Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2019



Η ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑ ΥΠΑΡΚΤΟ Ή ΟΧΙ ΠΡΟΣΩΠΟ;







          Η ρήση «Πίστευε και μη ερεύνα» δεν με αντιπροσωπεύει! Η ρήση αυτή, κατασκεύασμα των «αγίων πατέρων» δεν έχει καμία σχέση με το Χριστό και τη διδασκαλία του. Απλά οδηγεί στο σκοταδισμό και επειδή απεχθάνομαι το σκοταδισμό ερευνώ για να μάθω την αλήθεια. 
Έτσι λοιπόν σήμερα, επ’ ευκαιρία της γιορτής, θα ερευνήσουμε την ιστορικότητα της Αγίας Αικατερίνης!  
Υπήρξε ή όχι η Αγία Αικατερίνη;
...............

Σύμφωνα λοιπόν, αποκλειστικά, με τους Εκκλησιαστικούς συγγραφείς και τους υμνολόγους της Εκκλησίας, η Αγία Αικατερίνη γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 282 μ.χ. επί Μαξιμίνου, ηγέτη τότε της Αιγύπτου και μετέπειτα Αυτοκράτορα.  

Κατάγονταν από βασιλική και πλούσια οικογένεια και ήταν εξαιρετικά όμορφη και φιλομαθής.  Έλαβε μεγάλη μόρφωση και ήταν κάτοχος της λατινικής και της ελληνικής γλώσσας. Σπούδασε φιλοσοφία, ρητορική και άλλες ξένες γλώσσες της εποχής της.

Από νεαρή ηλικία προσελκύσθηκε από την χριστιανική διδασκαλία την οποία μελέτησε και αφού ασπάσθηκε τον Χριστιανισμό, εργάσθηκε με ενθουσιασμό για την διάδοσή του, με μεγάλη επιτυχία χάριν της ρητορικής της δεινότητας και των πολλών γνώσεών της.

Ο Μαξιμίνος, κυβερνήτης της Αιγύπτου υπήρξε φανατικός χριστιανομάχος και προσπάθησε να μεταστρέψει την Αγία χωρίς όμως αποτέλεσμα. Τουναντίον όταν η Αικατερίνα μιλούσε κατόρθωνε να εκχριστιανίζει το μεγαλύτερο μέρος των συνομιλητών της. Αυτό εξόργισε τον Αυτοκράτορα ο οποίος προσπαθώντας να την μεταπείσει την υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια. Η Αγία δεν υπέκυψε και τελικά θανατώθηκε το 305 μ.χ.


Αυτά όλα τα γνωρίζουμε, όπως είπαμε, από τους εκκλησιαστικούς υμνολόγους!

Το περίεργο όμως είναι ότι η ζωή και η δράση της Αγίας Αικατερίνης άρχισε να γράφεται πέντε αιώνες μετά τον υποτιθέμενο θάνατό της!!!! Δηλαδή στα τέλη του 9ου αιώνα!
Για την δράση και την ζωή της Αγίας δεν υπάρχουν καθόλου ιστορικές πληροφορίες. 

Κανένας απολύτως από τους γνωστούς ιστορικούς της εποχής δεν αναφέρεται στην Αγία. Ούτε ένας μάρτυρας δεν επιβεβαιώνει την ύπαρξή της.

Αν όμως είχε τόσο μεγάλο έργο και δεν ήταν φυσικό να υπάρχουν ιστορικές αναφορές;


Λέγεται ότι τα λείψανα της μεταφέρθηκαν στην Μονή της Αγίας Αικατερίνης του Σινά, μόνο που η μονή κτίσθηκε γύρω στο 550μ.χ. δηλαδή 250 χρόνια μετά το "μαρτυρικό της θάνατο"!!! Σε αυτά τα 250 χρόνια που φυλάσσονταν τα λείψανα της Αγίας; Τώρα το ότι το λείψανο αποκαλύφθηκε με …όνειρο στους μοναχούς του Σινά δυόμισι αιώνες μετά, δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική!  

Τα ερωτήματα αυτά βέβαια, δεν σημαίνουν πως η σχετική παράδοση περί της Αγίας Αικατερίνης στερείται ιστορικής βάσης.

Πολλοί ιστορικοί πιστεύουν και τεκμηριώνουν ότι η Αγία Αικατερίνη δεν είναι παρά ένα ακόμα κατασκεύασμα των εκκλησιαστικών πατέρων.

Η ιστορική δε βάση είναι, πιθανόν, ο βίος της Ελληνίδας Υπατίας της Αλεξανδρινής, της νεοπλατωνικής φιλοσόφου και μαθηματικού του 5ου μ.χ. αιώνα. Η Υπατία υπήρξε καθαρά ιστορικό πρόσωπο καθώς υπάρχουν εκατοντάδες πληροφορίες από διάφορες πηγές για αυτή και το έργο της.


Κόρη του αστρονόμου Θέωνα έλαβε εξαιρετική μόρφωση και ταξίδεψε στην Αθήνα όπου εντρύφησε στην Πλατωνική θεωρία. Υπήρξε γυναίκα εξαιρετικού κάλους και εξυπνάδας.  « Ήταν αγνή και άξια σεβασμού, καθηγήτρια μαθηματικών και της νεοπλατωνικής φιλοσοφίας στην Αλεξάνδρεια. Φορώντας την κλασική χλαμύδα των φιλόσοφων δίδασκε δημόσια σε κοινό αποτελούμενο από εθνικούς και χριστιανούς.» μας λέει ο ιστορικός της εποχής Σωκράτης ο Σχολαστικός.

Δυστυχώς η Υπατία έπεσε θύμα των φανατικών χριστιανών που με τις εντολές ή την ανοχή του Αρχιεπίσκοπου Κύριλλου, την διαμέλισαν και την έκαψαν.


Οι ιστορικοί μελετητές πιστεύουν, όπως είπαμε, ότι η ζωή και η δράση της Υπατίας ενέπνευσε τους εκκλησιαστικούς πατέρες και δημιούργησαν, 5 αιώνες μετά, την Αγία Αικατερίνη για προπαγανδιστική κατανάλωση.
…………………

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι κάποιοι από τους αναγνώστες αυτού του κειμένου θα αγανακτήσουν, θα με ψέξουν, θα με ονομάσουν άπιστο ενώ κάποιοι θα με βρίσουν.
Θέλω όμως να γνωρίζουν ότι η αλήθεια και η έρευνα για την αλήθεια, χωρίς φόβο και πάθος, είναι ότι καλύτερο και εποικοδομητικότερο για την ανθρωπότητα και τις ανθρώπινες αξίες. Αντίθετα η αμάθεια, ο φανατισμός και οι προκαταλήψεις είναι οι χειρότεροι εχθροί του ανθρώπου, είναι τα στοιχεία εκείνα που ταλανίζουν την ανθρωπότητα από τα βάθη των αιώνων.     

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2019

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1973: Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ





Είναι η πρώτη φορά που δημοσιοποιώ αυτή την ιστορία! Μου τη θύμισε ο φίλος μου ο Χάρης, στρατηγός της αστυνομίας σήμερα (τότε ήταν μικρούλης)!
Τι σημασία έχει άλλωστε! Πέρασαν τόσα χρόνια από τότε!
Το κακό είναι ότι ο αγώνας εκείνων των παιδιών ακόμα δεν δικαιώθηκε!
Το σύνθημα του Πολυτεχνείου «Ψωμί, παιδεία, ελευθερία» είναι ακόμα ζωντανό!
Οι πολιτικοί μας, συμπεριλαμβανομένων και κάποιων που τότε ήταν εκεί και το φώναζαν, αλλά που στη συνέχει αλλοτριώθηκαν, κατόρθωσαν να στερήσουν το ψωμί του κοσμάκη, εξαθλιώνοντας τη χώρα. Η παιδεία ακόμα σούρνεται για να μη πω ότι είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Το μόνο που έμεινε είναι η ελευθερία της σκέψης και του λόγου που και αυτή κινδυνεύει.
Ωστόσο ο αγώνας των φοιτητών και του κόσμο υπήρξε! Δεν έχει σημασία αν σ’ αυτή την εξέγερση οφείλεται η πτώση της χούντας. Δεν έχει σημασία ποιόν απεικονίζει το κεφάλι. Το κεφάλι είναι το σύμβολο του αγώνα και των θυσιών στο βωμό της ελευθερίας της σκέψης και του λόγου.
Η επέτειος του πολυτεχνείου πρέπει να εορτάζεται ανελλιπώς, για να υπενθυμίζει στους νεότερους τις θυσίες και τους αγώνες ενάντια σε κάθε δυνάστη είτε της πολιτικής, είτε της στρατιωτικής, είτε της θρησκευτικής εξουσίας. 


Ιδού λοιπόν η μικρή μου ιστορία!
Εκείνη την ημέρα 16 Νοεμβρίου του 1973 μετά τη δουλειά (ήμουν και φοιτητής και εργαζόμενος), πήρα τη Λευκούλα και πήγαμε στο πολυτεχνείο που απέχει μόλις 100 μέτρα από το σπίτι μας. Φωνάξαμε και μείς το σύνθημα για δυό-τρείς ώρες, κουβαλήσαμε και κάτι φάρμακα και μετά φύγαμε!
Το βραδάκι πήγαμε με φίλους σε μια ταβέρνα στην Κηφισιά.
Ήταν περίπου μία το πρωί όταν γυρίζαμε, από Αλεξάνδρας. Στο ύψος του ΙΚΑ είδαμε να περνάνε τανκς  που κατέβαιναν την Αλεξάνδρας..

Πιο κάτω κάτι αστυνομικοί μας είπανε να μη συνεχίσουμε με το αυτοκίνητο. Παρκάρισα κάπου εκεί και το κόψαμε με τα πόδια σχεδόν τρέχοντας, από την Χαριλάου Τρικούπη.
Σε λίγο είδαμε ένα αυτοκίνητο να κατεβαίνει ανάποδα. Σταμάτησε δίπλα μας. Ήταν κάτι παιδιά που πήγαιναν φάρμακα στο πολυτεχνείο. Μας πήραν και μας άφησαν Στουρνάρη και Πλατεία Εξαρχείων. Το σπίτι μας ήταν απέναντι.
Πλησιάζοντας είδαμε, από κάτω στην πυλωτή, καμιά 15αριά μπάτσους. Δεν προλάβαμε καν να πούμε ούτε, ότι μέναμε εκεί!
Μας πλάκωσαν στο ξύλο! Μας χτύπαγαν ανηλεώς. Της Λευκούλας της έσκισαν το χέρι και άρχισε να αιμορραγεί! Μετά κατάλαβαν ότι μέναμε εκεί. Κακήν κακώς μπήκαμε μέσα.
Περιποιήθηκα το τραύμα της Λευκούλας όσο μπορούσα. Δεν ξέρω γιατί, αλλά άρπαξα το δίκαννο, το γέμισα με φυσίγγια που είχα για αγριογούρουνα και ξάπλωσα στο μπαλκόνι, απ΄ όπου έβλεπα κάτω την πλατεία! Οι μπάτσοι είχαν κρυφτεί στην πυλωτή.
Σε λίγο σκάνε μύτη από Α. Μεταξά τρία παιδιά. Βγαίνουν οι μπάτσοι με τα πιστόλια προτεταμένα και ο επικεφαλής διατάζει: Κωλόπαιδα σταματήστε!
Οι τρεις νεαροί κάνουν να γυρίσουν πίσω στην Α. Μεταξά.
Δεύτερη διαταγή: Ρίχτε τους!

10 με 15 πιστόλια εκπυρσοκροτούν. Οι δύο πρόλαβαν και έστριψαν. Ο τρίτος έπεσε!  Τον κύκλωσαν οι μπάτσοι και σκύψανε από πάνω του. Σε λίγα λεπτά κάποιος έφερε ένα περιπολικό όπου σέρνοντας τον βάλανε μέσα. Δεν αντιδρούσε. Ήταν νεκρός; ήταν βαριά τραυματισμένος; δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα! Πολύ αργότερα, όταν είχε πλέον πέσει η χούντα, είπαν για νεκρό στην πλατεία Εξαρχείων. Ήταν αυτός που έπεσε μπροστά στα μάτια μου; δεν ξέρω!
Αυτό που ξέρω είναι ότι ο Θεός με φώτισε και δεν σήκωσα το δίκαννο. Θα σκότωνα δύο αλλά τώρα δεν θα υπήρχα για να σας διηγηθώ αυτή τη μικρή ιστορία! Κάθισα στο μπαλκόνι μπρούμυτα για αρκετή ώρα. Έπεφταν συνέχεια πυροβολισμοί, ενώ η Λευκούλα πόναγε πολύ!  

Την άλλη μέρα πρωί πρωί την πήγα στο νοσοκομείο της Αεροπορίας. Αν ο πατέρας της δεν ήταν, τότε, σμήναρχος – γιατρός, διευθυντής του νοσοκομείου, η Λευκούλα θα θρηνούσε ένα χέρι, καθώς το τραύμα ήταν πολύ βαθύ και είχε μολυνθεί!
Το απόγευμα μου χτυπάει το κουδούνι ο φίλος μου ο Γιώργος, δικηγόρος σήμερα, τραυματισμένος γερά! Ήταν μέσα στο πολυτεχνείο και τον είχαν χτυπήσει άσχημα. Τον περιέθαλψα όσο μπορούσα με τα φάρμακα που είχα πάρει από το νοσοκομείο.
Μου είπε ότι το τάνκ έλιωσε κάποιον μπροστά στην πόρτα χωρίς να είναι σίγουρος αν τελικά πέθανε! Οι στρατιώτες τους άφησαν να φύγουν όμως λίγο πιο κει, ήταν μπάτσοι με ρόπαλα που τους χτυπούσαν ενώ συγχρόνως πυροβολούσαν στον αέρα για εκφοβισμό.
Εκείνο το βράδυ αλλά και την επόμενη μέρα σκότωσαν αρκετούς γύρω από το πολυτεχνείο και αλλού.
Εύχομαι ποτέ πια να ζήσουμε τέτοιες στιγμές, ωστόσο οφείλουμε να μην αφήσουμε κανένα, ποτέ να μας στερήσει την ελευθερία μας, με κανένα τρόπο.
Να είμαστε άγρυπνοι και έτοιμοι να ξεσηκωθούμε ενάντια σε οποιοδήποτε δυνάστη εξωτερικό ή εσωτερικό!   

Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2019

Η ΝΕΑ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ




Τον Ιούνιο του 2014, όπως θυμόμαστε, είχαν γίνει οι περιφερειακές και δημοτικές εκλογές. Υπήρξαν τότε πέντε συνδυασμοί που διεκδίκησαν τη Δημαρχία.
Την πρώτη Κυριακή πλειοψηφεί ο συνδυασμός του Διονύση Στανίτσα με 32% με δεύτερο το συνδυασμό Σκληρού-Λιβιτσάνη που πείρε το 23%.
        Την δεύτερη Κυριακή εκλέγεται ο Διονύσης Στανίτσας με 52%. Ο Στανίτσας ονόμαζε το συνδυασμό του «Βήμα Μπροστά» .
Τελικά ο νεαρός Δήμαρχος κατόρθωσε, μέσα στην πενταετία, να κάνει όχι ένα βήμα, αλλά πολλά βήματα μπροστά!
Ίσως το μεγαλύτερο κατόρθωμα του Στανίτσα και των συνεργατών ήταν το ότι, με χαρακτηριστική εξωστρέφεια κατάφεραν να ενώσουν αντικρουόμενες φωνές μέχρι του σημείου η αντιπολίτευση να συναινεί σε σημαντικές για τον τόπο αποφάσεις. Μακριά από κομματικές αντιπαραθέσεις και αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα, προχώρησαν σταθερά στη δημιουργία ενός κλήματος εμπιστοσύνης μιας εμπιστοσύνης την οποία ο προηγούμενος Δήμαρχος είχε κυριολεκτικά, τινάξει στον αέρα.
     Το δεύτερο σημαντικό ήταν ότι κατάφεραν να ανοίξουν πόρτες Υπουργείων και να δημιουργηθούν ευήκοα ώτα, με την αμέριστη βοήθεια της Βουλευτού του Νομού, η οποία νοιάσθηκε πραγματικά για την Ιθάκη. Έτσι κατόρθωσαν να επιτύχουν την επιχορήγηση της γραμμής Πάτρα-Σάμη-Ιθάκη, να επανδρώσουν το κέντρο υγείας, να τους παραχωρηθούν δημόσια κτήρια, να επανενεργοποιήσουν προγραμματικές συμβάσεις κλπ κλπ.
Ένα τρίτο επίτευγμα ήταν η οργάνωση των υπηρεσιών του Δήμου έτσι ώστε να αυξηθεί η παραγωγικότητα, την οποία μάλιστα, ενίσχυσαν με εθελοντική εργασία. Σ’ αυτό πρέπει να συμπεριλάβουμε και την οργάνωση των οικονομικών που είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση των εσόδων του Δήμου κατά τουλάχιστον 700.000 €.
     
Η ορκωμοσία του νέου Δημοτικού Συμβουλίου 

      Χρονίζουσες υποθέσεις όπως ο βιολογικός καθαρισμός, ο ξενώνας φιλοξενίας ηλικιωμένων (κληροδότημα Συρμή) η Μαρίνα στο Βαθύ, ο αρχαιολογικός χώρος του Αγ. Αθανασίου και πολλά άλλα, μπήκαν μπροστά και προχωρούν.
        Πρέπει επίσης να επισημάνουμε τη διαχείριση της καθημερινότητας των πολιτών η οποία βελτιώθηκε σημαντικά. Η καθαριότητα του νησιού είναι στο απόγειο της, ενώ αποκτήθηκε  άλλο υπερσύγχρονο απορριμματοφόρο.
        Με συνεχείς παρεμβάσεις διορθώνονται ζημίες, βλάβες κλπ.
        Αυτά όλα οδήγησαν την παράταξη «Βήμα μπροστά» σε νέα, σαρωτική, αυτή τη φορά νίκη, αφού άγγιξε το 78%.
        Εκλέχθηκαν οι ίδιοι σχεδόν σύμβουλοι συν τρείς νέοι, ενώ οι αρμοδιότητες μοιράσθηκαν στα ίδια σχεδόν πρόσωπα αφού θεωρούνται επιτυχημένοι από την προηγούμενη θητεία.
        Να αναφέρουμε επίσης ότι έχουμε και νέο Έπαρχο τον Θανάση Λιβιτσάνη ο οποίος ψηφίσθηκε με την Περιφερειάρχη κα Κράτσα. Παλιός στην τοπική αυτοδιοίκηση, πρώην Έπαρχος και χρόνια δημοτικός σύμβουλος, με πείρα και γνώσεις από τον οποίο περιμένουμε λύσεις σε βασικά χρονίζοντα προβλήματα όπως για παράδειγμα την κατασκευή του λιμανιού των Φρικών.   
        
Η Περιφερειάρχης κα Κράτσα και ο Έπαρχος κος Λιβιτσάνης

       Οι Θιακοί ψήφισαν το Στανίτσα γιατί αναγνώρισαν το έργο του. Όμως το 78% σημαίνει ότι έχουν απαιτήσεις για περισσότερο και μεγαλύτερο έργο.
        Δεν φθάνει η διαχείριση της καθημερινότητας. Το νησί μας έχει ανάγκη από μεγάλα έργα.
Ο βιολογικός καθαρισμός, η ύδρευση περιοχών που δεν υδρεύονται, ο ξενώνας φιλοξενίας ηλικιωμένων, η ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων αλλά και άλλων αξιοθέατων, η σοβαρή προβολή του νησιού μας και της ιστορίας του, το λιμάνι των Φρικών και ο δρόμος στο Μάρμακα, η μαρίνα στην Πόλη η αντιπυρική προστασία με δημιουργία ζωνών πυρόσβεσης, η κατασκευή ενός μεγάλου αγάλματος του Οδυσσέα.
Να αναφέρουμε εδώ ότι περί το 2007 μετά από ενέργειες δικές μου είχε βρεθεί χορηγός (εκατομμυριούχος Ιθακήσιος του εξωτερικού) για την κατασκευή ενός αγάλματος του Οδυσσέα ύψους 15 μέτρων σε περίοπτο σημείο στο Κάστρο … που μάλιστα φαίνεται και από την Κεφαλονιά. Είχαμε τότε προχωρήσει και σε διαπραγματεύσεις με τον παγκοσμίου φήμης γλύπτη καθηγητή Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, γλυπτά του οποίου κοσμούν τα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ.  Δυστυχώς ο τότε Δήμαρχος ούτε καν θέλησε να ακούσει την πρόταση, έτσι ο χορηγός αποχώρησε και το άγαλμα που θα έφερνε στο παγκόσμιο προσκήνιο την Ιθάκη δεν έγινε ποτέ!!! Αντ’ αυτού κατασκευάσθηκε ένα μικρό άγαλμα σε μια άσχετη θέση, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν συνάδει με την παγκόσμιας εμβέλειας ιστορία μας. 
Όλα τα παραπάνω απαιτούν χρήματα και η κεντρική εξουσία δηλώνει αδυναμία εξεύρεσης πόρων.
Ωστόσο κάποια από αυτά δεν απαιτούν μεγάλα ποσά. Τα χρήματα για τον ξενώνα ηλικιωμένων υπάρχουν και οι διαδικασίες προχωρούν. Μια σοβαρή τουριστική προβολή δεν κοστίζει παρά ελάχιστα και είναι επιβεβλημένη, καθώς η οικονομία του νησιού στηρίζεται πλέον στον τουρισμό.

Ο Δήμαρχος κος Δ. Στανίτσας
Η σημερινή προβολή με περιστασιακές παρουσιάσεις στα ΜΜΕ, με διαδικτυακούς τόπους δεν είναι αρκετά για να επιμηκύνουν την τουριστική περίοδο. Χρειάζεται μια πιο συντονισμένη προσπάθεια στην οποία θα κληθούν από το Δήμο και την Περιφέρεια να μετάσχουν όλοι οι ασχολούμενοι με τον τουρισμό φορείς. Όπως είπαμε δεν απαιτείται μεγάλη δαπάνη για να πραγματοποιηθεί ένα συγκροτημένο σχέδιο προβολής του νησιού μας. Εκείνο που απαιτείται είναι ότι το σχέδιο αυτό πρέπει να υλοποιηθεί από επαγγελματίες του είδους και όχι από επιτροπή με ερασιτέχνες. 
Ένα άλλο σημαντικό έργο είναι η εκπόνηση μελέτης για την ήπια τουριστική ανάπτυξη του νησιού μας. Οι επενδύσεις στο νησί θα πρέπει να ελέγχονται, από την τοπική αυτοδιοίκηση, με βάση τη μελέτη. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να αφεθούν ελεύθεροι οι μεγαλοεπενδυτές οι οποίοι δεν θα διστάσουν να καταστρέψουν το φυσικό κάλος του νησιού μας χάριν του κέρδους. (π.χ. Πάρος, Μύκονος, Σαντορίνη, Ζάκυνθος κλπ)
Κάποια από τα προαναφερθέντα έργα ανήκουν στη δικαιοδοσία της περιφέρειας. Το λιμάνι των Φρικών λόγου χάριν.
Ο νέος έπαρχος κος Λιβιτσάνης, μαζί με τον νέο Αντιπεριφερειάρχη θα πρέπει να ασκήσουν μεγάλη πίεση στην Περιφερειάρχη κα Κράτσα, ώστε να θέσει το λιμάνι αυτό σε πρώτη προτεραιότητα.
Το ευτυχές γεγονός είναι ότι τούτη τη στιγμή υπάρχει αγαστή συνεργασία μεταξύ Δημάρχου και Επάρχου, αναγκαία για την άσκηση πίεσης προς τα άνω και αποφυγής του γραφειοκρατικού τέρατος.
Ας ελπίσουμε επίσης ότι ο Βουλευτής κος Παναγής Καπάτος θα βοηθήσει τα έργα αυτά, όπως βοήθησε η προηγούμενη βουλευτής κα. Θεοπευτάτου.
Όπως είπαμε και πιο πάνω ο Στανίτσας πέτυχε να ανατρέψει το παλαιό κλίμα αντιπαραθέσεων και να δημιουργήσει ένα άλλο συνεργασίας και εθελοντισμού.

Ο Αντιπεριάρχης κος Μιχαλάτος και ο Δήμαρχος κος Στανίτσας 
Πέτυχε να αλλάξει τη νοοτροπία των υπαλλήλων και αύξησε την παραγωγικότητα υπέρ του πολίτη.
Ανέτρεψε επίσης τους παραγοντισμούς και έβαλε χέρι στους μεγαλοσχήμονες εισπράττοντας σημαντικά οφειλόμενα στο Δήμο ποσά.
Όμως απαιτούνται ακόμα περισσότερες ανατροπές, π.χ.
ανατροπή στη νοοτροπία «τα ξέρω όλα, δεν χρειάζομαι συμβουλές», «Ποιος είσαι εσύ που θα μου πεις τι θα κάνω;» Δυστυχώς η νοοτροπία αυτή είναι χαρακτηριστικό του Έλληνα, η οποία όμως βασιλεύει κατά κόρον στο νησί μας. Μια πολύ κακή νοοτροπία που καθυστερεί την ανάπτυξη. «Οι πιο ανόητοι και επικίνδυνοι ηγέτες είναι αυτοί που τα ξέρουν όλα» έλεγε ο Malcom Forbes.
Το να ζητήσουν οι Έπαρχος και Δήμαρχος τη βοήθεια δεκάδων Θιακών επιστημόνων με ειδικές γνώσεις σε κρίσιμους τομείς είναι εκ των ων ουκ άνευ. Κανείς μέχρι τώρα δεν το αποτόλμησε γιατί τα … ήξεραν όλα!!!
Ένα άλλο πράγμα στο οποίο είχα αναφερθεί και στο παρελθόν  είναι το να μη περιμένει ο Δήμαρχος, αποκλειστικά, τον κρατικό κορβανά και τη γραφειοκρατία που τον περιβάλλει, αλλά να αποταθεί στους δεκάδες εκατομμυριούχους Θιακούς με συγκεκριμένες προτάσεις. Και θα βρεθούν πολλοί να τον συνδράμουν όταν δουν αποφασιστικότητα και θέληση.  
Δεν χρειάζεται να βάλει μεγαλεπήβολους στόχους – χίμαιρες. Χρειάζεται να μπουν μικροί ρεαλιστικοί εφικτοί και απτοί, στόχοι όπως αυτά που αναφέραμε πιο πάνω.
Η Ιθάκη είναι ένα νησί με απίστευτο φυσικό κάλος ενώ παράλληλα έχει την τύχη να περιβάλλεται από μία παγκόσμιας εμβέλειας ιστορία.
Αυτά είναι τα προϊόντα της Ιθάκης. Αυτά πουλάμε! Από αυτά παράγονται τα εισοδήματα του τόπου. Τα προϊόντα όμως αυτά θα πρέπει να αξιοποιηθούν με σωστό και μελετημένο τρόπο, με συγκεκριμένους αναπτυξιακούς στόχους. Κανένας μέχρι στιγμής δεν το έκανε. Τα προϊόντα της Ιθάκης ήταν και είναι παρατημένα σε ιδιωτικά ερασιτεχνικά χέρια.
Αυτά περιμένουμε από τον Δήμαρχο αλλά και από τον νέο Έπαρχο!
Μόνο έτσι το νησί μας θα πάει, όχι ένα, αλλά πάρα πολλά βήματα μπροστά.
Το μόνο που χρειάζεται είναι όραμα. Ποιος μπορούσε να φανταστεί ότι τα Τρίκαλα θα γίνονταν το πρότυπο των πόλεων στην Ελλάδα;
Γιατί όχι και η Ιθάκη;