Τρίτη 21 Μαΐου 2019

ΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ




Μόλις 4 ημέρες υπολείπονται από τις επερχόμενες εκλογές.
Οι κάλπες αυτή τη φορά θα είναι μπόλικες. Τέσσαρες τον αριθμό!!
Αφ’ ενός θα πρέπει να επιλέξουμε τους εκπρόσωπους της χώρας μας στο Ευρωκοινοβούλιο και αφ’ εταίρου τους τοπικούς άρχοντες!
Παρακάτω θα ασχοληθούμε με τους τοπικούς και περιφερειακούς άρχοντες. Άλλωστε οι Έλληνες Ευρωβουλευτές ελάχιστο ως κανένα ρόλο παίζουν στην Ευρωβουλή. Τους πληρώνουμε βέβαια πλουσιοπάροχα ενώ αυτοί δεν στάθηκαν ικανοί ούτε το όνομα της Ελληνικής … φέτας να περισώσουν. Προσωπικά τους θεωρώ κηφήνες που απομυζούν τους κόπους μας!

Θα κληθούμε λοιπόν στις κάλπες να επιλέξουμε τους άρχοντες που θα διαφεντέψουνε, τουλάχιστον για πέντε χρόνια, τον τόπο και το μέλλον του.
Θα γίνουμε μάρτυρες, για μια ακόμα φορά, μια διαδικασίας που υποτίθεται ότι αποτελεί το ύψιστο και αναφαίρετο δικαίωμα κάθε πολίτη σε μια ελεύθερη και δημοκρατική χώρα. 
Ο Αβραάμ Λίνκολν έλεγε: Με μια σφαίρα σκοτώνεις τον εχθρό σου, με μια ψήφο το μέλλον των παιδιών σου!  
Αυτό βέβαια λίγοι το αντιλαμβάνονται καθώς το επίπεδο της πλειονότητας των ψηφοφόρων είναι εξαιρετικά χαμηλό!
Με ποια κριτήρια λοιπόν θα ψηφίσουμε τον ένα ή τον άλλο υποψήφιο;

Το Αμερικανικό ινστιτούτο marketing και δημόσιας πολιτικής (MPPC) εντάσσει αυτά τα κριτήρια σε 5 κατηγορίες.
1)    Κουλουράκια από πόρτα σε πόρτα! (cookies door to door)
2)    Υπόσχεση προσωπικής εξυπηρέτησης
3)    Συγγενής ή φίλος
4)    Εξωτερική εμφάνιση (ομορφιά), γνωστός στο κοινό από τα ΜΜΕ
5)    Αδιάφθοροι, οι έντιμοι, οι έξυπνοι, οι ικανοί, αυτοί που έχουν  θέληση για δουλειά, ανεξάρτητοι από κομματικές ταυτότητες.  Έργο κατά το παρελθόν, συμπεριφορά διπλωματικότητα, εργασία, ανιδιοτέλεια.   

Αλλά ας δούμε το καθένα ξεχωριστά.
1ο Κριτήριο : ο υποψήφιος πηγαίνει από πόρτα σε πόρτα, με σχετικό δώρο και κουβεντιάζει προσπαθώντας να πείσει τον ψηφοφόρο. Ο ψηφοφόρος, συνήθως χαμηλού επιπέδου, εντυπωσιάζεται από τον τρόπο του υποψηφίου, πιστεύει τις υποσχέσεις του ενώ η γενναιοδωρία του υποψηφίου με τα κουλουράκια καταγράφεται στο με θετικό πρόσημο στο υποσυνείδητο του!

2ο Κριτήριο: Ο υποψήφιος μαθαίνει τις ανάγκες, του ή των ψηφοφόρων και υπόσχεται άμεση ικανοποίηση είτε ατομικά (θα σου διορίσω τον ανεψιό, θα σου ασφαλτοστρώσω το δρόμο που πάει σπίτι σου κλπ) είτε συλλογικά θα σας φτιάξω πλατεία και το γνωστό: « θα σας φτιάξω σχολεία, μα δεν έχουμε παιδιά: θα σας φτιάξω και παιδιά!!!»  Αρκεί να διαβάσει κανείς με προσοχή τα φυλλάδια των υποψηφίων για να διαπιστώσει ότι το 80% αυτών των υποσχέσεων, που δίδονται με μορφή προγράμματος, είναι ανέφικτα! Έτσι ο ψηφοφόρος με την ελπίδα ικανοποίησης του μικρού ή μεγάλου συμφέροντος του, πείθεται.
3ο Κριτήριο: Συγγενής ή φίλος. Ο ψηφοφόρος αναγκάζεται να ψηφίσει το συγγενή ή το φίλο και μάλιστα αν του έχει κάποια υποχρέωση. Ο υποψήφιος συγγενής ή φίλος μπορεί να είναι άσχετος, τεμπέλης , ιδιοτελής, βλάκας. Δεν έχει σημασία! Σημασία έχει το ότι είναι φίλος ή συγγενής! (να σημειώσω εδώ ότι οι αρχηγοί των συνδυασμών περιλαμβάνουν αρκετούς άχρηστους επειδή έχουν μεγάλες οικογένειες)
4ο Κριτήριο η εμφάνιση του υποψηφίου. Περισσότερους ψήφους παίρνει ο όμορφος ή η όμορφη από τον ή την άσχημη. Εδώ προστίθεται και η τηλεοπτική φήμη του υποψηφίου. Η εξωτερική εμφάνιση και η διασημότητα δρουν καταλυτικά στο υποσυνείδητο.  (Ας μη μας φαίνεται παράξενο ότι οι αρχηγοί περιλαμβάνουν στους συνδυασμούς τους όμορφες γυναίκες ή άνδρες και διασημότητες πολλάκις ηλίθιους)

Πριν τις εκλογές!
         Δυστυχώς αυτά είναι τα κριτήρια με βάση τα οποία ψηφίζει η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων. 
Το εκλέγειν για την πλειονότητα των εκλογέων είναι μια σχετικά απλή διαδικασία, ενίοτε και διασκεδαστική, όταν μάλιστα να συνδυάζεται και με την εκδρομούλα στο χωριό μας…. και μάλιστα με τα έξοδα μετακίνησης πληρωμένα!

Το 5ο κριτήριο είναι αυτό των σκεπτόμενων ψηφοφόρων. Γι’ αυτούς το εκλέγειν αλλά και το εκλέγεσθαι δεν είναι εύκολη υπόθεση! Είναι, ένας σοβαρός προβληματισμός που σχετίζεται με την πρόοδο και ανάπτυξη του τόπου και κατά προέκταση με την ευημερία του συνόλου, μέρος του οποίου αποτελεί ο καθένας μας.
 Έτσι η επιλογή των κατάλληλων προσώπων για να αναλάβουν τη διακυβέρνηση του  τόπου, είναι για τον υπεύθυνο πολίτη μια επίπονη πνευματική διαδικασία, ένας πραγματικός πονοκέφαλος. Πρέπει να αποφασίσει, ποιοι είναι κατά τεκμήριο, οι αδιάφθοροι, οι έντιμοι, οι έξυπνοι, οι ικανοί, αυτοί που έχουν θέληση για δουλειά, οι ανεξάρτητοι από κομματικές ταυτότητες.  Κομματισμοί και ψευτοιδεολογίες δεν έχουν θέση σε τέτοιου είδους εκλογές.
Το 5ο κριτήριο θα το χωρίσουμε σε δύο μέρη: το ένα αφορά αυτούς που μπαίνουν για πρώτη φορά στον πολιτικό στίβο και το δεύτερο τους ήδη δοκιμασμένους. Έτσι φθάνουμε στον ψηφοφόρο που εξετάζει διεξοδικά τον πρωτοεισερχόμενο υποψήφιο, το χαρακτήρα του τις περγαμηνές του, το έργο του σε άλλους κοινωνικούς τομείς και αποφασίζει!
Στο δεύτερο σκέλος του 5ου κριτηρίου, υπεισέρχεται το έργο που επέδειξε ο υποψήφιος κατά το παρελθόν.
Ο υπεύθυνος νουνεχής πολίτης-ψηφοφόρος εξετάζει και κρίνει διεξοδικά εκείνο τον υποψήφιο που κατείχε ίδιες ή παρόμοιες ευθύνες κατά το παρελθόν. Κρίνει την εντιμότητα του, την εργατικότητα του, την ενεργητικότητα του, τη στάση του απέναντι στους αντιπάλους του, τις συμμαχίες που κατορθώνει να δημιουργήσει, τη διείσδυση και τον επηρεασμό των ανωτάτων οργάνων του κράτους προς όφελος του τόπου και τέλος το έργο που έχει κάνει στον τόπο! Συγγένειες, φιλίες, υποχρεώσεις, εξωτερική εμφάνιση, υποσχέσεις, τον αφήνουν αδιάφορο!

Μετά τις εκλογές
Αλλά ας έρθουμε στα δικά μας:

Περιφέρεια:

Οι τρεις επικρατέστεροι είναι:
Ο κ. Σπύρος Σπύρου Γιατρός παθολόγος. Υπήρξε περιφερειάρχης την περίοδο 2011-2014. Δυστυχώς ο κ. Σπύρου δεν κατόρθωσε να επιδείξει αξιόλογο έργο. Σχεδόν όλα τα έργα που ξεκίνησε με χρήματα ΕΣΠΑ έμειναν ημιτελή. Το λιμάνι της Ιθάκης ο κ. Σπύρου το καθυστέρησε 10 ολόκληρα χρόνια.
Η κα. Ρόδη Κράτσα κοινωνιολόγος (;) πρώην Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας. Ως Ευρωβουλευτής (με λίστα) δεν έδειξε σημαντικό έργο παρ΄ όλο που είχε εκλεγεί και αντιπρόεδρος της Ευρωβουλής! Καθαρά κομματικό στέλεχος που όλα της τα χρόνια δουλεύει για το κόμμα απομυζώντας τον δικό μας κόπο! Το χειρότερο όμως είναι ότι δεν έχει ιδέα από τοπική αυτοδιοίκηση και δεν γνωρίζει τίποτα για τα Ιόνια νησιά! Δεν έχει ιδέα για το που βρίσκονται τα έργα στο Ιόνιο! Δεν γνώριζε καν, ότι το νοσοκομείο Ζακύνθου λειτουργεί εδώ και ένα χρόνο, παρ’ όλο που κατάγεται από τη Ζάκυνθο.
Τέλος υποψήφιος θα είναι και ο νυν Περιφερειάρχης κ. Θόδωρος Γαλιατσάτος Ανεξάρτητος, Πολιτικός μηχανικός πολλά χρόνια στην αυτοδιοίκηση. Κατά τη διάρκεια των 4,5 χρόνων στην Περιφέρεια έγιναν πολλά έργα ενώ τελείωσαν και τα ημιτελή του κ. Σπύρου.
Ο κ. Γαλιατσάτος και το επιτελείο του ήταν οι μόνοι που τόσα χρόνια έδωσαν σημασία αλλά και προτεραιότητα στην Ιθάκη. Το λιμάνι στον πίσω Αετό κοντεύει να τελειώσει, η  βραχοπροστασία πραγματοποιήθηκε ενώ από τα πρώτα έργα ήταν η απομάκρυνση του επικίνδυνο πλωτό προβλήτα του από τις Φρίκες κλπ. κλπ.



Ας δούμε τώρα την Ιθάκη.

Υποψήφιοι εδώ για τη Δημαρχεία είναι η «Λαϊκή συσπείρωση» με επικεφαλής τον κ. Νώντα Μαυροκέφαλο που υποστηρίζεται από το ΚΚΕ. Η παράταξη αυτή εκφράζει τις απόψεις και αρχές του ΚΚΕ, γνωστές σε όλους.
Ο δεύτερος υποψήφιος συνδυασμός το «Βήμα μπροστά» έχει επικεφαλής τον νύν δήμαρχο κ. Διονύση Στανίτσα!  
Ο Δυονύσης Στανίτσας ένας νέος άνθρωπος, έξυπνος, οξυδερκής, ικανός, δουλευτής, ανιδιοτελής, τίμιος. Ο Στανίτσας, και οι συνεργάτες του, παρά το νεαρό της ηλικίας του, με χαρακτηριστική εξωστρέφεια,  κατάφεραν να ενώσουν αντικρουόμενες φωνές μέχρι του σημείου η αντιπολίτευση να συναινεί σε σημαντικές για τον τόπο αποφάσεις. Μακριά από κομματικές αντιπαραθέσεις και αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα, προχώρησαν σταθερά στη δημιουργία ενός κλήματος εμπιστοσύνης.
Σημαντικό ήταν ότι κατάφεραν να ανοίξουν πόρτες Υπουργείων και να δημιουργηθούν ευήκοα ώτα. Έτσι κατόρθωσαν να επιτύχουν την επιχορήγηση της γραμμής Πάτρα-Σάμη-Ιθάκη, να επανδρώσουν το κέντρο υγείας, να τους παραχωρηθούν δημόσια κτήρια, να επανενεργοποιήσουν προγραμματικές συμβάσεις κλπ κλπ.
Οργάνωσαν τις υπηρεσίες του Δήμου έτσι ώστε να αυξηθεί η παραγωγικότητα,  Σ’ αυτό πρέπει να συμπεριλάβουμε και την οργάνωση των οικονομικών που είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση των εσόδων του Δήμου κατά τουλάχιστον 700.000 €.
 Χρονίζουσες υποθέσεις όπως ο βιολογικός καθαρισμός, ο ξενώνας φιλοξενίας ηλικιωμένων (κληροδότημα Συρμή) η Μαρίνα στο Βαθύ, ο αρχαιολογικός χώρος του Αγ. Αθανασίου και πολλά άλλα, προχωρούν με γοργούς ρυθμούς και θα ολοκληρωθούν σύντομα.
Έτσι ο Στανίτσας αποδείχθηκε ο καλύτερος Δήμαρχος που είχε η Ιθάκη εδώ και δεκαετίες.

Τέλος φθάνουμε στο χωριό μας τον Πλατρειθιά


Εδώ υποψήφιοι κοινοτάρχες είναι :
Ο Λεωνίδας Διγαλέτος,  Συνταξιούχος Ηλεκτρολόγος υπερπόντιων πλοίων. Εξαίρετος συγχωριανός, πρόθυμος, εξυπηρετικός, χωρίς όμως σχετική πείρα από τοπική αυτοδιοίκηση!
Η Ζαχαρένια Γαβρίλη Συνταξιούχος ιδιωτική υπάλληλος και νυν κοινοτάρχης. Πρόθυμη εξυπηρετική και δουλευτής αλλά άτολμη και χωρίς όραμα!
Τέλος έχουμε την υποψηφιότητα του Γιάννη Ανδριανάτου (Αστραπόγιαννου) Πρώην Έπαρχου ο οποίος επέδειξε σημαντικότατο έργο το οποίο κατέκτησε με πυγμή! (Μπάρες σε όλο το οδικό δίκτυο,που έσωσαν ζωές, επισκευή και διάνοιξη δρόμων, γιατρό στο ΙΚΑ, επισκευή εντός μιας νυκτός του προβλήτα στο Κιόνι κλπ κλπ) επίσης ως πρόεδρος του κοινωφελούς ομίλου Πλατρειθιά μαζί με τους συνεργάτες του έφτιαξαν πλατείες, πλακόστρωτα, την πηγή του Καλάμου, τη βρύση στις Λίμνες κλπ κλπ. Στο ενεργητικό του επίσης είναι και το γήπεδο Βορείου Ιθάκης!
Είναι σαφές και αναμφισβήτητο ότι το έργο του Αστραπόγιαννου στο παρελθόν εγγυάται την πρόοδο του Πλατρειθιά στο μέλλον!      

Αυτά σε λίγες γραμμές για τα κριτήρια με βάση τα οποία επιλέγουμε τους υποψηφίους!
Κάποιοι θα πουν ότι τα γραφόμενα μου εμπεριέχουν ιδιοτέλεια, ιδιαίτερα τα όσα αφορούν τον τόπο μας. Εγώ όμως λέω ότι προσπάθησα να παρουσιάσω τα πράγματα όσο πιο ρεαλιστικά και αντικειμενικά μπορούσα και είμαι εδώ ανοικτός πάντα σε καλόπιστο διάλογο.
Ας προσπαθήσουμε να γίνουμε υπεύθυνοι πολίτες και να επιλέγουμε με βάση μόνο το 5ο κριτήριο! 
Μόνο έτσι ο τόπος μας και κατά προέκταση η χώρα μας, θα πάει μπροστά!

Βραχοπροστασία

ΜΕΓΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΙ ΑΓΙΑ ΕΛΕΝΗ


      

Ποιος ήταν ο Μέγας ή Άγιος Κωνσταντίνος τον οποίο  γιορτάζουμε σήμερα μαζί με τη μητέρα του Ελένη; Τι ρόλο έπαιξε    στο χριστιανισμό και γιατί αγιοποιήθηκε ένας Ρωμαίος    Αυτοκράτορας του οποίου ο βίος υπήρξε πλήρης πολεμικών  επιχειρήσεων, συνωμοσιών, στυγνών δολοφονιών και  καιροσκοπισμού;
Βεβαίως δεν είναι δυνατόν μέσα σε λίγες γραμμές να περιγράψουμε ένα σημαντικό Ρωμαίο Αυτοκράτορα, ωστόσο θα προσπαθήσουμε να φωτίσουμε μερικά σημεία προς χάρη της αλήθειας.
Για να μπορέσει κανείς να δει την αλήθεια θα πρέπει να μελετήσει εμπεριστατωμένα τους ιστορικούς της εποχής.
Ένα τεράστιο σφάλμα στο χώρο της ιστορίας, που οδηγεί αυτόχρημα στην αυτοκατάργηση του ιστορικού και των ερευνών του, είναι η χρησιμοποίηση της ιστορίας με οποιεσδήποτε διασκευές της κατά το δοκούν, ώστε να χρησιμοποιείται για να αποδειχθούν πράγματα που ιστορικά δεν θεμελιώνονται. Ένα άλλο επίσης πρόβλημα είναι όχι μόνο η ιδεολογική χρήση της ιστορίας και των πηγών ακόμη, αλλά και ο ιστορικός αναχρονισμός. Να επιχειρούνται δηλαδή ερμηνείες στα ιστορικά γεγονότα και στα ιστορικά πρόσωπα μέσα από κρίσεις και προϋποθέσεις του παρόντος. 
Μιλώντας για τον Μέγα Κωνσταντίνο, ποιες είναι οι πηγές από τις οποίες αντλούμε πληροφορίες;
Ο ένας ιστορικός είναι ο φίλος και συνεργάτης του Κωνσταντίνου, χριστιανός Ευσέβιος, μετέπειτα επίσκοπος Καισαρείας. Ο Ευσέβιος περιγράφει τα γεγονότα της εποχής μέσα από το πρίσμα της χριστιανικής πίστης.
Ο άλλος ιστορικός είναι ο Εθνικός, Ζώσιμος. Ο Ζώσιμος έγραψε την ιστορία του μετά το θάνατο του Αυτοκράτορα και θεωρείται ως πλέον αντικειμενικός.
Ο τρίτος είναι ο Λακτάντιος, επίσης χριστιανός και δάσκαλος του Κρίσπου γιού του Κωνσταντίνου.  
Ωστόσο και οι τρείς ιστορικοί περιγράφουν τον Μεγάλο Κωνσταντίνο ως ένα στυγνό στρατιωτικό και έξυπνο πολιτικό εκείνης της εποχής και τίποτα περισσότερο.
Ο Μέγας Κωνσταντίνος (Flavius Valerius Aurelius Constantinus), γνωστός και ως Κωνσταντίνος Α΄ ή Άγιος Κωνσταντίνος (στην Ορθόδοξη Εκκλησία μόνο) γεννήθηκε στη Ναϊσσό (σημερινή Νις της Σερβίας) στις 27 Φεβρουαρίου του 272 και πέθανε το 337 στη Νικομήδεια (σημερινό Ισμίτ στην Τουρκία). Ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας. Είχε θρακική-ιλλυρική καταγωγή.
 Ήταν αυτοκράτορας της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από το 312 έως το 324 και μονοκράτορας από το 324 έως το 337.Ο Κωνσταντίνος έμεινε στην ιστορία κυρίως για τρείς λόγους:
1.   Το 313 στη σύνοδο του Μεδιολάνου, (σημερινό Μιλάνο) υπέγραψε διάταγμα ανεξιθρησκίας για πρώτη φορά στην ιστορία. Έτσι οι χριστιανοί έπαψαν να διώκονται.
2.   Μετέφερε την πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας στη Κωνσταντινούπολη αντί της Ρώμης
3.   Συγκάλεσε την Α’ Οικουμενική σύνοδο στη Νίκαια της Γαλλίας η οποία υπήρξε καθοριστική για την μετέπειτα εξέλιξη της χριστιανικής θρησκείας.
Ο Κωνσταντίνος διεξήγαγε πλήθος εμφυλίων πολέμων και μέσα από συνωμοσίες, ίντριγκες, ύπουλες δολοφονίες, κατόρθωσε από απλός χιλίαρχος να ανακηρυχτεί σε αυτοκράτορα. Ο «χριστιανός» Κωνσταντίνος δεν δίστασε να δολοφονήσει μεταξύ πολλών άλλων και  τον πεθερό του Μαξιμινιανό, τον κουνιάδο του Μαξέντιο, τούς γαμβρούς του Λικίνιο και Βασσιανό. Και το χειρότερο δολοφόνησε το γιό του Κρίσπο και τη δεύτερη σύζυγο του Φάουστα. (Για το λόγο αυτό η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία δεν τον έχει ανακηρύξει ως άγιο).
Στο έργο του ο Κωνσταντίνος είχε ως συμπαραστάτη τη μητέρα του Ελένα (Flavia Iulia Helena Augusta). Τα ιστορικά γεγονότα δείχνουν ότι πίσω από κάθε ενέργεια του Αυτοκράτορα βρίσκονταν η μητέρα του Ελένα. Για παράδειγμα αυτή ήταν που τον έπεισε να πνίξει μέσα στο καυτό λουτρό την γυναίκα του Φάουστα!
Η Ελένα ήταν ταπεινής καταγωγής, κόρη ταβερνιάρη και παλλακίδα του πατέρα του Κωνσταντίνου, Κωνσταντίνου Χλωρού του Α’. Γεννήθηκε το 248 ή το 249 μ.Χ. στο Δρέπανο (σημερινή Γιάλοβα) της Βιθυνίας. Ήταν μια ιδιαίτερα δυναμική γυναίκα και επηρέαζε άμεσα τον Αυτοκράτορα. Μελέτησε το χριστιανισμό χωρίς ποτέ να βαπτιστεί (ο Ευσέβιος έχει διαφορετική άποψη).
Δική της ήταν η ιδέα του οράματος του Κωνσταντίνου, να διαδώσει το μύθο του «Εν τούτω νίκα»  (in hoc signo vinces) πριν τη μάχη του Τίβερη, που θα είχε να αντιμετωπίσει το στρατό του κουνιάδου του Μαξέντιου. Τότε ο Κωνσταντίνος είχε στις τάξεις του πολλούς χριστιανούς στους οποίους έπρεπε να δώσει κίνητρο για να πολεμήσουν σκληρά.
Ποιο ήταν όμως το κίνητρο που οδήγησε τον Κωνσταντίνο να μεταστραφεί υπέρ των χριστιανών; Η απάντηση είναι απλή και συνάγεται από τα γραφόμενα όλων των ιστορικών: Ήταν καθαρά λόγοι πολιτικοί!
Διορατικός όντας, έβλεπε την άνοδο του χριστιανισμού και αποφάσισε να συνδιαλλαχτεί με τους χριστιανούς.
Έτσι, οι χριστιανοί, πέραν της αυτονόητης αναγνώρισης και νομιμοποίησης, κέρδισαν κρατικά αξιώματα, αποκατάσταση περιουσιακών στοιχείων, οικονομικά προνόμια, απόκτηση γης, ο κλήρος φορολογική απαλλαγή, χορηγίες και δικαίωμα ιδιοκτησίας επί ναών των εθνικών. Σε αντάλλαγμα, οι χριστιανοί σταμάτησαν πλέον ν' αρνούνται την στράτευση (η οποία ήταν και το κυρίως ζητούμενο για τον Κωνσταντίνο), του παραχώρησαν δικαιοδοσία πάνω σε θεολογικά ζητήματα, καθώς και στον διορισμό επισκόπων, ενώ τον έχρισαν και ως...13ο απόστολο (ισαπόστολος). Με λίγα λόγια, ο Κωνσταντίνος ανέλαβε την προστασία και κηδεμονία της χριστιανικής πίστης.
Βεβαίως ο Κωνσταντίνος ουδέποτε έγινε χριστιανός (παρά τα όσα ψευδή αναφέρονται στα … σχολικά μας βιβλία) αντίθετα μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής του θυσίαζε στον Δία (Zeus) ως Pontifex Maximus.
Όπως είπαμε παραπάνω ο Μέγας Κωνσταντίνος κήρυξε την Ανεξιθρησκία, όμως δεν επέβαλε το χριστιανισμό ως επίσημη θρησκεία.Αυτό το έκανε ο Θεοδόσιος ( Flavius Theodosius Augustus,) 347-395), γνωστός και ως Μέγας Θεοδόσιος.
Ο Θεοδόσιος επέβαλε το χριστιανισμό δια της βίας, κατεδάφισε και έκαψε πολλά από τα αρχαία μνημεία, κατάργησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, απαγόρευσε δια θανάτου τη λατρεία των παλαιών θεών και βεβαίως χρησιμοποιούσε βασανιστήρια για να επιβάλει τη χριστιανική πίστη.
Η αρχή είχε γίνει από το δευτερότοκο γιό του Μεγάλου Κωνσταντίνου, Κωνσταντίνο τον Β’ και συνεχίσθηκε από τον έτερο γιό του, Κωνστάντιο, με την ίδρυση της Σκυθούπολης, (Beit She'an στο Ισραήλ), κέντρο στο οποίο βασανίζονταν οι Έλληνες «εθνικοί». Στη Σκυθούπολη μαρτύρησαν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες. Τα κρεματόριο της Σκυθούπολης έκλεισε από τον Αυτοκράτορα Ιουλιανό, γνωστό στα σχολικά βιβλία ως «παραβάτη». Αναβίωσε όμως επί Θεοδοσίου.
ΣΚΥΘΟΥΠΟΛΗ
Τελικά ο ολετήρας της Ελληνικής φιλοσοφίας και του Ελληνικού πνεύματος και κατά προέκταση του παγκόσμιου πολιτισμού ήταν ο Θεοδόσιος. Επέβαλε τον χριστιανικό σκοταδισμό με βία και αίμα! Δυστυχώς ακόμα και σήμερα τα σχολικά βιβλία τον αναφέρουν ως «Μέγα».
Αναρωτιέμαι ως πότε  θα χειραγωγούμαστε από το σκοταδισμό της εκκλησίας!!!