Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821

( ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ )

                                                                                                                                                Του Δημοσθένη Συρμή

Σαν σήμερα κάθε χρόνο, βαρέθηκα να ακούω τα ίδια στερεότυπα πανηγυρικά λογύδρια κυρίως από δάσκαλους και καθηγητές της μέσης εκπαίδευσης που συστηματικά κρύβουν την αλήθεια για την επανάσταση του 1821.

Προσπαθούν, στην πλειονότητα τους, να εμφανίσουν σε πρώτο πλάνο και πρωταγωνιστή της επανάστασης την εκκλησία, αναφερόμενοι στην Αγία Λαύρα στο … λάβαρο της επανάστασης, στον παλαιών Πατρών Γερμανό και στο κρυφό σχολειό! Ωστόσο πόρρω απέχει η αλήθεια!!!! Αν κάποιος εντρυφήσει στην Ελληνική ιστορία θα κατανοήσει πολύ καλά τον αληθινό ρόλο της εκκλησίας.

    Σήμερα εμείς θα προσπαθήσουμε να ρίξουμε λίγο φως σ’ αυτή την παραποιημένη ιστορία που ακόμα, δυστυχώς, διδάσκουν στα σχολεία. Όποιος ενδιαφέρεται ή έχει αντίθετες απόψεις μπορεί να διαβάσει τα ιστορικά ντοκουμέντα που υπάρχουν, πλέον, στο διαδίκτυο αλλά και στη Εθνική βιβλιοθήκη.

 

ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΡΜΑΤΟΛΟΣ

    Τιμάμε τους ήρωες εκείνους που, «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι» θυσιάστηκαν για να υπάρχουμε εμείς σήμερα και να μιλάμε την Ελληνική γλώσσα παρ’ όλο που αυτή δεν ήταν η γλώσσα της επανάστασης. Τα Ελληνικά ήταν η γλώσσα των υποκινητών της επανάστασης. Οι υπόλοιποι μιλούσαν Σλαβικά και Αρβανίτικα η δε συνεννόηση γίνονταν τις περισσότερες φορές στα Τούρκικα.       

    Η συμβολική μέρα της 25η Μαρτίου του 1821, είναι ορόσημο, είναι σταθμός στην ιστορία του Ελληνισμού και της Ευρώπης, είναι σελίδα που αποπνέει εθνική υπερηφάνεια, γιατί ένας  λαός, κατατρεγμένος, ατιμασμένος και ταπεινωμένος για 4ους αιώνες, πείρε την ηρωική απόφαση να ξεσηκωθεί ενάντια στην Οθωμανική τυραννία και να διεκδικήσει με το αίμα του να διαφεντεύει την ζωή του και την τύχη του.

    Βέβαια η επανάσταση δεν άρχισε την 25^η Μαρτίου ούτε έγινε τίποτα στην Αγ. Λαύρα. Είχε αρχίσει τον Φεβρουάριο στη Μολδοβλαχία και στις 14 μαρτίου στα Καλάβρυτα όπου σκότωσαν τούρκους και καλόγερους φοροεισπράκτορες. Ειδικά ο Παλαιών Πατρών Γερμανός στ’ Απομνημονεύματά του γράφει ότι στις 25 του Μάρτη ήταν στην Πάτρα. Στην Πάτρα αναγκάσθηκε να ευλογήσει μερικούς αγωνιστές τον επόμενο μήνα σε μια πλατεία. Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός όχι μόνο δεν σήκωσε κανένα λάβαρο αλλά έβριζε τον επαναστάτη Παπαφλέσσα ως «εξωλέστατον». Το δε περίφημο λάβαρο είναι πολύ μεταγενέστερη εφεύρεση.

Η 25η Μαρτίου καθιερώθηκε απο τον Όθωνα το 1838 κατ' απαίτηση του κλήρου ώστε να συμπίπτει με την εορτή του Ευαγγελισμού. 
Έπρεπε, βλέπετε, η Εκκλησία να εμφανισθεί ότι πρωτοστάτησε στην επανάσταση και στην ίδρυση της νέας Ελλάδας καπηλευόμενη τη νίκη των Ελλήνων.

Όμως διαφορετική είναι η αλήθεια!

Η εκκλησία και οι ιθύνοντες της υπήρξαν το κύριο στήριγμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η εκκλησία αφόρισε τον Ρήγα Φεραίο τον Υψηλάντη το Σούτσο και τους κλέφτες και αρματολούς… Θεωρούσε δε τις έννοιες Δικαίωμα, Ελευθερία, Ισότητα και Δημοκρατία, που έρχονταν από τους διαφωτιστές της Δύσης, ως «Σατανικές» και τελικά αφόρισε και την ίδια την επανάσταση. Το κείμενο του αφορισμού συνέταξε ο ίδιος ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριος Ε'. Με το κείμενο αυτό ο Πατριάρχης Γρηγόριος αφορίζει και καταδικάζει την Επανάσταση του 1821.  
   Φυσικά υπήρξαν και εξαιρέσεις, Ιερείς, αλλά και στελέχη της εκκλησίας που εναντιώθηκαν στον αφορισμό και πολέμησαν και πέθαναν για την ελευθερία όπως ο Αθανάσιος Διάκος, ο Παπαφλέσας και πολλοί άλλοι! Μεταξύ αυτών και ο Ιθακήσιος Μητροπολίτης Αγχιάλου Ευγένιος Καραβίας μυημένος στη φιλική εταιρία, τον οποίο και απαγχόνισαν οι Τούρκοι.

        

Το κείμενο του αφορισμού της επανάστασης από τον Πατριάρχη

     Αυτός ο ξεσηκωμός βρισκόταν πέρα από τα όρια κάθε λογικής.

     Η λογική έλεγε ότι οποιαδήποτε προσπάθεια εξέγερσης ενάντια στην  πανίσχυρη Οθωμανική Αυτοκρατορία ήτανε εκ των προτέρων καταδικασμένη σε αποτυχία, όπως άλλωστε είχε γίνει και στο παρελθόν. Δεν υπήρχε καμία σύγκριση αριθμητικών και ποσοτικών δεδομένων σε ανθρώπους, όπλα και εφόδια μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων πλευρών.

    Επιπλέον, η Ευρώπη, και οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής, κυριαρχούνταν από την  Ιερή Συμμαχία του Μέτερνιχ και  ήταν εχθρικές απέναντι σε οποιοδήποτε  επαναστατικό κίνημα που θα μπορούσε να ξεσηκώσει τους υπόδουλους λαούς. Ο ευρωπαϊκός φιλελευθερισμός διερχόταν κρίση και παλινδρόμηση. Η μοναρχία είχε παλινορθωθεί σε όλη την Ευρώπη και η Γαλλική Επανάσταση είχε ξεχασθεί..

         

Κλέμενς Φον Μέτερνιχ

     Τότε όμως ήταν που διάλεξαν οι πεφωτισμένοι Έλληνες του εξωτερικού να ξεσήκωσαν τους ρακένδυτους και ρημαγμένους Έλληνες και να κηρύξουν την ανεξαρτησία τους.

     «Ο κόσμος μας έλεγε τρελούς», έλεγε  ο Κολοκοτρώνης. «Αλλ ημείς αν δεν είμεθα τρελοί δεν εκάμναμεν την Επανάσταση, διατί ηθέλαμεν συλλογισθεί πρώτον δια πολεμοφόδια, καβαλαρία και πυροβολικό και ηθέλαμεν λογαριάσει την ιδικήν μας δύναμιν και την τουρκικήν».

     Όμως αυτοί οι τρελοί ήταν που κατόρθωσαν να ξαναστήσουν την Ελλάδα. Σ’ αυτούς τους τρελούς οφείλουμε την ύπαρξη μας ως έθνος.

      

ΚΑΡΤΑ ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ

Ο Αγώνας του ’21 προετοιμάστηκε μεθοδικά, ύστερα από προηγούμενα αποτυχημένα κινήματα που πνίγηκαν στο αίμα από τους Οθωμανούς και στηρίχτηκε στη βούληση και στην πίστη, κοινωνικά και πνευματικά καταξιωμένων πατριωτών Ελλήνων της διασποράς.

     Το 1814 ιδρύεται στη Βιέννη από τέκτονες «Η Φιλόμουσος Εταιρία» που είχε μέλη πολλούς επιφανείς και οικονομικά ισχυρούς Έλληνες όπως ο Καποδίστριας και ο Κοραής. Πρωταρχικός στόχος της, η πνευματική ανύψωση του γένους των Ελλήνων.

     Περίπου την ίδια εποχή ιδρύεται στην Οδησσό της Ρωσίας Η «Φιλική Εταιρία», στα πρότυπα του Ελευθεροτεκτονισμού, μυστικής φιλοσοφικής οργάνωσης που κυριαρχούσε τότε στον Ευρωπαϊκό χώρο. Ο ελευθεροτεκτονισμός (γνωστός και σαν Μασονία) δεν δημιουργεί επαναστάσεις αλλά δημιουργεί ανθρώπους ορκισμένους να επαναστατήσουν ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης του λαού όθεν και αν προέρχεται, ενάντια σε κάθε υποδούλωση και δουλεία. Τέκτονες δημιούργησαν πριν την Αμερικανική επανάσταση, μετά τη Γαλλική επανάσταση και τις επαναστάσεις στη λατινική Αμερική και αλλού. 

     Μέλη του Τεκτονισμού εκείνη την εποχή ήταν η ελίτ του Ευρωπαϊκού πνεύματος. Οι ιδρυτές της Φιλικής Εταιρίας ήταν οι Τέκτονες Εμμανουήλ  Ξάνθος, Νικόλαος Σκουφάς και Αθανάσιος Τσακάλωφ. Τέκτονες επίσης ήταν ο Ρήγας Φεραίος ο Αλέξανδρος και Νικόλαος Υψηλάντης, ο Διονύσιος Ρώμας, ο Αλέξανδρος και Δημήτριος Μαυροκορδάτος, ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο Λόρδος Βύρων, ο Ματθαίος Λεσέψ, Ο Σατοβριάνδος και φυσικά ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης που μυήθηκε το 1807 στη Στοά ”Etoile” (Αστήρ) της Ζακύνθου.

     Όλες οι οργανώσεις που ιδρύθηκαν για να βοηθήσουν τον αγώνα ήταν κατά κάποιο τρόπο Τεκτονικά παραρτήματα, ιδρύθηκαν από Τέκτονες και εργάζονταν στα πρότυπα των Τεκτονικών Στοών. π.χ. Η «Φιλόμουσος Εταιρία» στη Βιέννη, Η «Φιλαθηναική Ακαδημία» στο Παρίσι, η «Εμπορική Ιωνική Λέσχη» στη Σμύρνη, η εταιρία «Φοίνιξ» στη Μόσχα και άλλες.      

         

ΟΙ ΙΔΡΥΤΕΣ ΤΗΣ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ: ΞΑΝΘΟΣ ΣΚΟΥΦΑΣ ΤΣΑΚΑΛΩΦ

     Η Φιλική Εταιρία,  θεωρούσε ότι το γένος ήταν έτοιμο και είχε σαν στόχο την συγκέντρωση πόρων αλλά και την δημιουργία των δομών για άμεση οργάνωση επανάστασης, με επιδίωξη την ίδρυση ανεξάρτητου κράτους.

    Οι Έλληνες, εκτός από τους Τούρκους, θέλανε να λευτερωθούνε κι από τους τσιφλικάδες, τους κοτζαμπάσηδες από τους προύχοντες και βέβαια από την εκκλησιαστική εξουσία που προσκυνούσε τον καταχτητή και τους καταδυνάστευε.

    Οι τσιφλικάδες ήταν Έλληνες συνεργάτες των Τούρκων, τους οποίους υπηρετούσαν τυφλά και ως αντάλλαγμα λάβαιναν μεγάλα κομμάτια γης.

     Οι Κοτζαμπάσηδες υπήρξαν η οικονομική ολιγαρχία της εποχής. Κοτζαμπάς στα τούρκικα σημαίνει προεστός, κοινοτάρχης.           Μάζευαν τους φόρους για λογαριασμό των τούρκων αφού βέβαια κρατούσαν το μερίδιό τους. Είχαν δικό τους στρατό από μισθοφόρους και δυσκόλεψαν απίστευτα την επανάσταση. Θα έλεγα μάλιστα ότι μοιάζουν απόλυτα με αυτούς που καταδυναστεύουν τη χώρα και σήμερα.

Ο ΤΣΙΦΛΙΚΑΣ ΠΕΤΡΟΜΠΕΗΣ ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗΣ

          Η εκκλησία επίσης έπαιξε αισχρό ρόλο κατά τη διάρκεια της επανάστασης. Οι εξαθλιωμένοι  Έλληνες ήταν αναγκασμένοι να δίνουν το 1/3 των εισοδημάτων τους στην εκκλησία και ρόλο φοροεισπράκτορα έπαιζαν οι παπάδες και οι καλόγεροι σε συνεργασία με τους κοτζαμπάσηδες.

     Ο Άγγλος περιηγητής sir William Gell (1777-1836) αναφέρει ότι "ο ραγιάς φοβόταν πιο πολύ τους καλόγερους από τους τούρκους". 
Εκτός από τους τακτικούς φόρους εισέπρατταν και έκτακτες …οικονομικές ενισχύσεις… για την Εκκλησία, που ήταν τα περιβόητα «εμβατίκια», τα «φιλότιμα», οι «παρρησίαι», τα «ψυχομερίδια» και οι «απανταχούσες». Αυτά γίνονταν με την ευλογία και τη βοήθεια των τούρκων, στους οποίους απέδιδαν τα μισά. Επίσης πάνω από το 1/3 της Ελληνικής γης είχε δοθεί από τους τούρκους στο Πατριαρχείο που με τη σειρά του το μοίραζε  για εποπτεία και εκμετάλλευση στους Τσιφλικάδες.

    Οι Πατριάρχες διορίζονταν από το Σουλτάνο και ήταν πειθήνια όργανα των τούρκων, σε καμία δε περίπτωση δεν επιθυμούσαν την επανάσταση. Ο πατριάρχης Γρηγόριος Ε’ (Γεώργιος Αγγελόπουλος) το Μάρτη του 1821, αφόρισε τον Μιχαήλ Σούτσο, τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και τους Φιλικούς, καταδίκασε δε την επανάσταση. Οι τούρκοι τον κρέμασαν γιατί πίστευαν ότι έτσι θα κάμπτονταν  το φρόνημα των επαναστατών και όχι επειδή τον θεώρησαν υποστηριχτή της επανάστασης.

    Γενικά η εκκλησία στάθηκε στο πλευρό των τούρκων και στη συνέχεια καπηλεύθηκε την επανάσταση με τους μύθους του λάβαρου, της 25ης Μαρτίου, του κρυφού σχολειού που δεν υπήρξε ποτέ καθώς η εκπαίδευση λειτουργούσε απρόσκοπτα εκ μέρους των τούρκων. Η μόνη που παρέμβαλε προσκόμματα στην εκπαίδευση ήταν η εκκλησία που απαγόρευε τα νέα εκπαιδευτικά προγράμματα με διδαχή της Ελληνικής φιλοσοφίας των μαθηματικών και της φυσικής, που έρχονταν από τη δύση. 
     Το κρυφό σχολειό δεν υπήρξε ποτέ και είναι  δημιούργημα του Ν. Γκύζη στον περίφημο πίνακα του.   

         

Ο ΠΕΡΙΦΗΜΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΚΥΖΗ "ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ"

     Ωστόσο οι λίγοι φωτισμένοι διανοούμενοι  Έλληνες της διασποράς με πίστη και μεθοδική προετοιμασία κατόρθωσαν να ξεσηκώσουν τους  κλέφτες και αρματολούς, αλλά και τα τσούρμα των κατατρεγμένων που τελικά έφεραν το ποθούμενο.

     Σύμφωνα με το σχέδιο της Φιλικής Εταιρίας, η Επανάσταση θα εκδηλωνόταν ταυτόχρονα από τη Μολδοβλαχία μέχρι την Πελοπόννησο και από τη Σερβία μέχρι την Κωνσταντινούπολη.        

Το "Λευτεριά ή Θάνατος" ακούστηκε σ’ όλες τις υπόδουλες Ελληνικές περιοχές.

     Στην αρχή οι ξένες δυνάμεις μας αγνόησαν. Ωστόσο οι  Έλληνες μόνοι τους, καταφέρνουν να φέρουν καίριο πλήγμα στους Οθωμανούς.

     Σιγά σιγά η διεθνής κοινή γνώμη, μπροστά στις θυσίες και την τρομερή αποφασιστικότητα των αγωνιστών, αρχίζει να μεταστρέφεται και το φιλελληνικό ρεύμα να μεγαλώνει.  Παίρνουν μέρος στον αγώνα στο πλάι των Ελλήνων και ενάντια στην Αυτοκρατορία.   

     Τέλος, με τις Συνθήκες της Πετρούπολης και του Λονδίνου, εγκαθιδρύεται, μικρό και αδύναμο,  με αδιαμφισβήτητη όμως  υπόσταση το Κράτος των Ελλήνων.

         

      Η Επανάσταση του ’21 στάθηκε το πιο σημαντικό γεγονός της εποχής του γιατί απέδειξε ότι η αγωνιστικότητα, και η ισχυρή θέληση ενός λαού μπορούν ν’ αλλάξουν την ιστορική του μοίρα.

     Όπως είπα πιο πάνω η επανάσταση δυσκολεύθηκε αφάνταστα όχι από τους Τούρκους αλλά από Έλληνες προδότες: τους Κοτζαμπάσηδες τους Τσιφλικάδες και τους Προύχοντες οι οποίοι δούλευαν αποκλειστικά για το συμφέρον τους αδιαφορώντας για την έννοια πατρίδα. Ήταν αυτοί που καταχράστηκαν τα δύο δάνεια των Αγγλικών τραπεζών. Επίσης στους κοτζαμπάσηδες οφείλεται η απαρχή του εμφυλίου πολέμου 1823-1825. 
     Για τον εμφύλιο δεν γίνεται αναφορά στα σχολικά βιβλία στα οποία τρεις σειρές τον αναφέρουν ως «διχόνοια», ενώ αποτελεί ισχυρό μάθημα για τους νεότερους.
      Ο εμφύλιος χωρίζεται σε δύο φάσεις:η πρώτη 1823-1824 χαρακτηρίσθηκε από έντονες πολιτικές διαμάχες μεταξύ δημοκρατικών Φιλικών και ολιγαρχικών κοτζαμπάσηδων, ενώ η δεύτερη 1824-1825 από εμφύλιες συρράξεις μεταξύ κυβερνητικών υποστηριζόμενων από την Αγγλία και των κοτζαμπάσηδων και μπέηδων της Πελοποννήσου. Ο εμφύλιος είχε σαν αποτέλεσμα την ήτα των επαναστατών σε όλα τα μέτωπα από τον Ιμπραήμ και παρ' ολίγο να κοστίσει την πλήρη αποτυχία της επανάστασης αν δεν επενέβαιναν οι μεγάλες δυνάμεις της εποχής.  
      Οι προδότες Έλληνες ήταν αυτοί που στη συνέχεια δημιούργησαν τα κόμματα των Ρωσόφιλων των Αγγλόφιλων των Γαλλόφιλων και ρήμαζαν τα πενιχρά έσοδα του νεοσύστατου κράτους. (μήπως αυτά σας θυμίζουν τίποτα;)

     Πολλές είναι οι περιπτώσεις που αναφέρονται στην πραγματική ιστορία όπου οι ρημαγμένοι Έλληνες φώναζαν τους Τούρκους για να τους γλιτώσουν από τους Κοτζαμπάσηδες.

     Εδώ βέβαια οφείλω να πω ότι αρκετοί από τους προύχοντες και τσιφλικάδες προσχώρησαν στην Επανάσταση και αγωνίστηκαν πραγματικά για την Ελευθερία του έθνους, μόνο που ήταν οι ελάχιστοι. 

     Ωστόσο παρ’ όλα αυτά τα μελανά της σημεία, οι πρόγονοί μας, επώνυμοι και ανώνυμοι πραγματικοί αγωνιστές,  μας παρέδωσαν ένα συμβόλαιο Ελευθερίας γραμμένο με το αίμα τους. 

     Η Πρώτη Εθνική Συνέλευση του 1822 αναφέρει: «…ομοθυμαδόν εκστρατεύσαμεν, αποφασίσαντες ή να επιτύχωμεν τον σκοπόν μας και να διοικηθώμεν με νόμους δικαίους ή να χαθώμεν εξ ολοκλήρου, κρίνοντες ανάξιον να ζώμεν πλέον ημείς οι απόγονοι του περικλεούς εκείνου έθνους των ελλήνων υπό δουλείαν τοιαύτην».

         

Και το πέτυχαν και το μάθημα της ιστορίας παραμένει σαφές: Εμείς οι Έλληνες όποτε κατορθώσαμε να παραμερίσουμε τις εθνικές μας αδυναμίες της διχόνοιας και του διχασμού, μεγαλουργήσαμε σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο επιδεικνύοντας πρωτόγνωρες για το ανθρώπινο γένος εκδηλώσεις ανδρείας και αυτοθυσίας.    

      Οι αγωνιστές του 21 έδειξαν στην ανθρωπότητα πώς η υπεροχή δεν ανήκει στο πλήθος αλλά σε κείνους που λατρεύουν τη λευτεριά και την ανεξαρτησία. Η νίκη δεν ανήκει στα κανόνια και στα σπαθιά, αλλά σε κείνους που έχουν το θάρρος και την τόλμη, τις μεγάλες παραδόσεις και τις υψηλές αξίες.       

      Για την Ελληνική φυλή η ύψιστη αξία είναι η ελευθερία. Είναι το στοιχείο εκείνο που κάνει τον άνθρωπο να διαφέρει απ’ τα ζώα. Η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης είναι η αναγκαία συνθήκη για τη δημιουργία του πολιτισμού και των πανανθρώπινων αξιών.

      Εκείνοι οι Έλληνες πολέμησαν ενάντια στην πανίσχυρη Οθωμανική Αυτοκρατορία. Και νίκησαν, νίκη λαμπρή και ένδοξη. Και η νίκη, γράφτηκε με χρυσά γράμματα όχι στην Ελληνική μόνο, αλλά στην παγκόσμια Ιστορία αφήνοντας μας μια ιερή παρακαταθήκη:

Να μείνουμε άγρυπνοι φρουροί της ελευθερίας, της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

     Ωστόσο σήμερα βιώνουμε ένα διαφορετικό πόλεμο μια διαφορετική μορφή τυραννίας και δεσποτισμού. Ολόκληρο το έθνος κατόρθωσαν να το παράδωσαν, οι σημερινοί προδότες Κοτζαμπάσηδες, σε ξένες δυνάμεις.

     Μετά από δύο αιώνες είμαστε και πάλι σκλάβοι! Σκλάβοι ενός διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, ενός σάπιου κοινωνικού συστήματος, υποταγμένοι σε νέους κοτζαμπάσηδες, σε νέους προύχοντες και τσιφλικάδες.

     Σήμερα οι μπέηδες λέγονται ΔΝΤ, Τρόικα, ΕΕ… ενώ οι κοτζαμπάσηδες λέγονται Παπανδρέου, Βενιζέλος, Σαμαράς, Τσίπρας, αλλά και Αλαφούζος, Μαρινάκης, Σαβίδης, Μελισσανίδης κλπ.

     Αυτοί δεν κρατάνε γιαταγάνια  κρατάνε όμως κάτι χειρότερο. Κρατάνε, τα χαράτσια τις, μειώσεις, την ανεργία, μας κλέβουν το μεροκάματο, μας καταστρέφουν το μέλλον των παιδιών μας, ενώ το ρόλο της εκκλησίας έχουν αναλάβει τα αισχρά ΜΜΕ.     

    Και ο κόσμος υποφέρει, όπως εκείνοι τότε! Η ανεργία μαστίζει τη χώρα. Οι πεινασμένοι ολοένα και αυξάνονται. Η εξαθλίωση χτύπησε το μεγαλύτερο μέρους του λαού μας.

     Ελπίζαμε ότι η νέα κυβέρνηση θα έβαζε τέλος στους διεφθαρμένους πολιτικούς, στους νεοτσιφλικάδες στους νεοπρούχοντες και στους νεοκοτζαμπάσηδες που μας πίνουν το αίμα, αλλά και στα λαμόγια της διπλανής πόρτας, αλλά όμως μηδαμινά έχουν γίνει    μέχρι σήμερα. 

    
Όπως τότε ήχησε το σύνθημα «Λευτεριά ή θάνατος» ας ηχήσει σήμερα το σύνθημα:

"ΘΑΝΑΤΟΣ Σ' ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΔΟΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΑ ΞΕΝΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΕΞΑΘΛΙΩΣΑΝ ΤΟ ΛΑΟ ΜΑΣ"