτή με τον όρο ότι το κόστος της  επισκευής και μετασκευής του Οικοτροφείου θα βρίσκεται στα πλαίσια των υπαρχόντων χρημάτων και αναφέρω επί λέξει τα εξής: «Αν το ποσό που θα απαιτηθεί για τη μετασκευή του οικοτροφείου (λόγω μεγέθους κτιρίου) είναι υπερβολικό, τότε θα πρέπει να αναζητηθούν λιγότερο δαπανηρές λύσεις μετασκευής άλλων Δημοτικών κτιρίων και σε καμία περίπτωση να κτισθεί κτίριο εξ’ αρχής, γιατί κάτι τέτοιο παραπέμπει στο απώτατο μέλλον.» 

Όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, το κτίριο του οικοτροφείου μόνο για να επισκευασθεί, απαιτούνται περισσότερα από 600. 000 Ευρώ. Η εκτίμηση αυτή έγινε από δύο δικούς μου έγκριτους πολιτικούς μηχανικούς ειδικευμένους σε αναπαλαιώσεις κτιρίων. Στο ίδιο ποσό καταλήγουν και οι υπηρεσίες του Δήμου. Πέρα όμως από την επισκευή υπάρχει και ο εξοπλισμός αλλά και η συντήρηση αυτού του τεράστιου κτίσματος.

Τα χρήματα που υπάρχουν είναι μόνο 310.000 Ευρώ ενώ αυτά που υπάρχουν ακόμα στη Αυστραλία είναι αμφίβολο αν θα δοθούν και δεν υπερβαίνουν τα 300.000 AUD δηλαδή 220.000 Ευρώ.

Γίνεται αντιληπτό ότι με αυτά τα χρήματα είναι αδύνατο να γίνει Ξενώνας Ηλικιωμένων στο παλαιό οικοτροφείο. Δεν υπάρχει δε καμία περίπτωση κάτω από τις σημερινές συνθήκες να εξευρεθούν άλλα χρήματα. Έτσι μπορεί το Γηροκομείο να ξεκινήσει, όμως θα αναλωθούν τα χρήματα και δεν θα τελειώσει ποτέ.         

Αντιλαμβάνεστε  λοιπόν ότι Γηροκομείο ο τόπος δεν πρόκειται να δει!!!!



Ωστόσο λύσεις υπάρχουν!

Σχεδόν το σύνολο του Θιακού λαού βλέπει σαν ιδανική λύση τον Ξενώνα «Οδυσσέας» στα Πευκάκια. Το κτίριο αυτό χρησιμοποιούνταν μέχρι σήμερα ως Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. (;) Όμως το Κέντρο καταργήθηκε πρόσφατα, έτσι τώρα μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε Ξενώνα Ηλικιωμένων.

Τα χρήματα που απαιτούνται δεν ξεπερνούν τα 100.000 Ευρώ ενώ τα υπόλοιπα θα χρησιμοποιηθούν για τη ομαλή λειτουργία του Γηροκομείου. Πέραν αυτού το κτίριο είναι ιδανικό για ένα τέτοιο σκοπό καθώς μπροστά έχει ανοιχτό ορίζοντα και βλέπει τη θάλασσα πράγματα που συμβάλλουν στην ψυχική υγεία των ηλικιωμένων μας.

Ο ξενώνας στα Πευκάκια θα μπορούσε να στεγάσει μέχρι και 20 άτομα άρα υπερεπαρκεί για τις σημερινές ανάγκες. Αν μελλοντικά δημιουργηθούν άλλες ανάγκες τότε τίποτε δεν αποκλείει την μεταφορά του.

Η μετατροπή του κτιρίου «Οδυσσέας» είναι δυνατόν να γίνει σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα και ο Δήμαρχος θα μπορούσε να κάνει τα εγκαίνια στις αρχές του επομένου έτους, όπως άλλωστε υποσχέθηκε στο Δ.Σ. της 15/6/2011 ωρα19:55.

Με την κίνηση αυτή οι άποροι ηλικιωμένοι του νησιού μας θα βρουν, κοντά στο σπίτι τους, στους δικούς τους, στο νησί τους, τη στέγη που χρόνια καρτερούν.

Συγχρόνως ο Δήμαρχος θα εισπράξει τα εύσημα για ένα σημαντικό έργο που δεν κατόρθωσαν να επιτελέσουν οι προηγούμενοι και το κατόρθωσε αυτός. Έτσι θα ξανακερδίσει τη χαμένη δημοτικότητα του.    

Και τι θα απογίνει το παλαιό οικοτροφείο το οποίο παραχωρήθηκε στο Δήμο? Σε καμία περίπτωση ο Δήμος δεν θα πρέπει να το εγκαταλείψει!  Θα μπορούσε να μετατραπεί σε Πολύ- πολιτιστικό κέντρο ή σε Δημαρχείο που θα στέγαζε όλες τις υπηρεσίες του Δήμου. Έτσι και αλλιώς το Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας έχει πλέον καταργηθεί και διαλυθεί.  

Μόνο έτσι θα αποκτήσει Γηροκομείο το Θιάκι που τόσο έχει ανάγκη. Όλες οι άλλες λύσεις παραπέμπουν στις καλένδες και στο πουθενά.   

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

ΤΟ ΓΑΤΟΝΙ


ΓΑΤΣΟΥΛΙ
Το άρθρο μου «Το Γατόνι» αντί να διαβασθεί επιμελώς και να προκαλέσει σκέψεις, μήπως και κάτι να αλλάξει προς όφελος αυτού του τόπου, παρατηρήθηκε, (από το περιβάλλον του Δήμαρχου δυστυχώς), μόνο η χιουμοριστική φωτογραφία με αρνητικά σχόλια!
Θα απαντήσω με τη φράση του Ser Winston Churchill «…όποιος πολιτικός δεν έχει αίσθηση του χιούμορ και της σάτιρας, δεν μπορεί να αντιληφθεί το κοινωνικό γίγνεσθαι και είναι επικίνδυνος !..»

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Η ΒΙΑ ΣΑΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ (Η ΝΕΟΛΑΙΑ, Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΟΧΛΟΥ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ)


                                                                                                   Του Πάνου Συκιώτη *
Η βία και γενικά η επιθετικότητα, είναι συστατικό των ενστίκτων του ανθρώπου. Σύμφωνα με τον ΦΡΟΪΝΤ υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες ενστίκτων, τα ένστικτα της ζωής εις τα οποία περιλαμβάνεται η αγάπη και τα ένστικτα του θανάτου εις τα οποία περιλαμβάνονται η βία, το μίσος και η καταστροφικότητα.
Από τη στιγμή που θα γεννηθεί ένα παιδί, τα ένστικτά του έρχονται σε επαφή με τους γονείς του και ιδιαίτερα με την μητέρα. Από αυτήν την επαφή, με την πάροδο του χρόνου, καθορίζεται με διάφορους μηχανισμούς, η προσωπικότητα και η συμπεριφορά του παιδιού.
Η τεράστια πλειοψηφία των παιδιών δέχεται αρκετά καλή φροντίδα στις πρώιμες φάσεις της νηπιακής ηλικίας, έτσι που επιτυγχάνεται κάποιος βαθμός συγκρότησης της προσωπικότητάς του και εξαλείφεται σχεδόν ο κίνδυνος να εμφανιστεί βίαια μία καταστροφικότητα χωρίς νόημα. Το πιο σημαντικό πράγμα για τον ειδικό επιστήμονα, από πλευράς πρόληψης του κακού, είναι ν’ αναγνωρίσει το ρόλο που παίζουν οι γονείς στη διευκόλυνση της διαδικασίας ωρίμανσης του παιδιού, στην πορεία της οικογενειακής ζωής. Ιδιαίτερα, μπορεί να εκτιμήσει το ρόλο που παίζει η μητέρα στην αρχική φάση, όταν η σχέση του νηπίου προς την μητέρα αλλάζει κι από καθαρά σωματική, γίνεται μία σχέση στην οποία το νήπιο ανταποκρίνεται στη στάση της μητέρας και το καθαρά σωματικό αρχίζει να εμπλουτίζεται και να περιπλέκεται από συναισθηματικούς παράγοντες (BINNIKOT).
Όταν το βρέφος αρχίζει να καταλαβαίνει ότι πρέπει να αντιμετωπίζει τον εξωτερικό εχθρικό κόσμο, αυτομάτως χάνει το αίσθημα της παντοδυναμίας που του εξασφάλιζε η συμβιωτική κατάσταση με τη μητέρα του. Εν συνεχεία αυτό το αίσθημα παντοδυναμίας μετατίθεται προς τους γονείς, τους οποίους το βρέφος θεωρεί παντοδύναμους.
Μία καλή μητρική φροντίδα, θα βοηθήσει το νήπιο να περάσει από το συμβιωτικό στάδιο προς το στάδιο της ανεξαρτητοποίησης. Αντιθέτως μία ακατάλληλη μητρική συμπεριφορά, θα εμποδίσει την ομαλή μετάβαση από το ένα στάδιο στο άλλο. Πολλές φορές η κτητική μητέρα, είτε συνειδητά, είτε συνήθως ασυνείδητα, θέλει να διατηρήσει την συμβιωτική κατάσταση με το παιδί της, ικανοποιώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τις δικές της ανασφάλειες και ψυχολογικές ανεπάρκειες. Πρέπει, λοιπόν, οι γονείς να αγαπούν τα παιδιά τους με τον σωστό τρόπο. Δυστυχώς, όλοι οι γονείς ισχυρίζονται ότι αγαπούν τα παιδιά τους, χωρίς όμως να γνωρίζουν ότι σε αρκετές περιπτώσεις η αγάπη την οποίαν νομίζουν ότι δίνουν και ο τρόπος με τον οποίον τη δίνουν, προκαλεί στα παιδιά τους ψυχολογικούς τραυματισμούς.
Θα αναφέρουμε δύο ακραίες περιπτώσεις που επιτρέπουν να καταλάβουμε καλύτερα τους μηχανισμούς επίδρασης πάνω στα παιδιά, της διαταρακτικής συμπεριφοράς των γονέων. Υπάρχουν γονείς οι οποίοι παρουσιάζουν έλλειψη αγάπης και απόρριψη προς τα παιδιά τους, καθώς και γονείς οι οποίοι παρουσιάζουν κτητική υπέρβαση και νευρωτικό παρεμβατισμό.
Επειδή το ΕΓΩ του παιδιού διαμορφώνεται από το άθροισμα των επιδράσεων που υφίσταται, αλλά και από τις αντιδράσεις του σε αυτές τις επιδράσεις, το «κακοαγαπημένο» παιδί αγαπά άσχημα τον εαυτό του.
Το ΕΓΩ του επαναλαμβάνει την επιθετικότητα και το άγχος των γονέων του. Η απόρριψη των γονέων μπορεί να εκδηλωθεί, είτε ανοιχτά, είτε με ασυνείδητο τρόπο, συγκαλυμμένο. Ενίοτε πίσω από μία φαινομενική υπερπροστασία και έναν καταχρηστικό παρεμβατισμό. Σε όλες όμως τις περιπτώσεις, το παιδί δεν μπορεί να βρει ασφαλείς γονεϊκές εικόνες για να ταυτισθεί μαζί τους. Διαμορφώνεται, ή κατ’ εικόνα, ή σε αντίθεση με τους βαθιά αγχώδεις, ανασφαλείς και επιθετικούς γονείς.
Κακοαγαπημένα παιδιά με γονείς επιθετικούς και αντικοινωνικούς: Ας δούμε πρώτα την περίπτωση παιδιών που ζουν σε οικογενειακό περιβάλλον, όπου κυριαρχεί η αστάθεια και η βία. Πρόκειται για γονείς βίαιους, αλκοολικούς, αντικοινωνικούς. Μέσα στο σπίτι κυριαρχούν καυγάδες, σκηνές, πανικός, φόβος.
Η ψυχολογική ανάπτυξη των παιδιών που ζουν σε παρόμοιο περιβάλλον είναι διαταραγμένη. Η πιο σημαντική αδυναμία του ΕΓΩ αυτών των παιδιών, είναι η ανικανότητά του να αντέξει την αποκήρυξη.
Εφ’ όσον οι γονείς και κυρίως ο πατέρας, ο οποίος είναι φορέας των απαγορεύσεων της αμέσου ικανοποίησης των επιθυμιών δεν είναι ανεκτός, κατά συνέπεια αυτά τα παιδιά δεν μπορούν να συγκρατήσουν τις επιθετικές ενστικτώδεις επιθυμίες τους. Μόλις βρεθούν τέτοια παιδιά σε ομάδα με άλλα διαταραγμένα παιδιά, η αμοιβαία τους υπερδιέγερση κατεβάζει ακόμα περισσότερο το κατώφλι αντίστασης τις παρορμήσεις.
Γι’ αυτό τα παιδιά αυτά αναζητούν τις παρέες, όπως και κάθε είδους ομάδα, όπου ο παρορμητισμός τους μπορεί να ικανοποιηθεί με τη συνενοχή των υπολοίπων. Το πιο αξιοσημείωτο όμως χαρακτηριστικό αυτών των παιδιών, είναι αν η ικανότητα να ανεχθούν την τρυφερότητα και την αγάπη.
Πράγματι η προσφορά αγάπης από μέρος του ενήλικα, ξυπνάει σ’ αυτά τα παιδιά τις ψυχικές συναισθηματικές πληγές της πρώτης παιδικής ηλικίας, ματαιωμένης από έλλειψη μητρικής ή πατρικής τρυφερότητας.
Τα παιδιά αυτά έχουν ανάγκη από καθοδήγηση, από ενήλικες με γαλήνια και αυστηρή προσωπικότητα.
Στα παιδιά αυτά, η απόλυτη ελευθερία αυξάνει την ανασφάλειά τους. Η ελευθερία τα αφήνει αδύναμα απέναντι στις ίδιες τις ορμές τους. Η ανικανότητα για ταύτιση παραμένει η πιο σημαντική αιτία της αδυναμίας του ΕΓΩ τέτοιων παιδιών. Ανίκανα να δεχθούν και να νιώσουν τρυφερότητα, αφού τα απέρριψαν πολύ πρόωρα και πολύ βίαια, δεν μπορούν ούτε να αποδεχθούν και να μιμηθούν, ούτε να ταυτισθούν με τον τρυφερό ενήλικο, ενώ ο διάλογος είναι αδύνατος όπως και η επικοινωνία. Ακόμα και ένα τέτοιο παιδί, φαινομενικά και για να διατηρήσει το προνόμιο μιας ανεκτικής σχέσης με τον ενήλικο, δείχνει να την αποδέχεται, υπό τον όρο πως τίποτα από την επιθετική και βίαιη δομή του δεν θα μεταβληθεί.
Αυτά τα παιδιά δεν γνωρίζουν και δεν δέχονται παρά ταυτίσεις με τις αρχικές εικόνες: εικόνες βίας, αντίθεσης και παραβατικότητας. Με τη συμμετοχή τους στις επιθετικές εικόνες, έχουν διατηρήσει ένα στοιχειώδη ουσιαστικό ναρκισσισμό. Παρ’ όλα αυτά, βιώνουν ένα τρομερό άγχος ανασφάλειας, το οποίο τα αναγκάζει να συντηρούν την ασυνείδητη ψυχική τους σύγκρουση.
Είπαμε ότι ένας πολύ ανεκτικός ενήλικας απέναντί τους, προκαλεί βαθιά ανασφάλεια, απελευθερώνοντας το μίσος και τη βιαιότητά τους. Αυτός όμως ο φιλελευθερισμός, εάν γίνεται με κατανόηση και εκδηλώνεται χωρίς επιθετικό άγχος, έχει τουλάχιστον το προτέρημα να τους επιτρέπει να εκφράσουν τα πιο σημαντικά θέματα που τα απασχολούν.
Κακοαγαπημένα παιδιά με αγχώδεις γονείς: Και αυτοί οι νευρικοί, αδύναμοι, αγχώδεις γονείς, δεν είναι λιγότερο επιβλαβείς από τους βίαιους γονείς. Η αδυναμία αυτών των γονέων δεν εκδηλώνεται ανοιχτά με τη βία, αλλά με συναισθηματικές αντιδράσεις, όπου κυριαρχεί η επιθετικότητα των ασυνείδητων επιθυμιών, οι οποίες δεν μπορούν να ελεγχθούν. Πρόκειται εδώ για γονείς που προσπαθούν περισσότερο ή λιγότερο να απωθήσουν την επιθετικότητά τους. Αντίθετα με τους επιθετικούς, αντικοινωνικούς γονείς, αντιδρούν στη βαθιά τους ανασφάλεια, με ενοχές, άγχος, υπερβολικό παρεμβατισμό, ή παραίτηση που συνοδεύεται από αισθήματα κατωτερότητας.
Η απωθημένη επιθετικότητά τους αναδύεται εμμέσως, συγκαλυμμένη με τη μορφή έγνοιας, για το σχολείο ή για άλλα θέματα.
Πολύ συχνά μεταξύ αυτών των γονέων, βασιλεύει η δυσαρμονία και οι ίδιοι αλληλοϋποτιμώνται μπροστά στα μάτια του παιδιού τους.
Το παιδί θα αντιδράσει σύμφωνα με τη συναισθηματική ανασφάλεια των παιδαγωγών του και θα δυσκολευθεί να επιλύσει τις δικές του εσωτερικές συγκρούσεις, που σε μεγάλο βαθμό καθορίζονται από την ασυνείδητη συμπεριφορά των γονέων.
Μη έχοντας μπορέσει να αντέξει την τριγωνική σχέση με τον πατέρα και την υπερβολικά ανασφαλή μητέρα, γαντζώνεται σε μία παλινδρομική συμπεριφορά. Το ΕΓΩ του, πρόωρα απειλημένο από τις εσωτερικές και εξωτερικές πιέσεις, πολλαπλασιάζει τους μηχανισμούς άμυνας. Αποτέλεσμα είναι η μη προσαρμογή, ή προστατευτικές αντιδράσεις στο οικογενειακό, στο σχολικό, ή στο κοινωνικό περιβάλλον και γενικότερα, εμφανίζει μία συναισθηματική ανωριμότητα, που κάνει επώδυνη κάθε ανθρώπινη σχέση και κατ’ επέκταση κάθε δραστηριότητα που επιβάλλεται από τον ενήλικα.
Η πολυμορφία των μορφών αντίστασης του ΕΓΩ απέναντι σε γονείς αγχώδεις, είναι σημαντική και ποικίλει ανάλογα με τα άτομα και εκδηλώνεται σε κάθε επίπεδο: συναισθηματικό, διανοητικό, σωματικό.
Σε συναισθηματικό επίπεδο, θα υπάρχει άρνηση και απώθηση των συναισθημάτων, αρνητική μεταβίβαση πάνω σε άλλα πρόσωπα, αντιστροφή της επιθυμίας, ενοχή, άγχος, τεμπελιά, επιθετικότητα, βία.
Μια αρκετά συχνή οικογενειακή κατάσταση είναι όταν ο πατέρας είναι πολύ αυστηρός, ενώ η μητέρα είναι υπερβολικά αδύναμη απέναντι στο παιδί. Ο πατέρας καταδικάζει αυστηρά το παιδί για όλες τις αστοχίες του, ενώ η μητέρα πάντοτε συγχωρεί και εν ανάγκη ενάντια στον πατέρα. Το παιδί έχει έτσι το ναρκισσιστικό συναίσθημα μιας παντοδυναμίας της επιθυμίας του, επειδή είναι βέβαιο πως θα έχει πάντοτε με το μέρος του, ό,τι και να κάνει την αγάπη της μητέρας. (ΜΟΚΟ).
Μέχρι τώρα σκιαγραφήσαμε μερικές χαρακτηριστικές συμπεριφορές των γονέων, οι οποίες προκαλούν σοβαρούς ψυχοτραυματισμούς στα παιδιά τους, από τη γέννησή τους και μετά. Αυτοί οι ψυχοτραυματισμοί, έχουν συνέπειες στην ανάπτυξη της προσωπικότητας και της συμπεριφοράς των παιδιών, αλλά και επίσης σοβαρές συνέπειες καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Έτσι το παιδί, το οποίο έχει υποστεί αυτούς τους ψυχοτραυματισμούς, έχει ενσωματώσει (ενδοβάλλει) τη βία, η οποία άλλοτε εμφανίζεται εναντίον των γονέων, π.χ. ατίθασο, επιθετικό, ανυπάκουο παιδί, είτε παραμένει εν υπνώσει, διότι έχει απωθηθεί σε βαθύτερα ψυχικά στρώματα. Μεγαλώνοντας αυτό το παιδί φτάνει στην εφηβεία, στην κρίσιμη ηλικία. Είναι η ηλικία που ο έφηβος έχει έντονες ταυτίσεις με διάφορα πρόσωπα του περιβάλλοντός του και αρχίζει να αμφισβητεί, ή και να απορρίπτει τους γονείς του. Εδώ παίζει ρόλο και το περιβάλλον. Εάν το περιβάλλον παρέχει πρόσωπα, κοινωνικά και ηθικά αποδεκτά, τότε υπάρχει πιθανότητα οι νέοι οι οποίοι έχουν ψυχοτραυματιστεί, να ταυτιστούν με αυτά τα πρόσωπα, οπότε βρίσκουν τρόπους πιο κοινωνικούς για να εκδηλώσουν την επιθετικότητά τους. Π.χ. ασχολούνται με τον αθλητισμό, γίνονται φιλόδοξοι, μετουσιώνουν την επιθετικότητά τους ασχολούμενοι με τα μαθήματά τους, θέλουν να είναι οι πρώτοι και να ανέλθουν κοινωνικά.
Τα παιδιά όμως που θα έχουν την ατυχία να ταυτιστούν με τους ακατάλληλους ψυχοτραυματικούς γονείς, ή με άλλα πρόσωπα, αντικοινωνικά, περιθωριακά, τότε υιοθετούν τις ιδέες και τις συμπεριφορές αυτών των προσώπων.
Με αυτόν τον τρόπο, η εκδηλούμενη επιθετικότητα και βία αυτών των παιδιών, εφήβων, νέων, ή ενηλίκων, ενυπάρχει μέσα σε αυτά τα άτομα, αλλά συνήθως δεν εκδηλώνεται αυθόρμητα. Σχεδόν πάντα πίσω από την βίαιη αντικοινωνική συμπεριφορά αυτών των ατόμων υπάρχει κάποιος ενήλικας, ο οποίος εκμεταλλεύεται την ευαλωτότητα αυτών των ατόμων και τα ωθεί προς την τέλεση αντικοινωνικών πράξεων, παίρνοντας τη θέση του αρχηγού.
Τα βίαια και καταστροφικά ένστικτα αυτών των ψυχοτραυματισμένων ατόμων εκδηλώνονται κυρίως όταν ευρίσκονται μέσα σε ομάδες. Το πλήθος είναι παρορμητικό, άστατο και ευερέθιστο. Εγκαταλείπεται να οδηγείται, αποκλειστικά σχεδόν, από το ασυνείδητο. Νιώθει το αίσθημα της παντοδυναμίας και δεν υπάρχει η έννοια του αδύνατου, για το άτομο που ανήκει στο πλήθος.
Το πλήθος είναι εξαιρετικά εύπιστο και ευεπηρέαστο, στερείται από κάθε ικανότητα κριτικής και τίποτα δεν είναι απίθανο γι’ αυτό.
Το πλήθος, ο όχλος, υπακούει τυφλά στον αρχηγό. Ο ηγέτης του πλήθους ενσαρκώνει πάντοτε τον πρωτόγονο πατέρα. Το πλήθος θέλει πάντοτε να εξουσιάζεται, διψάει για υποταγή (ΛΕΜΠΟΝ).
Οι γονείς αυτών των ατόμων με την αντικοινωνική, βίαιη και καταστροφική συμπεριφορά, συχνά ευνοούν και δικαιολογούν τις πράξεις των παιδιών τους, άλλοτε ενσυνείδητα και άλλοτε χωρίς να το καταλαβαίνουν.
Διατείνονται ότι φταίει η κοινωνία, το κράτος, τα κόμματα, η αστυνομία, η οικονομία, η ανεργία, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, το σχολείο κ.λ.π. Ποτέ δεν παραδέχονται ότι φταίνε οι ίδιοι οι γονείς. Με αυτόν τον τρόπο νομίζουν ότι απαλλάσσονται από τις ενοχές τους. Στην πραγματικότητα με αυτή τη συμπεριφορά τους, με την απώθηση δηλαδή των ευθυνών τους, επιδεινώνουν το πρόβλημα.
Με ποιο τρόπο η κοινωνία θα μπορούσε να αντιδράσει σ’ αυτήν την καταστροφική βία του πλήθους; Φυσικά με την ενημέρωση και την εκπαίδευση. Ενημέρωση της κοινωνίας και εκπαίδευση στα σχολεία. Δυστυχώς όμως, ο πνευματικός κόσμος της χώρας μας, που θα μπορούσε να βοηθήσει, αγνοείται από το κατεστημένο.
Θα τελειώσω με μία φράση του ΧΑΞΛΕΪ: «Φέρτε μου καλούς γονείς, θα σας φτιάξω έναν καλύτερο κόσμο».


Ο Πάνος Συκιωτης ειναι Ψυχίατρος- Ψυχολόγος- Ψυχαναλυτής ΜD. Phd

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

ΤΟ ΓΑΤΟΝΙ


                                                                                                  Απο το Δημοσθένη Συρμή
Έχω γράψει επανειλημμένως ότι η Δημοτική αρχή πρέπει να κρίνεται και να ελέγχεται, για τα έργα που επιτελεί ή όχι, για τον τρόπο διαχείρισης των οικονομικών του Δήμου, για την πραγμάτωση των προτεραιοτήτων που θέτει!
Παρελθοντολογίες δεν ωφελούν αντίθετα δημιουργούν κλίμα αντιφοράς και πόλωσης που ξεσπάει ενάντια στο συμφέρον του τόπου.
Ο Δήμαρχός μας μπορεί να είναι (;) ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας που ενδεχομένως να μπορούσε να πραγματοποιήσει κάποια από τα τόσα εξαγγελθέντα έργα στον τόπο μας, όμως, είναι πολύ κακός πολιτικός και έχει παντελή άγνοια πολιτικής επικοινωνίας.
Πιθανόν να μην έχει καταλάβει ότι ο Δήμος δεν είναι επιχείρηση. Την  επιχείρηση κατευθύνει και ελέγχει ένα αφεντικό. Ο Δήμος κατευθύνεται από πολλούς και ελέγχεται από ακόμα περισσότερους.
          Κάνει πολιτικά λάθη ο Δήμαρχος!
Όταν εκλέγεσαι από το μισό (και κάτι) ενός τόπου φροντίζεις στην πορεία της θητείας σου να πάρεις με το μέρος σου και το άλλο μισό.  Αντίθετα ο Δήμαρχός μας φρόντισε να θέσει απέναντί του το άλλο μισό από την πρώτη στιγμή, απαξιώνοντας αυτούς που κυβέρνησαν τα προηγούμενα χρόνια. Με την απαξίωση αυτή (βουλώστε το και εξαφανισθείτε) απαξίωσε το άλλο μισό των ψηφοφόρων του νησιού και αυτό είναι εξαιρετικά κακό.
Και το χειρότερο, συνεχίζει αυτή την τακτική. Μια τακτική φθοράς δικής του και του τόπου.
Παρουσιάζεται Βασιλικότερος του Βασιλέως στην υπόθεση του πλοίου, γελοιοποιείται στο Δημοτικό Συμβούλιο και θέτει απέναντί του τους μισούς από τους δικούς του ψηφοφόρους.
Όταν γίνεται η απογραφή ο Δήμαρχος είναι απών, και αρνείται να ακούσει τους προγενέστερους (κατά τη λαϊκή έκφραση: ξερόλας). Αποτέλεσμα, το νησί  θα χάσει το προνόμιο της ιδιαίτερης φορολογικής μεταχείρισης.
Στη προσπάθεια του να προασπίσει συμφέροντα ημέτερου, προκαλεί τις αρχές με αποτέλεσμα το γνωστό ξήλωμα των τεντών και την τεράστια απώλεια εσόδων από το νησί.
Και τώρα κομπάζοντας δηλώνει σε εφημερίδα της Κεφαλονιάς ότι είναι … ΓΑΤΟΝΙ!!! Και πριν ο Εισαγγελέας και οι αρμόδιες αρχές αποφανθούν καταδικάζει τρεις πρώην Δημοτικούς άρχοντες προκαλώντας τη μήνη τους και πολώνοντας ακόμα περισσότερο το κλίμα.
Ένας Δήμαρχος δεν κομπάζει μπροστά σε δημοσιογράφους και προ πάντων δεν αποδίδει εις εαυτόν επίθετα τύπου «γατόνι».
Ένας Δήμαρχος δεν καταδικάζει ποτέ κανένα, αφήνει αυτό το ρόλο στη δικαιοσύνη και μάλιστα όταν ο ορκωτός λογιστής αποφεύγει επιμελώς να αναφερθεί σε ονόματα αλλά και συγκεκριμένες πράξεις προηγουμένων διοικήσεων.
Ένας Δήμαρχος όταν δίνει συνέντευξη σε δημοσιογράφο πρέπει να είναι εξαιρετικά συγκρατημένος και φειδωλός.   
Τα καμώματα αυτά του Δημάρχου μας ξεφεύγουν από την έννοια του όρου «πολιτικά λάθη»
Αυτά είναι ανεπανόρθωτες γκάφες. Μεγάλες γκάφες που δεν έχουν μόνο επίπτωση στη δημοτικότητα του Δημάρχου (σε αντίθεση με αυτά που γράφουν οι ανώνυμοι αυλοκόλακες του “I love Ithaki”), αλλά καθυστερούν δραματικά την ανάπτυξη του τόπου.
Αν η δικαιοσύνη δεν καταδικάσει (που πολύ αμφιβάλω) τους τρεις αναφερθέντες στη συνέντευξη τότε ο Δήμαρχος θα γελοιοποιηθεί ανεπανόρθωτα.
Ας μη φαντασθεί ο Δήμαρχος ότι ο κενός, γεμάτος υπονοούμενα και άνευ ουσιαστικού περιεχομένου λόγος, των ανωνύμων, του προς αυτόν προσκείμενου blog θα τον βοηθήσουν. Αντίθετα το εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο αυτού του λόγου, έχει απομακρύνει σεβαστό μέρος των ψηφοφόρων του Δημάρχου.
Με όλα αυτά, το ζητούμενο που είναι η πραγματοποίηση έργων στο νησί θυσιάζεται στο βωμό του εγωισμού και της φιλαυτίας, από αμφότερες τις πλευρές.   
 «…Το ηττάσθαι αυτόν υφ’ εαυτού, αίσχιστον και κάκιστον» Δημόκριτος.
Φρονώ ότι εδώ και τώρα πρέπει να σταματήσουν, και από τα δύο μέρη, οι επικλήσεις εισαγγελέων και άλλων συναφών αρχών.
Οι πρώην να σεβαστούν επιτέλους την ετυμηγορία του Θιακού λαού και να αποδεχθούν ότι, αυτός είναι ο εκλεγμένος Δήμαρχος, να σταματήσουν κάθε είδους παρελθοντολογία, κάθε κατηγορία εναντίον του και κάθε κριτική που δεν αφορά τη διαχείριση των πραγμάτων του νησιού.
Ο Δήμαρχος να πάψει να ασχολείται με το τι έκαναν οι προηγούμενες διοικήσεις και να ασχοληθεί με το μέλλον του τόπου.  Να προσπαθήσει να λύσει κάποια από τα σοβαρά προβλήματα του νησιού πχ:
·        Το πρόβλημα της ύδρευσης που παραμένει άλυτο!
·        Το πρόβλημα των σκουπιδιών άλυτο επίσης.
·        Ο Ξενώνας Ηλικιωμένων, που παραπέμπεται στις καλένδες και στον αφανισμό των χρημάτων, με την επιλογή του Οικοτροφείου.
·        Το Οδυσσειακό που αποτελεί τεράστιο κεφάλαιο για τον τόπο και που φαίνεται να έχει εγκαταλειφθεί!
Ας αντιληφθούν και οι δύο πλευρές ότι μέσα σε κλίμα πόλωσης και αντιφοράς που παραπέμπει σε ακριβή τήρηση του «γράμματος του νόμου» κανένα έργο δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί στο νησί.
Αν αυτό θέλουν ας μας το πουν ξεκάθαρα! Αν όχι, ας ομονοήσουν.
Και οι ανώνυμοι μπλογκογράφοι αντί να βγάζουν τα εσώψυχά τους με υπονοούμενα και αηδίες ας βοηθήσουν προς αυτή την κατεύθυνση με ουσιαστικού περιεχομένου λόγο. 

     

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

ΟΧΙ ΣΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ ΤΟΥ ΒΕΝΙ


Στις αρχές Σεπτεμβρίου 2009, στο άρθρο μου «Επιτέλους εκλογές» στην εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΟΣ Κεφαλληνίας, έγραφα τα παρακάτω:

…. Η χώρα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού και απαιτείται μια ισχυρή κυβέρνηση για να μας βγάλει από το αδιέξοδο. 
Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις η ψήφος στα μικρά κόμματα είναι όχι μόνο χαμένη, αλλά στερεί τη δυνατότητα της δυνατής κυβέρνησης.
Περιπτώσεις συνεργασιών κάτω από τις σημερινές συνθήκες διαγράφονται μάλλον απίθανες. Εξ άλλου τέτοια πειράματα στο παρελθόν έσυραν τη χώρα σε ακόμα μεγαλύτερες περιπέτειες.
Έτσι λοιπόν το μόνο που απομένει είναι το κόμμα της μέχρι τώρα αξιωματικής αντιπολίτευσης. 
Ωστόσο οι ψηφοφόροι είναι διστακτικοί και επιφυλακτικοί και ενίοτε καχύποπτοι γιατί ακόμα πλανάται ο απόηχος των τότε σκανδάλων και της αλαζονείας της ΠΑΣΟΚικής εποχής και δημιουργεί αβεβαιότητα.  Όμως η αβεβαιότητα ενέχει ελπίδες και σίγουρα είναι καλύτερη από τη βεβαιότητα της σημερινής αθλιότητας. 
Μπορεί ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ να μην είναι τόσο δυναμικός όσο θα έπρεπε, (πάντως δεν είναι ανύπαρκτος όπως αποδείχθηκε ότι ήταν ο Καραμανλής) μπορεί να υπάρχουν στελέχη που καιροφυλαχτούν να τον ανατρέψουν, όμως διαθέτει καλό οικονομικό επιτελείο και πολλά ικανά στελέχη κατά τεκμήριο αδιάφθορα.
Τα μέτρα που θα παρθούν θα πρέπει να είναι αυστηρά και σκληρά.
Θα πρέπει να γίνει βαθιά τομή στη Δημόσια διοίκηση, να παταχθεί το σπάταλο κράτος, να αντιμετωπισθεί συστηματικά και αυστηρά η διαφθορά, να αλλάξει από τη βάση του το φορολογικό σύστημα, να μπει «χέρι» στις τράπεζες και στις off shore εταιρίες, να εφαρμοσθούν τεκμήρια ώστε να πληρώσουν οι έχοντες και κατέχοντες.  
Ελπίζουμε ότι η λιτότητα, που μοιραία θα ακολουθήσει τουλάχιστον για τα τρία τουλάχιστον προσεχή χρόνια, να μη την επιβαρυνθούν μόνο οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και οι μικρομεσαίοι.
Το ΠΑΣΟΚ είναι το μόνο κόμμα που παρέχει κάποιες εγγυήσεις προς αυτή την κατεύθυνση σε αντίθεση με τη ΝΔ.
Καταλήγω λοιπόν στο συμπέρασμα ότι η υπερψήφιση του ΠΑΣΟΚ είναι μονόδρομος είτε μας αρέσει είτε όχι!
Ας σκεφθούμε καλά και υπεύθυνα προτού πάμε στην κάλπη!  Δεν έχουμε το δικαίωμα να σύρουμε τη χώρα μας σε ακόμα μεγαλύτερες περιπέτειες.
Ας μη ξεχνάμε: Το ατομικό μας συμφέρον εντάσσεται στο συλλογικό και όχι το αντίθετο.

Στις 15 Μαίου 2010 στο άρθρο μου «τις Πταιει» στον «ΗΜΕΡΗΣΙΟ» έγραφα:

……Η Κυβέρνηση να πάρει δραστικά μέτρα και πρώτα να ελέγξει με φερέγγυα  αδιάβλητη και σύντομη διαδικασία το «πόθεν έσχες» από το 1990 ως σήμερα όλων όσοι διετέλεσαν υπουργοί, βουλευτές, γραμματείς υπουργείων και διοικητές κρατικών οργανισμών. Και με νόμο που θα πρέπει εδώ και τώρα να ψηφίσει να κατασχεθούν άμεσα, όλα τα περιουσιακά στοιχεία τους από αθέμιτο πλουτισμό, να διαπομπευτούν και να στερηθούν τα πολιτικά τους δικαιώματα!
Παράλληλα να κηρύξει τη φοροδιαφυγή και τη διαφθορά δημοσίων προσώπων, Ιδιώνυμα αδικήματα, με τις αυστηρές ποινές της φυλάκισης και δήμευσης της περιουσίας.
Αν τα παραπάνω δεν γίνουν το πρόβλημα θα είναι ante portas σε δύο χρόνια χωρίς λύση παρά μόνο αυτή της Εθνικής χρεοκοπίας. Έτσι τα Porce Chayen και οι Mercedes θα γίνουν γαϊδούρια, η Ταϊλάνδη και οι Σεϋχέλλες, κωλοπετινίτσα, και τα μπουζουξίδικα καφενές γειτονιάς.
Κρίμα όμως γιατί κάποιοι θα πεθάνουν ... χωρίς να φταίνε! ….

Αυτά έγραφα στις 9 Σεπτεμβρίου 2009 και στις 15 Μαΐου του 2010.

‘Όπως είναι φανερό σε ότι αφορά την κατάσταση της οικονομίας της χώρας επιβεβαιώθηκα πλήρως και επιβεβαιώνομαι συνέχεια…δυστυχώς!
Εκεί όμως που έπεσα έξω κατά κράτος, ήταν η άποψη μου για τη σημερινή κυβέρνηση.  Πίστεψα πώς το ΠΑΣΟΚ δηλώνωντας «σοσιαλιστικό» κόμμα θα παρείχε περισσότερες εγγυήσεις ώστε τα σκληρά μέτρα να μη τα επιβαρυνθούν μόνο οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και οι μικρομεσαίοι.
Δυστυχώς συνέβη το αντίθετο! Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου, αποδείχθηκαν παντελώς ανίκανοι να χειρισθούν την κρίση. Οι στόχοι που είχαν βάλει αρχικά απέτυχαν στο σύνολό τους. Οι παλινωδίες τα λάθη, οι παραλήψεις, ο ανύπαρκτος σχεδιασμός, και κυρίως η αδυναμία και η ανικανότητα τους να εισπράξουν από αυτούς που πραγματικά οφείλουν, έχουν οδηγήσει τη χώρα σε τραγικά αδιέξοδα. Κατόρθωσαν να την χρεοκοπήσουν! (Γιατί τι φαντασθήκατε ότι σημαίνει η λέξη «κούρεμα»; Σημαίνει «επαναδιαπραγμάτευση του χρέους»! με άλλα λόγια χρεοκοπία!!!!)
Το χειρότερο όμως είναι ότι οι «σοσιαλιστές» προσπαθούν τώρα να πιαστούν από τα μαλλιά τους ξεζουμίζοντας τους μισθωτούς και συνταξιούχους.
Ο χοντρός, γελοίος, υπερφίαλος συνταγματολόγος που έχουμε για Υπουργό Οικονομικών δεν δίστασε να πει από το βήμα της Βουλής ότι:
 «…ναι θα πρέπει να τα παρακρατήσουμε από τους μισθωτούς και συνταξιούχους γιατί αυτό απαιτούν οι συνομιλητές μας (τρόικα)…»
Ήθελα να ξέρω αν του τελειώσει κάποτε το Υπουργιλίκι και πάει πίσω να διδάξει τι θα πει στους φοιτητές του ο κύριος Συνταγματολόγος !!!!
Παρακολουθήστε τον όμως τον γελοίο στο παρακάτω VIDEO σε μια συνέντευξη τι λέει για την είσπραξη φόρων μέσω ΔΕΗ. 



Πως άραγε να εμπιστευθούμε το μέλλον μας και κυρίως αυτό των παιδιών μας σε τέτοια άτομα;
Ας αναρωτηθούμε σοβαρά και ας αντιδράσουμε! Ας αντιδράσουμε δυναμικά!
Εγώ προσωπικά δεν πρόκειται να πληρώσω το χαράτσι μέσω ΔΕΗ. 

ΟΧΙ ΣΕ ΑΛΛΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ! ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ! 

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

ΠΕΡΙ ΑΝΩΝΥΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΩΝΥΜΙΑΣ (Συνέχεια)


Αγαπητοί φίλοι

Το Blog  I love Ithaki”, όπως είπα ενοχλήθηκε από το άρθρο μου περί ανωνυμίας και έγραψε διάφορα. Δημοσίευσε ένα σχόλιο μου (!) αλλά τα υπόλοιπα τα έκανε …γαργάρα!!  
Ίσως να γίνομαι βαρετός αλλά  πιστεύω ότι η ανωνυμία στα Blogs αποτελούν κοινωνική πληγή. 
Δείτε τα λοιπόν εδώ!!! 

Σκοπιμότητες και αλλότρια συμφέροντα μπορείς να υπηρετείς είτε επώνυμα είτε ανώνυμα.
Και η αλήθεια φίλε Δημοσθένη είναι ότι με ενόχλησε ο φανατισμός και οι χαρακτηρισμοί στο κειμενάκι που έγραψες..μέχρι και ψυχογράφημα του ανώνυμου μας έκανες..σεβαστή η αποψή σου φίλε Δημοσθένη αλλά ο φανατισμός είναι κακός σύμβουλος για όλους μας.
Κωνσταντίνος Ντόκος

Φίλε Κωνσταντίνε (αν και αυτό δεν είναι ψευδώνυμο!!!)
 1. Δεν καταλαβαίνω που βρίσκεις τον φανατισμό! Μάλλον μπερδεύεις την έννοια του φανατισμού με αυτή της έκφρασης μιας άποψης. 
2. Βεβαίως και μπορούν να υπηρετηθούν αλλότρια συμφέροντα και σκοπιμότητες από επώνυμα κείμενα. Η διαφορά, είναι ότι ο επώνυμος κειμενογράφος αναλαμβάνει τις ευθύνες των γραφομένων του, όποιες και να είναι αυτές ενώ ο ανώνυμος βρίσκεται στο απυρόβλητο!
3. Το ψυχογράφημα δεν το έκανα εγώ. Το έκαναν οι Sigmund Freud και Alfred Adler, πριν από 100 χρόνια και δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν έχει ανατραπεί μέχρι σήμερα.
Δημ. Συρμής  

απλά διατύπωσα την άποψή μου περί ανωνυμίας, ως εκφραζούσης την απόλυτο ελευθερία, για όσους γνωρίζουν, πως η ελευθερία του ενός σταματάει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. Εξέφρασα ανώνυμα κι ελεύθερα την άποψή μου και μόνο αυτή. Δεν έθιξα, δεν κατηγόρησα, δεν χαρακτήρισα, δεν ακούμπησα καν τη δική σας ελευθερία,  ούτε του γείτονά μου, ούτε του κοινωνικού μου περίγυρου, που δε μ΄απασχολεί να γνωρίζει τις απόψεις μου, αλλά ούτε και κείνους φαντάζομαι. εσείς, επωνύμως, με κατασκλαβώσατε ( στην κυριολεξία)….. βουτήξατε χούφτες σφραγίδες, κι αρχίσατε να με σταμπάρετε με τους παρακάτω χαρακτηρισμούς και ιδιότητες: φοβισμένος, κενός, μοναχικός, ανεύθυνος, με απωθημένα, με προσποίηση, με σκοπιμότητες, για αλλότρια συμφέροντα, βολεψία, παραπλανητικό και προπαγανδιστή. αυτά όλα τα….στολίδια, ο επώνυμος προς τον ανώνυμο….. είστε βέβαιος, πως είμαι ακριβώς αυτό που περιγράφετε; πως δεν είμαι ίσως κάτι λιγότερο, κάτι περισσότερο ή ίσως κάτι λίγο ή πολύ διαφορετικό;
τελικά…..επιθυμώ να είμαι ανώνυμος, για να μπορώ να προστατεύομαι από τους επώνυμους. και θα ευχόμουν, μακάρι κι η ζωή να ήταν ένα blog…… για να μπορούμε, να…. γράφουμε  ανώνυμα…..
anonyma kai pali anonyma  

Φίλε ανώνυμε 
Οι σφραγίδες οι χαρακτηρισμοί και οι ιδιότητες δεν δόθηκαν από μένα! Δόθηκαν από τους Sigmund Feud και Alfred Adler 100 χρόνια πριν.
Όσο για την επιθυμία σου «…μακάρι η ζωή να ήταν ένα blog … για να μπορούμε …να γράφουμε ανώνυμα…» αυτή σίγουρα χρειάζεται τη βοήθεια των παραπάνω κυρίων ….!
Δημ. Συρμής

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

ΠΕΡΙ ΑΝΩΝΥΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΩΝΥΜΙΑΣ

To Blog I love Ithaki” δημοσίευσε το άρθρο μου «η σιγή της πολυφωνίας» και επειδή τα σχόλια μου περί ανωνυμίας και ψευδωνυμίας, φαίνεται ότι ενόχλησαν, γράφτηκαν αρκετά σε μια προσπάθεια να υπερασπίσουν την ανωνυμία! Ποιοί τα έγραψαν; Ανώνυμοι βέβαια!!!!!
Περί ανωνυμίας το ανάγνωσμα!  
Παραθέτω εδώ τις δικές μου απαντήσεις- σχόλια. Τα δικά τους θα τα βρείτε εδώ! http://www.iloveithaki.gr/

 Όπως έγραψα στο άρθρο μου το σημαντικότερο αγαθό που κατέκτησε ποτέ ο άνθρωπος μέσα από αγώνες και ποτάμια αίματος είναι η ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης. Όμως πρέπει να προσέχουμε όταν μιλάμε για ελευθερία!
«Η άγαν ελευθερία έοικε εις άγαν δουλείαν μεταβάλλειν.» «η υπερβολική ελευθερία οδηγεί σε υποδούλωση.» έλεγε ο Πλάτων στην «Πολιτεία»
Μάθε όμως ότι ο ανώνυμος λόγος δεν εκφράζει ελευθερία αντίθετα εκφράζει φόβο, κενότητα και μοναξιά!
Λέει ο Ζίγκμουντ  Φρόιντ : «Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν πραγματικά ελευθερία, επειδή η ελευθερία προϋποθέτει ανάληψη ευθύνης, και οι περισσότεροι άνθρωποι τρέμουν την ανάληψη ευθύνης.»
Τρέμεις λοιπόν την ανάληψη ευθύνης φίλε ανώνυμε! Και δεν εννοώ τη δικαιοσύνη, αυτή μπορεί να σε βρει ανά πάσα στιγμή όπως σωστά λες. Εννοώ την ευθύνη απέναντι στη μικρή ή τη μεγάλη κοινωνία, την ευθύνη απέναντι στο γείτονα σου, την ευθύνη απέναντι στον ίδιο κενό εαυτό σου!    
Έχεις απωθημένα που φοβάσαι να τα εκφράσεις κατά πρόσωπο, φίλε ανώνυμε!
Κρύβεσαι πίσω από την ανωνυμία για να εκδηλώσεις το alter ego σου και ωχριάς μπροστά στην αποκάλυψη γιατί άλλο κοινωνικό πρόσωπο παρουσιάζεις, φίλε ανώνυμε.
 Υπηρετείς  σκοπιμότητες και αλλότρια συμφέροντα και η ανωνυμία σε εξυπηρετεί φίλε ανώνυμε!
Θέλεις να παραπλανήσεις να παραπληροφορήσεις να προπαγανδίσεις και η αποκάλυψη του ονόματος σου θα σου χαλάσει τα σχέδια, φίλε ανώνυμε!
Διαφορετικά δεν υπάρχει άλλος λόγος για την διατήρηση της ανωνυμίας σου, φίλε ανώνυμε!

Δημοσθένης Συρμής 


Φίλε ανώνυμε

Δεν γνωρίζω αν είσαι ο ίδιος ανώνυμος με αυτόν στον οποίο απάντησα ήδη, αλλά έτσι και αλλιώς τα ίδια ισχύουν και για σένα.
Γνώριζε όμως επιπλέον, ότι δεν πιστεύω σε νόμους και σε καταστολές.  Δεν πιστεύω ότι ένας νόμος που θα έβαζε κανόνες στα Blogs θα βελτίωνε τον κοινωνικό ιστό ούτε ότι θα δημιουργούσε συνειδήσεις.  Η συνείδηση ενυπάρχει στον άνθρωπο.
Η ελευθερία του λόγου απαιτεί σεβασμό στην ελευθερία των δικαιωμάτων του άλλου  και αυτός είναι ζήτημα προσωπικού ήθους και το ήθος αποκτάται μέσα από την οικογένεια και την παιδεία. όχι με νόμους!   
Δημοσθένης Συρμής