ΠΕΡΙ ΑΝΩΝΥΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΩΝΥΜΙΑΣ (Συνέχεια)

Αγαπητοί φίλοι

Το Blog  “I love Ithaki”, όπως είπα ενοχλήθηκε από το άρθρο μου περί ανωνυμίας και έγραψε διάφορα. Δημοσίευσε ένα σχόλιο μου (!) αλλά τα υπόλοιπα τα έκανε …γαργάρα!!  

Ίσως να γίνομαι βαρετός αλλά  πιστεύω ότι η ανωνυμία στα Blogs αποτελούν κοινωνική πληγή. 

Δείτε τα λοιπόν εδώ!!! 

Σκοπιμότητες και αλλότρια συμφέροντα μπορείς να υπηρετείς είτε επώνυμα είτε ανώνυμα.
Και η αλήθεια φίλε Δημοσθένη είναι ότι με ενόχλησε ο φανατισμός και οι χαρακτηρισμοί στο κειμενάκι που έγραψες..μέχρι και ψυχογράφημα του ανώνυμου μας έκανες..σεβαστή η αποψή σου φίλε Δημοσθένη αλλά ο φανατισμός είναι κακός σύμβουλος για όλους μας.
Κωνσταντίνος Ντόκος

Φίλε Κωνσταντίνε (αν και αυτό δεν είναι ψευδώνυμο!!!)

 1. Δεν καταλαβαίνω που βρίσκεις τον φανατισμό! Μάλλον μπερδεύεις την έννοια του φανατισμού με αυτή της έκφρασης μιας άποψης. 

2. Βεβαίως και μπορούν να υπηρετηθούν αλλότρια συμφέροντα και σκοπιμότητες από επώνυμα κείμενα. Η διαφορά, είναι ότι ο επώνυμος κειμενογράφος αναλαμβάνει τις ευθύνες των γραφομένων του, όποιες και να είναι αυτές ενώ ο ανώνυμος βρίσκεται στο απυρόβλητο!

3. Το ψυχογράφημα δεν το έκανα εγώ. Το έκαναν οι Sigmund Freud και Alfred Adler, πριν από 100 χρόνια και δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν έχει ανατραπεί μέχρι σήμερα.

Δημ. Συρμής  

απλά διατύπωσα την άποψή μου περί ανωνυμίας, ως εκφραζούσης την απόλυτο ελευθερία, για όσους γνωρίζουν, πως η ελευθερία του ενός σταματάει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. Εξέφρασα ανώνυμα κι ελεύθερα την άποψή μου και μόνο αυτή. Δεν έθιξα, δεν κατηγόρησα, δεν χαρακτήρισα, δεν ακούμπησα καν τη δική σας ελευθερία,  ούτε του γείτονά μου, ούτε του κοινωνικού μου περίγυρου, που δε μ΄απασχολεί να γνωρίζει τις απόψεις μου, αλλά ούτε και κείνους φαντάζομαι. εσείς, επωνύμως, με κατασκλαβώσατε ( στην κυριολεξία)….. βουτήξατε χούφτες σφραγίδες, κι αρχίσατε να με σταμπάρετε με τους παρακάτω χαρακτηρισμούς και ιδιότητες: φοβισμένος, κενός, μοναχικός, ανεύθυνος, με απωθημένα, με προσποίηση, με σκοπιμότητες, για αλλότρια συμφέροντα, βολεψία, παραπλανητικό και προπαγανδιστή. αυτά όλα τα….στολίδια, ο επώνυμος προς τον ανώνυμο….. είστε βέβαιος, πως είμαι ακριβώς αυτό που περιγράφετε; πως δεν είμαι ίσως κάτι λιγότερο, κάτι περισσότερο ή ίσως κάτι λίγο ή πολύ διαφορετικό;

τελικά…..επιθυμώ να είμαι ανώνυμος, για να μπορώ να προστατεύομαι από τους επώνυμους. και θα ευχόμουν, μακάρι κι η ζωή να ήταν ένα blog…… για να μπορούμε, να…. γράφουμε  ανώνυμα…..

anonyma kai pali anonyma  

Φίλε ανώνυμε 

Οι σφραγίδες οι χαρακτηρισμοί και οι ιδιότητες δεν δόθηκαν από μένα! Δόθηκαν από τους Sigmund Feud και Alfred Adler 100 χρόνια πριν.

Όσο για την επιθυμία σου «…μακάρι η ζωή να ήταν ένα blog … για να μπορούμε …να γράφουμε ανώνυμα…» αυτή σίγουρα χρειάζεται τη βοήθεια των παραπάνω κυρίων ….!

Δημ. Συρμής