Τρίτη 30 Ιουνίου 2015

ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ



Όταν ο Γιώργος Παπανδρέου (γνωστός και ως ΓΑΠ) διαπίστωσε ότι «λεφτά δεν υπήρχαν» κατάλαβε ότι έπρεπε να κάνει κάτι! Έτσι πήγε από δω πήγε από κει σε μια προσπάθεια να κινητοποιήσει τους μηχανισμούς της «μητέρας» Ευρώπης προκειμένου η χώρα να βγει από το αδιέξοδο στο οποίο την έφεραν οι προηγούμενοι κυβερνήτες μηδέ εξαιρουμένου και αυτού του ιδίου.
Οι Ευρωπαίοι εταίροι συνέστησαν μεν τον EFSF αλλά συγχρόνως πρότεινα και την προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Όταν ο ΓΑΠ άκουσε τους όρους του ΔΝΤ από τον Στρος Καν, σοκαρίσθηκε, κατάλαβε ότι το πολιτικό του μέλλον καταστρέφονταν και αποφάσισε να μεταθέσει την ευθύνη στον Ελληνικό λαό!
Υπάρχει βέβαια και η άλλη εκδοχή που λέει ότι ο ΓΑΠ σε μια κρίση συνείδησης, σκέφθηκε ότι το θέμα ήταν εξαιρετικά σοβαρό και θα έπρεπε να αποφασίσει γι’ αυτό, ο Λαός.
Όπως και να έχει το πράγμα, το τελικό παιχνίδι παίχτηκε στις Κάνες όπου ο Σαρκοζύ  παρόντων βέβαια της Μέρκελ και των υπολοίπων, είπε στον Παπανδρέου το ιστορικό «Γιώργο βούλωστο και κάτσε κάτω…» Και ο ΓΑΠ το βούλωσε. Και ανέλαβε ο Βενιζέλος όπου με παραίνεση του Μπαρόζο τηλεφώνησαν στο Σαμαρά που συμφώνησε τη σύσταση της «κυβέρνησης εθνικής ενότητας» με πρωθυπουργό τον Παπαδήμο που υπέδειξε ο Μπαρόζο.  Στη συνέχεια ο Βενιζέλος με τον Μπαρόζο συνέταξαν την εξής δήλωση:
 «Η θέση της Ελλάδας μέσα στο ευρώ είναι μια ιστορική κατάκτηση της χώρας που δεν μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση. Το κεκτημένο αυτό του ελληνικού λαού δεν μπορεί να εξαρτηθεί από τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος».
          Αποτέλεσμα: Αρμαγεδδών!!!!
Η χώρα σπαράζεται, το 40% των Ελλήνων ζει πλέον κάτω από τα όρια της φτώχιας, οι άνεργοι έφθασαν τα δύο εκατομμύρια, μαγαζιά και επιχειρήσεις κλείνουν καθημερινά, περιουσίες φτωχών ανθρώπων κατάσχονται προς όφελος πάμπλουτων τραπεζιτών. Εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά έγιναν μετανάστες. Εκατοντάδες χιλιάδες γερόντων, που τους βούτηξαν τις συντάξεις, δεν έχουν να πάρουν τα φάρμακά τους. Χιλιόμετρα άστεγων και υποσιτισμένων πίσω από τα καζάνια των Δήμων, οι αυτοκτονίες έφτασαν τις 6.000. Φθίνουμε σαν φυλή: από το 2009 μέχρι τέλος του 2013, οι γεννήσεις μειώθηκαν κατά 22%. Τέλος το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε κατά 25% και το χρέος αυξήθηκε δραματικά αντί να μειωθεί!    
Το μέλλον μας είναι τελείως αβέβαιο για να μη πω ανύπαρκτο.
          Οι Σαμαράς και Βενιζέλος θα γραφτούν στην ιστορία ως οι ολετήρες της Ελλάδας.
   
       
Αυτά για την ιστορία.

Και φτάνουμε στο τώρα.
Επί πέντε συναπτούς μήνες η κυβέρνηση διαπραγματεύεται με τους πιστωτές ή τρόικα ή θεσμοί, μήπως και πετύχει μια συμφωνία που θα εξασφάλιζε στη χώρα αναπτυξιακή τροχιά ενώ συγχρόνως θα ελάφρυνε τον λαό από τα τεράστια βάρη που του επισώρευσαν οι προηγούμενοι.
          Όπως όμως φάνηκε οι δανειστές μας δεν ήταν διατεθειμένοι να κάνουν ούτε ένα βήμα πίσω.
Εδώ είναι ηλίου φαεινότερο ότι κάποια άλλα σχέδια είχαν.
          Γράψαμε σε προηγούμενα άρθρα μας, ότι οι Γερμανοί ως επικυρίαρχοι της Ευρώπης, δεν θα ήταν δυνατόν να εγκαταλείψουν έτσι εύκολα το παιχνίδι αφήνοντας τη μικρή Ελλάδα να τους ταπεινώσει και το χειρότερο να ακολουθήσουν και άλλες χώρες. Αντίθετα η Ελλάδα έπρεπε, αφ’ ενός να τιμωρηθεί παραδειγματικά, αφ’ εταίρου να αποτελέσει πειραματόζωο για τις επιπτώσεις στην περίπτωση της χρεοκοπίας μιας χώρας μέσα στην Ευρώπη. 
          Έτσι  ακολούθησαν μια παρελκυστική πολιτική διαπραγμάτευσης. Έβαζαν μία πρόταση μέτρων τη μία μέρα, την αποδέχονταν η κυβέρνηση και την άλλη μέρα ζητούσαν περισσότερα ή δέχονταν μια Ελληνική πρόταση και την απέρριπταν την άλλη!  Σαν παράδειγμα θα φέρω την ιστορία με το ΦΠΑ τον οποίον άλλαξαν τουλάχιστον 10 φορές!!!
Δεν είναι τυχαίο που το ΔΝΤ και η ίδια η Λαγκάρντ πολλάκις είχε πει ότι τα μέτρα που είχαν εφαρμόσει ήταν εξοντωτικά και υφεσιακά. Και όμως η ίδια είναι τώρα που το παίζει κακός εταίρος!
          Το σχέδιο τους ήταν απλό! Να κερδίσουν χρόνο ώστε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να αποδομηθεί εκ των έσω, με τη συνεργασία βέβαια των εδώ δοσίλογων πολιτικών, συμμάχων τους, και των ΜΜΕ των ολιγαρχών. Τελευταία μάλιστα πρότειναν την παράταση του προγράμματος μέχρι το τέλος του 2015, όντας βέβαιοι ότι θα πετύχαιναν την αποδόμηση και διάλυση της κυβέρνησης.
         
Ο Τσίπρας μίλαγε σε ώτα μη ακουόντων! Προσπάθησε, εις μάτην να τους πείσει ότι το πρόγραμμα τους απέτυχε και δημιούργησε ύφεση της τάξης του 25%. Εις μάτην προσπάθησε να εξηγήσει ότι δεν είναι δυνατόν να υποστούν άλλα βάρη οι μισθωτοί και συνταξιούχοι, δεν είναι δυνατόν να αυξηθεί ο ΦΠΑ στα νησιά εν μέσω θέρους!  Οι θεσμοί ήταν αδιάλλακτοι και προσκολλημένοι στα αρχικά τους σχέδια μέχρι που έστειλαν το τελεσίγραφο με τα χειρότερα μέτρα.
        
  Ο Τσίπρας έκανε ένα μεγάλο λάθος!   Έπρεπε να είχε καταλάβει το παιχνίδι που παίζονταν από τις πρώτες κιόλας συζητήσεις, και να παρουσιάσει μια ολοκληρωμένη λογική πρόταση με ισοδύναμα μέτρα τα οποία δεν θα υπερέβαιναν και πολύ τις κόκκινες γραμμές της Θεσσαλονίκης, μη διαπραγματεύσιμη του στιλ take it or leave it, και στην περίπτωση που δεν γίνονταν δεκτή τότε να καταφύγει στο λαό. Αν αυτό είχε γίνει στους δύο πρώτους μήνες διακυβέρνησης οι αντιπολιτευόμενοι δεν θα είχαν κανένα απολύτως επιχείρημα.
           
          Το έκανε αργά αλλά «κάλιο αργά παρά ποτέ»!
Και καλά έκανε.
          Δεν ήταν δυνατόν να δεχθεί τη συμφωνία που ζήτησαν οι δανειστές!  Μία συμφωνία που θα κατοχύρωνε όλες τις προηγούμενες, με τις οποίες παραδόθηκε αμαχητί και άνευ όρων η εθνική κυριαρχία της πατρίδας μας, θα υπονόμευε το μέλλον των επερχόμενων γενεών και θα μας έβαζε σε ένα φαύλο κύκλο χωρίς τέλος.
          Δεν θα αναφερθώ διεξοδικά σ’ αυτά που ζήτησαν, όποιος επιθυμεί ας τα διαβάσει στο πρωτότυπο κείμενο των Βρυξελών εδώ (Αγγλικά): http://air.euro2day.gr/cov/Li/List%20of%20prior%20actions%20-%20version%20of%2026%20June%2020%2000.pdf   
Τη μετάφραση από τα Αγγλικά θα τη δείτε εδώ:
Συνοψίζονται όμως στα εξής:
·        Αύξηση του ΦΠΑ στο 23% σε ξενοδοχεία, εστιατόρια, κλπ από 13% που είναι σήμερα! (Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία  έχουν 10% ‘η Τουρκία 8%)
·        Αύξηση του ΦΠΑ στα βασικά τρόφιμα (ψωμί, γάλα, λάδι κλπ) στο 13% από 6,5%
·        Κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ στα νησιά.
·        Κατάργηση του ειδικού ΦΠΑ για τους αγρότες.
·        Στη διατήρηση του ΕΝΦΙΑ
·        Στη μείωση των στρατιωτικών δαπανών κατά 400 εκατομμύρια.
·        Στη μείωση του ακατάσχετου ορίου των μισθών και συντάξεων.
·        Στην αύξηση στο 100% της προκαταβολής φόρου για τις επιχειρήσεις
·        Στην αλλαγή της ρύθμισης των 100 δόσεων
·        Στη μείωση των εργοδοτικών εισφορών και στην αύξηση των εισφορών από τους εργαζόμενους.
·        Μηνιαίους ελέγχους σε Υπουργεία κλπ.
·        Σε πρωτογενές πλεόνασμα στο 3,5 μέχρι το 18 (πράγμα αδύνατο)
·        Κατάργηση του ΕΚΑΣ
·        Κλπ. Κλπ.    
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να καταλάβει ότι τα μέτρα αυτά όχι μόνο ανάπτυξη δεν θα φέρουν αλλά περαιτέρω εξαθλίωση και δυστυχία για τουλάχιστον δύο γενιές από τώρα. Επιπρόσθετα σημειώνω ότι
στη συνεδρίαση του Eurogroup στις 25 Ιουνίου ο Πρόεδρος του Eurogroup κ. Ντάισελμπλουμ ζήτησε από την ελληνική κυβέρνηση να αποδεχτεί το κείμενο των θεσμών ως το Σάββατο, θέτοντας έτσι ένα ξεκάθαρο τελεσίγραφο που προσβάλει την δημοκρατία και την εθνική μας αξιοπρέπεια.
Με το τελεσίγραφο αυτό ουσιαστικά μας ζητούν:
·        την πλήρη υποταγή μας στο ΔΝΤ και στην επικυρίαρχη Γερμανία,
·        την ολοκληρωτική απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας, την κατάλυση της Δημοκρατίας,
·        τις προσβολές στην υπερηφάνεια και στην αξιοπρέπεια μας, τη λεηλασία των δημοσίων επιχειρήσεων,
·        την καταστροφή των μικρομεσαίων Ελληνικών εταιρειών,
·        τη συνέχιση της νόμιμης φοροδιαφυγής των ξένων πολυεθνικών,
·        τη φορολογική αρπαγή της περιουσίας μας,
·        το συνεχή περιορισμό του κοινωνικού κράτους
·        τη συνεχή αύξηση της ανεργίας
·        τη μετανάστευση των νέων
·        τη διαρκή μείωση των αμοιβών των εργαζομένων καθώς και
·        τη συνεχή μείωση των συντάξεων, μέχρι αυτές να πλησιάσουν τις συντάξεις των πρώην κομουνιστικών χωρών.  
Όπως ήταν φυσικό η κυβέρνηση, απέρριψε τις προτάσεις συμφωνίας των δανειστών.
Η απόφαση αυτή της κυβέρνησης είναι εξαιρετικά σοβαρή και είναι φυσικό να αποφανθεί γι’ αυτή ο Ελληνικός Λαός. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα, σε μια δημοκρατία, του κάθε πολίτη να αποφασίσει για το μέλλον της χώρας του και των παιδιών του! 

Το ερώτημα είναι σαφέστατο: Δέχεσθε ΝΑΙ ή ΟΧΙ την εξοντωτική πρόταση των θεσμών!            
         
Όποιος ψηφίσει ΝΑΙ ψηφίζει όλα αυτά τα παραπάνω νομίζοντας ότι έτσι παραμένουμε στο ευρώ, μα η παραμονή στο ευρώ δεν μπορεί να σημαίνει την εξόντωση της χώρας.
          Δυστυχώς οι εδώ δοσίλογοι πολιτικοί, σύμμαχοι των δανειστών, προδότες της χώρας μας κατά τη γνώμη μου, συνεπικουρούμενοι από τους ντόπιους ολιγάρχες και καναλάρχες, προκειμένου να τρομοκρατήσουν τον κόσμο. προσπαθούν να μετατρέψουν το ερώτημα στο εκβιαστικό:
Ευρώ ή Δραχμή;
          Ποιος μίλησε για Δραχμή; Πώς μπορούν η ΝΔ το ΠΑΣΟΚ και το ΠΟΤΑΜΙ να προεξοφλούν την απόφαση των Ευρωπαίων μετά από ένα τρανταχτό ΟΧΙ; Το ενδεχόμενο να υπαναχωρήσουν οι θεσμοί γιατί δεν το προβάλλουν παρά μιλούν για εθνικό διχασμό και καταστροφή;
          Δυστυχώς η αντιπολίτευση παίζει το παιχνίδι των δανειστών, πρωτόφαντο, αδιανόητο, ανήθικο, ανθελληνικό, αλλά δυστυχώς αληθινό. Τα κανάλια των ολιγαρχών φίλων τους έχουν, τη στιγμή αυτή, εξαπολύσει ένα απίστευτο μπαράζ αλλοιωμένων ειδήσεων και κινδυνολογίας και έχουν κατορθώσει να πανικοβάλλουν τους πολίτες που αυτή τη στιγμή συνωθούνται στα ΑΤΜ στα βενζινάδικα και στα σουπερμάρκετ.
          Έτσι η κυβέρνηση αναγκάσθηκε τώρα να επιβάλει Capital Control δηλαδή περιορισμό και έλεγχο διακίνησης κεφαλαίων στις Τράπεζες, με τις γνωστές συνέπειες που τις εκμεταλλεύθηκαν δεόντως τα ΜΜΕ εναντίον του δημοψηφίσματος! 
          Ένα δεύτερο λάθος του Τσίπρα ήταν ότι δεν επέβαλε το capital control πολύ πιο πριν. Ο Ντράγκι παρέχοντας μέσω του ΕLA (Emergency Liquidity Control) ρευστότητα με το σταγονόμετρο, τον παραπλάνησε και πίστεψε ότι θα του έδιναν την παράταση που ζήτησε τώρα! Και δεν έγινε!   
          Όπως και να έχει το πράγμα είναι βέβαιο ότι ένα τρανταχτό ΟΧΙ θα έδινε στην κυβέρνηση ένα νέο όπλο που θα ανάγκαζε τους θεσμούς να κάνουν, αυτή τη φορά, μια ειλικρινή μια εξ’ αρχής διαπραγμάτευση σε πλαίσια λογικά και βέβαια να διαπραγματευθούν και την περικοπή του χρέους!
          Αντίθετα, ένα ΝΑΙ πιθανόν να αναγκάσει την κυβέρνηση σε παραίτηση και εκλογές με αμφίβολα αποτελέσματα ενώ η χώρα θα συρθεί και πάλι στην αβεβαιότητα με ακόμα πιο ολέθρια αποτελέσματα. Αν πάλι δεν παραιτηθεί και πάει πίσω στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων η κα Μέρκελ  και ο Σόιμπλε θα τον περιμένει  με τα δόντια του τροχισμένα, με ένα τρίτο μνημόνιο πολύ σκληρότερο από τα προηγούμενα.
          Ας το συνειδητοποιήσουμε! Οι Γερμανοί θέλουν να μας εξοντώσουν!

Έγραψε χθες στο «Έθνος» ο Γιώργος Δελαστικ:
«Οι Γερμανοί λυσσομανούν εναντίον των Ελλήνων. Δεν τους αρκούν η επιδιωκόμενη από το Βερολίνο καθυπόταξη του ελληνικού πληθυσμού, η φτωχοποίηση και ο εξανδραποδισμός του. Θέλουν να κατασπαράξουν και τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και να ανατρέψουν την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αφού προηγουμένως τους κατεξευτελίσουν ώστε η πραξικοπηματική απομάκρυνσή τους από την εξουσία να μην τους ηρωοποιήσει. Να φύγουν όπως ο Γιώργος Παπανδρέου, εν μέσω περιφρόνησης και αδιαφορίας για την αντιδημοκρατική ανατροπή τους.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ το έχει συνειδητοποιήσει αυτό, αν κρίνει κανείς από το κύριο άρθρο της «Αυγής» την Πέμπτη. Οι δανειστές θέλουν «να ρίξουν την κυβέρνηση Τσίπρα και να εγκαταστήσουν δική τους» ανέφερε το κύριο αυτό άρθρο της εφημερίδας του ΣΥΡΙΖΑ. «Ακόμη και συμφωνία στα μέτρα τους να επιτύγχαναν, χρειάζεται και η κυβέρνηση προθύμων να την εφαρμόσει κατά πως θέλουν» πρόσθετε.
Κτηνωδώς αντιλαϊκά είναι τα μέτρα που άρχισαν να απαιτούν οι Γερμανοί, μόλις διαπίστωσαν ότι η κυβέρνηση Τσίπρα άρχισε να υποχωρεί. Αυτό που δεν έχουν συνειδητοποιήσει στην Αθήνα είναι ότι ο Τσίπρας θα ανατραπεί αν υποταχθεί στους γερμανικούς όρους, όχι αν αντισταθεί σε αυτούς!...»
Εδώ θα προσθέσω την κατάπτυστη δήλωσή του Ντάισελμπλουμ , που άφησε να εννοηθεί ότι ακόμη και στην περίπτωση που ο Ελληνικός λαός δεν ακολουθήσει τη γραμμή της ελληνικής κυβέρνησης και ψηφίσει υπέρ της συμφωνίας, οι διαπραγματεύσεις δεν θα μπορέσουν να συνεχιστούν με την υπάρχουσα σήμερα κυβέρνηση δεδομένου ότι αυτή έχει ταχθεί σαφώς κατά των προτάσεων των δανειστών!
     
    
Αλλά όπως είπαμε αυτό ήταν το σχέδιο τους απ’ την αρχή!
ΝΑΙ σημαίνει, όχι μόνο ότι συμφωνούμε σ’ αυτό αλλά ότι υπονομεύουμε το μέλλον των παιδιών μας και των εγγονών μας με μια λιτότητα χωρίς τέλος.
          Ας το συνειδητοποιήσουμε επιτέλους ότι ΟΧΙ δεν σημαίνει έξω από την Ευρώπη και το Ευρώ (κανείς δεν μπορεί να βγάλει ένα ιδρυτικό μέλος έξω), ούτε επιστροφή στη Δραχμή, όπως διαλαλούν οι δοσίλογοι, αλλά ένα όπλο στα χέρια της κυβέρνησης για μια νέα και ειλικρινή διαπραγμάτευση.
Πήραν το μάθημα τους οι αδιάλλακτοι Ευρωπαϊστές: Και μόνο με την εξαγγελία του δημοψηφίσματος το Ευρώ καταποντίσθηκε στις διεθνείς αγορές, σκέψου τι θα γίνει με μια έξοδο της Ελλάδας! Για να καταλάβετε αξίζει να διαβάσετε το παρακάτω εμπεριστατωμένο άρθρο:

Έτσι λοιπόν:
·        αν θέλουμε την αξιοπρέπεια μας
·        αν δεν θέλουμε την ταπείνωση ενός ολόκληρου Λαού
·        αν δεν θέλουμε την υποδούλωση της πατρίδας από το 4ο Ραιχ και τους τοκογλύφους
·        αν θέλουμε την ανεξαρτησία μας
·        αν θέλουμε να αποφασίζουμε εμείς για τις τύχες μας και όχι το Βερολίνο
·        αν θέλουμε την εξασφάλιση ενός καλύτερου μέλλοντος για την επόμενη γενιά
·        αν δεν θέλουμε την εξοντωτική λιτότητα που μας επιβάλουν
·        αν δεν θέλουμε περαιτέρω εξαθλίωση του λαού και της χώρας μας
·        αν αν αν …..
Τότε την ερχόμενη Κυριακή ψηφίζουμε

ΟΧΙ