Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

ΤΟ ΠΕΠΛΟ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ


Dr ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ

Το άρθρο αυτό του Γιάννη Βαρουφάκη έχει κατά την άποψη μου μεγάλη σημασία. Όχι γιατί τονίζει την αποκάλυψη  ενός  ακόμα τεραστίου σκάνδαλου με πρωταγωνιστές τραπεζίτες, αλλά γιατί ενώ υπάρχουν στοιχεία αδιάσειστα, την όλη υπόθεση καλύπτει πέπλος σιωπής.
Τα Ελληνικά μεγάλα μέσα μαζικής ενημέρωσης σιωπούν ή περνάνε ανώδυνα το θέμα και βέβαια η δικαιοσύνη (ποια δικαιοσύνη;) κάνει την πάπια κατά διαταγή βέβαια κάποιων!
Δυστυχώς από αυτό και μόνο το γεγονός καταλαβαίνει κανείς ότι τίποτα δεν πρόκειται να διορθωθεί σ’ αυτό τον τόπο, κανένας από τους υπεύθυνους δεν πρόκειται να τιμωρηθεί ενώ και πάλι το βάρος των ανόητων ενεργειών της τροιλας (άλλη η τρόικα)  θα σηκώσουν οι μισθωτοί οι συνταξιούχοι και οι μικρομεσαίοι.    


Γράφει ο  Γιάννης  Βαρουφάκης

Προ ημερών, το Reuters έπιασε λαβράκι. Σε ιδιαίτερα προσεκτικό δημοσίευμά του που πήρε μεγάλη έκταση παγκοσμίως ανέδειξε κάποιες «συναλλαγές» μεταξύ τριών ελληνικών τραπεζών η οποία, αν το δημοσίευμα αληθεύει, τεκμηριώνει την ποινική δίωξη γνωστών τραπεζιτών της χώρας. Κι αν όχι την ποινική τους δίωξη, απαιτεί από την κυβέρνηση  το EFSF, την ΕΚΤ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Τραπεζών (European Banking Authority), κατ’ ελάχιστον, την παύση του ΔΣ της Τράπεζας Πειραιώς και .......

την δρομολόγηση διαδικασίας εξυγίανσης της. Ανάλογες κινήσεις θα έπρεπε να ξεκινήσουν για τον τραπεζικό όμιλο Marfin Popular Bank για κινήσεις της Marfin Egnatia Bank της οποίας αποτελεί μετεξέλιξη. Κι όμως: αντί για αυτά, ένα τεράστιο πέπλο σιωπής ξετυλίγεται και σκεπάζει την υπόθεση, με πρώτους υφαντές του τους δημοσιογράφους των «έγκυρων» εντύπων και sites οι οποίοι, κατά τα άλλα, συνεχώς καταγγέλλουν το κράτος και την ελληνική κοινωνία για ανοχή στην διαφθορά.

Ποια είναι η πέτρα του σκανδάλου, σύμφωνα με την αναφορά του Reuters; Όπως γνωρίζουμε, οι ελληνικές τράπεζες πάσχουν, από τότε που ξέσπασε η κρίση, από έλλειψη κεφαλαίων. Σύμφωνα με τις επιταγές τόσο της ΕΒΑ όσο και της τρόικα, οι ελληνικές τράπεζες έπρεπε να καταβάλουν προσπάθεια εξεύρεσης κεφαλαίων. Αρχικά, ιδιωτικών και, εφόσον δεν τα έβρισκαν, δημοσίων (μέσω της επανακεφαλαιοποίησης που προσφέρει η ελληνική κυβέρνηση δανειζόμενη, δυστυχώς, η ίδια από το EFSF). Οι τραπεζίτες τρέμουν τα κεφάλαια του EFSF καθώς αυτά δίνονται με αντάλλαγμα μετοχών, κάτι που μειώνει το δικό τους ποσοστό ιδιοκτησίας των τραπεζών, θέτοντας σε κίνδυνο της εξουσία τους εντός των ΔΣ των τραπεζών (και όλα τα «καλούδια» που αυτή τους εξασφαλίζει). Για αυτό, εύλογα, προτιμούν τα ιδιωτικά κεφάλαια, ιδίως φίλα προς αυτούς προσκείμενων επιχειρηματιών. Έλα όμως που τέτοια κεφάλαια στον καιρό της κρίσης δεν υπάρχουν; Τότε, τι νομίζετε ότι σκαρφίζονται οι καλοί τραπεζίτες;

Σύμφωνα με το άρθρο του Reuters, σε γενικές γραμμές, συνέβη το εξής καταπληκτικό: Την εποχή που η Τράπεζα Πειραιώς, υπό τον κ. Σάλλα, σχεδίαζε την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της τράπεζας (σύμφωνα με τις υποδείξεις της Ευρώπης και της τρόικα), ο κ. Σάλλας δημιούργησε τρεις off shore εταιρείες στην Κύπρο (μαζί με τα δύο του τέκνα). Αυτές οι εταιρείες, δανείστηκαν από τον τραπεζικό όμιλο Marfin Egnatia Bank (που ελέγχει ο κ. Βγενόπουλος) γύρω στα 113 εκατομμύρια ευρώ με τα οποία χρήματα αγοράστηκαν μετοχές της Τράπεζας Πειραιώς (στο πλαίσιο της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου που ο ίδιος ο κ. Σάλλας αποφάσισε). Αξιοσημείωτα είναι τα εξής:

• Η Marfin Egnatia Bank από την οποία δανείστηκαν οι off shore του κ. Σάλλα έπασχε η ίδια από τεράστια έλλειψη τόσο ρευστότητας όσο και κεφαλαίων. Το ότι δάνεισε ένα τέτοιο τεράστιο ποσό σε έναν άλλον «ζορισμένο» τραπεζίτη με στόχο την αγορά μετοχών των οποίων η αξία βρισκόταν σε πορεία ραγδαίας απαξίωσης (και χωρίς κανένα εχέγγυο πέραν των ίδιων των μετοχών) ελέγχεται ως είτε επιχειρηματικά ανόητη κίνηση είτε ως «περίεργη» κίνηση.
• Όταν αποφασίζεται η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, σύμφωνα με την διεθνή πρακτική και νομοθεσία, οι αποφασίζοντες αυτή την αύξηση (τα μέλη του ΔΣ) απαγορεύεται δια ροπάλου να συναλλάσσονται στις εν λόγω μετοχές. Όταν το κάνουν ελέγχονται από την δικαιοσύνη για insider trading (συναλλαγές υπό το καθεστώς εσωτερικής πληροφόρησης). Αναρωτιέμαι αν η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς θα ενδιαφερθεί να ρίξει μια ματιά στο συγκεκριμένο «ζητηματάκι».
• Η σύναψη αυτών των δανείων από τις off shore της οικογένειας Σάλλα, καθώς και η αγορά των μετοχών της Πειραιώς από αυτές, κρατήθηκε μυστική. Αν και αφορούσε ποσοστό των μετοχών της τράπεζας άνω του 5% που, σύμφωνα με την ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία, έπρεπε να δηλωθεί δημοσίως, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς φέρεται να δέχθηκε το επιχείρημα του κ. Σάλλα ότι το ποσοστό αυτό δεν καλύφθηκε καθώς ένα μέρος των μετοχών ανήκουν στα... παιδιά του.
• Σύμφωνα με το άρθρο του Reuters, ο κ. Σάλλας έχει ξαναδανειστεί από άλλη πτωχευμένη τράπεζα με στόχο την αγορά μετοχών της τράπεζάς «του». Ποια τράπεζα; Την Proton του κ. Λαυρεντιάδη από την οποία φέρεται να δανείστηκε 70 εκατομμύρια πριν τις ζημίες από την πτώχευση της Proton αναλάβει ο έλληνας φορολογούμενος.

Αν τα παραπάνω, που καταγγέλλει το Reuters, αληθεύουν, έχουμε στα χέρια μας ένα σκάνδαλο αξιώσεων. Ένα σκάνδαλο που (α) παραπέμει σε insider trading, (β) εγείρει ζητήματα που αφορούν τον έλληνα φορολογούμενο (ο οποίος καλείται να πληρώσει τα σπασμένα της Proton) και (γ) αφορά επισταμένη προσπάθεια εξαπάτησης των ευρωπαϊκών αρχών επιτήρησης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.

Δεν είναι δική μου δουλειά να αποφασίσω την αθωότητα ή την ενοχή του οιουδήποτε. Θα ήθελα να πιστεύω ότι η ελληνική κυβέρνηση, η ελληνική δικαιοσύνη και η ίδια η τρόικα θα επιληφθούν. Προς το παρόν, σιγή ιχθύος. Από την μεριά μου, σημειώνω την απάντηση του κ. Σάλλα στο άρθρο του Reuters. Όπως αναφέρει η Καθημερινή, «ο κ. Σάλλας, ο οποίος έχει καταθέσει αγωγή κατά του ειδησεογραφικού πρακτορείου για προηγούμενο δημοσίευμά του, διεκδικώντας αποζημίωση ύψους 50 εκατ. ευρώ, έκανε λόγο για άλλο επεισόδιο, αυτή τη φορά από ομάδα συνεργατών του Reuters, στην προσπάθεια «υπονόμευσης, εκβιασμών και κατασυκοφάντησης», που έχει αντιμετωπίσει η Τράπεζα Πειραιώς στην πορεία ανάπτυξής της. Η υπονόμευση, κατέληξε, «δεν μας αποσπά από το κύριο καθήκον μας, που είναι η ασφάλεια και η πρόοδος του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, η οποία με τη σειρά της είναι προοπτική αναπόσπαστη με την προσπάθεια που καταβάλλουμε όλοι για την έξοδο της χώρας από την κρίση». Με άλλα λόγια, αγαπητοί αναγνώστες, άλλα λόγια να αγαπιόμαστε...

Συμπέρασμα

Στην εποχή της Πτωχοτραπεζοκρατίας (*), τέτοιου είδους τερτίπια είναι, δυστυχώς, αναμενόμενα. Όμως, σε μια χώρα που υποτίθεται ότι δίνει αγώνα επιβίωσης, και όπου η ανάκτηση της αξιοπιστίας απέναντι στην Ευρώπη έχει αναχθεί σε εθνικό στόχο, το Πέπλο της Σιωπής που έχει περιβάλει αυτό το «συμβάν» είναι ενδεικτικό της Απόλυτης Υποκρισίας της καθεστηκυίας τάξης της χώρας τούτης.

Από την μία έχουμε κυβέρνηση, η οποία δήθεν κόπτεται για την αξιοπιστία μας στα μάτια της Ευρώπης, αλλά που δεν κάνει τίποτα όταν οι τραπεζίτες μας αποκαλύπτονται από τον έγκυρο διεθνή τύπο να συνωμοτούν με σκοπό την παραβίαση των αρχών και κανόνων της επιτήρησής τους.

Από την άλλη, η δικαιοσύνη η οποία ούτε καν έχει πάρει χαμπάρι τι συμβαίνει.

Τέλος, και τρομακτικότερο, οι καλοί δημοσιογράφοι των «έγκυρων» εντύπων, δημοσιογραφικών οργανισμών, sites κλπ. οι οποίοι καθημερινά γράφουν χιλιάδες λέξεις καταδικάζοντας την διαφθορά των «μικρομεσαίων» και απαιτώντας να μπει βαθιά το νυστέρι στο κόκαλο, παραμένουν βουβοί μπροστά σε ένα τέτοιο «συμβάν», σε μια τέτοια καταγγελία του Reuters. Είναι χαρακτηριστικό ότι αν μπείτε στην ιστοσελίδα του πάλαι ποτέ έγκυρου «Βήματος» και βάλετε «Σάλλας» στην σελίδα αναζήτησης δεν θα βρείτε την παραμικρή αναφορά σε αυτό το θέμα. Ούτε μία λέξη. Η άλλη παραδοσιακά έγκυρη εφημερίδα μας, η «Καθημερινή», αναφέρεται μεν στο θέμα αλλά με τον ανώδυνο τίτλο «Νέα αντιπαράθεση Reuters με τον επικεφαλής της Πειραιώς».

Κλείνω με ένα μήνυμα προς φίλους δημοσιογράφους που στα υπόλοιπα κείμενά τους ξεσπαθώνουν εναντίον της διαφθοράς και της «ακινησίας» του ελληνικού κράτους: Όσο παραμένετε βουβοί απέναντι σε μια τέτοια υπόθεση, η αξία του λόγου σας τείνει στο μηδέν.


(*) Bankruptocracy - Πτωχο-Τραπεζοκρατία (Από το «Λεξιλόγιον Κρίσης»)

Δικός μου όρος για το νέο πολιτικό-οικονομικό καθεστώς που μας προέκυψε, παγκοσμίως, μετά την Κρίση του 2008. Σε αυτό το νέου τύπου καθεστώς την μέγιστη εξουσία δεν ασκούν ούτε οι επιτυχημένοι καπιταλιστές ούτε καν οι εισοδηματίες (για τους εργαζόμενους ούτε λόγος βέβαια). Την ασκούν οι πτωχευμένες τράπεζες ελέω των φορολογούμενων των οποίων τους φόρους οι πολιτικοί χρησιμοποιούν για να στηρίζουν το νέο αυτό καθεστώς, ως εντολοδόχοι των πτωχευμένων τραπεζών, επιβάλλοντας παράλληλα αυστηρή λιτότητα στους... φορολογούμενους. Βασική αρχή του νέου καθεστώτος η εξής απλή: Τα χρέη των πολιτών και των κρατών στις τράπεζες είναι ιερά και αδιαπραγμάτευτα. Παράλληλα, οι ζημίες των τραπεζών πρέπει αυτόματα, και χωρίς πολλές κουβέντες, να καλύπτονται είτε από τα κράτη είτε από τις Κεντρικές Τράπεζες χωρίς την επιβολή του παραμικρού Μνημονίου στους ιδιοκτήτες των, ουσιαστικά, πτωχευμένων τραπεζών. Ενώ τα υπό πτώχευση κράτη (π.χ. Ελλάδα και Ιρλανδία) πρέπει να διασύρονται και να υποβάλλονται σε ασφυκτική λιτότητα για να δανείζονται ώστε να μην πτωχεύσουν, στον Καιρό της Πτωχο-Τραπεζοκρατίας οι τράπεζες δικαιούνται την παροχή άπειρης ρευστότητας χωρίς κανέναν περιορισμό, όρο ή απαίτηση εκ μέρους των κρατών ή των Κεντρικών Τραπεζών που τις κρατούν ζωντανές.

Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

ΕΛΛΑΔΑ: Η ΓΕΝΕΤΕΙΡΑ ΕΝΟΣ ΑΛΛΟΥ ΚΟΣΜΟΥ



Του Raoul Vaneigem,
Δημοσιευμένο στη Γαλλική εφημερίδα Liberation

"Όχι, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, αν και δραματικό, δεν είναι μια καταστροφή. Είναι επίσης μια ευκαιρία. Γιατί η δύναμη του χρήματος έχει, για πρώτη φορά, υπερβεί με ένταση το ρυθμό της μέχρι τότε σταδιακής, σχολαστικής και προσεκτικά οργανωμένης καταστροφής του δημόσιου συμφέροντος και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Και σε μια χώρα τόσο διάσημη για τη φιλοσοφία της ζωής, στον αντίποδα του αγγλοσαξονικού μοντέλου, και διάσημη για την ακούραστη αντίσταση που έχει φέρει στις πολλαπλές μορφές καταπίεσης που προσπάθησαν να τη χαλιναγωγήσουν.
Ο Έλληνας δεν χορεύει και δε θα χορέψει ποτέ στο ένα πόδι, ούτε θα σκύψει δουλικά, ανεξάρτητα από τα καθεστώτα που θέλουν να του επιβάλλουν. Χορεύει με τα χέρια του, σαν να θέλει να πετάξει προς τα αστέρια. Γράφει στους τοίχους αυτό που θα του άρεσε να διαβάσει κάπου αλλού. Καίει μια τράπεζα όταν δεν του αφήνουν πλέον την πολυτέλεια να ψήσει στην παραδοσιακή του ψησταριά. Ο Έλληνας είναι τόσο ζωντανός, όσο η ιδεολογία της απειλής θανάσιμη. Και ο Έλληνας αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου, στο τέλος πάντα σηκώνεται.
Ναι, η Ευρώπη της οικονομίας ήθελε να δημιουργήσει ένα παράδειγμα. Αλλά μες τον εκνευρισμό της να χτυπήσει τη χώρα που φαινόταν η πιο αδύναμη στη Ευρωζώνη, μέσα στην υπερβολική της βία, η μάσκα της έπεσε. Είναι τώρα περισσότερο από ποτέ, η ώρα να καταδείξουμε το αληθινό της πρόσωπο: αυτό του ολοκληρωτισμού. Γιατί πρόκειται πραγματικά περί αυτού. Και υπάρχει μόνο μία απάντηση στον ολοκληρωτισμό: ο αγώνας, επίμονος και ανυποχώρητος, μέχρι τη μάχη, αν χρειαστεί, καθώς διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξη.
Έχουμε έναν κόσμο, μια ζωή, και αξίες να υπερασπιστούμε. Παντού στους δρόμους, είναι τα αδέλφια μας, οι αδελφές μας, τα παιδιά μας, οι γονείς μας, οι οποίοι έχουν πληγεί μπροστά στα μάτια μας, ακόμα και αν είναι μακριά. Πεινάμε, κρυώνουμε και πονάμε μαζί τους. Όλα τα χτυπήματα που δέχονται μας τραυματίζουν εξίσου. Κάθε παιδί στην Ελλάδα που λιποθυμά στο σχολείο του, μας καλεί στην αγανάκτηση και στην εξέγερση.
Για τους Έλληνες, είναι καιρός να πούνε όχι, και, για όλους εμάς, ήρθε ο καιρός να τους υποστηρίξουμε. Επειδή ο ελληνικός λαός σήμερα ηγείται της μάχης κατά του οικονομικού ολοκληρωτισμού, που καταστρέφει παντού τη δημόσια περιουσία, απειλεί την καθημερινή επιβίωση, διαδίδει την απόγνωση, το φόβο και την αποχαύνωση μέσα από έναν πόλεμο όλων εναντίον όλων.
Πέρα από έναν συναισθηματικό θυμό που εκτονώνεται με την καταστροφή των συμβόλων της καταπίεσης, αναπτύσσει έναν διαυγή θυμό, των αγωνιστών που αρνούνται να στερηθούν την ίδια τους τη ζωή προς όφελος της τραπεζικής μαφίας και της λογικής της, αυτής του "τρελού χρήματος".
Με τις συνελεύσεις της άμεσης δημοκρατίας, το κίνημα της πολιτικής ανυπακοής, το κίνημα "Δεν πληρώνω" και τις πρώτες εμπειρίες της αυτοδιαχείρισης, μια νέα Ελλάδα αναδύεται αυτή τη στιγμή, που απορρίπτει την τυραννία της αγοράς για λογαριασμό των ανθρώπων.
Δεν γνωρίζουμε πόσο καιρό θα πάρει για τους ανθρώπους να ελευθερωθούν από την εθελοντική δουλεία τους, αλλά είναι βέβαιο ότι, αντιμετωπίζοντας τη γελοιότητα της πελατειακής πολιτικής, των διεφθαρμένων δημοκρατιών, τον τραγελαφικό κυνισμό του κράτους των banksters (τραπεζική μαφία), θα έχουμε μόνο την επιλογή -ενάντια σε κάθε εκβιασμό- να διαχειριστούμε τις υποθέσεις μας εμείς οι ίδιοι.
Η Ελλάδα είναι το παρελθόν μας. Είναι επίσης το μέλλον μας.  Ανακαλύψτε την, ξανά! 
Το 2012 ας γίνουμε όλοι Έλληνες!"

Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012

Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ


ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ ΣΤΙΣ ΦΡΙΚΕΣ

                                                                                                       του Δημοσθένη Συρμή
         Την Παρασκευή 29 Ιουνίου μας έκανε την … εξαιρετική τιμή να μας επισκεφθεί ο Περιφερειάρχης κ. Σπύρος Σπύρου.
Συνοδεύονταν από έναν Αντιπεριφερειάρχη και από δύο άλλους παρατρεχάμενους εκ των οποίων ο ένας έπαιρνε συνέχεια φωτογραφίες από τη συνάντηση λες και επρόκειτο για τη σύνοδο ...κορυφής…
          Τον συναντήσαμε στο κατάστημα της περιφέρειας στο Βαθύ. Άρχισε την ομιλία του αναφέροντας χίλιες δυο δικαιολογίες για τα έργα που δεν προχωρούν στην περιφέρεια.
          Όταν ρωτήθηκε για το λιμάνι στον Πίσω Αετό ήταν εντελώς ασαφής παρά την επιμονή όλων μας να μάθουμε συγκεκριμένα πράγματα για την πορεία του έργου.  Είπε ότι ο εργολάβος που το ανέλαβε το παράτησε και… θα αναλάβει ο επί αντιμισθία άλλος μειοδότης.  Πότε, πως και με ποιες προϋποθέσεις άγνωστο!!! Αβέβαιο αν το έργο θα προχωρήσει και φυσικά παντελώς άγνωστο το πότε θα ολοκληρωθεί.
          Πριν όμως κατέβει στο Βαθύ πέρασε από τις Φρίκες όπου βέβαια ρωτήθηκε από τους εκεί τοπικούς παράγοντες για το λιμάνι των Φρικών. Οι απαντήσεις του ήταν το ίδιο ασαφείς. Τελικά κανείς δεν κατάλαβε τίποτα!!! Υπάρχει μελέτη ολοκληρωμένη ή όχι; Υπάρχει περιβαλλοντική μελέτη; Έχουν αδειοδοτηθεί οι μελέτες; Θα αδειοδοτηθούν; Σε ποιο σημείο βρίσκονται; Ποιο χρονοδιάγραμμα υπάρχει; Καμία απάντηση! Όλα θολά!    
          Στο ίδιο μοτίβο και ο αρχαιολογικός χώρος του Αγ. Αθανασίου. Άγνωστο γιατί ο οικονομικός επίτροπος κωλυσιεργεί την εκτέλεση της προγραμματικής σύμβασης, άγνωστο γιατί ζητάει τώρα και άλλα χαρτιά, άγνωστο αν τελικά θα εκτελεσθεί η σύμβαση. Σε παρατήρηση δική μου ότι οι επίτροποι του Υπουργείου οικονομικών ανά τις Περιφέρειες έχουν εντολή να κωλυσιεργούν κάθε είδους έγκριση που αφορά εκταμίευση χρημάτων, ο κος Περιφερειάρχης σιώπησε σε μια προσπάθεια κάλυψης των πιο πάνω αφεντικών του!
          Σε ερώτηση του Σπύρου Αρσένη για ενδεχόμενη εμπλοκή των ανταγωνιστών γειτόνων και αν το θέμα έχει ερευνηθεί προσπάθησε να διασκεδάσει τις υποθέσεις αυτές. Πριν τη συνάντηση στο Βαθύ ο Περιφερειάρχης και η συνοδεία του επισκέφθηκαν τις Αρχαιότητες. Όπως φάνηκε το μόνο που κατάλαβε ο κος Σπύρου ήταν ότι… πρέπει να συσταθεί επιτροπή εμπειρογνωμόνων για να αποφανθεί ποιας χρονολογίας είναι τα ευρήματα… Δεν κατάλαβε δυστυχώς ότι εκεί είναι ο αρχαιολογικός χώρος της Ιθάκης και ότι ήδη έχει τεράστια επισκεψιμότητα και θα έχει πολύ μεγαλύτερη στο μέλλον αν αποκτήσει αρχαιολογική οντότητα με αποτέλεσμα την εισροή συναλλάγματος στο νησί και κατά προέκταση στη χώρα.!!!!   
Ο ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΣΤΟΝ ΠΙΣΩ ΑΕΤΟ
           Ένα άλλο βασικό θέμα για το οποίο ζητήθηκαν διευκρινήσεις, ήταν οι αρμοδιότητες της εδώ Αντιπεριφεριάρχου κας Σμαράγδας Σαρδελή. Η κα Σαρδελή είναι Περιφερειακή σύμβουλος και Αντιπεριφερειάρχης μικρών νησιών. Το περίεργο είναι ότι δεν έχει καμία διοικητική αρμοδιότητα. Τα πάντα, ακόμα και το προσωπικό, υπάγονται στον Αντιπεριφερειάρχη κο. Σωτήρη Κουρή στην Κεφαλονιά. Από εκεί πρέπει να ξεκινούν όλα!
          Και εδώ διευκρινίζουμε ότι η στάση του κου Κουρή δεν είναι η καλύτερη! Τελευταία έχει επιδείξει παροιμιώδη αδιαφορία σε ότι αφορά τα τεκταινόμενα στην Ιθάκη. Σχεδόν καμία επίσημη ενέργεια για το Λιμάνι του Πίσω Αετού, καμία ενέργεια για το λιμάνι των Φρικών, καμία ενέργεια για τον Αρχαιολογικό χώρο. Αντίθετα μερικά από τα έργα προσπάθησε για άγνωστους λόγους να τα καθυστερήσει.
Είναι ανεπίτρεπτο ένα νησί 3000, και πολλαπλάσιων το καλοκαίρι, κατοίκων να εκπροσωπείται στην Περιφέρεια από Αντιπεριφερειάρχη άλλου νησιού!           Δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι δεν υπάρχει φόρμουλα ώστε να εκπροσωπείται η Ιθάκη με την εδώ Αντιπεριφερειάρχη. Αντίθετα γνωρίζουμε ότι τόσο στο Βόρειο όσο και στο Νότιο Αιγαίο έχουν υπάρξει σχετικές ρυθμίσεις.  Πως και δεν το γνωρίζετε αυτό κε. Περιφερειάρχα;
          Ή μήπως υπάρχουν άλλοι λόγοι που δεν εκχωρείτε αρμοδιότητες στην κα. Σαρδελή; Εσείς δεν είπατε χαρακτηριστικά; “ΔΕΝ ΔΙΝΩ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ Κ. ΣΑΡΔΕΛΗ ΓΙΑΤΙ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΟΥ ΠΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ!!!” και μη το αρνηθείτε γιατί είναι γραμμένο στο μαγνητόφωνο!!!!
          Δεν γνωρίζω αν αυτό το είπατε χαριτολογώντας αλλά γνωρίζω ότι το θέμα αυτό είναι εξαιρετικά σοβαρό! Είναι αδιανόητο να μην υπάρχει εκπροσώπηση της Περιφέρειας εδώ στο Νησί μας και όλα να γίνονται με remote control από την Κεφαλονιά αν και όταν ο εκεί Αντιπεριφερειάρχης δεηθεί να ασχοληθεί με την Ιθάκη.
          Κύριε Περιφερειάρχη εδώ και τώρα πρέπει να δώσετε λύση στο πρόβλημα.  Ή καταργείστε εντελώς το περιφερειακό κατάστημα και εκχωρείστε τους εδώ υπαλλήλους της περιφέρειας στο Δήμο (Καλλικράτης 2) ή δώστε πλήρεις αρμοδιότητες στην εδώ Αντιπεριφερειάρχη όπως έχει γίνει στις περιφέρειες Βορείου και Νοτίου Αγαίου.
          Φαντάζομαι να πήρατε το μήνυμα ότι ο Θιακός λαός δεν επιθυμεί ένα εκπροσωπείται στην περιφέρεια από την Κεφαλονιά και δη από τον κ. Κουρή, γιατί κανένα από τα μεγάλα έργα δεν προχωρεί.
          Προτείνω τη συλλογή υπογραφών από όλους τους κατοίκους, ώστε να πεισθεί ο Περιφερειάρχης αλλά και κάθε αρμόδιος και κάθε καρεκλοκένταυρος, ότι η Ιθάκη έχει οντότητα είναι ανεξάρτητη και αυτόνομη και έχει κάθε δικαίωμα να έχει δική της εκπροσώπηση στην Περιφέρεια.    
         
          ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΦΤΑΝΕΙ Η ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ.