Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011

ΑΥΤΟΕΠΙΓΝΩΣΗ


 Του Πάνου Συκιώτη*

Αυτοεπίγνωση είναι το να γνωρίζει κανείς την εσωτερική του κατάσταση, τις προτιμήσεις, τα προσωπικά το αποθέματα και να έχει επαφή με τη διαίσθησή του.
Η αυτοεπίγνωση εμπεριέχει τις εξής δεξιότητες:
Την επίγνωση των συναισθημάτων. Το να αναγνωρίζει δηλαδή κανείς τα συναισθήματά του, τις επιπτώσεις και τα αποτελέσματά τους.
Την ακριβή αυτοαξιολόγηση. Το να γνωρίζει κανείς τα ισχυρά και ασθενή σημεία του χαρακτήρα του και να γνωρίζει τα όριά του.
Την αυτοπεποίθηση. Δηλαδή τη σιγουριά που έχει κάποιος όταν γνωρίζει καλά την πραγματική του αξία και τις ικανότητές του.
Ποιο είναι το όφελος της Αυτοεπίγνωσης.
Παράδειγμα: Σε ένα καθηγητή ενός λυκείου με καρδιολογικά προβλήματα δόθηκε ένα φορητό μηχάνημα ελέγχου του καρδιακού ρυθμού. Έπρεπε να γνωρίζει τους καρδιακούς του παλμούς γιατί όταν έφταναν τους 150/min ήταν σήμα κινδύνου και έπρεπε να πάρει φάρμακο και να αναπαυθεί.
          Μια μέρα πήγε σε μια σύσκεψη και ενώ ο ίδιος θεωρούσε ότι δεν τον επηρέαζαν οι συζητήσεις το μηχάνημα έδειξε 150 παλμούς ανά 1 min.
          Δεν είχε συνειδητοποιήσει πόσο πολύ εκνευριζόταν με τους μικροτσακωμούς που γίνονταν κατά τη διάρκεια της σύσκεψης.
Αυτό έγινε γιατί ο καθηγητής δεν είχε επίγνωση των συναισθημάτων του και έτσι δεν μπορούσε να χειρισθεί το στρες.
          Έχει αποδειχθεί ότι η επίγνωση των συναισθημάτων που υπολανθάνουν μπορεί να έχει σωτήρια αποτελέσματα.
          Παράδειγμα: Ένας μεγάλος αριθμός διευθυντών μεγάλων επιχειρήσεων περίπου 63 απελύθησαν από την εργασία τους. Φυσικά, ήσαν θυμωμένοι και επιθετικοί. Έλαβαν μέρος σε μια μελέτη στο Πανεπιστήμιο Σάουθερν Μεθόντιστ.
          Στους μισούς δόθηκε η οδηγία να κρατούν ημερολόγιο επί 5 ημέρες, αφιερώνοντας 20 λεπτά την ημέρα για να καταγράφουν τα βαθύτερα συναισθήματα και τις σκέψεις τους γι’ αυτά που τους συνέβαιναν.
          Εκείνοι που κράτησαν ημερολόγιο δηλαδή οι μισοί βρήκαν νέες δουλειές πιο γρήγορα από εκείνους που δεν κράτησαν ημερολόγιο.
          Προφανώς εκείνοι οι οποίοι κράτησαν ημερολόγιο απέκτησαν μεγαλύτερη επίγνωση των συναισθημάτων τους και έτσι μπόρεσαν πιο εύκολα να τα ελέγξουν και έτσι πιο ήρεμοι και με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση μπόρεσαν να ψάξουν και να βρουν δουλειά.
          Η συναισθηματική διαύγεια μας βοηθάει να αντιμετωπίζουμε την κακή διάθεση. Όσο καλύτερα γνωρίζουμε τα συναισθήματά μας και τις ικανότητές μας, τόσο καλύτερα μπορούμε να ελέγχουμε τα συναισθηματικά μας ξεσπάσματα και τόσο πιο γρήγορα μπορούμε να ξεφύγουμε από μια δυσάρεστη κατάσταση.
          Εκείνοι οι οποίοι συνέρχονται πιο γρήγορα, είναι αυτοί οι οποίοι διαθέτουν μεγαλύτερη συναισθηματική διαύγεια.
          Βέβαια, η διατήρηση της ψυχραιμίας δεν είναι εύκολη υπόθεση. πολλοί άνθρωποι φαίνονται ψύχραιμοι, ήρεμοι ενώ βράζουν μέσα τους. Πρέπει και αυτοί να βρουν τρόπο να χειρισθούν τα συναισθήματα της δυσφορίας, και το άγχος που αισθάνονται.
          Η συνεχής καταπίεση έντονων συναισθημάτων έχει αρκετά μειονεκτήματα. Άτομα τα οποία λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο συχνά δεν καταφέρνουν να προχωρήσουν σε οποιαδήποτε ενέργεια για να βελτιώσουν την κατάστασή τους. Μπορεί να μην δείχνουν εξωτερικά σημάδια αρνητικών συναισθημάτων όπως άγχος, φόβου, θυμού, επιθετικότητας, ωστόσο υποφέρουν από ένα εσωτερικό αναβρασμό. αποτέλεσμα αυτού του αναβρασμού είναι η εμφάνιση συμπτωμάτων όπως πονοκέφαλοι, νευρικότητα, αϋπνία, πεπτικές διαταραχές.
          Βλέπουμε λοιπόν, ότι σε επίπεδο υγείας και αυτοί που κρατούν την ψυχραιμία τους αλλά βράζουν μέσα τους και αυτοί οι οποίοι εκρήγνυνται αντιμετωπίζουν τους ίδιους κινδύνους.
          Γι’ αυτό η αυτοεπίγνωση δεν είναι αρκετή. Δεν πρέπει μόνο να γνωρίζουμε τα συναισθήματά μας και τις ικανότητές μας, αλλά πρέπει να μπορούμε και να τα ελέγχουμε.
          Παράδειγμα: Κάποιος σταματάει το αυτοκίνητό του παράνομα σε ένα πολυσύχναστο δρόμο και μπαίνει μέσα σε ένα κατάστημα να ψωνίσει. Όταν βγαίνει έξω βιαστικά, βλέπει έναν τροχονόμο να του έχει κόψει κλήση και επί πλέον έχει έλθει και ο γερανός και παίρνει το αυτοκίνητό του. Ο οδηγός εξαγριωμένος φωνάζει και φέρεται με απρέπεια. Ο αστυνομικός προφανώς εκνευρισμένος καταφέρνει να συγκρατήσει το θυμό του και να δώσει μια ήρεμη απάντηση.
          Ο αυτοέλεγχο είναι σημαντικός για εκείνους που επιβάλλουν το νόμο. Σε διάφορες περιστάσεις οι αστυνομικοί αναγκάζονται να δώσουν μεγάλο αγώνα για να συγκρατήσουν την ενστικτώδη αντίδρασή τους απέναντι στην έλλειψη σεβασμού. Αυτή η έλλειψη σεβασμού εκλαμβάνεται από τους αστυνομικούς σαν ένδειξη ότι η εξουσία περνάει στα χέρια του άλλου.
          Οι διάφορες μελέτες έχουν δείξει ότι οι αστυνομικοί με την καλύτερη επίδοση χρησιμοποιούν τη λιγότερη βία.
          Προσεγγίζουν τα οξύθυμα άτομα με ηρεμία και επαγγελματική συμπεριφορά και διαθέτουν ιδιαίτερες ικανότητες στην αποκλιμάκωση της έντασης.
          Η αρχή της διατήρησης της ηρεμίας παρά τις προκλήσεις ισχύει για όλους όσους αντιμετωπίζουν συχνά αντιπαθητικούς ή εκνευρισμένους ανθρώπους στην εργασία τους. Ανάμεσα στους συμβούλους και τους ψυχοθεραπευτές για παράδειγμα, εκείνοι με τη διακεκριμένη επίδοση αντιδρούν ήρεμα σε μια προσωπική επίθεση από την πλευρά του ασθενή. Το ίδιο ισχύει και για τις αεροσυνοδούς με ξεχωριστή επίδοση οι οποίες βρίσκονται αντιμέτωπες με δυσάρεστους επιβάτες.
          Ανάμεσα στους διευθυντές και τα στελέχη, επίσης, εκείνοι με τη διακεκριμένη επίδοση καταφέρνουν να εξισορροπούν την ορμή, τη φιλοδοξία και την αυτοπεποίθησή τους με τον αυτοέλεγχο, τιθασεύοντας τις προσωπικές τους ανάγκες χάρις της καλής συνεργασίας προς εξυπηρέτηση των στόχων του οργανισμού.
          Πολλές φορές νιώθουμε συναισθήματα χωρίς να μπορούμε να εντοπίσουμε τη φύση τους, γιατί φυσικά έχουμε μικρή αυτοεπίγνωση.
          Παράδειγμα: Η Μαρία την περασμένη Κυριακή τα έβαλε με τον άνδρα της. Δεν ξέρει γιατί. Της ζητάω να μου διηγηθεί τις συνθήκες που επικρατούσαν όταν ένιωσε τον ασυγκράτητο θυμό.
          Είχαν πάει στο εξοχικό τους με ένα φιλικό ζευγάρι του συζύγου της, το οποίο όμως δεν εγνώριζε. Παρόλο που το ζευγάρι ήσαν άνθρωποι συμπαθητικοί και θα μπορούσε να σχετισθεί μαζί τους εν τούτοις δεν τα κατάφερε. Ήταν συγκρατημένη, δεν είχε εμπιστοσύνη στον εαυτό της, δυσκολευόταν να μιλήσει γιατί φοβόταν ότι οι άλλοι θα την θεωρούσαν αμόρφωτη. Η Μαρία ήξερε ότι είχε δυσκολία στην επικοινωνία κυρίως με αγνώστους και είχε αποφασίσει να καταβάλλει προσπάθειες να βελτιώσει την ικανότητάς της για επικοινωνία.
          Γι’ αυτό είχε προτείνει να πάνε μια βόλτα στη φύση μήπως εκεί μπορέσει και επικοινωνήσει καλύτερα. Δυστυχώς λόγω βροχής ο περίπατος ανεβλήθη. Η Μαρία ένιωσε μεγάλη απογοήτευση. Η επιθυμία της για επικοινωνία ματαιώθηκε. Ο θυμός της ξέσπασε ανεξέλεγκτα για ασήμαντη αφορμή.
          Η Μαρία δεν έχει σαφή επίγνωση των συναισθημάτων της, τις επιπτώσεις και τα αποτελέσματά τους και κατά συνέπεια έχει μικρή αυτοεπίγνωση και ελαττωμένο αυτοέλεγχο.
Προσαρμοστικότητα:
          Συγκρίνουμε δύο στελέχη εταιρειών. Το ένα βασανίζεται από ένταση. Λέει «Η ζωή μου θυμίζει αγώνα δρόμου. Προσπαθώ να προλάβω κάτι, να ανταποκριθώ στις προθεσμίες που μου επιβάλλονται, είμαι νευρικός και γεμάτος ένταση και συχνά βαριέμαι».
          Το άλλο στέλεχος λέει: «Δεν βαριέμαι σχεδόν ποτέ, είμαι συνεχώς στον αγώνα και ό,τι κάνω το απολαμβάνω».
          Ο τελευταίος διαθέτει ανθεκτικότητα. Πρόκειται για μια ιδιότητα να μένει κανείς αφοσιωμένος, να αισθάνεται ότι έχει τον έλεγχο και να θεωρεί το στρες σαν πρόκληση και όχι απειλή.
          Υπ’ αυτή την έννοια υπάρχουν δύο είδη στρες. Το καλό και το κακό και αντιστοιχούν σε δύο διαφορετικά βιολογικά συστήματα.
          Το καλό στρες ενεργοποιεί το συμπαθητικό μας σύστημα το οποίο λειτουργεί σε φυσιολογικό ρυθμό ώστε η διάθεσή μας να είναι θετική και η ικανότητά μας να σκεφτόμαστε και να αντιδρούμε βρίσκεται στο βέλτιστο επίπεδο.
          Ενώ το κακό στρες το έντονο προκαλεί την έκκριση σε μεγάλη ποσότητα ουσιών όπως οι κατεχολαμίνες, η ανδρεναλίνη, η νοραδρεναλίνη και η κορτιζόλη. Οι ουσίες αυτές σε μεγάλες ποσότητες δημιουργούν βλάβες στον οργανισμό όπως κακή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος με αποτέλεσμα την μειωμένη αντίσταση του οργανισμού στις διάφορες ασθένειες.

Ο Παναγιώτης Συκιώτης είναι  Νευρολόγος – Ψυχίατρος – Ψυχαναλυτής,  Image Maker,  Πρόεδρος Ε.Α.Ε.Π.,
Υψηλών Αλωνίων 14, 262 24, Πάτρα, Τηλ. – Fax.: 2610-314339, κιν.: 6944-977292

ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΙΘΑΚΗ



         

                                                                           Του Δημοσθένη Συρμή
ΠΑΡΑΛΙΑ "ΜΑΡΜΑΚΑΣ"

Το να κρίνει και να ελέγχει ο πολίτης αλλά και ο τύπος την εξουσία και να εκφράζει την άποψή του γι΄ αυτή, ελεύθερα και αβίαστα αποτελεί την πρώτη αρχή της Δημοκρατίας. Όμως η κριτική πρέπει να είναι καλόπιστη και να έχει ως γνώμονα το συμφέρον του τόπου το οποίο καλείται να υπηρετήσει η συγκεκριμένη εξουσία.
Η κριτική πρέπει να αφορά το έργο που επιτελείται από την εξουσία, τη διαχείριση των προβλημάτων, τη διαχείριση των οικονομικών, την επίτευξη των στόχων. Μόνο αυτού του είδους η κριτική είναι εποικοδομητική για τον τόπο.   
Εδώ σε τούτο τον τόπο στο νησί μας για πρώτη φορά Δήμαρχος υφίσταται τόσο μεγάλη κριτική και κατηγορίες. Φταίνε αυτοί που χάσανε την εξουσία; Φταίει ο εγωκεντρισμός του Δημάρχου και το «βουλώστε το και εξαφανισθείτε!»  δεν γνωρίζω δεν είμαι ψυχολόγος!
Εκείνο όμως που γνωρίζω είναι ότι όλη αυτή την ιστορία την πληρώνει το νησί μας.
Ανάμεσα λοιπόν στις κατηγορίες που υφίσταται καθημερινά ο Δήμαρχος είναι και το ότι δεν έχει επιδείξει έργο εννέα μήνες τώρα.
Όμως τι αν ξεκινούσε κάποιο έργο; Ήταν σίγουρο ότι κάποια δικαιολογία θα εύρισκαν για να τον σταματήσουν οι «εσχάτως νομιμόφρονες» της Ιθάκης.
Να τον μποϋκοτάρουν να τον προπηλακίσουν και γιατί όχι να τον κλείσουν φυλακή αν μπορέσουν. Ποιοι; Μα αυτοί οι ίδιοι που τον κατηγορούν ότι …δεν κάνει έργα!!!
Γιατί ξεκίνησε να κάνει έργο και μάλιστα στη Βόρεια Ιθάκη.
Ένα έργο πνοής, ένα έργο που θα έπρεπε να είχε γίνει χρόνια τώρα, ένα έργο που θα αναπτύξει ένα από τα ωραιότερα κομμάτια του νησιού μας.
Όμως οι ψυχασθενείς ανεγκέφαλοι ανώνυμοι ξαναχτύπησαν. Ήλπιζαν να δουν το Δήμαρχο να σέρνεται στην αστυνομία και τα δικαστήρια για να ικανοποιήσουν το αρρωστημένο τους εγώ. 
Αντί όμως του Δημάρχου βρέθηκαν στην αστυνομία ο γηραιός Πρόεδρος του Πλατρειθιά, ένας άνθρωπος που έχει προσφέρει πολλά στον τόπο και οι χειριστές των μηχανημάτων.
Με ποια όμως δικαιοδοσία παρεμβαίνει η αστυνομία και κάθε είδους εξουσία σε ένα δημοτικό έργο;
Δυστυχώς με βάση αναχρονιστικούς, μη ρεαλιστικούς και εν πολλοίς επιζήμιους νόμους. Νόμους που εμποδίζουν την ανάπτυξη και καθυστερούν την πορεία της βελτίωσης του τόπου. Οι νόμοι αυτοί, λίγο ή πολύ, είναι που φρενάρουν τις επενδύσεις και τρέπουν σε φυγή τους επενδυτές, έχοντας φέρει τη χώρα στο σημερινό αδιέξοδο.
Όμως οι αρχές κάνουν το «καθήκον» τους. Εφαρμόζουν τους «νόμους». Ενίοτε όμως επιδεικνύοντας υπερβολικό ζήλο και μεταχειρίζονται, ανθρώπους προσφοράς, ανθρώπους αξίας, ανθρώπους κοινωνικά άμεμπτους ως κοινούς εγκληματίες. Αυτό κ. Υπουργέ είναι απαράδεκτο και πρέπει να σταματήσει εδώ και τώρα.
Κάπως έτσι λοιπόν οι ανεγκέφαλοι κομπλεξικοί σταμάτησαν το έργο εξομάλυνσης και διαπλάτυνσης του δρόμου προς Μάρμακα. Έσπευσαν μάλιστα να ειδοποιήσουν και ιδιοκτήτριες εξ Αθηνών, αγροτεμαχίου από το οποίο η μπουλντόζα αποστέρησε… πενήντα περίπου τετραγωνικά μέτρα προκειμένου να διαπλατυνθεί ο δρόμος και οι οποίες κατέφθασαν εν εξάλλω καταστάσει απειλώντας Θεούς και δαίμονες.
Αναρωτιέμαι καμιά φορά: κοινή λογική δεν υπάρχει; Δεν καταλαβαίνουν οι εν λόγω κυρίες ότι ο δρόμος θα δώσει τεράστια αξία στο αγροτεμάχιο τους;
Μα θα μου πείτε δεν τις ρώτησαν δεν τους εξήγησαν!
Ως προς αυτό είχαν απόλυτο δίκιο!
Οι υπεύθυνοι για το έργο έπρεπε να βρουν τους ιδιοκτήτες, να τους εξηγήσουν και να ζητήσουν την έγγραφη συγκατάθεση τους.
Προφανώς αυτό δεν έγινε, και δημιούργησε στις μεν ιδιοκτήτριες δικαιολογημένο εκνευρισμό στους δε ρουφιάνους πεδίο δράσης που έσπευσαν να βάλουν σε κίνηση και άλλους …εμπλεκόμενους φορείς όπως Δασαρχεία, πολεοδομίες, περιβαλλοντολόγους, οικολόγους κλπ κλπ, ώστε το έργο να μη γίνει ποτέ.
ΠΑΡΑΛΙΑ ΑΛΥΚΕΣ - Ο ΒΑΛΤΟΣ ΠΙΣΩ
 Όπως όμως και να έχει το πράγμα σε πείσμα όλων αυτών, το έργο πρέπει να γίνει.
Δεν πρέπει να πτοηθούν ούτε ο Δήμαρχος ούτε ο κοινοτάρχης από τους όποιους κακόβουλους, ούτε βέβαια από κάποιους δύστροπους ιδιοκτήτες που αδυνατούν να καταλάβουν ότι η περιουσία τους παίρνει αξία. Ο δρόμος πρέπει να συνεχίσει μέχρι την κατάληξη του στον Μαγουλά.  
Επίσης πρέπει να αποξηρανθεί ο βάλτος που σχηματίζεται στην παραλία Αλυκές. Κάποτε εκεί ήταν πραγματικές αλυκές. Ο κόσμος μάζευε αλάτι. Ο καθένας είχε και ένα κομμάτι από το οποίο μάζευε το αλάτι του και βέβαια το συντηρούσε. Για το λόγο αυτό το κομμάτι αυτό αποτελεί κοινή περιουσία, δηλαδή ανήκει στο Δήμο.
Μετά τον πόλεμο οι αλυκές εγκαταλείφθηκαν με αποτέλεσμα το  μέρος να μετατραπεί σε λασπώδη λίμνη. Κάποιοι πίστεψαν ότι η λάσπη τους έκανε καλό στα αρθριτικά και επιδόθηκαν σε …λασπόλουτρα. (μου θυμίζει τα παιδικά μας χρόνια που όταν κοβόμαστε, μας σύστηναν οι παλαιότεροι να βάλουμε βουνιά από γάιδαρο για να σταματήσει το αίμα… πως γλιτώναμε από τον τέτανο ένας Θεός ξέρει!)
Κάποτε σταμάτησαν και τα … «ιαματικά» λασπόλουτρα και το μέρος μετατράπηκε κυριολεκτικά σε βάλτο, εστία μόλυνσης, για την ευρύτερη περιοχή μιας και φιλοξενεί εκατομμύρια κουνούπια.
Ωστόσο η παραλία εκεί είναι εκπληκτική, από ψιλό άσπρο βότσαλο και το τοπίο υπέροχο. Θα μπορούσε να είναι μια από τις καλύτερες πλαζ του νησιού μας με μεγάλη επισκεψημότητα και εκατοντάδες λουόμενους, όμως η δυσωδία που αναδύεται από το βάλτο αποτρέπει τους πάντες.
Η αποξήρανση του βάλτου είναι επιβεβλημένη, πρώτον λόγους τουριστικής ανάπτυξης και δεύτερο και σημαντικότερο, για λόγους υγείας.
Ωστόσο κάποιοι έχουν αντίθετη άποψη. Φθάνουν μάλιστα στο σημείο να ισχυρίζονται ότι η «λίμνη» (έλεος) είναι…. βιότοπος !!!  Πάλι καλά που δεν μας μίλησαν και…. για το πέταγμα των Ερωδιών!  Μας είπαν επιπλέον ότι αν ο Δήμαρχος τολμήσει να προχωρήσει στην αποξήρανση, θα πάει… δεμένος.
Σαν να μην έφθαναν οι ρουφιάνοι και οι ανεγκέφαλοι έχουμε βλέπετε και τους οικολογίζοντες!!!
Ε πώς λοιπόν να περιμένουμε ανάπτυξη σ’ αυτό τον τόπο!